OTOCZENIE ORGANIZACJI Wg M. Bielskiego
Elementy otoczenia org. inny podział wg R. W. Griffina

Elementy otoczenia ogólnego organizacji

Elementy otoczenia zadaniowego organizacji

Otoczenie – wszystkie elementy znajdujące się poza organizacją, mające związek z jej funkcjonowaniem, w tym elementy o bezpośrednim i pośrednim oddziaływaniu.

Otoczenie – zbiór elementów nie wchodzących skład organizacji, a równocześnie pozostających w jakichś relacjach w stosunku do niej. 

Otoczenie organizacji to to co znajduje się na zewnątrz niej, poza jej granicami i oddziałuje na nią.

Otoczenie zewnętrzne – wszystko poza granicami organizacji, co może na nią oddziaływać.

Środowisko wewnętrzne – warunki panujące i siły działające wewnątrz organizacji. (s. 75

Wg M. Bielski: „Organizacje; istota struktury procesy”, Wyd. UŁ, Łódź 1997.

Elementy otoczenia zadaniowego:

-       odbiorcy (wyrobów lub usług)

-       dostawcy (materiałów i surowców, wyposażenia technicznego, siły roboczej – rynek pracy, kredytów - banki)

-       konkurenci (inne organizacje zaspokajające podobne potrzeby społeczne i/lub mające podobne zapotrzebowanie na świadczenia ze strony otoczenia)

-       instytucje państwowe bezpośrednio wpływające na organizację (np. urzędy skarbowe, lokalna władza administracyjna i samorządowa) oraz wyznaczane przez nie ograniczenia, normy, warunki

-       czynniki społeczne (partie polityczne, związki zawodowe, a także postawy społeczeństwa i jego oczekiwania w stosunku do organizacji)

-       czynniki techniczne bezpośrednio oddziałujące na organizację (postęp techniczny w danej dziedzinie działalności, presja na unowocześnienie wyrobów lub usług itp.).

Elementy otoczenia ogólnego:

-          otoczenie kulturowe – obejmuje tradycję kulturową i historyczną danego społeczeństwa, dominujący w nim system wartości, normy etyczne i obyczaje, wzorce postępowania, poglądy dotyczące stosunków między ludźmi i stosunków władzy

-          otoczenie techniczne i technologiczne – fizyczne wytwory technik (np. maszyny, urządzenia, infrastruktura – drogi, telefony itp.) jak i zasób wiedzy technicznej oraz technologicznej, z którego organizacja może korzystać. Chodzi przy tym nie tylko o osiągnięty poziom techniki i wiedzy technicznej, lecz także o tempo rozwoju technicznego

-          otoczenie edukacyjne – do którego należą takie czynniki, jak ogólny poziom oświaty w danym społeczeństwie, stopień rozwoju i specjalizacji systemu kształcenia i dokształcania, udział ludzi z wyższym i średnim wykształceniem w całej populacji itp.

-          otoczenie polityczne – obejmujące panujący system polityczny, sposób sprawowania władzy, stopień ingerencji czynników politycznych w inne dziedziny życia społecznego (kulturę, gospodarkę)

-          otoczenie prawne – zawierające panujący porządek prawny, stopień szczegółowości norm prawnych, zwłaszcza dotyczących powstawania i funkcjonowania organizacji, system rozstrzygania sporów na drodze prawnej

-          otoczenie ekonomiczne – na które składają się: model gospodarki (rynkowa, planowa, mieszana), majątek narodowy, tempo wzrostu gospodarczego

-          otoczenie socjologiczne – obejmujące warstwową i klasową strukturę społeczeństwa, ruchliwość społeczną, przedsiębiorczość, pojmowanie ról społecznych, poziom zabezpieczenia społecznego

-          otoczenie demograficzne – obejmujące strukturę społeczeństwa wg płci, wieku, zasoby siły roboczej, jej mobilność, rozmieszczenie ludności w miastach oraz na wsi itp.

-          otoczenie naturalne – do którego zalicza się zasoby naturalne, jakość gleby, system hydrologiczny, klimat, a także jego skażenia i zniszczenia środowiska naturalnego w wyniku działalności człowieka.