Przebarwienia skóry.pdf

Przebarwienia skóry

Przebarwienia skóry to problem z pogranicza kosmetologii i dermatologii.

Problem dermatologiczny pojawia się wówczas, gdy zmiany ogniskowe kolorytu skóry są

genetycznie uwarunkowane (zwiększona liczba melanocytów w skórze) lub są następstwem

zaburzeń hormonalnych, lub też konsekwencją zażywania leków.

O problemie kosmetycznym mówimy wtedy, gdy pojawiające się przebarwiania są słabo

nasilone, a dążenia pacjenta do likwidacji zmian wynikają z jego potrzeby poprawy własnego

wyglądu i samopoczucia.

Kolor skóry zawdzięczamy gromadzącej się w naskórku melaninie, a także hemoglobinie (w

postaci utlenionej i zredukowanej) oraz barwnikom karotenoidowym. Karnacja jest tym

ciemniejsza, im więcej barwnika zgromadzi się w naskórku. O aktywności komórek barwnikowych

wytwarzających melaninę decyduje wiele czynników. Największe znaczenie ma intensywność

oddziaływania słońca. Ważną rolę odgrywają także czynniki hormonalne m.in. estrogeny,

progesteron i hormon melanotropowy (MSH), a pośrednio także testosteron i hormony tarczycy.

Przebarwienia skóry to ograniczone lub uogólnione zmiany kolorytu skóry. Powstają głównie w

wyniku zaburzeń wytwarzania barwnika i nierównomiernego, nadmiernego gromadzenia się

melaniny, wynikają ze znacznego rozrostu komórek barwnikowych lub powodowane są

nadmiernym wpływem czynników pobudzających aktywność melanocytów. Na powstawanie plam

barwnikowych duży wpływ mają także nasze indywidualne predyspozycje i skłonności.

www.stres.o7.pl

Rodzaje przebarwień

Ostudy

Następną grupą zmian barwnikowych, które są przyczyną szukania

porady

kosmetyczno-lekarskiej są przebarwienia typu ostudy (chloasma,

melasma). Powstają w wyniku nagromadzenia się barwnika dość płytko

w naskórku. Ten rodzaj przebarwień powstaje prawie wyłącznie u kobiet.

Lokalizują się w obrębie czoła, policzków, nosa, górnej wargi, niekiedy

w okolicy żuchwy. Najprawdopodobniej główną przyczyną powstawania plam są żeńskie hormony.

Czasem plamy prowokowane są przyjmowaniem środków antykoncepcyjnych lub mogą pojawić się

w pierwszych miesiącach ciąży.

Nie należy również zapominać o przebarwieniach słonecznych. Słońce jest podstawowym

czynnikiem wywołującym plamy. Są one zwykle większe, ale mniej liczne od wcześniej

wymienionych piegów. Nierównomiernie rozłożony barwnik lokalizuje się głównie w naskórku. W

przypadku silniejszych poparzeń słonecznych, może dojść do nagromadzenia się melaniny głębiej,

w skórze właściwej. Plamy słoneczne łatwiej powstają w miejscach uszkodzonego i podrażnionego

naskórka np. po depilacji.

Różnorodny pod względem etiopatogenezy charakter przebarwień wymaga uważnego i różnego

leczenia. Odpowiednią metodę stosuje się w zależności od głębokości (warstwy skóry), na jakiej

znajduje się pigment. Im płytsze jest przebarwienie (barwnik znajduje się tylko w

powierzchownych warstwach naskórka), tym łatwiejsze bywa leczenie.

W przypadku zmian znajdujących się głębiej w skórze właściwej, leczenie trwa zwykle dłużej i

zwykłe kosmetyki rozjaśniające, wcierane w skórę nie sprawdzają się. Podstawę w takim

postępowaniu stanowi także stwierdzenie, a następnie wyeliminowanie czynnika przyczynowego.

Rozpoczynanie leczenia nie ma sensu, jeżeli sam zainteresowany nadal opala się i nie chroni

właściwie skóry przed nasłonecznieniem.

Lekarze w celu wybielania plam przebarwieniowych wykorzystują różne zewnętrznie stosowane

leki i zabiegi. Leczenie rozpoczyna się od używania preparatów silnie złuszczających i

likwidujących nagromadzony nieprawidłowo barwnik. Preparaty te zawierają

hydrokinon

kwas witaminy A

kwas glikolowy

kwas kojowy i azelainowy

Przygotowują skórę do planowanych, dalszych zabiegów, choć zdarza się, że są na tyle skuteczne,

że można na nich zakończyć leczenie. Takie postępowanie sprawdza się w przypadku dość jasnych,

świeżych plam posłonecznych i hormonalnych.

Gdy wymienione sposoby zawodzą, lekarz proponuje zabiegi polegające przede wszystkim na

głębokim złuszczaniu (kwas retynowy, trójchlorooctowy, kwasy owocowe). Niektóre z zabiegów

złuszczających są tak bolesne, że wykonuje się je w znieczuleniu ogólnym. W przypadku plam

soczewicowatych na rękach lub twarzy najlepiej sprawdza się metoda krioterapii czyli miejscowego

mrożenia. Po zakończonym zabiegu na skórze tworzą się ciemne strupki, które goją się po upływie

2-3 tygodni. W leczeniu przebarwień stosuje się także lasery (barwnikowe, CO2, argonowe), które

złuszczają konkretne przebarwienie bez ingerencji w zdrową skórę, dając bardzo dobre efekty

końcowe.

Leczenie plam przebarwieniowych nie jest procesem prostym. W przypadku większości

wymienionych zabiegów mogą wystąpić powikłania. Jednym z efektów ubocznych po

zastosowaniu np. metod laserowych są blizny. Lekarz rozpoczynając leczenie musi uprzedzić

pacjenta o konieczności wielomiesięcznego, regularnego stosowania preparatów odbarwiających a

także o jednoczesnym stosowaniu silnych środków chroniących przed światłem.

Piegi

Do najczęstszych zmian skórnych związanych z nierówną pigmentacją należą piegi (ephelides). Na

niewielkiej przestrzeni obserwuje się zwiększenie zawartości barwnika w warstwach żywych

naskórka i w skórze właściwej. Szczególną skłonność do tego rodzaju przebarwień mają osoby o

naturalnie blond i rudych włosach. Najczęściej powstają one na skórze twarzy, dekoltu i rąk. Są

bardzo drobne i zwykle układają się symetrycznie po obu stronach twarzy i na rękach. W okresie

jesiennym i zimowym piegi stopniowo bledną a wraz z pierwszymi, wiosennymi promieniami

słońca na nowo się uwidaczniają.

Plamy soczewicowate

Kolejną często występującą formą przebarwień są plamy soczewicowate

(lentigines). W przypadku tych zmian stwierdza się zwiększenie liczby

melanocytów w obrębie warstwy podstawnej naskórka, co jednocześnie

łączy się ze zwiększeniem zawartości barwnika w naskórku. Zmiany

mogą sięgać również skóry właściwej (obecność chromatoforów z

barwinkiem). Plamy soczewicowate zwane popularnie "wątrobowymi"

powstają na twarzy, głównie skroniach i grzbietach rąk. Najczęściej

tworzą się u osób starszych, z jasną karnacją pod wpływem słońca. Powstają w wyniku

długoletniego działania promieni słonecznych na nie osłoniętą skórę. Błędem jest powszechne

twierdzenie, że powstawanie plam soczewicowatych jest związane z działaniem czynników

wewnętrznych.

www.stres.o7.pl

www.eksiegarnia.webnode.com

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: