Logistyka - kody kreskowe.doc

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

Historia

    Pierwsze kody kreskowe powstały w latach czterdziestych naszego stulecia. W tym okresie zostały podjęte badania nad możliwością zautomatyzowania odczytu informacji o towarach za pomocą specjalnych znaków i symboli. Było to w Stanach Zjednoczonych, a autorami tych badań byli Joe Woodland i Berny Silver. Efektem ich pracy było opatentowanie w 1949 roku pierwszego kodu kreskowego zwanego także, ze względu na swój wygląd, "tarczą strzelniczą" (bulls eye). Kod ten składał się szeregu ułożonych współśrodkowo jasnych i ciemnych pierścieni różnej grubości. Ze względu na problemy techniczne ten kod nie znalazł zastosowania w życiu codziennym.
    W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych przeprowadzono wiele udanych próbach stworzenia systemów identyfikacji towarów przy użyciu specjalnych znaków i symboli. Do rozwoju prac w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie (lata sześćdziesiąte) w znacznym stopniu przyczynił się gwałtowny rozwój supermarketów, w których nastawiono się na masową obsługę klientów.
Producenci i handlowcy ze Stanów Zjednoczonych i Kanady utworzyli na początku lat siedemdziesiątych stowarzyszenie mające opracować jednolite zasady znakowania towarów. Tak doszło do powstania kodu UPC (Universal Product Code). Kod ten był stosowany głównie do identyfikacji i ewidencjonowania towarów w supermarketach. Osiągnięcia amerykańskich specjalistów zainteresowały także wysoko uprzemysłowione kraje europejskie, które wychodząc na przeciw zapotrzebowaniu ze strony własnego handlu detalicznego, a nie chcąc uzależniać się od Stanów Zjednoczonych, wprowadziły własny jednolity system znakowania towarów.
    Zalety stosowanych głównie w handlu detalicznym kodów kreskowych zostały prędko zauważone także przez inne gałęzie gospodarki. Kody umieszczano na opakowaniach zbiorczych towarów, znakowano nimi elementy na liniach produkcyjnych, w bibliotekach, archiwach itp.

Czym jest kod kreskowy?

Kod kreskowy jest graficznym odwzorowaniem informacji za pomocą kresek i odstępów pomiędzy nimi. Umożliwia on kodowanie informacji w celu jej późniejszego szybkiego i bezbłędnego odczytu. Czytnik kodu składa się z elementu światłoczułego i źródła światła. Idea odczytu opiera się na tym, iż powierzchnie jasne odbijają światło, podczas gdy powierzchnie ciemne je pochłaniają. Czytnik błyskawicznie analizuje kod kreskowy i przetwarza go na zawartą w nim informację.

Standardy kodów

    Istnieje wiele różnych systemów kodów kreskowych m.in. EAN/UPC, Codabar, ITF, Code 39, Code 128 itd. Różnią się one układem kresek i możliwościami kodowania (cyfry, litery, ilość znaków). Znalazły zastosowanie w wielu dziedzinach: handel, przemysł, medycyna, transport itp. W handlu od prawie 20 lat używany jest system EAN/UPC i ten właśnie rodzaj kodu umieszczany jest na opakowaniach towarów, aby ułatwić ich obrót hurtowy i detaliczny. Zastosowanie kodu kreskowego ułatwiło prace ewidencyjno-kontrolne, wyeliminowało dużą ilość dokumentacji, udoskonaliło i przyspieszyło obsługę klienta, usprawniło prace inwentaryzacyjne i umożliwiło automatyczne sygnalizowanie braków w zaopatrzeniu itp.

Używanie kodu kreskowego

    Po pierwsze, zanim zaczniemy wykorzystywać kody kreskowe, musimy określić rodzaj kodu, który będziemy stosować. Zależeć on będzie przede wszystkim od celu, w jakim chcemy go użyć i obowiązujących standardów. Jednym z najpowszechniejszych zastosowań jest wykorzystanie kodu kreskowego do oznaczania towarów trafiających do sprzedaży hurtowej i detalicznej. W tym celu powinniśmy zastosować kod EAN. Aby jednak go używać musimy najpierw zarejestrować się jako jego użytkownicy i otrzymać swój numer identyfikacyjny.
    Po drugie, należy zapoznać się z zasadami i wymaganiami stosowania określonego rodzaju kodu kreskowego. Musimy poznać i przestrzegać reguły obowiązujące przy jego stosowaniu. Podstawowe z nich dotyczą - struktury numeru - parametrów jakościowych (wymagana dokładność odwzorowania, kontrast druku, umiejscowienie itp.). Są one bardzo ważne i decydują o czytelności kodu kreskowego.

System EAN

    Wykorzystywany jest on przede wszystkim do identyfikacji towarów znajdujących się w handlu hurtowym i detalicznym.
System jest nadzorowany, rozwijany i rozpowszechniany poprzez stowarzyszenie EAN International z siedzibą w Brukseli. Jego zadaniem jest wprowadzenie globalnego, międzybranżowego systemu identyfikacji i automatycznego przekazywania danych o produktach i usługach, opartego na standardzie akceptowanym w handlu miedzynarodowym. Polska reprezentowana jest w EAN International od 1990 roku poprzez organizację narodową - Centrum Kodów Kreskowych w Poznaniu.

    Kod EAN daje możliwość oznaczenia danego rodzaju towaru trzynastocyfrowym lub ośmiocyfrowym numerem identyfikacyjnym. Poza nim kod kreskowy nie zawiera żadnej innej informacji. Takie cechy jak nazwa czy cena "pobierane" są przy odczycie kodu z bazy danych uprzednio wprowadzonej do komputera.

Wykorzystanie kodu kreskowego pozwala na bardzo szybką i bezbłędną identyfikację danego towaru.

W systemie EAN oprócz podstawowych kodów EAN-8 i EAN-13 wykorzystywany jest także kod EAN-128 (oparty na kodzie Code128), który umożliwia zawarcie w numerze kodowym dodatkowych informacji (data produkcji, termin ważności, adres, numer serii itp.) wg ściśle określonych zasad. Stosowany jest on do znakowania opakowań wysyłkowych.

Struktura numeru

    EAN jest systemem międzynarodowym i przestrzegając jego zasad mamy pewność, że dany numer towaru jest niepowtarzalny na całym świecie. Jest to możliwe dzięki Międzynarodowemu Stowarzyszeniu EAN, które kontroluje przydzielanie numerów poprzez organizacje narodowe. Dlatego aby producent (dystrybutor) mógł oznaczać swoje towary kodem EAN musi zarejestrować się w systemie poprzez organizację krajową lub jej przedstawiciela. Wówczas otrzyma swój numer producenta i zakres numerów na swoje towary.

Występują dwie wersje kodu EAN: podstawowa trzynastocyfrowa (EAN-13) i skrócona ośmiocyfrowa (EAN-8), która ułatwia umieszczanie kodu na małych opakowaniach.

Kod EAN-13 zawiera 13 cyfr:

·              Pierwsze trzy cyfry są numerem kraju. Polska przystępując do EAN International otrzymała numer 590,zatem towary wytworzone przez producentów zarejestrowanych w Polsce będą miały prefiks 590.

·              Kolejne cztery do siedmiu cyfr oznaczają numer producenta lub dystrybutora i przydzielane są przez organizację krajową podczas rejestracji.

·             Następne dwie do pięciu cyfr stanowią numer produktu, który przydzielany jest przez samego producenta (jednostkę kodującą) dla asortymentu wyrobów o tej samej nazwie, cenie, wadze, pojemności, kolorze, wielkości, składzie itp. Jeżeli inna seria towarów różni się którąkolwiek z tych cech konieczne jest nadanie innego numeru. (Jeżeli dany towar drożeje i zmienia się jego cena dla każdej sztuki towaru danego asortymentu nie trzeba zmieniać numeru kodu, gdyż cena wprowadzana jest w sklepie i odnosi się do danego numeru - może być łatwo zmieniona). Do obowiązków producenta należy pilnowanie, by ten sam numer produktu nie został przydzielony dwóm różnym produktom.

·             Ostatnia cyfra jest cyfrą kontrolną wyliczaną według specjalnego algorytmu i służy do kontroli poprawności odczytu.

wyjątkami są kody z prefiksem "2" (kody wewnętrzne i towarów o zmiennej ilości)
oraz z prefiksem "978" i "977" (wydawnictwa i czasopisma)

    Numer towaru musi oznaczać konkretny ściśle określony, indywidualny rodzaj produktu. Jeżeli występują jakieś modyfikacje danego produktu muszą być im przydzielone inne numery. Poniższa tabela przedstawia, w jakich przypadkach zachodzi taka konieczność.

Wymagana zmiana numeru:

·         nowy produkt

·         zmiana producenta

·         nowa wersja produktu

·         zmiana nazwy

·         poważna zmiana opisu produktu

·         zmiana zawartości, cechy fizyko-chemicznej (budowa, skład chemiczny, smak, kolor itp.)

·         nowy rodzaj opakowania

·         zmiana wagi lub objętości

·         dołączenie gratisowego dodatku

·         promocyjna zmiana ceny

Nie wymagana zmiana numeru:

·         mało istotna zmiana składników

·         nieznaczna zmiana wagi

·         dołączony (wewnątrz) upominek

·         promocja konkursowa

·         zmiana graficzna opakowania

Ważne jest aby producent stosował się do powyższych zasad oraz nie dopuścił do powtórzenia się jednego numeru dla kilku towarów. Należy zatem w firmie prowadzić rejestr numerów produktów.

Kod EAN-8 zawiera osiem cyfr i składa się z numeru kraju, numeru produktu i cyfry kontrolnej. Numer produktu w tym przypadku jest przydzielany przez organizację krajową.

Numer towaru w kodzie EAN-8 przydziela się tylko w uzasadnionych przypadkach, gdy nie ma żadnej możliwości umieszczenia na opakowaniu kodu EAN-13.

Do oznaczania wydawnictw stosowany jest kod kreskowy EAN-13. Wydawca musi najpierw zarejestrować się w systemie EAN. Przy znakowaniu książek kodem kreskowym EAN wykorzystuje się ich numer ISBN. Jeżeli książka nie posiada swojego numeru ISBN znakowana jest na zasadach jak inne towary.

Numer identyfikacyjny EAN-13 dla książki z wykorzystaniem jej numeru ISBN ma następującą strukturę:

Prefiks - jest to liczba "978" nadana przez EAN International dla kodowania książek.
Numer ISBN - nadany książce numer jednoznacznie ją identyfikujący. Numery ISBN są nadawane przez Krajowe Biuro ISBN które ma siedzibę w Bibliotece Narodowej, Al. Niepodległości 213, 00-973 Warszawa, tel.fax (0-22) 608-24-33.
Cyfra kontrolna - służy do wykrywania błędów odczytu kodu kreskowego. Obliczana jest ona według specjalnego algorytmu na podstawie poprzednich cyfr.

    Możliwe jest także zastosowanie dwu lub pięciocyfrowego dodatku do kodu kreskowego nazywanego "Add-on". Można w nim zawrzeć dodatkowe informacje np. oznaczenie wariantu wydawniczego. Numer "add-on" nie może zawierać informacji, które powinny znaleźć się w głównym numerze EAN-13, jednoznacznie identyfikującym książkę. Stosowanie numeru "add-on" jest nieobowiązkowe, umieszcza się go na odpowiedzialność wydawcy, dla jego własnych celów. Odczyt symbolu "add-on" przez czytnik kasowy nie jest obowiązkowy.

Przy znakowaniu periodyków (wydawnictw ciągłych) kodem kreskowym EAN wykorzystuje się ich numer ISSN. Jeżeli periodyk nie posiada swojego numeru ISSN znakowany jest na zasadach jak inne towary.
Numer identyfikacyjny EAN-13 dla periodyków z wykorzystaniem ich numeru ISSN ma następującą strukturę: