Edukacja pracowników najemnych, ich rodzin oraz studentów

-Traktat Rzymski nie zawierał żadnych postanowień odnośnie edukacji oprócz sprawy praktyki zawodowej (obecnie artykuł 149 i 150 TA)

-UE stworzyła na mocy decyzji specjalne programy edukacyjne: ERASMUS (decyzja 87/327), KOMETT (decyzja 89/27), LINGUA, UTF

-generalnie więc źródłami uprawnień w dziedzinie edukacji są w UE akty prawa wtórnego oraz orzeczenia ETS-u

*grupy uprawnione do edukacji:

1.     1.     dzieci pracowników

2.     2.     pracownicy najemni (ograniczony zakres)

3.     3.     studenci 

AD1)

-na mocy rozporządzenia 1612/68 dzieciom pracowników najemnych (artykuł 12 rozporządzenia mówi tylko o nich) zamieszkującym wraz z pracownikiem w danym państwie przyznano takie same prawa jak dla dzieci kraju przyjmującego

-w przypadku, gdy rodzic zakończył pracę i wrócił do kraju to dziecko może pozostać w kraju przyjmującym jeżeli w kraju macierzystym nie ma kursu zbliżonego do tego, na który uczęszczał

-dziecko ma prawo do stypendium naukowego – nawet po powrocie do kraju macierzystego

*na podstawie artykułu 7&2 rozporządzenia ETS rozszerzył zakres podmiotowy tego prawa, zakwalifikowanego jako korzyści socjalnej, na całą rodzinę pracownika   

AD2)

*z rozporządzenia 1612/68 nie wynika jasno prawo pracownika do edukacji – zostało ono „wydobyte” z artykułu 7 ust3, który mówi o równym traktowaniu pracowników krajowych i najemnych, a więc również w dziedzinie edukacji w centrach dokształcających i praktyk w szkołach zawodowych (muszą one przygotowywać do zawodu, a nie tylko prowadzić praktyki, więc uniwersytetu nie spełniają tego warunku)

Sprawa 39/68, Zb.Orz. z 1988, strona 3101, Lair

*pracownicy najemni mają prawo do uczestniczenia w kursach doszkalających mających na celu podniesienie wiedzy lub kwalifikacji zawodowych oraz do stypendiów – kurs musi pozostawać w związku z wykonywaną pracą – pracownik musi pozostawać w stosunku pracy przed i w czasie trwania kursu; jeżeli pracownik z nie własnej winy stracił pracę, nie może jej znaleźć a jego zawód nie rokuje na jej znalezienie to może uczestniczyć w kursie

Sprawa 235/88, Zb.Orz. z 1988, strona 5589, Matteucci

AD3)

-studenci wywodzą swoje uprawnienia z orzeczeń ETS-u

*żona pracownika najemnego ma prawo do podjęcia nauki bezpłatnej na studiach nie wymagających opłat na równi z innymi studentami

Sprawa 152/82, Zb.Orz. z 1983, strona 2323, Forcheri v Belgia

*państwa członkowskiego nie mogą traktować swoich obywateli w sposób uprzywilejowany

*przez szkoły zawodowe ETS rozumie jakiekolwiek formy edukacji podnoszące kwalifikacje lub przygotowujące do zawodu, nawet jeżeli program nauczania zawiera materiał wiedzy ogólnej

Sprawa 293/83, Zb.Orz. z 1985, strona 593, Graviez v Liege 

(od Graviez żądano wpisowego, pomimo że inni studenci nie musieli jego wnosić)

*wykształcenie uniwersyteckie można uznać za praktykę zawodową, o ile nie zawiera tylko wiedzy ogólnej

Sprawa 24/86, Zb.Orz. z 1988, strona 379, Blairot v Uniwersytet Liege

*na podstawie artykułu 12 rozporządzenia i 150 Traktatu Amsterdamskiego osoby pobierające edukację mają prawo pobytu na czas kształcenia

Sprawa C-357/89, Zb.Orz. z 1992, strona I-1027