AGRESJA.doc

(95 KB) Pobierz
PROGRAM PROFILAKTYKI AGRESJI

                             AKADEMIA HUMANISTYCZNO-EKONOMICZNA W ŁODZI

 

 

 

 

PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ

 

 

                   AGRESJA

 

 

 

 

 

      

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                               

                                                                                  PRZYGOTOWANIE

                                                                                  Monika Rogowska Nr albumu 108962

                                                                                  Renata Styrcz Nr albumu 101479

 

 

               Już we wczesnym dzieciństwie mamy do czynienia z obroną, lub walką o coś co może być odbierane jako działania agresywne. Mamy tutaj jednak najczęściej do czynienia z chęcią osiągnięcia czegoś, albo zachowania wpływów czy uznania w sposób jaki jest mu znany. Nie należy więc widzieć w agresji dziecka czystej złośliwości, lecz szukać przyczyny jego działania. Dziecko także broni się atakami, ale broni również inne dzieci, które są mu bliskie.

            

             Agresja towarzyszy nam od urodzenia. Już niemowlę, później małe dziecko, młody człowiek i dorosły poprzez agresję zwracają uwagę na swoje potrzeby. Bez agresji nikt, a już na pewno nie małe dziecko nie miałby siły sprzeciwić się i powiedzieć ,,nie”. Dzięki temu wyznacza granice wokół swojej osobowości, i wzmacnia swoje ,,ja”. Agresja jest nieodłączną częścią naszego życia. Każde niemowlę rodzi się z pragnieniem kontaktów głośnego zwracania na siebie uwagi i pozyskiwania sympatii

 

             My jako rodzice czy wychowawcy jesteśmy zmuszeni do działania w przypadku zaistnienia zachowań agresywnych. Jeśli się pojawia, winniśmy na nią natychmiast odpowiedzieć, zareagować, zająć się problemem, a nie odkładać na jutro. Potrzeba szybkiego działania może spowodować, że zdarzają się nieprzemyślane wypowiedzi, albo reagujemy w sposób jakiego chcielibyśmy uniknąć i który po spokojnym zastanowieniu się uznamy, że był niewłaściwy.

 

              Społecznie uwarunkowana brutalność nie wywodzi się ze szkoły, ale jej dosięga. Dopóki szkoła będzie formalistycznie traktować podopiecznych, dopóki nie nauczy się uwzględniać w realizacji treści nauczania wciąż zmieniających się potrzeb, tak długo będzie uruchamiała mechanizmy obronne i kompensacyjne, do których należy między innymi agresywne zachowanie.

 

            Niniejszy program edukacyjny jest kontynuacją działań podejmowanych  w celu poszukiwania najskuteczniejszych  sposobów przeciwdziałania przemocy i agresji.

 

 

 

 

             


 

Cel główny:

              Zapobieganie i przeciwdziałanie przejawom przemocy i agresji wśród młodzieży.

 

 

 

Cele programowe:

1.      Kształtowanie pozytywnych postaw uczniowskich.

2.      Zacieśnianie współpracy z rodzicami w zakresie eliminowania agresji wynikającej z braku akceptacji dziecka w rodzinie, szkole i najbliższym otoczeniu.

3.      Propagowanie zdrowego stylu życia.

4.      Stworzenie atmosfery sprzyjającej odnoszeniu przez uczniów sukcesów.

5.      Przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym uczniów.

6.      Zapewnienie uczniom poczucia bezpieczeństwa na terenie szkoły.

7.      Szybkie rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów związanych z przemocą i agresją wśród uczniów.

8.      Wdrażanie uczniów do kulturalnego udziału w imprezach masowych.

 

 

Grupa docelowa:

Młodzież gimnazjalna

 

 

 

 

Obszar życia szkoły

Zadania

Sposób realizacji

Odpowiedzialni

Termin realizacji

Relacje osobowe: uczeń - nauczyciel

1. Budowanie pozytywnych wzorców etycznych
i społecznych oraz kształtowanie postaw uczniowskich.

1. Stosowanie jasnych i jednolitych dla całej społeczności szkolnej metod pracy wychowawczej z uczniami:

- tworzenie życzliwej i przyjaznej atmosfery do nauki i pobytu dziecka w szkole,

- eliminowanie przejawów agresji słownej,

- stosowanie w pracy właściwej komunikacji w relacjach nauczyciel – uczeń,

- budowanie zaufania i wzajemnej życzliwości poprzez dialog, współpracę i negocjacje.

Pracownicy szkoły oraz osoby ze środowiska współpracującego ze szkołą.

Systematyczna praca ciągła.

2. Systematyczne rozpoznawanie potrzeb uczniów, celem udzielenia pomocy i wsparcia.

Wychowawcy, pedagog.

Według potrzeb.

3. Promowanie wzorców do naśladowania przez:

- kulturalne wyrażanie swoich uczuć, opinii i poglądów,

- przestrzeganie zasad tolerancji,

- umiejętne prowadzenie rozmów i negocjacji,

- zdecydowane i kulturalne egzekwowanie swoich praw,

- panowanie nad emocjami oraz poszukiwanie drogi dla ujścia agresji w postaci przekazania pozytywnej energii.

Cała społeczność szkolna (ukierunkowanie pracy przez pedagoga i wychowawcę).

Systematyczna praca ciągła.

4.  Organizacja Tygodnia Kultury Języka Polskiego – akcja obejmująca uczniów na wszystkich poziomach edukacyjnych.

 

Zespół profilaktyki agresji.

Według potrzeb.

 

2. Tworzenie atmosfery motywującej do aktywnego podejmowania działań przez uczniów dla osiągania zadowolenia ze swojej pracy i osiągania sukcesów.

1. Umożliwienie prezentacji dorobku uczniów w celu wzmocnienia wiary w swoje osiągnięcia poprzez:

 

 

- eksponowanie dorobku na forum szkoły, środowiska,

- organizowanie różnorodnych konkursów szkolnych,

- umożliwienie uczestnictwa w organizowanych konkursach pozaszkolnych,

- mobilizowanie uczniów do jak najszerszego uczestnictwa w różnych formach zajęć pozalekcyjnych i konkursach,

- umiejętne włączanie uczniów sprawiających trudności wychowawcze do różnych zajęć pozalekcyjnych.

Opiekunowie kół, organizacji, nauczyciele przedmiotów artystycznych.

 

Wszyscy nauczyciele.

Cały rok.

3. Przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym uczniów w myśl hasła „Uczeń bez niepowodzeń szkolnych nie jest agresywny”

1. Organizowanie pomocy w zakresie wyrównywania i likwidowania zaległości w nauce poprzez:

 

- organizowanie indywidualnej i grupowej pomocy w nauce,

- udzielanie uczniom porad i pomocy w eliminowaniu napięć i konfliktów, w rozwiązywaniu kłopotów osobistych,

- pomoc dla uczniów nieakceptowanych i odrzuconych przez grupy rówieśnicze, maksymalne zwiększenie uczestnictwa tych uczniów w warsztatach i programach.

Pedagog, psycholog, wszyscy nauczyciele.

 

Zespoły pomocy w nauce.

 

Grupy wsparcia, Samorząd Uczniowski.

Według potrzeb.

Cały rok.

Organizacja życia szkoły

1. Zapewnienie uczniom bezpieczeństwa na terenie szkoły.

1. Wzmocnienie dyżurów pełnionych przez nauczycieli ze szczególnym uwzględnieniem miejsc uznanych przez uczniów za najbardziej niebezpieczne.

Wszyscy pracownicy szkoły.

Na bieżąco.

2. Włączenie do systematycznego pełnienia dyżurów na przerwach przez rodziców.

Rodzice, wychowawcy.

Według potrzeb.

3. Pełnienie dyżurów przez pracowników obsługi.

Wszyscy pracownicy szkoły.

Na bieżąco.

4. Dyżury rodziców i nauczycieli podczas organizowanych imprez.

 

Wychowawcy klas, rodzice, Samorząd Uczniowski.

Według potrzeb.

5. Włączenie się w program społeczny „Szkoła bez przemocy”.

Wszyscy pracownicy szkoły.

Cały rok.

2. Rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów związanych z agresją i przemocą wśród uczniów.

1. Obserwacja uczniów i natychmiastowe reagowanie na wszelkie przejawy agresji.

Wszyscy pracownicy szkoły.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin