piątek, 13 luty 2009 12:16 Krzysztof Urbański
Wdrażanie do produkcji ciagników licencyjnych było bardzo powolne. Ogromne kłopoty z zaopatrzeniem praktycznie we wszystko przeciagało termin rozpoczęcia produkcji seryjnej. W międzyczasie postanowiono wykorzystać licencyjne silniki Perkinsa do napędu traktorów produkowanych dotychczas. W ten sposób powstał prototyp poularnej trzydziestki z silnikiem Perkinsa. Wykorzystano słabszą odmiane trzycylindrowego AD3.152 o mocy 38 KM. Jak widać na ilustracji silnik Perkinsa doskonale pasuje do korpusu C 330 zamiast orginalnego S 312. Większa jest tylko obudowa na sprzegło z racji wiekszego koła zamoachowego. Przesunieto też filtr powietrza. Na zdięciu widać też brak drążka kierowniczego. Pewnie zastosowano rozwiązanie z C 360. Zastosowano też alternator zamiast prądnicy co musiało wpłynąć na poprawe działania instalacji elektrycznej. Widać nową deske rozdzielczą którą zapewne dostosowano do wskaźników od MF 235. Większa moc o 8 KM napewno polepszyła uciąg ciągnika. Nie wiadomo jak się spisywał układ przeniesienia napędu w praktyce. Ale już w trakcie projektowania w 1957 roku C 330 ( C 325 ) były plany budowy całej rodziny ciagników na bazie C 330 i np model z silnikiem trzycylindrowym S 313 miał być oznaczony jako C 336. Moc silnika S 313 miała wynosić 36 - 42 KM. Co ciekawe Ursus sprzedał licencje na ciagniki C 330 do Indi gdzie są produkowane do dzisiaj z niewieloma zmianami także w wersji z silnikiem trzycylindrowym. Jak by się spisywał Ursus C 330 3P u rolników ? Niestety nigdy się tego raczej nie dowiemy ponieważ ciagnik nie trafił do produkcji. Być może cena była zaporowa i dlatego zrezygnowano z tego pomysłu. Udał się za to przeszczep silniejszej odmiany AD3.152 UR do Ursusa C 360 jako Ursus C 360 3P. Ale o tym w innym materiale.
tmrozik01