22
TRAKTAT AMSTERDAMSKI
ZMIENIAJĄCY TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ, TRAKTATY USTANAWIAJĄCE WSPÓLNOTY EUROPEJSKIE
ORAZ NIEKTÓRE ZWIĄZANE Z NIMI AKTY
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI NIEMIEC,
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
JEGO WYSOKOŚĆ KRÓL HISZPANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
KOMISJA, UPOWAŻNIONA NA MOCY ARTYKUŁU 14 KONSTYTUCJI IRLANDII DO SPRAWOWANIA I WYKONANIA UPRAWNIEŃ I OBOWIĄZKÓW PREZYDENTA IRLANDII,
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ, WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA HOLANDII,
PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL SZWECJI,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
POSTANOWILI zmienić traktat ustanawiający Unię Europejską, traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie i niektóre związane z nimi akty prawne
Kierując do realizacji tego celu swoich Pełnomocników:
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,Erika Derycke’a,Ministra Spraw Zagranicznych
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,Nielsa Helvega PetersenaMinistra Spraw Zagranicznych
PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI NIEMIEC,Dra Klausa KinkelaFederalnego Ministra Spraw Zagranicznych i Wicekanclerza Federalnego
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,Theodorosa PangalosaMinistra Spraw Zagranicznych
JEGO WYSOKOŚĆ KRÓL HISZPANII,Juana Abela Matutesa,Ministra Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,Huberta Védrine’aMinistra Spraw Zagranicznych
KOMISJA, UPOWAŻNIONA NA MOCY ARTYKUŁU 14 KONSTYTUCJI IRLANDII DO SPRAWOWANIA I WYKONANIA UPRAWNIEŃ I OBOWIĄZKÓW PREZYDENTA IRLANDII,Raphael’a P. Burke’aMinistra Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,Lamberto Dini,Ministra Spraw Zagranicznych
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ, WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,Jacques’a F. PoosaWicepremieraMinistra Spraw Zagranicznych, Handlu i Współpracy z Zagranicą
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA HOLANDII,Hansa van MierloWicepremiera i Ministra Spraw Zagranicznych
PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,Wolfganga SchüsselaFederalnego Ministra Spraw Zagranicznychi Wicekanclerza
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,Jaime Gama,Ministra Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,Tarję HalonenMinistra Spraw Zagranicznych
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL SZWECJI,Lenę Hjelm-WallénMinistra Spraw Zagranicznych
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,Douglasa HendersonaSekretarza Stanu ds. Zagranicznych i Wspólnoty
KTÓRZY, po dokonaniu wymiany swoich pełnomocnictw uznanych i stwierdzeniu ich dobrej i stosownej formy,
UZGODNILI CO NASTĘPUJE:
CZĘŚĆ PIERWSZA
POPRAWKI MERYTORYCZNE
ARTYKUŁ 1
Traktat o ustanowieniu Unii Europejskiej zostanie zmieniony na mocy postanowień niniejszego Artykułu.
1)Po trzecim recitalu dodaje się recital w brzmieniu:
“POŚWIADCZAJĄC wierność fundamentalnym prawom społecznym, określonym w Europejskiej Karcie Socjalnej, podpisanej w Turynie w dniu 18 października 1961 roku oraz Karcie Wspólnoty o Fundamentalnych Prawach Socjalnych Pracowników z 1989 roku,”
2)Dotychczasowy siódmy recital otrzymuje brzmienie:
“ZDECYDOWANI wspierać postęp ekonomiczny i społeczny swoich narodów z uwzględnieniem zasady rozwoju zrównoważonego oraz poprzez budowanie rynku wewnętrznego, wzmocnienie spójności i ochronę środowiska naturalnego oraz zdecydowani wprowadzać politykę zapewniającą, iż osiągnięciom w zakresie integracji gospodarczej towarzyszyć będzie równoległy postęp w innych dziedzinach,”
3)dotychczasowy dziewiąty i dziesiąty recital otrzymują brzmienie:
“GOTOWI realizować wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa obejmującą ostateczne ukształtowanie wspólnej polityki obrony, mogącej doprowadzić w przyszłości do wspólnej obrony zgodnie z postanowieniami Artykułu J.7, wzmacniając w ten sposób europejską tożsamość i niezależność, tak aby wspierać pokój, bezpieczeństwo i postęp w Europie i na świecie,
GOTOWI ułatwiać swobodny przepływ osób z równoczesnym zapewnieniem bezpieczeństwa swoim narodom, przez ustanowienie obszaru swobód, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu.
