Alicyn Watts - Księżycowa piosenka.pdf - powieści - kasia.barreiro.stroinska

ALICYN WATTS

KSIĘŻYCOWA PIOSENKA

Tytuł oryginału MOONLIGHT MELODY

ROZDZIAŁ 1

Nareszcie wolna!

Denise Reynolds wdychała przez chwilę słone morskie

powietrze, po czym zbiegła ze schodów. Wyglądała bardzo

atrakcyjnie w obcisłych legginsach i odsłaniającej brzuch krótkiej

bluzce. Długie, brązowe włosy związane w koński ogon łagodnie

opadały na plecy.

Po raz pierwszy od wielu miesięcy nie musiała się śpieszyć.

Zakończył się rok szkolny i rozpoczęły wakacje. Była siódma rano

i na trawie wciąż lśniła rosa. Słońce świeciło jasno na

bezchmurnym niebie. Od pierwszego września czekała na ten

dzień i teraz, gdy nareszcie nadszedł, chciała się rozkoszować

każdą jego minutą.

Biegła drogą prowadzącą nad morze. Gdy znalazła się na

miejscu, ogarnęła wzrokiem ciągnącą się kilometrami plażę. Żółty

piasek lśnił w słońcu. Gdzieniegdzie wznosiły się łagodne wydmy.

Denise rozkoszowała się tym widokiem. Cieszyła się, że mogła

mieszkać na wybrzeżu Green Hill. Na końcu plaży niewielka

rzeka wpadała do oceanu. Po obu jej brzegach piętrzyły się głazy.

Kiedy Denise była mała, uwielbiała bawić się w szczelinach i

mrocznych zakamarkach ogromnych kamieni. Przez długie

godziny szukała kryjówek, a potem łapała małe kraby pustelniki i

zabierała je ze sobą do domu.

Uwielbiała poranki, bo wtedy na plaży panowały spokój i

cisza. Słychać było jedynie szum fal i krzyk mew krążących nad

wodą. W oddali można było dostrzec kutry rybackie, które

wypływały na połów bądź wracały do portów. O tej porze nie było

jeszcze ludzi słuchających głośnej muzyki, dzieci wrzeszczących

wniebogłosy ani hałaśliwych nastolatków, zajętych opalaniem się

albo surfowaniem.

Poza kilkoma mężczyznami, snującymi się wzdłuż wybrzeża,

Denise nie zauważyła nikogo. Przyspieszyła i pobiegła dalej swoją

codzienną trasą. Uśmiechnęła się do siebie. Nie przypuszczała, że

te wakacje okażą się tak wspaniałe. Kiedy wspominała kilka

ostatnich dni, miała wrażenie, że to tylko sen. Chwilami nie mogła

uwierzyć, że tyle fantastycznych rzeczy wydarzyło się naprawdę.

Wszystko zaczęło się we wtorek. Zajęcia w szkole dobiegły

końca i Denise postanowiła poszukać swojej przyjaciółki Laurel

Bentley. Wiedziała, że Laurel spędzała długie godziny, słuchając

muzyki, dlatego zdecydowała, że pójdzie do Błękitnego Księżyca,

gdzie odbywały się przesłuchania kandydatów do zespołu.

Denise weszła do środka i zobaczyła pana Browne'a,

nauczyciela biologii, który jednocześnie był właścicielem klubu i

managerem zespołu oraz grał stare kawałki z lat pięćdziesiątych.

Dostrzegł ją i przywołał ruchem ręki. Denise wśliznęła się na salę,

gdzie odbywały się przesłuchania, i cicho podeszła do niego. Pan

Browne był przystojny, miał śniadą cerę i ciemne nieprzeniknione

oczy. Denise bardzo go lubiła, ale jego obecność zawsze

wprawiała ją w zakłopotanie.

Na scenie niski, chudy chłopak śpiewał właśnie fragment

piosenki Chubby'ego Checkera. Na kibordzie akompaniował mu

Artie Smith, który od dawna grał w Błękitnym Księżycu. Młody

wykonawca był ubrany w wytarte dżinsy, czarną koszulkę i za

dużą skórzaną kurtkę. Rude włosy zaczesał do tyłu. Denise

domyśliła się, że pragnął upodobnić się do Jamesa Deana, ale

efekty jego starań nie były zadowalające.

Kiedy chłopak skończył śpiewać, pan Browne podziękował

mu i obiecał, że zadzwoni do niego najpóźniej w piątek. Potem

spojrzał na Denise i powiedział:

- No cóż, panno Reynolds, ponieważ nie pojawił się nikt

więcej, nadeszła twoja kolej - powiedział znużonym głosem. -

Pamiętam, że brałaś udział w kilku konkursach talentów

organizowanych w szkole. Co dzisiaj nam zaśpiewasz?

Denise spojrzała na niego ze zdziwieniem.

- Ale, ja nie... nie przyszłam na przesłuchanie - odparła

pospiesznie. - Przechodziłam tylko, szukam Laurel i...

- Ale przecież umiesz śpiewać, prawda? - przerwał jej pan

Browne.

- Tak - przyznała Denise. - Ale to nie był powód... Pan

Browne westchnął.

- Daj spokój, Denise. Nie daj się prosić. Co śpiewałaś

podczas ostatniego występu?

- Naprawdę nie wydaje mi się, żeby... - zaczęła, ale

nauczyciel spojrzał na nią tak wymownie, że zrezygnowała z

dalszych protestów. - Wydaje mi się, że to był jeden ze starych

utworów Franka Sinatry - dodała szybko.

- Zapytaj Artiego, czy zna ten kawałek, i pokaż, co potrafisz,

dobrze?

Pan Browne zaczął przeglądać stertę dokumentów leżących

przed nim na stole, podczas gdy Denise rozmawiała z Artiem.

Zanim zdążyła się zorientować, co się dookoła niej dzieje,

śpiewała już pierwszą zwrotkę piosenki Franka Sinatry. Na

początku była zdenerwowana i nie mogła opanować drżenia, ale

pod koniec zupełnie się rozluźniła. Dała się ponieść muzyce, a

kiedy schodziła ze sceny, była z siebie zadowolona. Pan Browne

uśmiechnął się.

- A więc, Denise. Jakie masz plany na wakacje?

Przypuszczam, że znalazłaś już pracę?

- Niezupełnie - odparła Denise. - Niedawno złożyłam

podanie. Ubiegam się o etat trenera sportowego, ale do tej pory

nie otrzymałam odpowiedzi.

Pan Browne uśmiechnął się jeszcze szerzej.

- Denise, składam ci propozycję, której nie możesz odrzucić.

Będziesz śpiewała cztery wieczory w tygodniu, dostaniesz sporo

pieniędzy i gwarantuję ci, że poznasz wielu fantastycznych

chłopaków. Na wypadek, gdybyś mnie nie zrozumiała,

oświadczam, że chciałbym, abyś została wokalistką mojego ze-

społu. Przesłuchałem kilkanaście dziewczyn, ale żadna z nich nie

ma głosu, który by mnie zachwycił. Mam natomiast dobre

przeczucia związane z tobą. Co ty na to?

Denise była tak zdziwiona, że nie mogła wydusić z siebie

słowa. Osunęła się na najbliższe krzesło. Artie już wyszedł, a pan

Browne porządkował dokumenty i pakował je do walizeczki.

- Zgadzam się - powiedziała w końcu. - Ale chcę, żeby pan

wiedział, że moja decyzja nie ma nic wspólnego z chłopcami.

- Denise, szczerze mówiąc nie interesują mnie powody, dla

których zdecydowałaś się na tę pracę, zależy mi tylko na tym,

żebyś dobrze wywiązała się z przyjętych na siebie obowiązków.

Umowa stoi?

- Tak - wymamrotała Denise.

- Wspaniale! - ucieszył się pan Browne. - Pierwsza próba

odbędzie się jutro wieczorem o siódmej u Artiego. Wiesz, gdzie

mieszka?

Denise skinęła głową.

- W porządku. W takim razie do zobaczenia. - Już miał

wyjść, ale zatrzymał się i odwrócił w jej stronę. - Moje gratulacje,

Denise. Mam nadzieję, że to będą wakacje, których nigdy nie

zapomnisz!

Zanim Denise zdążyła mu podziękować, pan Browne

wyszedł, pozostawiając ją zupełnie samą. Przez chwilę Denise

miała mętlik w głowie i żałowała, że tak pochopnie podjęła

decyzję. Może powinna najpierw porozmawiać z mamą. Jednak

po chwili uspokoiła się. Wiedziała, że decyzja należała do niej i

sama musi ponieść wszelkie konsekwencje. Tego właśnie od

dziecka uczyła ją mama. Wciąż powtarzała jej i Markowi, że

muszą być samodzielni oraz odpowiedzialni. Między innymi

dlatego od kilku lat w każde wakacje Denise pracowała, żeby

odłożyć trochę pieniędzy na naukę w gimnazjum.

Ostatniego lata codziennie rano pracowała w piekarni, a

wieczorami jako recepcjonistka w klubie odnowy biologicznej.

Ponadto w każde wtorkowe i czwartkowe popołudnie prowadziła

zajęcia muzyczne w domu spokojnej starości. Przez całe wakacje

nie miała czasu, żeby pójść na plażę, chociaż jej dom znajdował

się o rzut beretem od morza. To prawda, że zarobiła dużo pienię-

dzy, ale wcale nie odpoczęła.

Dlatego postanowiła, że te wakacje będą zupełnie inne, i

wyglądało na to, że tak właśnie będzie. Nareszcie naprawdę

wypocznie, a przy tym zarobi dużo pieniędzy. Wiedziała, że

zespół pana Browne'a występował również w innych klubach, a

Alicyn Watts - Księżycowa piosenka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: