KAZIUK.pdf

KAZIUK

ZBIGNIEW SIEMIENOWICZ

W roku 1484 umarł w Wilnie u aurze świętości

młodzieńczy królewicz Kazimierz, syn Kazimierza

Jagiellończyka. W 100 lat później legat papieski

Zachariasz wniósł do papieża prośbę o kanonizację

śp. królewicza Kazimierza. W odpowiedzi na

zabiegi króla Zygmunta III, papież Klemens VIII

wydał w roku 1604 bullę kanonizacyjną. Na

doroczne święto 4 marca, w dzień (imieniny) Św.

Kazimierza, zezwolił w roku 1636 papież Urban

VIII. Odtąd, w dniu świętego patrona Litwy odbywa

się w Wilnie jarmark - kiermasz, przez wilniaków

nazywany "Kaziukiem."

W roku 1999 Kaziuk rozpoczął się jednocześnie w

kilku miejscach: na placu Ratuszowym, na Rynku

Kalwaryjskim i Pod Halą, a także w dzielnicy

Fabianiszki, pod górą Gedymina.

Wbrew zakazowi, odbył się również na ulicach

Zamkowej, tuż przy placu kalwaryjskim, pod górą

Gedymina, i Wielkiej. Huczne, jak zawsze, święto

ściągnęło tłumy ludzi.

Kiedyś bywało inaczej: przez długie lata Kaziuk

panował na Placu Katedralnym, zanim Rosjanie

wyrugowali go na Plac Łukiski (gdzie również

odbywał się przed wojną), w obawie przed

propagowaniem w pobliżu katedry wolnościowej

idei.

W Niemenczyznie święto nosi nazwę Kaziuczka Niemenczynskiego.

Najpiękniejsze, kwiecące się wprost palmy wileńskie nadal robią kobiety z polskiej wsi

Krawczuny. Dla Litwinów z Litwy Koweńskiej palmy były przez długi czas nowością. Od

niedawna niektórzy usiłują je naśladować, ale nie zawsze im się to udaje,

Przytoczę niektóre szczegóły, o których opowiadał mój dziadek. Na Plac Łukiski przyjeżdżała

"Akademia Smorgońska," czyli tresowane, tańczące niedźwiedzie. Był też wielki popyt na

słynne smorgońskie obwarzanki, wiele było o nich śpiewania:

"Smorgońskich obarzanków kupią

tobie penki,

Tylko ty Józiuku nie oddawaj renki."

Każdy kupował najrozmaitsze, w kształcie wielkiego serca, dekorowane pierniki z

porywającymi napisami:

Serce Kaziukowe dają,

Bo na złotnią mnie nie stają,

Zapamiętaj sobie dzień,

Gdy ja mówił "Kocham Cię."

albo:

Serca moja - skik na twoja!

Powiedz, Ci chcesz zostac moja?

czy też:

Weronicia, moja życia,

Daj mnie igła, daj mnie nicia,

A ja wezmą serca swoją

I przyszyją tam, gdzie twoją!

Sprzedawano w wielkich ilościach zioła z puszcz litewskich:

Chcesz paniusia gładkie,rumiane mieć liczka?

Kup u mnie penczuszek ziółek przetaczniczka.

Sprzedawano najrozmaitsze wyroby z drewna, blachy itp, bydło, czyli "zywiołą wszelaką,"

"parsiuczki" pieczone. Dźwięki piszczałek, gwizdków i harmonij, tworzyły symfonię

jarmarczną. Chłopi częstowali się machorką. Konie żuły owies w workach. Dym dziegcia i

smród od koni mieszały się z zapachem siana i świeżo pieczonego chleba. Po jarmarku

chodziło kilku dziadów z wiadrami i przenośnym parawanem. Po zapłaceniu kilku groszy

każdy, nie tracąc czasu i zabawy, mógł prosto załatwić co musiał.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: