gąbczasta encefalopatia bydła.pdf

Czym jest BSE - informacje o chorobie.

1.1. BSE – informacje ogólne .

Gąbczasta encefalopatia bydła ( B ovine S pongiform E ncephalopathy – BSE ) jest

przewlekłą, śmiertelną chorobą neurologiczną dorosłego bydła, w przebiegu której

dochodzi do nieodwracalnych zmian degeneracyjnych w obrębie struktur

mózgowych.

Choroba zaliczana jest do grupy pasażowalnych (przenośnych) gąbczastych

encefalopatii ( T ransmissible S pongiform E ncephalopathy – TSE ’s ). Określenie to

stosowane jest do wszystkich gąbczastych encefalopatii mogących występować u

różnych gatunków zwierząt jak np.: owce, kozy, jelenie, bydło, koty, norki.

Objawy BSE występują najczęściej w przedziale 4 – 6 lat, a drugi szczyt zachorowań

obserwowany jest w wieku od 7 lat.

Gąbczasta encefalopatia bydła uznawana jest za zoonozę odpowiedzialną za

występowanie u człowieka wariantu choroby Creutzfeldta – Jakoba (vCJD).

Większość potwierdzonych przypadków BSE na świecie miało miejsce na wyspach

brytyjskich, gdzie też zdiagnozowano najwięcej zachorowań na vCJD.

1.2. Choroba i jej przyczyny

Czynnik zakaźny to wg powszechnie uznawanych poglądów – zmienione

patologicznie „zakaźne” białko prionowe (PrP Sc ) odpowiedzialne za wystąpienie

zmian struktury przestrzennej białek błon komórkowych neuronów mózgowia (PrP C ).

Powstanie zmian konformacyjnych tych białek – przy braku reakcji zapalnej i

immulogicznej – prowadzi docelowo do degeneracji komórek nerwowych

ośrodkowego układu nerwowego, w długim 2 – 8 (10) letnim okresie inkubacji oraz

chronicznym – kilkumiesięcznym przebiegu, kończącym się zawsze zejściem

śmiertelnym zwierząt.

1.3. Obszarwystępowania

W mniejszym lub większym nasileniu występuje obecnie prawie w całej Europie.

1.4. Podstawowe objawy

• zaburzenia neurologiczne i/lub behawioralne – zmiany czucia i zmiany

w zachowaniu, takie jak lękliwość, nadpobudliwość, agresywność, nadmierna

reakcja na bodźce słuchowe i dotyk, drżenia mięśni uszu, głowy, zgrzytanie

zębami, nadmierne oblizywanie nozdrzy i tułowia;

• nienaturalna postawa i zaburzenia ruchowe – niskie opuszczanie głowy,

napieranie na przeszkody, zaleganie, brak koordynacji ruchowej – zwłaszcza

kończyn tylnych i zadu manifestujące się szczególnie przy przyspieszonym

ruchu;

• objawy ogólne takie jak spadek wydajności mlecznej, utrata masy ciała,

postępujące wyniszczenie pomimo zachowanego apetytu oraz ewentualnie

prowadzonego leczenia.

1.5. Rozprzestrzenianiesię

Za podstawową drogę transmisji BSE uznaje się karmienie bydła paszą z dodatkiem

mączek mięsno – kostnych zawierających czynnik zakaźny - białko prionowe. Pewne

znaczenie wydają się mieć tutaj także osobnicze (genetyczne) predyspozycje

zwierząt wrażliwych.

Natomiast inne drogi zakażenia (pozioma – horyzontalna, pionowa – wertykalna)

brane są pod uwagę wyłącznie na płaszczyźnie rozważań teoretycznych, jako że

dotychczas brak jest bezpośrednich dowodów potwierdzających ich rolę w transmisji

choroby.

1.6. Wrażliwość czynnika zakaźnego

Przeżywalność czynnika wywołującego choroby prionowe (w tym BSE) jest bardzo

duża i wiąże się to z opornością tego białka na proteolizę. Oraz standardowe

procedury inaktywacyjne. Przeżywalność białka PrP Sc w glebie określana jest w

latach.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: