Temat 98
Temat 2 – Zalesienie nieużytków – pożarzysko
Założenia:
· Kraina IV – Mazowiecko – Podlaska, Dzielnica 3 – Równiny Warszawsko – Kutnowskiej;
· pożarzysko w 4 – letniej uprawie, stopień uszkodzenia – 1a;
· TSL – Bśw;
· pow.: 3,47ha;
· pH = 4,5
1. Przyczyna powstawania nieużytku (pożarzyska). Charakterystyczne fragmenty gruntu trudnego do odnowienia.
Pożary lasu powstają najczęściej w następstwie:
· lekkomyślności bądź nieostrożności w posługiwaniu się ogniem na terenach leśnych oraz terenach otaczających lasy,
· nieprawidłowej eksploatacji urządzeń,
· celowego podpalenia,
· zjawisk atmosferycznych, itp.
Na zagrożenie pożarowe ma wpływ wiele czynników takich, jak długotrwałe susze, które wysuszają ściółkę leśną do takiego stopnia, że staje się ona materiałem łatwopalnym i nawet jedna iskra może doprowadzić do wielkiej katastrofy. Także sposób założenia uprawy, jej skład gatunkowy oraz założenie pasów przeciwpożarowych ma wpływ na występowanie zagrożenia pożarowego.
Obszar, który należy odnowić zajmuje powierzchnię 3,47ha ( według klasyfikacji powierzchniowej miał tu miejsce pożar średni). Po ugaszeniu pożaru stwierdzono całkowity stopień uszkodzenia uprawy (1a) bez możliwości odzyskania sortymentów drzewnych. Doszło zatem do zniszczenia wszystkich drzewek na uprawie i należy traktować dany teren jako powierzchnię otwartą.
2. Sposób przysposobienia terenu do zalesienia.
3. Niezbędne zabiegi agromelioracyjne.
Przystępując do odnowienia terenu należy pamiętać o tym, że dany teren w przyszłości będzie narażony kolejnymi pożarami. Należy zatem zaplanować działania mające na celu zabezpieczenie przed ponownym pożarem:
· założenie biologicznych pasów przeciwpożarowych;
· wprowadzenie rzędowo drzew i krzewów liściastych;
· zapewnienia przejezdności dróg i linii oddziałowych dla pojazdów ratowniczych;
· w miarę możliwości wykonania punktów czerpania wody.
Do odnowienia terenu po pożarze przystępujemy jak najszybciej, by nie doszło do wypłukiwania z wierzchniej warstwy gleby składników odżywczych zawartych w popiele. Najpierw należy uprzątnąć powierzchnię popożarową z resztek spalonych drzewek, gałęzi. Można to wykonać przy użyciu rozdrabniacza Seppi, który rozrzuci resztki pozrębowe po całej powierzchni, co w pewnym stopniu wzbogaci glebę w składniki mineralne.
Przed przystąpieniem do odnowienia należy także zastosować nawożenie organiczne (kora lub torf, w zależności od dostępności), gdyż substancje odżywcze zawarte w popiele wystarczą sadzonkom na 2-3 lata, a później przyjdzie kryzys. Nawożenie organiczne ma temu zapobiec. Zabieg ten wykonujemy jesienią, rozsypując nawóz w bruzdy, a następnie mieszamy go glebą.
4. Skład gatunkowy uprawy, więźba sadzenia.
Skład gatunkowy uprawy ustalamy na podstawie „Zasad hodowli lasu” dla danego siedliska oraz lokalizacji przyrodniczo – leśnej.
Skład gatunkowy:
So – 80%, Brz, Ol sz, Jrz – 20%.
Więźba sadzenia:
So – 1,4x0,5m, sadzimy w szparę w bruzdach na całej powierzchni,
Brz – 1,4x1,4m, sadzimy rzędowo (3 rzędy) w pasach przeciwpożarowych wzdłuż dróg, linii podziału powierzchniowego oraz wewnątrz uprawy, by podzielić ją na mniejsze działki, sadzimy w jamkę,
Jrz, Ol sz – 1,4x1,4m – jednostkowo pomiędzy So, sadzimy w jamkę.
Celowość wprowadzanych gatunków:
· So – stanowi tło uprawy oraz spełnia cele produkcyjne siedliska (sortymenty drzewne);
· Brz – funkcja ochronna – przeciwpożarowa;
· Ol sz, Jrz – domieszka biocenotyczna i pielęgnacyjna. Opad z liści dostarcza ściółce materii organicznej.
Poprawiają się warunki wodne – fitomelioracyjne.
5. Sposób przygotowania gleby.
Jesienią roku, w którym wystąpił pożar przystępujemy do przygotowania gleby. Wykonujemy to wyorywując bruzdy leśnym pługiem dwuodkładnicowym LPZ – 75 po wcześniejszym uprzątnięciu powierzchni z resztek popożarowych. Odstęp między bruzdami powinien wynosić 1,4m. Po wykonaniu bruzd rozsypujemy torf lub korę w bruzdy i mieszamy z glebą. Na wiosnę następnego roku przystępujemy do sadzenia.
6. Zapotrzebowanie na materiał sadzeniowy.
· So – N = 27760/(1,4x0,5) = 43650 szt ( z 10% zapasem);
· Brz – N = 4453/1,42 = 2500 sadzonek ( z 10% zapasem);
· Jrz, Ol sz – N = 2487/1,42 = 1400 sadzonek Ol sz i Jrz ( z 10% zapasem).
Sadzonki przeznaczone do posadzenia powinny być I klasy jakości, pochodzić z szkółki leśnej, posiadać korzenie z mikoryzą.
7. Zapotrzebowanie na materiały i urządzenia niezbędne do wykonania wywyższonych prac.
· rozdrabniacz Seppi;
· pług LPZ – 75;
· rozrzutnik do obornika;
· szpadle, kostury.
8. Plan rozmieszczenia poszczególnych gatunków domieszkowych i forma zmieszania.
1
rotheden