Scenariusz imprezy karnawałowej

czyli Dzień Babci i Dziadka na balu przedszkolnym.

Część I

1.     Powitanie przez prowadzącego:

Prosimy, aby wszyscy, którzy poczują się powitani podnieśli rękę i zawołali: hej!

          Witamy wszystkich, a szczególnie –

          - wszystkie babcie -                                             - hej!

          - wszystkie dziewczynki -                                   - hej!

          - wszystkich dziadków -                                      - hej!

          - wszystkich chłopców -                                      - hej!

          - wszystkich zgromadzonych na tej sali -            - hej!

          - wszystkich, którzy lubią się wspólnie bawić    - hej!

2.     Powitanie gości przez dzieci przyśpiewką: Witamy, witamy, witamy was!

3.     Programy artystyczne poszczególnych grup:

·        prezentacje

·        wspólne śpiewanie „Sto lat”

·        wręczenie upominków.

(Chwila przerwy przy cichej muzyce)

Część II

1.     Inauguracja zabawy przez prowadzącego:

          Jest karnawał. W karnawale

          Wszyscy urządzają bale.

          To tradycja bardzo stara –

          strojów pięknych co niemiara!

                       Niechaj babcie i dziadkowie

                       tańczą z dziećmi co się zowie!

                       Niech się bawią duzi, mali

                       zgromadzeni na tej sali.

(zaproszenie gości do kręgu na środku sali)

2.     Zabawy integracyjne w kręgu:

a) „Rozruszanka” – sprawdźmy, czy wszyscy zabrali ze sobą na bal:

                                    - ręce? (machamy)

                                    - nogi? (tupiemy)

                                    - głowy? (potrząsamy)

                                    - bioderka? (kręcimy)

b) pląsy rytmiczno – muzyczne:

·        pląs radości -

         A ram tam tam, a ram tam tam         (uderzamy rękami o kolana)    

                     gili gili gili gili gili                            (łaskoczemy własne boki)

                     ram tam tam!                                     (uderzamy o kolana)

                             (całość powtarzamy)

                     O jeju! o jeju!                                    (ręce nad głowę, głębokie skłony)

                     gili gili gili gili gili ram tam tam!     (łaskotki i uderzanie o kolana)

                     O jeju! o jeju!

                     gili gili gili gili gili ram tam tam!     (jw.)

(całość powtarzamy od początku –

tym razem łaskoczemy sąsiadów po obu stronach)

·        pląs z rękami założonymi na plecach sąsiadów –

Brusa brusa, że me na brusa,

że me na brusa la se li se la       

brusa brusa, że me na brusa,

że me na brusa la se li se la            (lekkie kołysanie kręgu na boki)

      jagedi, jagedi                                  (zatrzymanie)

      bach! bach! bach!                           (uderzanie biodrami o biodra sąsiadów)

a)     „pajączek” (zabawa do melodii „Le Basque” wg Batii Strauss) –

  A – ręka prawa „schodzi” po ręce lewej,

      – ręka lewa „schodzi” po ręce prawej  (2* całość)

  B – klaskanie w dłonie 4*

     – „zakręcenie” ręki prawej (od strony lewej do prawej),

     – „zakręcenie’ ręki lewej (od strony prawej do lewej)

       (2* całość)

zabawę ożywia wierszyk: A – Idzie, idzie, idzie, idzie, idzie, idzie, spadł (4*)

                                          B – taki zły, taki zły, taki zły, taki zły!

                                             – i naprawia z jednej strony, z prawej strony już,

                                             – i naprawia z drugiej strony, z lewej strony już

                                                           (2* całość)

b)    „kaczuszki” – zabawa w parach: dziecko-dorosły (melodia jw.) –

A – ucieczka – pogoń po tych samych śladach,

B – klaskanie w dłonie partnera, haczyk 2*

Wyjaśnienie słowne – dwie kaczuszki bawią się w berka,

idzie pierwsza, potem druga po jej śladach, bawią się razem; zmiana ról.

3.     Taniec integracyjny „Ludzie do ludzi” (mel. „Kolo von Srem”):

  Pary (jw.) tańczą zgodnie z poleceniami prowadzącego –

                     – ręce do rąk,

                     – policzek do policzka,

                     – plecy do pleców,

                     – kolano do kolana,

                     – łokieć do łokcia,

        na hasło „ludzie do ludzi” – zmiana partnerów.

4.     1-2 tańce dowolne.

5.     Zabawa „Taneczna podróż”:

a)     zapowiedź zabawy -  Jest karnawał. W karnawale

                                       wszyscy urządzają bale,

                                       w każdym kraju, w całym świecie

                                       tańczą starsi, młodsi, dzieci.

