Jackson Lisa - Bez pamięci.pdf - Lisa Jackson - Arekszefunio

LISA

JACKSON

BEZ

PAMIÊCI

Prolog

Północna Kalifornia, droga nr 17

To ten nastêpny samochód. . . jedzie nastêpnym

samochodem, czarnym mercedesem coupe S 500, na

południe, jak planowaliœmy.

Przykucn¹ł nisko w krzakach, we mgle snuj¹cej siê tu¿ nad

wilgotn¹ ziemi¹ i wytê¿ył słuch. W głosie, który docierał do

niego przez radiowe zakłócenia, czuło siê napiêcie.

- Myœlałem, ¿e jedzie porsche.

- Jedzie mercedesem - rzucił głos gniewnie. - Masz jakieœ

półtorej minuty.

- Zrozumiałem. - Zmru¿ył oczy, wpatruj¹c siê w drogê

wij¹c¹ siê wœród wzgórz i kanionów charakterystycznych dla

pejza¿u tej czêœci Kalifornii. Tak, teraz ju¿ na pewno w

wilgotnej ciemnoœci rozległ siê pomruk dobrze ustawionego

silnika. Samochód jechał pod górê. Był coraz bli¿ej.

Ona była coraz bli¿ej.

Serce waliło mu jak młotem. Przypomniał sobie zapach jej

skóry. Wyraz jej oczu. Ohydê jej zdrady.

Zasłu¿yła na to, zarozumiała dziwka. ¯ałował tylko, ¿e

nigdy siê nie dowie, ¿e właœnie on był narzêdziem jej œmierci.

Czuł, jak wzrasta poziom adrenaliny we krwi. Usłyszał

jeszcze:

- Nie spieprz tego. To twoja jedyna szansa.

- Wiem.

- Ta robota jest warta sto patyków.

Jest warta znacznie wiêcej, pomyœlał, ale tego nie

powiedział. Du¿o, du¿o wiêcej.

- Zajmê siê tym. - Wył¹czył radio, zło¿ył antenê i wrzucił

słuchawki do głêbokiej kieszeni kurtki. Pot wyst¹pił mu obficie

na czoło, spływał cienkimi stru¿kami po szyi, choæ w lesie było

zaledwie kilka stopni powy¿ej zera. Naci¹gn¹ł narciarkê na

pomalowan¹ na czarno twarz i ruszył truchtem po miêkkim

dywanie mokrych liœci. Stare wojskowe buty trzymały siê

mocno podło¿a, a maskuj¹cy uniform wtapiał siê w mrok nocy.

Gałêzie biły go po twarzy. Powietrze było wilgotne i gêste,

czuł zapach mokrej ziemi i czegoœ jeszcze: własnego strachu.

Strachu, ¿e jednak mu siê nie uda. ¯e ona prze¿yje. ¯e w

koñcu to ona bêdzie siê z niego œmiała.

Nie, nigdy. Nigdy, do cholery.

Gdzieœ w pobli¿u rozległo siê pohukiwanie sowy. Na

moment zagłuszyło bicie jego serca. Po chwili usłyszał

samochód jad¹cy na niskim biegu i szum wielkiego silnika... na

pewno nie mercedesa. Samochód zbli¿ał siê z drugiej strony.

Zaschło mu w gardle.

Spokojnie, pomyœlał, wybiegaj¹c z lasu na wyznaczony

zakrêt na drodze. Miał nadziejê, ¿e ciê¿arówka jest jeszcze

daleko. Przeci¹ł mokr¹ jezdniê cicho i szybko jak komandos.

Spojrzał na zegarek. Trzydzieœci sekund. Cholerny samochód

był coraz bli¿ej. Zacisn¹ł zêby. We mgle miêdzy drzewami

dostrzegł migaj¹ce œwiatła reflektorów.

No, dalej, ty dziwko. Jeszcze trochê.

DŸwiêk dobiegaj¹cy z południa narastał; ciê¿arówka - z

tych mniejszych, s¹dz¹c po dŸwiêku silnika - nabierała

prêdkoœci. Cholera!

Przykucn¹ł na w¹skiej drodze, w połowie miêdzy dwoma

ostrymi zakrêtami. Wytê¿ył słuch. Z oddali dobiegł go pisk

opon mercedesa na œliskim asfalcie. Pospiesz siê, poganiał go

w duchu, mru¿¹c oczy. Mo¿esz byæ szybszy od tej ciê¿arówki.

Musisz byæ szybszy.

Samochód było teraz słychaæ znacznie bli¿ej.

Dobrze.

Znowu rzucił okiem na zegarek; na podœwietlanej tarczy

sekundnik odliczał uderzenia jego serca. Wszystko szło

zgodnie z planem, poza ciê¿arówk¹. Jeszcze kilka sekund...

oblizał wargi.

W ciemnoœci rozległ siê pisk hamulców. Za blisko.

