Duch Święty jednoczy i umacnia Kościół.doc

(36 KB) Pobierz
6

Duch Święty jednoczy i umacnia Kościół

 

Cele lekcji

Uczeń powinien:

·         wiedzieć, że Duch Święty obdarza człowieka swoimi darami;

·         znać nazwę darów, jakimi człowiek jest obdarowany;

·         rozumieć, w jakim celu Duch Święty obdarza nas darami.

 

Metody:

metody słowne: pogadanka, praca z podręcznikiem, „nieme impulsy do tekstu"[1], „koła współśrodkowe"[2]; metody oglądowe: praca z obrazem lub „kamienie mozaikowe"[3]; metoda zajęć praktycznych: śpiew piosenki

 

Środki dydaktyczne:

podręcznik ucznia, obrazy o różnej tematyce (jeśli wykorzystujemy technikę pracy z obrazem), karteczki, po pół arkusza szarego papieru dla każdej z grup (jeśli pracujemy techniką „kamienie mozaikowe"), kartki A4

 

Przebieg lekcji

 

1. Katechezę rozpoczynamy jedną z poniższych technik.

 

Wersja1

Praca z obrazem. W centralnym miejscu sali rozkładamy przyniesione ilustracje o różnej tematyce. W wyznaczonej kolejności prosimy każdego z uczniów o wybranie jednego obrazu, który kojarzy im się ze słowem „dar". Następnie chętne osoby prosimy o zaprezentowanie wybranej pracy oraz uzasadnienie wyboru.

 

Wersja 2

„Kamienie mozaikowe". Dzielimy uczniów na kilkuosobowe grupy. Każda 2, nich otrzymuje zestaw karteczek ze stówami związanymi z omawianym lematem lekcji (każde słowo jest zapisane na osobnej kartce). Proponowane słowa: Duch Święty, jedność, dar, miłość, zadanie, służba, Kościół, moc, wspólnota.

Zadaniem zespołu jest ułożyć kartki w logiczny związek i nakleić na papier. Dodatkowo, między poszczególnymi słowami można dorysować strzałki symbolizujące zachodzące wewnętrzne związki i odniesienia.

Następnie grupy prezentują swe „mozaiki" oraz uzasadniają dorysowane powiązania. Omawiamy różnice i podobieństwa między poszczególnymi pracami-

 

2. W podsumowaniu stwierdzamy, że Duch Święty obdarza wspólnotę Kościoła swoimi darami- Nazywamy je charyzmatami. Odczytujemy definicję „charyzmatu" znajdującą się na marginesie podręcznika.

 

3. W zamieszczonych w podręczniku ucznia, w bloku biblijnym, tekstach Pisma Świętego poszukujemy odpowiedzi na pytanie:

·         Jakimi darami Duch Święty obdarza Kościół?

Zwracamy uwagę na różnorodność darów. Jako podsumowanie odczytujemy tekst znajdujący się w podręczniku ucznia, w bloku interpretacyjnym.

Pragnąc skoncentrować uwagę uczniów na głównym przesłaniu płynącym z tekstów biblijnych, możemy wykorzystać technikę: „nieme impulsy do tekstu". Z całego pierwszego lub drugiego tekstu (lub z obu - najpierw z jednego, a potem z drugiego) wyodrębniamy jeden zwrot, który wykorzystujemy jako „niemy" impuls do rozmowy. W ten sposób możemy skłonić uczniów do konfrontacji z tekstem jako całością.

Proponowane zwroty:

„[...] ustanowił Bóg w Kościele"

 

„Jednemu dany jest przez Ducha dar".

Wybrane fragmenty tekstu zapisujemy na tablicy. Zapraszamy uczniów do podzielenia się wrażeniami dotyczącymi wskazanego zwrotu.

Po zakończonej rozmowie czytamy w całości wskazane teksty oraz, informacje znajdujące się w bloku interpretacyjnym podręcznika ucznia.

 

4. Zwracamy uwagę, że Duch Święty umacniał nie tylko wspólnotę Kościoła w czasach apostolskich, ale również i dzisiaj jednoczy i dodaje mocy całemu Ludowi Bożemu. Dlatego możemy zanosić do Niego prośby nie tylko w swoich własnych intencjach (jak to czyniliśmy

na poprzedniej katechezie), ale w potrzebach całej wspólnoty Kościoła. Wyrazem troski o tę jedność jest wspólny śpiew piosenki „Zjednoczeni w Duchu" (tekst znajduje się w podręczniku ucznia, w bloku refleksyjnym).

 

5. Zastanawiamy się:

·         W jaki sposób młody człowiek może budować jedność we wspólnocie Kościoła.

 

Odpowiedzi na to pytanie możemy szukać za pomocą techniki' „koła współśrodkowe". W pierwszym etapie pracy uczniowie indywidualnie zapisują w formie krótkich zwrotów, haseł jak najwięcej odpowiedzi na powyższe pytanie. Następnie na kartce A4 rysują kilka kół współśrodkowych (np. trzy koła). W położonym najbliżej środka kole zapisują ten sposób budowania jedności we wspólnocie Kościoła, który uważają za najważniejszy (spośród wypisanych przez siebie na kartce). W zewnętrznym kole znajduje się to, co według nich jest najmniej ważne. Chętne osoby prezentują swoje odpowiedzi lub wszystkie prace umieszczamy np. na tablicy i zapraszamy do uważnego przyjrzenia się im.

 

6. Zachęcamy uczniów do wykorzystania w praktyce zaproponowanych sposobów budowania jedności we wspólnocie Kościoła.

 

 

 

1

 


[1] Technika „nieme impulsy do tekstu" - na podstawie: F. Wendel Niehl, A. Thómmes, 272 metod do zastosowania na lekcjach religii. Wydawnictwo „Jedność", Kielce 2004,s. 105.

 

[2] Technika „koła współśrodkowe" - na podstawie: K. Kuppig. Nowe pomysly zabaw na lekcje religii. Do wykorzystania w szkole i w parafii. Wydawnictwo „Jedność", Kielce 2003. s. 49.

 

[3] Technika „kamienie mozaikowe" - na podstawie: K. Kuppig, Nowe pomysły zabaw na lekcje religii. Do wykorzystania w szkole i w parafii, Wydawniciwo .Jedność", Kielce 2003, s. 22.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin