sciaga na zro paulina.docx

Wspólne cechy organizacji:

-struktura organizacyjna

-cele

-organy (ludzie)

-technologie ( sposób produkcji, kształcenia)

Cechy te są wzajemnie powiązane i funkcjonują w otoczeniu. Gdy jeden ulegnie zmianie to zmieniają się pozostałe. Dodane później:  1.strategia, 2.umiejętności, 3. Styl.

Paradygmat klasyczny –organizacja jako maszyna-ma tak działać, by osiągnąć konkretne korzyści. Pojęcie mechaniczne. System racjonalny.
Paradygmat neoklasyczny-organizacja , jako organizm człowieka- ma działac jak organizm człowieka, rozwijać się, etapy życia i rozwoju organizacji.
Systemowy paradygmat organizacji- organizacja, a gry-organizacja jako system otwarty- podejście historyczne-organizacja jako ekosystem- „complex Man”, strategie, konkurencja, ryzyko, umiejętności, zawodnicy, kapitał, trzeba wygrać.

Organizacja-warunki prawne, ekonomiczne, techniczne, w którym funkcjonuje każda organizacja; mają wpływ na działanie organizacji. Np. Uek otoczenie: inne uczelnie, firmy, urzad miasta, piekarnie, elektrownia. Otoczenie można podzielić na:
-stałe( warunki polityczne nie zmieniają się)
-zmienne (graniczne pomiędzy stałym, a burzliwym)
-burzliwe( np. rok1989 w Polsce, zmieniały się warunki własnościowe, potem zmiany demograficzne, ekonomiczne)

Właściciel zarządza firmą( bo dysponuje środkami produkcji), menedżer kieruje.

Administrować  to przewidywać, organizować, rozkazywać, koordynować, kontrolować i planować. ( wg Fayola)

·           Przewidywac, to badać przyszłość i ustalać stosownie do niej program działania.

·           Organizowac, to powołać do życia podwójny organizm  przedsiębiorstwa, materialny i społeczny

·           Rozkazywać, to spowodować funkcjonowanie personelu

·           Koordynować to łączyć, jednoczyć i harmonizować wszystkie czynności i wszystkie wysiłki

·           Kontrolować to czuwać nad tym aby wszystko się odbywało zgodnie z ustalonymi przepisami i wydanymi rozkazami

Zarządzanie to działalność kierownicza polegająca na ustaleniu celów i powodowaniu ich realizacji w organizacjach podległych zarządzającemu na podstawie własności środków produkcji lub dyspozycji nimi.
Zarządzanie (kierowanie) to zestaw działań ( obejmujący planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie tj kierowanie ludźmi i kontrolowanie) skierowanych na zasoby organizacji ( ludzki, finansowe, rzeczowe, informacyjne) i wykonywaniem z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny.
Sprawny-to wykorzystujący zasoby mądrze i bez zbędnego marnotrawstwa
Skuteczny-działający z powodzeniem

Prakseologia -nauka o sprawnym działaniu. Istotny wkład w rozwój prakseologii miał polski uczony i filozof Tadeusz Kotarbiński, autor Traktatu o dobrej robocie (1955)

Kierunki rozwoju współczesnych organizacji:

1.          Ukierunkowanie na rynki lokalne „myśl globalnie działaj lokalnie”

2.          Kształtowanie i wykorzystywanie kluczowych zdolności  ( umiejętności trudne do naśladowania przez innych, np. Japończycy przejęli kluczowe umiejętności w przemysle samochodowym)

3.          Troska o konkurencyjną pozycję firmy. Benchmarking-punkt odniesienia, w ekonomii jest to metoda uczenia się od najlepszych.
Benchmarking

ü          Wewnętrzny (porównywanie wewnątrz organizacji)

ü          Konkurencyjny (zewnętrzny)

ü          Funkcjonalny ( można porównywać firmy z różnych sektorów, ale  o podobnej wielkości)

ü          Ogólny/horyzontalny ( najbardziej twórczy, kreatywny, wykorzystywanie znanych technik do zupełnie innego zastowowania)

4.          Orientacja na wytwarzane wartości( analiza wartości)

5.          Wzrost przedsiębiorczości ( wiąże się z procesami zmian)

     Model rozwoju organizacji wg Adizesa, analizował 4 zachowania:

P-zachowanie zorientowane na produkcje

A-zachowanie skierowane na zarządzanie

E- zachowanie skierowane na przedsiębiorczość

I-zachowanie skierowane na integracje
 

Faza powstania-produkcja, przedsiębiorczość
Faza wzrostu-produkcja, pod koniec fazy wzrostu-zarządzanie
Faza dojrzałości-zanika przedsiębiorczość ( rutyna, stabilizacja firmy)
Faza schyłku-zarządzanie

Wraz z zanikiem przedsiębiorczości dochodzi do upadku przedsiębiorstwa.

6.          Rosnąca internacjonalizacja (umiędzynarodowienie działalności firmy) i globalizacja działań

Rozwój i wzrost organizacji- rozwój: dotyczy zmian celu, strategii strukturalnych, pojęcie szersze, kategoria jakościowa. Wzrost: ilościowy.

Rozwój przedsiębiorstwa: ogólnie rozumiany jako zachodzące w czasie procesy zmiany. Zakres tych zmian obejmuje wszystkie sfery przedsiębiorstwa: od określenia zawartych w polityce i strategii przeds. celów , poprzez strukturalno-technologiczne kształtowanie przedsiębiorstwa aż do systemu wartości i zachowań członków organizacji.
przyjmując, że charakterystykę każdej organizacji określają stany jej „potencjałów” możemy powiedzieć, że rozwój przedsiębiorstwa oznacza proces zmian w stanie jego potencjałów pod wpływem czynników wew i zew.

Rozwój organizacji- można opisać za pomocą koncepcji cyklu życia. Polega ona na opisie zachodzących w czasie typowo jakościowych i ilościowych zmian danego systemu, które to zmiany można pogrupować w określone fazy, których następstwo jest często zdeterminowane, a czas trwania poszczególnych faz może być bardzo zróżnicowany.

Model rozwoju małych i średnich firm (Churchill/Lewis)

Wyróżniamy 5 subetapów rozwoju:

§           Powstanie

§           Przeżycie

§           Sukces

§           Wzrost

§           Dojrzałośc

Faza powstania

Ø          Organizacja to mały i prosty system zarządzany przez 1 człowieka

Ø          Sam formułuje on cele, ustala zasady funkcjonowania, osobiście kontroluje i ocenia pracowników wg własnych subiektywnych kryteriów

Ø          Kontrola finansowa oparta na prostym rachunku bilansowym

Ø          Prosta strategia :wykorzystywanie szans

Ø          Głowny cel: zaistnienie na rynku

problemy pojawiające się podczas fazy powstania:

Ø          Dostarczanie produktów/usług w ilości wystarczającej na zaistnienie na rynku

Ø          Możliwość rozwoju firmy od obsługi 1 kluczowego klienta do większej liczby

Odbiorców

Ø          Rozwinięcie sprzedaży do poziomu pilotażowego produkcji do szerszych asortymentów

Ø          Wystarczająco duża ilość gotówki , aby pokryc znaczne potrzeby w fazie powstania.

Fazy przetrwania:

·           Firma to prosty system

·           Ograniczona liczba pracowników nadzorowanych przez kierownika-właściciela

·           Pracownicy nie podejmują niezależnych decyzji

·           Minimalny rozwój systemu

·           Nieskomplikowane planowanie finansowe polegające na przewidywaniu przepływów pieniężnych

·           Strategia-walka o przetrwanie

·           Firma może: wzrastać, pozostać na poziomie przeżycia

Problemy:

·           Osiągnięcie punktu zwrotu kosztów lub pokrycie wymiany naszego majątku kapitałowego jeżeli został zużyty

·           Gromadzenie wystarczającej ilości gotówki, aby pozostać na rynku i sfinansować wzrost do takiego rozmiaru, który zapewni zwrot zainwestowanego kapitału

Faza sukcesu:

·           Rozwój firmy przez:

§           Nieangażowanie się-wieksza swoboda, mniejsze ryzyko

§           Ekspansja- poprzedzona m.i analizą odporności przeds na konkurencję. Nowe inwestycje-rozrastanie się firmy

·           Wzrasta rola kierowników funkcjonalnych (delegacja uprawnień)

·           Firma osiąga doskonała kondycję techniczną

·           Właściwie rozpoznamy rynek własnych produktów

·           Właściciel często oddziela  się od przedsiębiorstwa

Problemy:

·           Zmniejszy się pozycja konkurencyjna firmy, może to doprowadzić do schyłku

Faza wzrostu:

·           Szczególna szansa ->szybki rozwój i wzrost organizacji

·           System coraz bardziej złożony i sformalizowany

·           Rozbudowana struktura powiązań wew organizacji

·           Tworzą się hierarchie szczebli zarządzania

·           Powstają piony funkcjonalne

·           Delegacja uprawnień

·           Decentralizacja i częściowa dywizjonalizacja

·           Wysoko wykwalifikowana kadra menedżerska

·           Inwestycje, kontrola wydatków

·           Zapotrzebowanie na gotówke

Faza dojrzałości

·           Szybki rozwój

·           Profesjonalne narzędzia zarządzania (planowanie strategiczne i operacyjne; zarządzanie przez cele; metody optymalizacji decyzji)

·           Różnicowanie polityki produkcji, wchodzenie na nowe rynki

·           Pogłebiająca się decentralizacja

·           Obecność menedżerów, ekspertów, analityków

·           Kontrola przychodów finansowych/prawidłowa reinwestycja zysków

·           Zmiany otoczenia-motor rozwoju firmy

·           Zagrożenie: unikanie ryzyka, brak innowacyjności i skostnienia

Czynniki decydujące o sukcesie/upadku przedsiębiorstwa:

a)dot. przedsiębiorstwa

¾         Zasoby finansowe

¾         Personel ( jakość i różnorodność)

¾         System zarządzania ( system informacji , planowania i kontroli)

¾         Zasoby biznesowe( relacje z klientami, dostawcami itp.)

b) dot. właściciela

¾         Łączenie celów osobistych i przedsiębiorstwa

¾         Zdolność i operatywność właściciela

¾         Zdolność do delegowania zadań, kompetencji,odpowiedzialności

¾         Planowanie strategiczne

1. Model  H. Minzberga – traktuje organizację jako system polityczny. Fazy rozwoju:

a) powstania → przedsiębiorca (właściciel) decyduje o firmie i jej rozwój, czyli system monistyczny, władza skupiona w jednych rękach, system mocno scentralizowany, własność legitymuje władze w tej fazie- rządzi ten kto ma kapitał ponieważ :co dobre dla mnie dobre dla społeczeństwa

b)wzrostu → 2 podejścia:

-podmiotowe- firma w miarę rozwoju zostaję przejęta przez spadkobierców, właścicieli, zachowana jest linia stworzona przez właściciela

-przedmiotowe- do władzy dochodzą menedżerowie, model dualistyczny: właściciel i menedżerowie, którzy współdecydują, są współodpowiedzialni za rozwój firmy.

c)dojrzałości → system pluralistyczny:

do władzy dochodzą kolejne grupy interesów np. związki zawodowe, odwrócenie zasady brzmi ona teraz: co jest dobre dla społeczeństwa jest dobre dla mnie; pojawiają się konflikty bo każda grupa chcę dla siebie jak najlepiej i to prowadzi często do upadku

d)schyłku → gdy nie pokonamy kryzysu

2. Model rozwoju poprzez kryzysy; przyczyny kryzysu w przedsiębiorstwach:

a) zewnętrzne:

-zmiany w popycie związane z koniunkturą

-zmiany w preferencjach klientów

-schyłek i regresja na rynku

-pojawienie się nowych konkurentów

-problemy w przedsiębiorstwach-odbiorcach

-klęski żywiołowe

b)wewnętrzne:

-niewłaściwa strategia rozwoju

-złe zarządzanie

-problemy z podejmowaniem bieżących decyzji

-lekceważenie istotnych idei i wartości

-nienadążanie za rozwojem technologii

Potencjalne korzyści jakie niesie za sobą kryzys (forma motywacyjna dla pracowników, aby wprowadzać zmiany bo zależy im na pracy):

- skupienie się przedsiębiorstwa na sprawach najistotniejszych

-pojawienie się nowych liderów zmian(?)

-przyspieszenie zmian i zmniejszenie się oporu wobec nich

-konfrontacja z problemami dotąd utajnionymi

-szybsza reakcja na sygnały alarmowe

-możliwość wprowadzenia nowych strategii

-możliwość zwiększania konkurencyjności

3. Model Greinera (odnośnie tych kryzysów); nie ma fazy schyłku, 2 parametry: wielkość i wiek organizacji.

Rozwój następuje przez: ewolucje; rewolucje-kryzys

FAZY:

1. Wzrost przez kreatywność; kryzys przywództwa- firma się powiększa, jedna osoba nie może już zarządzać ...