Organizacja intelektualna i adaptacja(Woodworth ).pdf

Piaget Rozdział 1- Organizacja intelektualna i adaptacja(Woodworth )

Piaget:

-czynności biologiczne są aktami adaptacji do środowiska fizycznego i pomagają je

organizować

-umysł i ciało nie pracują niezależnie od siebie, czynności intelektualne podlegają tym

samym prawom, co biologiczne

-czynności intelektualne to czynności organizowania środowiska i adaptacji do niego

-podstawowe zasady rozwoju poznawczego są takie same jak rozwój biologiczny

-PIaget nie uważał organizacji i adaptacji za odrębne procesy

-aktywność intelektualna nie może być oddzielana od całego funkcjonowania organizmu,

funkcjonowanie intelektualne uważał za szczególną formę aktywności biologicznej

-czynności intelektualne oraz biologiczne są częściami całościowego procesu, za którego

pośrednictwem organizm przystosowuje się do środowiska i organizuje doświadczenia

-aby pojąć proces intelektualnej organizacji oraz adaptacji należy zrozumieć 4 podstawowe

pojęcia w teorii Piageta:

-schemat

-asymilacja

-akomodacja

-równoważenie

SCHEMAT:

-to struktura poznawcza lub umysłowa, dzięki której jednostki przystosowują się intelektualnie do

otoczenia i organizują je

-psychiczne struktury lub procesy, które adaptują się i zmieniają wraz z rozwojem umysłowym

-nie mają swoich fizycznych odpowiedników, nie są obserwowalne, ich istnienie jest zakładane i

stosownie do tego nazywane są konstruktami hipotetycznymi

-schematy w uproszczeniu można wyobrazić sobie jako pojęcia lub kategorie

-używane są do przetwarzania, identyfikowania oraz klasyfikowania docierających bodźców, w ten

sposób organizm jest w stanie rozróżniać i generalizować bodźce (wydarzenia)

-są strukturami intelektu organizującymi zdarzenia spostrzegane i klasyfikowane na podstawie ich

ogólnych cech, są to powtarzalne zdarzenia psychologiczne w tym sensie, że dziecko wielokrotnie

klasyfikuje bodźce w logiczny, spójny sposób

-dziecko po urodzeniu ma niewiele schematów są one odruchowe(niemowlę dokonuje

rzeczywistego różnicowania w obrębie swojego ograniczonego środowiska, lecz czyni to za

pośrednictwem dostępnego dla siebie aparatu odruchowego i motorycznego)

-schematy osoby dorosłej rozwijają się ze schematów dziecka dzięki procesom adaptacji i

organizacji , a zatem rozwój intelektualny jest ciągłym procesem konstrukcji i rekonstrukcji

-schematy są definiowane(lub odzwierciedlane) poprzez zachowanie, które prezentuje dziecko;

schematy jednak to coś więcej niż zachowanie, są to wewnętrzne struktury, z których wypływa

zachowanie; odzwierciedleniem schematów są te wzory zachowania, które powtarzają się w toku

aktywności poznawczej; schematy obejmują cały zestaw odrębnych, lecz podobnych sekwencji

działań

-schematy są strukturalnymi odpowiednikami pojęć

-schematy poznawcze dorosłych wyodrębniają się z sensomotorycznych schematów dziecka,

procesami odpowiedzialnymi za te przemianę są akomodacja i asymilacja

-schematy odzwierciedlają aktualny poziom rozumienia wiedzy dziecka o świecie

-są konstruowane przez dziecko;jako konstrukcje nie stanowią więc wiernych kopii rzeczywistości-

ich formy są zdeterminowane przez jedyny w swoim rodzaju wzorzec asymilacji i akomodacji

doświadczenia jednostki i z czasem coraz bardziej przybliżają się swoją postacią do rzeczywistości

ASYMILACJA:

- jest procesem poznawczym, dzięki któremu nowe treści percepcyjne, motoryczne czy pojęciowe

włączane są do istniejących schematów lub wzorców zachowania

-jest procesem umieszczania, klasyfikowania nowego bodźca w istniejącym schemacie

-asymilacja występuje nieustannie

-nie powoduje ona zmiany schematu, lecz wpływa na jego rozbudowę i w ten sposób stanowi

część(czynnik) rozwoju

-jest częścią procesu, za pośrednictwem, którego jednostka przystosowuje się poznawczo i

organizuje swoje otoczenie; proces ten pozwala na rozbudowę schematów

-proces ten nie tłumaczy zmian jakościowych schematów(zmiany te tłumaczy akomodacja)

-jest zawsze procesem końcowym(po akomodacji)

AKOMODACJA:

- w zetknięciu z nowym bodźcem dziecko stara się zasymilować go do istniejących schematów,

czasami jest to niemożliwe-w takiej sytuacji można zrobić dwie rzeczy:

1)można stworzyć nowy schemat- w którym bodziec znajdzie miejsce

2)można zmodyfikować istniejący schemat-tak, by nowy bodziec do niego pasował

-akomodacja jest to tworzenie nowych schematów lub modyfikacja starych; w obydwu

przypadkach skutkiem jest zmiana lub rozwój struktur poznawczych(schematów)

-żadne zachowanie nie jest w całości asymilacją lub akomodacją; w każdym są elementy jednego i

drugiego procesu, choć w przypadku niektórych zachowań może przeważać któryś z nich:

-zabawa-bardziej asymilacja

-naśladownictwo- bardziej akomodacja

-w trakcie asymilacji osoba nakłada dostępne struktury na przetwarzane bodźce, czyli bodźce są

zmuszone do dopasowania się do struktury poznawczej przetwarzającej je osoby; w trakcie

akomodacji jest odwrotnie, to osoba jest zmuszona do zmiany swoich schematów tak, by pasowały

do nowych bodźców, których nie była w stanie zasymilować

-akomodacja odpowiada za rozwój(zmiany jakościowe), a asymilacja za wzrost(zmiany ilościowe),

łącznie te dwa procesy odpowiadają za adaptację intelektualną i rozwój struktur intelektu

RÓWNOWAŻENIE:

- pojęcie równowagi między asymilacja i akomodacją oznacza samoregulujący się mechanizm,

który zapewnia rozwijającemu się dziecku efektywne interakcje z otoczeniem

-równowaga jest stanem, w którym proces asymilacji i akomodacji są zrównoważone

-nierównowaga-stan, w którym procesy te nie są zrównoważone

-równoważenie jest procesem przechodzenia z nierównowagi do równowagi; jest to samoregulujący

się proces, którego narzędziami są asymilacja i akomodacja

-równoważenie pozwala na włączanie zewnętrznego doświadczenia do wewnętrznych

struktur(schematów)

-brak równowagi uruchamia proces równoważenia i usiłowania, by powrócić do równowagi;

równowaga jest warunkiem koniecznym, do którego organizm nieustannie dąży; organizm w końcu

asymiluje bodźce z udziałem akomodacji bądź bez niej; efektem tego jest równowaga

-równowaga związana z określonym bodźcem może być krótkotrwała, jako że struktury stale są

narażane na nierównowagę i zmiany, niemniej jednak jest ważna, ponieważ przyczynia się do

rozwoju.

Piaget Rozdział 2-Rozwój intelektualny i inne czynniki

Inteligencja= aspekt poznawczy + aspekt afektywny

Wg Piageta rozwój poznawczy posiada 3 komponenty: treść, funkcję i strukturę.:

1)Treść - to, co dzieci widzą, odnosi się do obserwowalnych zachowań-sensomotorycznych lub

pojęciowych, które odzwierciedlają aktywność intelektualną, zmienia się wraz z wiekiem,

odmienna u różnych ludzi

2)Funkcja - dotyczy cech aktywności intelektualnej- asymilacji i akomodacji

3)Struktura - to zakładane właściwości organizacji intelektu(schematy), które wyjaśniają

występowanie określonych zachowań ; przemiany struktury stanowią główny aspekt rozwoju

intelektu; To ona głównie interesowała Piageta

DZIAŁANIE I WIEDZA

-aktywność umysłowa i fizyczna jest warunkiem koniecznym, lecz niewystarczającym rozoruj

poznawczego- potrzebne są również procesy akomodacji i asymilacji

-dla Piageta cała wiedza jest konstrukcją , będącą wynikiem aktywności działania dziecka

Wg Piageta są 3 rodzaje wiedzy, każada z nich wymaga od dziecka działania , lecz z różnych

powodów:

-wiedza fizyczna(odkrycie)- jest wiedzą o fizycznych właściwościach obiektów i zdarzeń

takich jak wielkość, kształt, budowa, waga itd.; dziecko zdobywa te wiedzę wszystkimi swoimi

zmysłami manipulując przedmiotami; aktywne doświadczenia są asymilowane do schematów;

schematów trakcie nabywanie tej wiedzy same obiekty dostarczają inf. o swoich właściwościach.

-wiedza logiczno-matematyczna(inwencja)-jest konstruowana na podstawie myślenia o

doświadczeniach z przedmiotami i zdarzeniami; wiedza ta, podobnie jak fizyczna może rozwinąć

się tylko wtedy, gdy dziecko działa, manipuluje przedmiotami(umysłowo lub fizycznie); dziecko

wynajduje tę wiedzę; ona nie tkwi w przedmiotach tak jak wiedza fizyczna, lecz jest budowana na

podstawie czynności dziecka na przedmiotach; przedmiot służy jako czynnik pośredniczący;

pojęcia liczb są przykładem pojęć matematyczno-logicznych

-wiedza społeczna- jest wiedzą, dzięki której grupy kulturowe lub społeczne dochodzą do

porozumienia na drodze umowy; jej przykładem są reguły, prawa, normy moralne, etyka oraz

język; wiedzy tej nie da się wyprowadzić z działań na przedmiotach, powstaje ona na podstawie

interakcji, współdziałania z innymi ludźmi

KONTINUUM ROZWOJU:

-rozwój poznawczy to konsekwentny proces następujących po sobie jakościowych zmian struktur

poznawczych(schematów), przy czym każda struktura i zmiana wynikają logicznie z

poprzedzających je struktur i zmian

- nowe schematy nie zastępują poprzednich- są do nich włączane( tak jak w akomodacji),

powodując tym samym ich jakościowe zmiany

-ujmował rozwój jako ciągły proces przebiegający wzdłuż kontinuum; zmiany w rozwoju

intelektualnym są stopniowe i nigdy nie są gwałtowne

-schematy są krok po kroku konstruowane i rekonstruowane

Cztery stadia rozwoju poznawczego:

1. Stadium inteligencji sensomotorycznej(0-2 lat):

W tym okresie przeważają reakcje zmysłowe i ruchowe; dziecko nie tworzy jeszcze

wewnętrznych reprezentacji zdarzeń i nie myśli pojęciowo, chociaż rozwój poznawczy jest

widoczny, gdyż konstruowane są schematy

2. Stadium myślenia przedoperacyjnego(2-7 lat):

Dla tego stadium charakterystyczny jest rozwój języka i innych form reprezentacji

oraz gwałtowny rozwój pojęciowy; rozumowanie w tym okresie zdominowane jest przez

percepcję, ma zatem charakter prelogiczny lub częściowo logiczny.

3. Stadium operacji konkretnych(7-11 lat):

W tym okresie dziecko rozwija zdolność stosowani myślenia logicznego do rozwiązywania

konkretnych problemów, pojawiających się w danej chwili.

4. Stadium operacji formalnych(11-15/20 lat):

W tym okresie struktury poznawcze dziecka osiągają najwyższy poziom rozwoju i dziecko

staje się zdolne do stosowanie rozumowania logicznego przy rozwiązywaniu wszystkich klas

problemów.

Każde dziecko musi przejść przez wszystkie stadia rozwoju w tej samej kolejności.

CZYNNIKI ROZWOJU :

-Piaget wymienił 4 czynniki rozwoju i każdy z nich uważał za warunek konieczny rozwoju

poznawczego, lecz żaden z nich pojedynczo nie jest wystarczający, by zagwarantować rozwój; Są

to:

1. Dojrzewanie i dziedziczność- dziedziczność wyznacza ogólne granice rozwoju w czasie;

dojrzewanie w odniesieniu do funkcji poznawczych wyznacza zakres możliwości w

określonym stadium, nie powoduje aktualizacji struktur, wskazuje, czy zbudowanie

określonych struktur w określonym stadium jest możliwe czy nie, samo w sobie nie zawiera

preformowanej struktury, lecz tylko otwiera możliwości

2. Aktywne doświadczenie- działania te maja charakter fizycznej manipulacji konkretnymi

przedmiotami lub manipulacji umysłowej, aktywne doświadczenie to takie, które

doprowadza do asymilacji i akomodacji i w efekcie powoduje zmianę poznawczą.

3. Interakcje społeczne- wymiana myśli między ludźmi.

4. Równoważenie- po pierwsze, jeżeli mamy 3 pozostałe czynniki, to musi jakiegoś rodzaju

koordynacja między nimi, ta koordynacja jest rodzajem równoważenia, po drugie- trakcie

konstruowania podmiot podejmuje wiele prób, popełnia wiele błędów, dokonuje licznych

ustaleń, które w ogromnej części pociągają za sobą samoregulację. Samoregulacja jest istota

równoważenia.

ROZWÓJ AFEKTYWNY:

-u Piageta rozwój ma dwa aspekty-poznawczy i afektywny

-afekt obejmuje uczucia, zainteresowania, skłonności, wartości oraz wszystkie emocje

-Piaget uważał, że afekt podlega rozwojowi

-w odniesieniu do rozwoju intelektualnego ważne są 2 aspekty: motywacja i selekcja

-rozwój afektywny postępuje w podobny sposób jak rozwój poznawczy, czyli struktury afektywne

są konstruowane tak jak struktury poznawcze; afekt odpowiedzialny jest za uaktywnienie czynności

intelektualnych oraz za wybór przedmiotów aktywności intelektualnej(obiektów, zdarzeń).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: