Władysław Broniewski-Na śmierć rewolucjonisty.pdf

Władysław Broniewski

Na śmierć rewolucjonisty

A z tej celi pustej i chłodnej

trzeba będzie niedługo odejść,

jeszcze spojrzeć w niebo pogodne,

jeszcze spojrzeć za siebie-w młodość.

Już za chwilę przyjdą żandarmi,

wyprowadzą bez słowa z celi...

Trzeba umieć,jak żołnierz armii,

iść spokojnie pod mur cytadeli.

Ach,umierać nie będzie ciężko,

chociaż serce ma lat dwadzieścia-

nie złamane codzienną klęską,

dziesięć klęsk,dziesięć kul pomieści!

Bo jest życie piękniejsze,nowe,