Cholera, za blisko. Odwrócił głowê na południe, w stronê

nadje¿d¿aj¹cego samochodu. Silnik zakrztusił siê nagle, kiedy

kierowca wrzucił ni¿szy bieg.

Słuchał, czuj¹c napiêcie całego ciała, wszystkich miêœni.

Nie mo¿e ryzykowaæ, nie mo¿e mieæ œwiadka. Pot spływał mu

zimn¹ stru¿k¹ wzdłu¿ krêgosłupa.

Mo¿e siê wycofaæ. Jest jeszcze czas.

Ale kiedy znowu nadarzy siê taka okazja?

Sto patyków. A to tylko pocz¹tek.

Poza tym, zasłu¿yła sobie na to... okazja spadła mu jak z

nieba.

Głoœny warkot silnika odbijał siê echem wœród dêbów i

sekwoi. Potê¿na ciê¿arówka zje¿d¿ała w dół stromej drogi.

Z przeciwnej strony mercedes - jeœli informacja była

prawdziwa -wci¹¿ wspinał siê pod górê. A kobieta za

kierownic¹, nie miała pojêcia, ¿e zaraz zginie.

Jego oddech nagle stał siê płytki i urywany. Spokojnie.

Potraktuj to jak jeszcze jedno æwiczenie-takie, jakich musiałeœ

wykonaæ setki wiele lat temu w jednostce słu¿b specjalnych.

Dasz sobie radê. Jeszcze tylko kilka sekund i bêdziesz w domu,

wolny. Serce biło mu szybko, jak perkusja, dłonie w ciasnych

rêkawiczkach zwilgotniały od potu.

Zza zakrêtu w dole padło na drogê œwiatło bliŸniaczych

reflektorów mercedesa. Z drugiej strony, z góry, dobiegł pisk

hamulców ciê¿arówki.

Teraz! Poderwał siê i stan¹ł na œrodku pasa wiod¹cego na

południe. Lœni¹cy, czarny samochód przyspieszył. Mê¿czyzna

nagle znalazł siê w œwietle jego reflektorów. Błyskawicznie

podniósł okrycie osłaniaj¹ce dotychczas lusterka

przymocowane paskiem na piersi. Kobieta za kierownic¹

zaczêła gwałtownie hamowaæ. Opony zapiszczały na mokrej

nawierzchni, koła mercedesa nagle stanêły w miejscu.

Samochód skrêcił w prawo, przewrócił siê na bok i zawirował

na ¿wirze pobocza. W ułamku sekundy ujrzał tê kobietê,

przera¿enie na jej piêknej twarzy, usta rozwarte w krzyku,

zaciœniête na kierownicy dłonie. Ale w samochodzie był ktoœ

jeszcze - ktoœ siedział koło niej na przednim siedzeniu.

Cholera! Miała byæ sama. Zapewniono go, ¿e bêdzie sama!

Przeskoczył na drugi pas. W ostatniej chwili unikn¹ł

zderzenia z solidnym, niemieckim błotnikiem. Potkn¹ł siê.

Upadł. Usłyszał brzêk tłuczonego szkła. Odłamki szkła zalœniły

w œwietle reflektorów. Cholera. Ale nie było czasu, ¿eby coœ z

tym zrobiæ. Dysz¹c ciê¿ko, zerwał siê na nogi i ruszył pêdem

do lasu.

Byle dalej.

Ciê¿arówka wynurzyła siê zza zakrêtu, zalewaj¹c drogê

oœlepiaj¹cym œwiatłem. Zdołał jeszcze dostrzec grymas

przera¿enia na twarzy kierowcy, wielkiego, brodatego

mê¿czyzny. Jego przeraŸliwy krzyk wybił siê ponad pisk

hamulców. Osiemnaœcie wielkich opon tarło asfalt, pal¹c

gumê. Kabina kierowcy przekrêciła siê gwałtownie,

ciê¿arówka zło¿yła siê jak scyzoryk.

O, cholera, cholera! Wiej st¹d, draniu!

Przeskoczył przez bandê i wpadł miêdzy drzewa.

Przewrócił siê, skrêcaj¹c nogê w kostce. Bolała teraz przy

ka¿dym kroku, ale wiedział, ¿e nie mo¿e siê zatrzymaæ. Nie

teraz. Serce biło mu jak szalone. Pot spływał z ukrytej pod

narciark¹ twarzy. K¹tem oka zobaczył, jak mercedes, sypi¹c

iskrami, z przeraŸliwym zgrzytem trze o barierkê po drugiej

stronie drogi.

Rzucił siê biegiem w dół zbocza. Usłyszał jeszcze zgrzyt

rozdzieranego metalu, kiedy samochód przerwał słabsze

miejsce w barierce i stoczył siê miêdzy pnie drzew.

Zgodnie z planem.

Jackson Lisa - Bez pamięci.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: