O karach za przewinienia.rtf

O KARACH JAKIE NALEŻY WYMIERZAĆ

---------------------------

z "Maha Nirwana Tantry", tekst angielski pochodzi z www.astrojyoti.com , publikuję po przetłumaczeniu na poslki, niedochodowo i do celów niedochodowych, za miłą zgodą Pandita Taty z www. astrojyoti.com

---------------------------

[Siwa powiedział do Swojej Małżonki, Parwati:]

              Król powinien zmusić człowieka, stosownie do jego możności, aby dawał jedzenie i odzież swemu ojcu, matce, ojcu ojca, matce ojca, żonie, której syn nie może jej utrzymywać oraz dziadkowi i babce ze strony matki, którzy są biedni i nie mają syna.

              Jeśli jakiś człowiek przemówi obraźliwie do swej żony, musi [za to] nie jeść przez jeden dzień; jeśli ją uderzy, musi chodzić bez jedzenia przez trzy dni, a jeśli uderzy ją (pobije) tak, że będzie jej leciała krew, wówczas musi odmówić sobie jedzenia przez siedem dni.

              Jeśli jakiś mężczyzna w gniewie czy swoim szaleństwie nazwie żonę swoją matką, siostrą, czy córką, wówczas powinien oczyścić się poprzez siedmiodniowe powstrzymywanie się od jedzenia.

Jeśli jakaś dziewczyna zostanie wydana za mąż za impotenta, wówczas Król powinien doprowadzić do powtórnego wydania jej za mąż, nawet jeśli wypłynie to po jakimś czasie. Jest to nakaz Siwy.

Jeśli jakaś dziewczyna zostanie wdową przed dopełnieniem seksualnym małżeństwa [nie kochała się jeszcze z mężem], ona również powinna zostać powtórnie wydana za mąż. To także jest rozkaz Siwy.

Kobieta, która rodzi dziecko w przeciągu pół roku od swojego ślubu lub po upływie roku od śmierci swego męża, nie jest żoną, ani też to dziecko nie jest prawowite (ślubne).

Kobieta, która wywołuje poronienie przed piątym miesiącem, jak również osoba, która jej w tym pomaga, powinni być ciężko ukarani.

Kobieta, która po piątym miesiącu ciąży niszczy dziecko w swoim łonie oraz osoba, która jej w tym pomaga, są winni zabójstwa człowieka.

Ten okrutny człowiek, który rozmyślnie zabija drugiego człowieka, powinien zostać zawsze skazany na śmierć przez Króla.

Król powinien ukarać człowieka, który zabija innego przez niewiedzę lub w napadzie wściekłości lub przez pomyłkę, albo zabierając mu mienie, albo bijąc go dotkliwie.

Człowiek, który próbuje knuć własną śmierć, czy sam czy z pomocą kogoś innego, powinien otrzymać tę samą karę, co człowiek, który zabija innego przez niewiedzę.

Człowiek, który zabija drugiego w pojedynku albo zabija wroga, który usiłuje go zabić, nie jest winny żadnego przestępstwa.

Człowieka, który okaleczył drugiego, król powinien ukarać poprzez okaleczenie go, a tego, który pobił innego, każąc jego pobić.

Jeśli jakiś człowiek umrze wskutek rany zadanej dowolną bronią czy inaczej, po upływie pół roku od zdarzenia, wówczas sprawca powienien zostać ukarany przez Króla za tę napaść i nie powinien być karany śmiercią.

Jeśłi Król zabija burzycieli (wywrotowców), godzących w jego rząd, ludzi spiskujących aby przywłaszczyć jego królestwo, sługi potajemnie zaprzyjaźniające się z wrogami Króla, ludzi wytwarzających niezadowolenie przeciwko Królowi w Jego oddziałach wojska, poddanych, co chcą prowadzić wojnę przeciwko temu Królowi, czy uzbrojonych zbójów z dróg, nie będzie winny żadnego grzechu.

Człowiek, który zabija drugiego, zmuszony rozkazem swego pana, sam nie jest winien tego zabójstwa, ponieważ jest to zabójstwo [dokonane przez] jego pana. Jest to nakaz Siwy.

Jeśli śmierć człowieka jest spowodowana przez zwierzę należące do jakiegoś nieostrożnego człowieka lub bronią w rękach nieostrożnego człowieka, wówczas ten ostatni powinien być ukarany karą pieniężną lub cielesną.

Takie obrzydliwe osoby, które nie są posłuszne rozkazowi Króla, które są butne w mowie w obecności Króla (...) powinne zostać ukarane przez Króla.

Ten, kto przywłaszcza sobie powierzoną mu własność; złośliwiec; oszust, ten kto stwarza urazę pomiędzy ludźmi lub sprawia, że ludzie kłócą się pomiędzy sobą, powinien zostać wygnany z królestwa przez Króla.
 

Osoby, które usiłują ranić szkodzić innym poprzez szerzenie bezpodstawnych oszczerstw, powinny zostać ukarane przez sprawiedliwego Króla stosownie do swego wykroczenia.

Król powinien kazać oszczercy zapłacić poszkodowanemu pieniądze współmierne do wyrządzonej mu krzywdy.

Dla osób, które kradną klejnoty, perły, złoto i inne metale, karą powinno być albo odcięcie ręki albo całego ramienia, stosownie do wartości skradzionego mienia.

Ci, co kradną (...) konie, bydło, klejnoty itp., oraz niemowlęta, powinni być karani przez Króla jako złodzieje.

Złodzieje, którzy kradną jedzenie i przedmioty o małej wartości, powinny być ukarane przetrzymaniem ich na diecie zbożowej przez tydzień albo dwa.

O Uwielbiana przez Dewów! zdrajca i niewdzięcznik nigdy nie może osiągnąć wyzwolenia poprzez ofiary, wota, pokuty, dobroczynne działania i inne obrzędy pokutnicze.

Król powinien, po surowym ich ukaraniu, skazywać na wygnanie ze swego państwa ludzi, którzy składają fałszywe zeznania albo tych, co są stronniczy jako sędziowie rozjemczy.

Zeznanie sześciu, czterech lub nawet trzech świadków jest wystarczające do udowodnienia jakiejś rzeczy, ale (...) zeznanie dwóch świadków o dobrze znanej pobożności wystarczy.