Henryk Pająk - dwa wieki Polskiej golgoty.pdf

(2064 KB) Pobierz
Henryk Pająk
DWA WIEKI POLSKIEJ GOLGOTY
czyli
Samotni wśród łotrów
Prawda rodzi nienawiść Prawda rodzi nienawiść Prawda rodzi nienawiść Prawda rodzi nienawiść
Prawda rodzi nienawiść
LUBLIN 1999
Wydawnictwo RETRO poleca:
HENRYK PAJĄK:
Rządy zbirów 1940-1990 (współautor: S. Żochowski)
Piąty rozbiór Polski 1990-2000
Dwa wieki polskiej Golgoty
Oni się nigdy nie poddali
Strach być Polakiem
Retinger - mason i agent syjonizmu
Zabijałem aby żyć
Konspiracja młodzieży szkolnej 1945-1955
“Żelazny" kontra UB
Tam za snem
Wolny
Za cieniem cień -
Opracowania:
Akcje oddziałów “Zapory" w raportach UB, MO “Zaporowcy" przed sądem UB
HENRYK CIOCZEK:
Biskup w pasiaku
(życie i męczeńska śmierć lubelskiego bp. Władysława Gorała,
zamordowanego przez hitlerowców)
TADEUSZ MADAŁA:
Polscy księża katoliccy w więzieniach i łagrach sowieckich od 1918 r.
STANISŁAW ŻOCHOWSKI:
Nasz pamiętnik 1914-1984
Brytyjska polityka wobec Polski 1916-1948
Wywiad Polski we Francji 1940-1945
Piłsudski
Monografia gen. dyw. Tadeusza Kutrzeby
INFORMATOR o osobach skazanych za szpiegostwo w latach 1944-1984 Straceni w polskich więzieniach
1944-1956
Zamówienia:
WYDAWNICTWO RETRO
Motycz-Józefin 50
21-008 Tomaszowice
tel./fax (0-81) 50-30-616
POLSKIE POWSTANIA W OBCYM INTERESIE
Rozbiorowe unicestwienie Polski było bezprzykładną zbrodnią popełnioną w sercu Europy przez trzy ówczesne
mocarstwa. Był to rezultat rozległych planów, zakulisowych przetargów dokonujących się ponad i między
tronami: spisek ukartowany cynicznie i tak tajnie, że stał się niedoścignionym wzorem tak zwanej spiskowej
praktyki dziejów. Przeciwko tej spiskowej praktyce, ukuto na użytek oficjalny ową “spiskową teorię dziejów",
obowiązującą do dziś i służącą do dyskredytowania każdej pogłębionej interpretacji światowych wydarzeń.
Ale fakty są brutalnie jednoznaczne.
Początki zagłady Polski, to niszczenie instytucji sejmu jako organu ustawodawczego oraz instytucji kreującej
opinię publiczną. Prekursorami obezwładniania polskiego sejmu byli Żydzi i pruska masoneria, a ich wspólnym
celem było maksymalne osłabienie Polski.
Silne państwo, zjednoczony naród, były zawsze i wszędzie przeszkodą dla Żydów, zawsze radośnie otwartych na
kolaborację z wrogami.
Przykładem Hiszpania: kiedy Katalonia połączyła się z Aragonią tworząc wielką Hiszpanię, oznaczało to
początek banicji Żydów w tym kraju. Doświadczenie hiszpańskie przeniosło się na pozostałe kraje
chrześcijańskiej Europy. W każdym z nich kolejno dochodziło do ustawowego ograniczenia wpływów ży-
dowskich, a kończyło się owymi banicjami lub pogromami. Ten pochód zaczął się w Hiszpanii, przeniósł do
Włoch i Francji, potem do Niemiec, a zakończył wielkim exodusem Żydów na wschód.
Wydarzenie jednak przybrały obrót niekorzystny dla Żydów. Rzeczpospolita Jagielońska upadła poniżej
oczekiwań, stając się masą upadłościową, w końcu XVVII wieku bardzo podobną do tej, jaka pod koniec wieku
XX kończy państwowy byt Polski “posierpniowej", po-komunistycznej.