4)W Artykule A drugi akapit otrzymuje brzmienie:
“Niniejszy Traktat wyznacza nowy etap w procesie tworzenia coraz ściślejszego związku pomiędzy narodami Europy, w którym decyzje podejmowane są w możliwie najbardziej otwarty sposób i na szczeblu jak najbliższym obywatelowi.”
5)Artykuł B otrzymuje brzmienie:
“Artykuł B
Unia stawia przed sobą następujące cele:
-wspieranie postępu gospodarczego i społecznego i wysokiego poziomu zatrudnienia oraz osiągnięcie trwałego i zrównoważonego rozwoju, w szczególności poprzez stworzenie obszaru pozbawionego granic wewnętrznych, poprzez wzmacnianie spójności ekonomicznej i społecznej oraz ustanowienie unii gospodarczej i walutowej, docelowo ze wspólną walutą, zgodnie z postanowieniami niniejszego Traktatu;
-potwierdzanie swojej tożsamości na arenie międzynarodowej, w szczególności poprzez realizację wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, obejmującej ostateczne ukształtowanie wspólnej polityki obronnej, mogącej doprowadzić do wspólnej obrony, zgodnie z postanowieniami Artykułu J.7.
-wzmacnianie ochrony praw i interesów obywateli Państw Członkowskich, poprzez wprowadzenie obywatelstwa Unii;
-zachowanie i utrzymanie Unii jako obszaru swobód, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w którym swobodny przepływ osób zostaje zapewniony w połączeniu z właściwymi środkami w odniesieniu do kontroli granic zewnętrznych, azylu, emigracji oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości;
-pełne zachowanie i rozbudowywanie acquis communautaire, tak by móc określać w jakim stopniu polityka i formy współpracy wprowadzone tym Traktatem wymagają skorygowania celem zapewnienia efektywności funkcjonowania mechanizmów i instytucji Wspólnoty.
Cele Unii są osiągane w oparciu o niniejszy Traktat, zgodnie z przewidzianymi w nim warunkami i harmonogramem, z poszanowaniem zasady subsydiarności, określonej w Artykule 3b Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.”
6)W Artykule C drugi akapit otrzymuje brzmienie:
“Unia w szczególności zapewnia spójność działań podejmowanych za granicą jako całości w ramach polityki zewnętrznej i bezpieczeństwa oraz polityki gospodarczej i rozwoju. Rada i Komisja są odpowiedzialne za zapewnienie tej spójności. Zapewniają one realizację tych polityk, zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami.
7)Artykuł E otrzymuje brzmienie:
“Artykuł E
Parlament Europejski, Rada, Komisja i Trybunał Sprawiedliwości oraz Trybunał Obrachunkowy wykonują swoje uprawnienia zgodnie z warunkami i w celach przewidzianych, z jednej strony, w postanowieniach Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie i późniejszych traktatów oraz aktów zmieniających i uzupełniających je oraz, z drugiej strony, postanowieniami niniejszego Traktatu.
8) W Artykule F wprowadza się następujące zmiany:
(a)Ustęp 1 otrzymuje brzmienie:
“1. Unia opiera się na zasadach wolności, demokracji, poszanowaniu praw człowieka i fundamentalnych swobód oraz poszanowania prawa, które to zasady są wspólne dla Państw Członkowskich.
(b)dotychczasowy ustęp 3 staje się ustępem 4, natomiast wprowadza się nowy ustęp 3, w brzmieniu:
“3. Unia respektuje tożsamości narodowe Państw Członkowskich.”
9)Na zakończenie Tytułu I dodaje się Artykuł w brzmieniu:
"Artykuł F.1
1. Zebranie Rady w składzie głów państw lub szefów rządów, działając na zasadzie jednomyślnej decyzji w odpowiedzi na wniosek jednej trzeciej Państw Członkowskich lub Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego może stwierdzić zaistnienie poważnego i uporczywego naruszenia przez Państwo Członkowskie zasad wspomnianych w Artykule F(1), po uprzednim zwróceniu się do rządu danego Państwa Członkowskiego o przedstawienie jego uwag.
2. Jeżeli stwierdzenie takie miało miejsce, wówczas Rada działając większością kwalifikowaną może postanowić o zawieszeniu niektórych praw wynikających z zastosowania postanowień niniejszego Traktatu do danego Państwa Członkowskiego, włącznie z prawem do głosowania przedstawiciela rządu tego Państwa w Radzie. Czyniąc to, Rada weźmie pod uwagę możliwe konsekwencje takiego zawieszenia w prawach i obowiązkach osób fizycznych i prawnych.
Obowiązki tego Państwa Członkowskiego przewidziane postanowieniami niniejszego Traktatu są w każdym przypadku nadal wiążące dla tego Państwa.
3.Rada działając większością kwalifikowaną może z czasem podjąć decyzję zmiany lub uchylenia środków podjętych na mocy ustępu 2 w odpowiedzi na zmiany w sytuacji, która doprowadziła do ich przyjęcia.
4.Dla celów niniejszego Artykułu, Rada będzie działać bez uwzględnienia głosu przedstawiciela rządu tego Państwa Członkowskiego. Powstrzymanie się od głosowania przez członków obecnych osobiście lub reprezentowanych nie może zapobiec przyjęciu decyzji, wskazanych w ustępie 1. Większość kwalifikowana zostanie określona jako taka sama część ważonych głosów zainteresowanych członków Rady, co określona postanowieniami Artykułu 148(2) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
Niniejszy ustęp ma zastosowanie także w wypadku, gdy prawo do głosowania zostaje zawieszone na mocy postanowień ustępu 2.
5.Dla celów niniejszego Artykułu, Parlament Europejski działa większością dwóch trzecich oddanych głosów, reprezentujących większość jego członków.”
10)Tytuł V otrzymuje brzmienie:
"Tytuł V
Postanowienia dotyczące wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
Artykuł J.1
1.Unia definiuje i realizuje wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, obejmującą wszystkie dziedziny polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, której cele są następujące:
-ochrona wspólnych wartości, podstawowych interesów, niezależności i nienaruszalności Unii zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych;
-umacnianie bezpieczeństwa Unii we wszystkich formach;
-utrzymanie pokoju i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych oraz zasadami Aktu Końcowego z Helsinek i celami Karty Paryskiej, włącznie z zasadami dotyczącymi granic zewnętrznych;
-wspieranie współpracy międzynarodowej;
-rozwijanie i konsolidacja demokracji i rządów prawa oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności.
2.Państwa Członkowskie wspierają politykę zewnętrzną i bezpieczeństwa Unii aktywnie i bez uprzedzeń, w duchu lojalności i wzajemnej solidarności.
Państwa Członkowskie wspólnie umacniają i rozwijają swoją wzajemną solidarność polityczną. Powstrzymają się od jakichkolwiek działań, które są sprzeczne z interesami Unii lub które mogłyby osłabić jej skuteczność jako spójnej siły w stosunkach międzynarodowych.
Rada zapewni poszanowanie niniejszych zasad.
Artykuł J.2
Unia realizuje cele określone w Artykule J.1. poprzez:
-określenie zasad i ogólnych wytycznych dla wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa;
-uzgodnienie wspólnych strategii;
-przyjęcie wspólnych działań;
-przyjęcie wspólnych stanowisk;
-umocnienie systematycznej współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi w realizacji polityki.
Artykuł J.3
1.Rada Europejska określi zasady i ogólne wytyczne wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, włącznie ze sprawami, które mają skutki dla obronności.
2.Rada Europejska decyduje o wspólnych strategiach, realizowanych przez Unię w obszarach, gdzie Państwa Członkowskie mają ważne, wspólne interesy.
Wspólne strategie określają swoje cele, czas trwania oraz środki, które zostaną udostępnione przez Unię i Państwa Członkowskie.
3.Rada podejmie decyzje niezbędne dla określenia i realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na podstawie ogólnych wytycznych, określonych przez Radę Europejską.
Rada zaleca wspólne strategie Radzie Europejskiej i realizuje je, w szczególności poprzez przyjęcie wspólnych działań i wspólnych stanowisk.
Rada zapewnia jedność, spójność i skuteczność działań, podejmowanych przez Unię.
Artykuł J.4
1.Rada podejmuje wspólne działania. Wspólne działania dotyczą szczególnych sytuacji, w których działania operacyjne Unii zostają uznane za potrzebne. Wspólne działania posiadają określone cele, zakres, środki udostępnione przez Unię, czas ich trwania jeżeli zachodzi taka potrzeba, oraz warunki ich realizacji.
2.Jeżeli nastąpiła zmiana warunków o znacznych skutkach dla kwestii będącej przedmiotem wspólnego działania, wówczas Rada weryfikuje zasady i cele danego działania i podejmuje niezbędne decyzje. Dopóki Rada nie podejmie żadnych kroków, wspólne działanie będzie trwać.
3.Wspólne działania zobowiązują Państwa Członkowskie do utrzymania przyjętych stanowisk i do prowadzenia wspólnej działalności.
4.Rada może zwrócić się do Komisji z wnioskiem o przedłożenie jej wszelkich właściwych propozycji dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w celu zapewnienia realizacji wspólnego działania.
5.W każdym przypadku planu dotyczącego przyjęcia stanowiska przez pojedynczy kraj lub podjęcia krajowego działania związanego z działaniem wspólnych, informacja o tym, jeżeli jest to konieczne, zostaje przekazana w czasie pozwalającym na uprzednie konsultacje na forum Rady. Obowiązek wcześniejszego przekazania informacji nie dotyczy środków, które stanowią jedynie przeniesienie decyzji Rady na płaszczyznę krajową.
6.W przypadkach nagłej potrzeby, wynikłej z rozwoju sytuacji i wobec braku decyzji Rady, Państwa Członkowskie mogą podjąć konieczne środki, traktując to jako sprawę pilną i mając na uwadze ogólne cele wspólnego działania. Dane Państwo Członkowskie niezwłocznie poinformuje Radę o wszelkich tego typu środkach.
7.W przypadku jakichkolwiek poważnych trudności w realizacji wspólnego działania, Państwo Członkowskie zgłosi je Radzie, która podda je dyskusji i będzie poszukiwać odpowiednich rozwiązań. Rozwiązania takie nie mogą być sprzeczne z celami wspólnego działania lub osłabiać jego skuteczności.
Artykuł J.5
Rada przyjmuje wspólne stanowiska. Wspólne stanowiska określają podejście Unii do poszczególnych spraw o charakterze geograficznym lub tematycznym. Państwa Członkowskie zapewnią, by ich polityki krajowe były zgodne ze wspólnymi stanowiskami.
Artykuł J.6
Państwa Członkowskie informują się i konsultują wzajemnie na forum Rady we wszelkich kwestiach polityki zagranicznej i bezpieczeństwa o znaczeniu ogólnym dla zapewnienia, by wpływy Unii były wywierane w możliwie najskuteczniejszy sposób poprzez zgodne i zbieżne działanie.
Artykuł J.7
1.Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa obejmuje wszystkie kwestie związane z bezpieczeństwem Unii, włącznie z ostatecznym określeniem wspólnej polityki obronnej, zgodnie z drugim akapitem, która z czasem może doprowadzić do wspólnej obronności, jeżeli Rada Europejska tak zdecyduje. W takim przypadku zaleci ona Państwom Członkowskim przyjęcie takich decyzji zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Unia Zachodnioeuropejska (UZE) stanowi integralną część rozwoju Unii, zapewniającą Unii dostęp do potencjału operacyjnego, szczególnie w kontekście ustępu 2. Wspiera ona Unię w opracowywaniu aspektów obronnych wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, określonych w niniejszym Artykule. Unia będzie odpowiednio sprzyjać bliższym stosunkom instytucjonalnym z UZE w świetle możliwości integracji UZE z Unią, jeżeli Rada Europejska tak zdecyduje. W takim przypadku zaleci ona Państwom Członkowskim przyjęcie takiej decyzji zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Polityka Unii zgodnie z niniejszym Artykułem nie narusza szczególnego charakteru polityki bezpieczeństwa i polityki obronnej niektórych Państw Członkowskich i respektuje zobowiązania niektórych Państw Członkowskich, które realizują swoją wspólną obronność w Organizacji Paktu Północnego Atlantyku, wynikające z Paktu Północnoatlantyckiego i jest zgodna ze wspólną polityką bezpieczeństwa i polityką obronną ustanowioną w jego ramach.
Ostateczne określenie wspólnej polityki obronnej będzie wspierane, jeżeli Państwa Członkowskie uznają to za stosowne, przez współpracę pomiędzy nimi w dziedzinie uzbrojenia.
2.Kwestie wskazane w niniejszym Artykule obejmują zadania humanitarne i ratownicze, zadania pokojowe oraz zadania sił bojowych w zarządzaniu kryzysem, włącznie z misjami pokojowymi.
3.Unia zwraca się z prośbą do UZE o określenie i realizację decyzji i działań Unii, które mają skutki dla obronności.
Kompetencje Rady Europejskiej do przyjęcia wytycznych zgodnie z Artykułem J.3 obowiązują również w stosunku do UZE w sprawach, w których Unia zwraca się z prośbą do UZE.
Jeżeli Unia zwraca się z prośbą do UZE o określenie i realizację decyzji i działań Unii, w związku z zadaniami, wskazanymi w paragrafie 2, wszystkie Państwa Członkowskie Unii ma prawo do pełnego udziału w tych zadaniach. Rada, w porozumieniu z instytucjami UZE, przyjmie niezbędne rozwiązania praktyczne w celu umożliwienia wszystkim Państwom Członkowskim biorących udział w takich zadaniach pełnego uczestnictwa na równych prawach w planowaniu i podejmowaniu decyzji przez UZE.
Decyzje, które mają skutki dla obronności, omawiane w niniejszym paragrafie będą podejmowane bez naruszenia polityki i zobowiązań wskazanych w ustępie pierwszym, akapicie trzecim.
4.Postanowienia niniejszego Artykułu nie stanowią przeszkody dla rozwoju bliższej współpracy pomiędzy dwoma lub więcej Państwami Członkowskimi na poziomie bilateralnym, w ramach UZE i Sojuszu Atlantyckiego, jeżeli tylko taka współpraca nie jest sprzeczna lub nie hamuje współpracy, przedstawionej w niniejszym Tytule.
5.Dla realizacji celów niniejszego Artykułu, postanowienia niniejszego Artykułu mogą zostać zmienione zgodnie z Artykułem N.
Artykuł J.8
1.Urząd Przewodniczącego reprezentuje Unię w sprawach związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa.
2.Urząd Przewodniczącego jest odpowiedzialny za realizację decyzji, podejmowanych na mocy niniejszego Tytułu; w tej roli zasadniczo wyraża on stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych i podczas konferencji międzynarodowych.
3.Urząd Przewodniczącego jest wspierany przez Sekretarza Generalnego Rady, który sprawuje funkcję Wysokiego Przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
4.Komisja w pełni uczestniczy w zadaniach, określonych w ustępach 1 i 2. Urząd Przewodniczącego jest wspierany w tych zadaniach, jeżeli zachodzi taka potrzeba, przez następne Państwo Członkowskie, piastujące Urząd Przewodniczącego.
5.Rada może, jeżeli tylko uzna to za konieczne, wyznaczyć specjalnego przedstawiciela, posiadającego mandat w odniesieniu do spraw dotyczących konkretnej polityki.
Artykuł J.9
1.Państwa Członkowskie koordynują swoje działania w organizacjach międzynarodowych oraz podczas konferencji międzynarodowych. Zajmują wspólne stanowiska na ich forum.
W organizacjach międzynarodowych lub podczas konferencji międzynarodowych, w których uczestniczą nie wszystkie Państwa Członkowskie, Państwa Członkowskie biorące w nich udział zajmują wspólne stanowiska.