                                             Pojedziemy wszyscy zatem

                                             pociągami na wyprawę,

                                            odwiedzimy różne kraje         

                                            zobaczymy różne bale.

(ustawienie uczestników w 3-4 pociągi)

b)    zabawa ze śpiewem „Jedzie pociąg” (pios. trad. lub Rynkowskiego) –

- na przerwę w muzyce prowadzący informuje, w jakim kraju jesteśmy i jaki taniec wykonamy, np.:

·        Austria – walc, np. „Walczyk meksykański”,

·        Francja – „La Bastringlo” lub kankan,

·        Włochy – „Makarena”,

·        Grecja – „Zorba”,

·        Hiszpania – „Asereje” Las Ketchup lub „Lambada” Kaomy,

·        Rosja – kazaczok,

          lub inne, do wyboru przez prowadzącego;

c)     pociąg zatrzymuje się na lotnisku, wsiadamy do samolotu, aby wyruszyć
w dalszą drogę – taniec integracyjny „Samolot”;

d)    samolot ląduje w Brazylii, w samym środku karnawałowego korowodu –

·        taniec „Samba de Janeiro”,

·        do wyboru tańce latynoskie: Livin’la Vida Loca, La Bamba, Mambo N’5, inne…

e) pląs „okręt” -

    - uczestnicy stoją w kręgu, ręce na plecach sąsiadów, ruchem i głosem reagują na hasła prowadzącego:

·    na pokład „hop” (krok do przodu),

·        odpływamy „UUUU” (głowa do góry),

·    fale na lewo „szuuu” (ruch w lewo),

·    fale na prawo „szuuu” (ruch w prawo),

·    dryfujemy „chlap, chlap” (podskoki w miejscu),

·    za burtę „chlup” (krok do tyłu),

·    cała naprzód „aaaaa” (wychylenie do przodu),

·    cała wstecz „eeee” (wychylenie do tyłu),

·    fale na lewo…, fale na prawo…, płyniemy…,

·    dorośli wracają do swoich kajut (powrót na miejsca), dzieci zostają na pokładzie (na środku sali).

6.     Wybór króla i królowej balu:

a)     dzieci tańczą w kręgu, prowadzący wywołuje do środka kolejne grupy dzieci celem prezentacji, np.:

– wszystkie księżniczki i królewny – proszę popatrzeć, jakie są piękne
i uśmiechnięte, jakby wyszły prosto z bajek…, dziękujemy, wracajcie do koła,

– wszystkich dzielnych wojaków – rycerzy, supermanów, spidermanów, batmanów, Zorro i Robin Hoodów…,

– postaci z bajek, zwierzątka, zabawki…

b)    los szczęścia ukryty w pączku lub cukierku (np. rysunek korony),

c)     taniec pary lub par (zgodnie z ilością grup przedszkolnych) królewskich wewnątrz tańczącego koła.

7.     Korowody taneczne – węże, tunele, koła (2-3 melodie).

8.     Konkursy:

a)     Kto to śpiewa?

– kilkoro dzieci ukrywamy za parawanem, wskazane dziecko śpiewa dowolną piosenkę,

– zadaniem gości jest rozpoznanie głosu swojego wnuka,

b)    taniec „w butach z gazety” –

          – pary: dziecko-dorosły owijają stopy gazetami i tańczą przy muzyce o  zmien-

             nym tempie i rytmie,

          – wygrywa para, która „ocali” buty,

c)     „Śpiewające fortepiany” –

          – zadaniem uczestników (kilkoro dorosłych) jest rozpoznanie i zaśpiewanie

             fragmentu popularnej piosenki,

          – wygrywa osoba, która rozpozna najwięcej melodii,

d)    taniec z krzesełkami –

          – przeprowadzamy wersję dla dzieci, dla babć i dla dziadków,

          – uczestnicy tańczą dokoła ustawionych w kręgu krzesełek (zmienne tempo

             i rytm), na przerwę w muzyce siadają na krzesełka (za każdym razem jedno zabieramy) – osoba bez krzesełka odpada z zabawy,

          – wygrywa ten, kto usiądzie na ostatnim krzesełku.

Nagrodami w konkursach mogą być drobne słodycze (dla wszystkich uczestników).

9.     Dowolne zabawy taneczne.

10. Zakończenie:

a)     trad. taniec boliwijski „Carnevalito”,

b)    „piosenka pożegnalna” –

                 Zabawa skończona i chce nam się jeść,

                 do domu wracamy: baj, baj, baj, baj cześć!

(uczestnicy zabawy maszerują po kole machając rękami na pożegnanie)

2