A jednocześnie, również ponad oczekiwania, dokonuje się wówczas emancypacja Rosji, z peryferyjnego
państewka w wielkie agresywne mocarstwo. Potwierdza się tam zachodnioeuropejska prawidłowość: silne
państwo degraduje diasporę żydowską do roli obywateli drugiej kategorii. Od czasów Iwana Groźnego, nie mieli
wstępu do Rosji nawet żydowscy kupcy z atrakcyjnymi towarami zachodu, a osłabiona Polska przestawała być
bezpieczną bazą dla Żydów. Tragicznie potwierdzały tę prawidłowość pogromy kozackie, których słaba
Rzeczpospolita nie była w stanie poskramiać. Jednocześnie wzrosła wrogość do Żydów w Polsce, jako
widomych współsprawców narodowych nieszczęść, co w praktyce kończyło się wypędzeniem arian i próbami
pozbycia się Żydów.
Innym zjawiskiem niekorzystnym dla międzynarodowego żydostwa okazał się tzw. merkantylizm, czyli
uszczelnianie granic przez państwa zachodnie dla towarów innych państw. Import został zahamowany systemem
rygorystycznie przestrzeganych ceł, co stało się ważnym ciosem dla bytu tej “handlowej" nacji. Kryzys
gospodarczy w gospodarczo zacofanej Rzeczpospolitej oznaczał stagnację ekonomiczną, socjalną i
obywatelstwa również żydostwa. Pogłębiało ją rosnące zagęszczenie - właśnie z Niemiec i Turcji płynęły do
Polski kolejne fale wypędzanych Żydów.
Przenikliwy znawca tych procesów, Rosjanin M. Dubnow, pisał w swojej książce1.
W przeddzień kryzysu w życiu zachodnio-europejskiego żydostwa, wywalanego rewolucją 1789 roku, wielkie
centrum żydowskie w Polsce znalazło się w stanie politycznego i społecznego rozkładu.
Ten rozkład zmusił przywódców żydowskich, już wtedy sterujących masonerią głównych państw Europy, do -
użyjmy współczesnego terminu - takiej “transformacji" Polski, aby wielkie polskie skupisko żydostwa
europejskiego “rozparcelować" wraz z kawałkami terytoriów Polski, w skład trzech państw ościennych.
Niezależnie od tragicznych dla nas skutków tej geo-strategii na miarę geo-strategii dzisiejszych Brzezińskich i
Kissingerów, musimy wyrazić niekłamany podziw dla konsekwencji i skuteczności w jej realizacji na dystansie
ponad dwóch kolejnych wieków, z Polską jako stałą ofiarą owych “transformacji".
Wspomniany Dubnow początek decyzji o “transformacji" Polski w masę upadłościową, osadza po wojnach
kozackich. Najazd szwedzki, rozbiorowe plany Karola Gustawa, dokładnie utrafiły w oczekiwania żydostwa.
Militarne klęski szwedzkie odsunęły ich oczekiwania na nieokreśloną przyszłość. Żydzi finansują więc wybór
Augusta II Sasa na tron polski i tzw. wojnę północną, która walnie osłabiła siłę militarną Rzeczypospolitej. Do
akcji wkracza silne wolnomular-stwo pruskie i saskie. W Dreźnie powstaje tajny związek pod wręcz groteskową
nazwą: Societedes Antisobres - Stowarzyszenie Przeciwników Wstrzemięźliwości. Jego członkami stają się
m.in. August II Sas, Fryderyk Wilhelm Pruski, premier sasko-polski Manteuffel i pruski następca tronu,
późniejszy Fryderyk Wielki. Członkiem tego stowarzyszenia został również naturalny syn Augusta II
Rutkowski- późniejszy Wielki Mistrz masonerii saskiej - promotora polskiego wolnomularstwa2.
Ten wpływowy związek sasko-pruskiego wolnowularstwa, stawia sobie za cel unicestwienie państwowości
polskiej. Charakterystyczne, że tajną swoją korespondencję pomiędzy Dreznem a Berlinem, sygnują pieczęcią z
wizerunkiem krzyża i róży - klasycznym znakiem wolnomularstwa różokrzyżowców3.
1. Nowiejszaja istorjajewrejskowo narada. Berlin 1925, t. IV s. 41. Za: Henryk Rolicki (pseudonim autorski
Tadeusza Gluzińskiego): Zmierzch Izraela, Warszawa 1932, s. 311 i passim.
2. Za takiego uważał go wybitny polski historyk żydowskiego pochodzenia - Szymon Askenazy
3. Zob.: referat K. M. Morawskiego na V Zjeździe Historyków Polskich w Warszawie. Pamiętnik Zjazdu, s.
241-245.
Pierwsze i najskuteczniejsze uderzenie pruskiej masonerii idzie w kierunku sejmu: zrywa się głosowania poprzez
masowe przekupstwa posłów. To samo dzieje się na sejmikach szlacheckich. Sejmiki bowiem wyposażały
swych posłów na Sejm w instrukcje, które miały moc wiążącą dla Sejmu.
O roli Żydów w tym obezwładnianiu sejmików i Sejmu pisze otwarcie autor żydowski - Izaak Lewin:1
Oto najważniejsza pozycja w funduszu wyborczym żydów Polski przedrozbiorowej: podarki. Droga to zresztą
była jedyna, która wiodła do celu. Jeżeli się chciało istotnie przychylnie usposobić do jakiejś sprawy posłów czy
innych dygnitarzy w dawnej Rzeczypospolitej, to najłatwiej i najniezawodniej było to można uskutecznić -
podarunkami. Ten argument przemawiał do przekonania, był więc stale w użyciu i wykazywał tendencje do
ciągłego wzrostu na wadze i przyjemności (...) prócz prezentów pochłaniały wielkie sumy pieniężne, dary dla
uczestników sejmiku1. Izaak Lewin konkluduje:
Doszło bowiem do tego, że rozpowszechniło się w Polsce mniemanie: “Kto o żydach dobrze mówi, jest już
przekupiony; kto na nich wygaduje, chce nim dopiero zostać".
Kto wypłacał łapówki i wręczał dary? Byli to tzw. sztandle. Sztandl był zawodowym syndykiem. Autonomiczne
władze gmin żydowskich mianowały sztandlów, opłacały ich i przekazywały kwoty na przekupstwa. Wszystkie
wydatki były skrupulatnie notowane - dodaje Izaak Lewin i uzupełnia: koszta zarówno interwencji jak i
utrzymywania sztandlów, byty ogromne.
To wyjaśnia plagę zrywania sejmów w epoce saskiej. Zamieniały się one w parodię swej nazwy, stawały się
“nieme", aż po oficjalne zatwierdzanie kolejnych rozbiorów. Rejtan stał się tragiczną ilustracją układu sił w
sejmie pomiędzy zdrajcami a patriotami.
Czy więc tzw. spiskowa teoria dziejów, jest wymyśleni obsesjonatów czy też spiskową praktyką dziejów? To
pytanie wypadnie nam postawić wiele razy przy innych dramatach Polski.
Rosła polityczna potęga Prus i Rosji. Prusy, opanowane przez potężne wol-nomularstwo, były jego europejskim
matecznikiem. Rosja powoli przebijała się ku zachodowi; czyni to dosłownie i w przenośni - wyrąbuje sobie
dostęp do Bałtyku, a widomym znakiem tego marszu na zachód jest przeniesienie stolicy z Moskwy do
Petersburga. W wojnie północnej, a następnie w wojnie “siedmioletniej", Rosja staje się ważnym czynnikiem
militarnym i politycznym, ale w tej potężniejącej Rosji wciąż jeszcze nie ma Żydów jako liczącej się diaspory.
W wieku XVII otwarła się dla nich Anglia. Sprawcą tego był słynny Oliver Cromvell, zaciekły wróg religii, ale i
twórca potęgi brytyjskiej. Atak na Hiszpanię wespół z Francją dał Anglii Jamajkę (1665) i twierdzą Dunkierkę, a
zwycięstwa nad Holendrami i Hiszpanami pozwoliły Cromvellowi podbić Szkocję
1. Miesięcznik żydowski, styczeń 1932, s. 47-4
2. Idem s. 51
Zgłoś jeśli naruszono regulamin