2.Nie naruszając postanowień ustępu 1 i Artykułu J.4(3), Państwa Członkowskie reprezentowane w organizacjach międzynarodowych lub na konferencjach międzynarodowych, w których uczestniczą nie wszystkie Państwa Członkowskie, informują te ostatnie o wszelkich sprawach ogólnego zainteresowania.
Państwa Członkowskie, które są także członkami Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych działają zgodnie i informują w pełni pozostałe Państwa Członkowskie. Państwa Członkowskie, które są stałymi członkami Rady Bezpieczeństwa, przy wykonywaniu swoich obowiązków zapewniają obronę stanowiska i interesów Unii, nie naruszając swoich obowiązków wynikających z postanowień Karty Narodów Zjednoczonych.
Artykuł J.10
Misje dyplomatyczne i konsularne Państw Członkowskich w krajach trzecich i podczas konferencji międzynarodowych oraz ich przedstawicielstw przy organizacjach międzynarodowych współpracują dla zapewnienia, by wspólne stanowiska i wspólne działania przyjęte przez Radę były przestrzegane i realizowane.
Intensyfikują one współpracę poprzez wymianę informacji, prowadzenie wspólnych ocen oraz wnoszenie wkładu w realizację postanowień, wskazanych w Artykule 8c Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
Artykuł J.11
Urząd Przewodniczącego konsultuje się z Parlamentem Europejskim w głównych kwestiach podstawowych kierunków wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zapewnia, że zdanie Parlamentu Europejskiego zostaje odpowiednio wzięte poważnie pod uwagę. Parlament Europejski jest regularnie informowany przez Urząd Przewodniczącego i Komisję o rozwoju polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii.
Parlament Europejski może kierować do Rady zapytania lub wydawać jej zalecenia. Odbywa coroczną debatę na temat postępu w realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
Artykuł J.12
1.Każde Państwo Członkowskie lub Komisja może zwracać się do Rady z wszelkimi pytaniami, związanymi ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa i może przedstawiać Radzie projekty.
2.W przypadkach wymagających szybkiej decyzji, Urząd Przewodniczącego na swój własny wniosek albo na wniosek Komisji lub Państwa Członkowskiego zwołuje wyjątkowe posiedzenie Rady w ciągu czterdziestu ośmiu (48) godzin lub, w nagłym przypadku, w krótszym terminie.
Artykuł J.13
1.Decyzje wynikające z niniejszego Tytułu są podejmowane przez Radę jednomyślnie. Powstrzymanie się od głosowania przez członków obecnych osobiście lub reprezentowanych nie może zapobiec przyjęciu takich decyzji.
W przypadku powstrzymania się od głosu, każdy członek Rady może zakwalifikować swoje powstrzymanie się poprzez przedstawienie formalnej deklaracji na mocy niniejszego punktu. W takim przypadku nie będzie on zobowiązany do zastosowania się do decyzji, ale zaakceptuje, że decyzja zobowiązuje Unię. W duchu wzajemnej solidarności, dane Państwo Członkowskie powstrzyma się od jakichkolwiek działań, które mogą być sprzeczne lub mogą zahamować działania Unii prowadzone w oparciu na tej decyzji, a inne Państwa Członkowskie będą respektować jego stanowisko. Jeżeli członkowie Rady kwalifikujący swoje powstrzymanie się od głosu w ten sposób reprezentują ponad jedną trzecią głosów, ważonych zgodnie z Artykułem 148(2) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, decyzja nie będzie przyjęta.
2.W drodze wyjątku od postanowień ustępu 1, Rada działa większością kwalifikowaną:
-Przy podejmowaniu wspólnych działań, przyjmowaniu wspólnych stanowisk lub podejmowaniu wszelkich innych decyzji na podstawie wspólnej strategii;
-Przy podejmowaniu wszelkich decyzji realizujących wspólne działanie lub wspólne stanowisko;
Jeżeli członek Rady zadeklaruje, że z ważnych i przedstawionych przez niego przyczyn związanych z polityką krajową zamierza sprzeciwić się przyjęciu decyzji podejmowanej większością kwalifikowaną, wówczas nie można przeprowadzić głosowania. Rada może, działając większością kwalifikowaną, wnioskować o przekazanie sprawy Radzie Europejskiej do decyzji przez jednomyślność.
...
stary_hipis