Piotr lat 14. Urodzony 15 czerwca 1995 roku.
Zdiagnozowano autyzm, niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. Obecnie uczęszcza do Szkoły Podstawowej Niepublicznej w Warszawie
Zgrupowanie AK Kampinos do klasy IV. Wcześniej uczęszczał do szkoły masowej integracyjnej- nauczanie indywidualne.
Sytuacja rodzinna:
Piotr mieszka w Łomiankach z rodzicami i rodzeństwem (siostry: 1 rok, i 9 lat) Ojciec pracuje, prowadzi własną działalność gospodarczą. Matka także pracuje, jest księgową. Sytuacja materialna jest dobra a problem stanowi głownie brak czasu dla syna.
Piotr jest wysokim i szczupłym chłopcem. Jest samodzielny (zwłaszcza czynności samoobsługowe).
W kontaktach towarzyskich jest zamknięty w sobie, mało się odzywa, nie podtrzymuje rozmowy, ale gdy czegoś potrzebuje potrafi się zwrócić o daną rzecz. Chłopiec porozumiewa się równoważnikami zdania, mowa jest mało zrozumiała.
Piotr raczej chętnie uczestniczy w zajęciach, lubi się uczyć. Problem stanowią jego relacje z koleżanką z klasy Joanną. Na co dzień jest wycofany i nie nawiązuje relacji rówieśniczych. Problemem w relacji z Joanną leży w niezdrowym zainteresowaniu seksualnym Piotr nie potrafi opanować swojego popędu seksualnego który objawia się dotykaniem miejsc intymnych. Piotr obnaża się zaspokaja swoje potrzeby seksualne na oczach dziewczynki. To zachowanie zaczyna być niebezpieczne, stanowi zagrożenie dla Joanny oraz dla pozostałych dziewczynek w klasie.
Nie zdrowy popęd seksualny Piotra pojawił się w 2007 r.(okres dojrzewania)
Na początku można było zaobserwować częste próby zaspokajania swoich potrzeb seksualnych w klasie i na terenie szkoły.
Ze względu na mały kontakt z rodziną i niepełnosprawność intelektualną Piotra, chłopiec nie odróżnia zachowań pozytywnych od negatywnych. Po przyjęciu do szkoły problem przez miesiąc nie był widoczny. Piotr był wycofany, lękliwy nie brał udziału w zajęciach, nie odzywał się. Kiedy oswoił się z otoczeniem problem zaczął być widoczny
Z obserwacji Piotra i rozmów przeprowadzonych z rodzicami wynika że jest dzieckiem bardzo nie szczęśliwym i zagubionym- rodzice mało czasu poświęcają synowi.
Piotr i jego rodzice potrzebują specjalistycznej pomocy i współpracy z nimi. Rodzice są zagubieni, uciekają w pracę, nie potrafią rozmawiać z synem na temat edukacji seksualnej.
Rodzice muszą dokonać analizy swojego postępowania i rozpocząć naukę rozładowania napięcia seksualnego, bowiem brak fachowej pomocy może doprowadzić do pogłębiania się niezdrowych zachowań seksualnych, co będzie skutkowało odrzuceniem przez rówieśników. Piotr potrzebuje konkretnych, jasnych zasad postępowania. Oczekuje zrozumienia i wsparcia.
Jeżeli podejście rodziców nie zmieni się, nie rozpoczną treningu rozładowywania napięcia seksualnego i emocjonalnego. Piotr będzie miał co raz większe trudności z wchodzeniem w relacje z rówieśnikami. W konsekwencji może to doprowadzić do gwałtu na Joannie.
Jeśli specjaliści i rodzice nie będą współpracować – nie zmienią podejścia do chłopca –jego napięcie seksualne ciągle będzie wzrastać –klasa może go całkowicie odrzucić a to znów pociągnie za sobą kolejne konsekwencje.
Jeśli rodzice wykażą chęć współpracy i konsekwencję działań chłopiec zrozumie jakie zachowania seksualne są powszechnie akceptowane, ale również nauczy się gdzie i kiedy może rozładowywać napięcie seksualne. Specjaliści pracujący z dzieckiem oraz rodzice obiorą jeden tor działania. Współpraca specjalistów i rodziny powinna wyeliminować w znacznym stopniu negatywne zachowania. Piotrowi należy zapewnić odpowiednie warunki w których mógłby rozładowywać swoje napięcie seksualne, również stwarzać sytuacje do treningu samokontroli i opanowywania emocji.
· konieczność konsekwentnego postępowania ze strony specjalistów jak i rodziców. Nagradzanie, dowartościowanie, akceptowanie i chwalenie tych zachowań które uległy poprawie i są zgodne z obowiązującymi normami.
· Dostrzeganie starań Piotra do podporządkowania się
· Angażowanie Piotra do prac grupowych, podkreślanie na forum klasowym jego pozytywnych cech
· Jasne i zrozumiałe reguły postępowania rożnych sytuacjach szkolnych i domowych
· Stawianie małych celów
· Stawianie krótkich i prostych poleceń i sprawdzanie ich wykonalności
· Pomoc dziecku w organizacji planu dnia- stałość czynności
· Trening rozładowywanie napięcia seksualnego
· W pracy z chłopcem należy zachować spokój i rozsądek w wymaganiach
· Zaproponowanie dodatkowych czynności np. wysiłek fizyczny, w celu redukcji napięcia seksualnego
· Współpraca specjalistów i rodziców
· Należy wprowadzić system pracy dziecka z psychologiem szkolnym w celu zajęć psychoterapeutycznych
· Współpraca wszystkich osób pracujących z Piotrem czyli specjaliści i rodzice
· Piotr musi poczuć się akceptowany i rozumiany wtedy będzie miał szanse na sukces
Wdrożenie działań
Proponowane zadania wymagają dużo wysiłku od specjalistów jak i od rodziców jednak najwięcej od samego Piotra. Nowe sytuacje i wymagania na początku powodowały bunt. Piotr nie mógł zaakceptować zasad, musiał jednak nauczyć się tego. Na początku wdrożenia działań Piotr sprawiał wrażenie zagubionego ale widząc zaangażowanie i nie ustępliwość zaczął współpracować Zawiązała się ‘’nić przyjaźni’’ miedzy psychologiem a Piotrm. Chłopiec zaczął włączać się do grupy. Została zwiększona liczba zajęć ruchowych-co skutkowało rozładowaniem napięcia. Obie strony rodzice, i specjaliści konsekwentnie realizowali wspólny program. W domu dziecko było chwalone za postępy. Spotkanie rodziców z psychologiem zaowocowało dostarczeniem nowych propozycji spędzania wolnego czasu. Rodzice zapoznali się z poleconą im literaturę poruszającą temat rozładowania napięcia seksualnego. Relacje z Joanną poprawiły się jak i z innym koleżankami w klasie.
Efekt oddziaływań
Wspólna praca i wysiłek zaowocowała wszechstronnie. Nastąpiła duża zmiana w zachowaniu chłopca, większa samokontrola nad potrzebami seksualnymi.
Piotr poczuł się ważny i potrzebny. Rówieśnicy zaczęli go akceptować. Wprowadzenie porządku i systematyczności w życiu Piotra znacznie poprawiło jego co dzienne funkcjonowanie. Piotr zaczął rozumieć granice postępowania, nauczył się też wchodzić w powszechnie akceptowane relacje z koleżankami. Nadal jednak potrzebuje przypominania o ustalonych regułach.
Karolina Dębkowska
Marta Krawczyk
Monika Dybcio
stopkiewicz