Przed tapetowaniem.pdf

Remont i modernizacja

tapetowaniem

najważniejsze jest podłoże

Tapetowanie będzie prostsze, a wykończona

ściana efektowna, jeśli wcześniej

odpowiednio przygotujemy powierzchnię

ścian. Musi być sucha, czysta, gładka, nośna

i chłonna. Pokazujemy, jak to uzyskać.

szych zadań dla majsterkowicza.

Gdyby jeszcze tylko po usunięciu

starych tapet nie było na ścianie rys,

otworów po kołkach, luźnego tynku,

a jeśli mamy pecha – wykwitów spowo-

dowanych zawilgoceniem... Niestety ta-

kie niespodzianki wydłużają czas prac

przygotowawczych. Wprawdzie np. ta-

pety fizelinowe przykryją niewielkie

pęknięcia szerokości włosa, ale większe

uszkodzenia tynku i dziury po kołkach

trzeba wypełnić masą szpachlową. Tak-

że ściany, które nigdy dotychczas nie by-

ły tapetowane, a jedynie pokrywane far-

bami klejowymi, olejnymi lub lakowymi

trzeba odpowiednio przygotować. Sta-

re farby zmywamy lub szlifujemy, ścia-

nę gruntujemy lub pokrywamy cienką

warstwą makulatury.

Stare farby klejowe

i plamy po szpachli

1. Farba klejowa to właściwie kreda

rozpuszczona w kleju celulozowym. Używano

jej przede wszystkim w latach pięćdziesiątych

i sześćdziesiątych, zwłaszcza do malowania

sufitów. Przed tapetowaniem taką farbę

trzeba zmyć wodą i rozpuszczalnikiem

do tapet, a następnie wyschnięte płaszczyzny

pokryć środkiem gruntującym.

2. Masy szpachlowe mają najczęściej

białą barwę. Jeśli na ciemnym podłożu

naprawialiśmy pęknięcia, poplamione ściany

powinniśmy pomalować białym podkładem

pod tapety. W dodatku podkład pod tapety

poprawia nośność i chłonność podłoża.

Rysy grubości włosa

i niewielkie dziury

Niewielkie uszkodzenia powierzchni ścian

– rysy o szerokości do 3 mm – bez problemu

zakryjemy tapetami, najlepiej z fizelinowym

grzbietem. Nawet nawierconych otworów

nie trzeba wypełniać, pod warunkiem,

że na naprawionej ścianie nie będziemy nic

wieszać.

1. Rysę czyścimy szorstką szczotką i usuwamy

luźne fragmenty.

2. Fizelinową tapetę przyklejamy do ściany

specjalnym klejem.

3. Podłoże można wzmocnić, nakładając

obficie na płaszczyzny i krawędzie środek

głęboko gruntujący.

4. Gdy podłoże wyschnie, dziurę wypełniamy

zwykłą masą szpachlową.

5. Jeśli dziura jest większa od dłoni, trzeba

użyć dużej ilości materiału wypełniającego

– tynku naprawczego lub masy szpachlowej

z dodatkiem piasku kwarcowego.

6. Szeroką szpachelką wyrównujemy

powierzchnię naprawionego miejsca. Jeśli

ziarna piasku utworzą niewielkie żłobienia,

można się ich pozbyć, przecierając niewielką

wilgotną gąbką.

7. Na zakończenie przyklejamy fizelinową

tapetę naprawczą. Dzięki wewnętrznej

strukturze tworzy idealne podłoże

dla wszystkich dalszych etapów prac.

Wystarczy

kilka akcesoriów

Pęknięcia i niewielkie uszkodzenia

o rozmiarach ok. 25 x 35 cm można

naprawiać za pomocą zestawu: masa

szpachlowa i renowacyjna tapeta fizelinowa,

szpachelka, szczotka, kubeczek na gips,

szpachelka płaska i mała kielnia.

Dwa przydatne produkty:

środek gruntujący chroniący przed pleśnią

i preparat zapobiegający powstawaniu plam

(np. z nikotyny, tłuszczu lub rdzy). Warstwy

nakłada się wałkiem lub pędzlem. W markecie

budowlanym puszka środka kosztuje ok. 50 zł.

Odpadający tynk

1. Gdy duże fragmenty tynku odpadają

ze ściany, trzeba sprawdzić całą powierzchnię

poprzez opukiwanie. Głuchy dźwięk zdradzi

miejsca, w których tynk będzie odpadał

w trakcie tapetowania – takie miejsca trzeba

odsłonić. Luźne fragmenty tynku obtłukujemy

ostrożnie młotkiem i naprawiamy

powierzchnie szpachlą lub tynkiem.

2. Twardą szczotką usuwamy luźny materiał

z uszkodzonego miejsca.

Przed

T apetowanie ścian to jedno z łatwiej-

Remont i modernizacja

Farby olejne i lakowe

Sufit i ściany – znowu jak nowe

P rzed rozpoczęciem każdej inwestycji bu-

dowlanej ważny jest trafny wybór ma-

teriałów. W przypadku naprawy tynku,

zależnie od rozmiarów i rodzaju uszkodzeń,

możemy wybierać między gotowymi masami

do szpachlowania, przeznaczonymi do mniej-

szych napraw, i suchymi mieszankami, które

trzeba mieszać z wodą samodzielnie. Ich za-

letą jest niska cena, która znacznie odbiega

od ceny gotowych do użytku mas szpachlo-

wych. Niektóre gotowe do użytku produkty

zawierają rozpuszczalniki, dlatego nadają

się do naprawy powierzchni tylko w dobrze

przewietrzanych pomieszczeniach.

Wszystkie dostępne masy szpachlowe są

produkowane na bazie gipsu. Ponieważ jed-

nak gips szybko twardnieje, do produktów

innych niż gips budowlany lub dla elektry-

ków dodaje się środki spowalniające wiąza-

nie, włókna lub inne materiały, które wy-

dłużają okres przydatności masy do obróbki

i zapobiegają np. jej kurczeniu się. To tłuma-

czy ich wyższą cenę w porównaniu ze zwy-

kłym gipsem budowlanym oraz nazwę – ma-

sa szpachlowa.

Są również dostępne gotowe do użytku

masy w tubach, co ułatwia nakładanie. Nie-

stety po otwarciu należy masę zużyć do koń-

ca. Jeśli tego nie uczynimy, szpachla stward-

nieje w obrębie zakrętki tuby, a wtedy resztę

masy można odzyskać jedynie rozcinając po-

jemnik nożem. Nasza rada: jeśli ktoś częściej

wykonuje niewielkie naprawy polegające

na szpachlowaniu, powinien raczej sięgnąć

po szpachlę sprzedawaną luzem i mieszać

za każdym razem potrzebną ilość masy. Gdy

ważna jest szybka naprawa i prostota przy-

gotowań bez pyłu, wtedy tuba jest dobrym

rozwiązaniem.

Farby olejne i lakowe najczęściej można jeszcze spotkać w starych

budynkach. Niestety ich obróbka lub usuwanie są bardzo

pracochłonne.

1. Całą powierzchnię szlifujemy. Niewielkie płaszczyzny można

dobrze zmatowić klockiem szlifierskim lub papierem ściernym.

Większe powierzchnie lepiej zeszlifować za pomocą szlifierki

oscylacyjnej lub mimośrodowej.

2. Aby ścianę można było pomalować lub położyć na niej tapetę,

układa się na niej rozwijaną z rolki cienką tapetę makulaturową.

Plamy po wodzie

1. Jeśli w przeszłości pomieszczenie zostało zalane wodą, która

przedostała się np. w obrębie okna, balkonu lub z nieszczelnej

instalacji (a ściana z instalacją została rozryta tylko z jednej

strony w celu jej naprawienia), brązowe zacieki co pewien czas

będą pojawiać się na nowo.

2. Wykorzystując tradycyjną farbę ścienną nie usuniemy tych

plam. Służą do tego specjalne farby izolacyjne (np. Conti

Renolith lub Flügger Spray izolacyjny), którymi malujemy

uszkodzone miejsca.

Niewielkie wykwity

Większe rysy

Z upływem czasu lub gdy sufity i ściany

osiadają, na tynku często powstają rysy

i pęknięcia.

1. Luźne fragmenty usuwamy szpachelką,

a ze szczelin wydłubujemy luźne okruchy.

2. Następnie w szczelinę wstrzykujemy

akrylową masę spoinującą i wygładzamy.

3. Gdy masa akrylowa stwardnieje,

nakładamy na uszkodzone miejsce szpachlę

naprawczą i...

4. ...całość zaklejamy taśmą elastyczną,

niwelującą ruchy ściany w obrębie

naprawionego pęknięcia. Do tego celu służą

specjalne taśmy z tkaniny, chociaż zwykła

gaza z apteczki pierwszej pomocy także się

do tego nadaje.

5. Na taśmę z tkaniny nakładamy ostatnią

warstwę masy szpachlowej i wygładzamy.

1. Gdy woda napiera od zewnątrz i przesiąka przez ściany

(najczęściej dzieje się tak w obrębie piwnic), tworzą się

na ich powierzchniach wykwity saletrzane. Płatki saletry

usuwamy za pomocą twardej lub drucianej szczotki.

2. Następnie całą powierzchnię pokrywamy środkiem

do usuwania saletry. Gdy powłoka wyschnie, malujemy

powierzchnię farbą ścienną lub nakładamy tynk

dekoracyjny.

Silne wykwity i luźny tynk

1. W przypadku tak dużych uszkodzeń trzeba całkowicie usunąć

luźny tynk. Łuszczące się fragmenty odbijamy młotkiem i dłutem.

Usuwamy także części, z których wykrusza się piasek.

2. Podobnie jak przy niewielkich wykwitach, zanim nałożymy tynk

naprawczy, ścianę pokrywamy środkiem do usuwania saletry. Aby

poprawić przyczepność miejsc, które mają być otynkowane, trzeba

je odrobinę nawilżyć.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: