Telekineza dla napędu
i darmowej energii
#1. Cel tej strony:
Głównym celem tej strony jest nieodplatne upowszechnianie wyników badań naukowych, jak również opracowań naukowych, wyjaśniających mechanizm, przebieg, następstwa, oraz potencjał użytkowy niezwykle interesującego zjawiska telekinetycznego popularnie nazywanego "telekineza". Przykładem zamanifestowania się tego zjawiska spotykanym najczęściej, jest uginanie różdżek radiestezyjnych podczas poszukiwania podziemnych żył wody (patrz fotografia takiego uginania pokazana na "Fot. #1" z prawej części tej strony). Inne przykłady telekinezy obejmują lewitację, poruszanie przedmiotami bez fizycznego dotykania ich, tzw. "poltergeists", czy działanie telekinetycznych generatorów darmowej energi. (Owe "telekinetyczne generatory darmowej energii" to niezwykłe urządzenia jakich sprawność energetyczna przekracza progową wartość 100%, czyli jakie generują więcej energii niż jest im dostarczane dla podtrzymywania ich działania. Jest to możliwe ponieważ wykorzystują one właśnie zjawisko technicznej telekinezy do pozyskiwania energii cieplnej z otoczenia i do zamieniania tej energii termicznej na elektryczność. Przykładem "telekinetycznych generatorów darmowej energii" jest tzw. ogniwo telekinetyczne które w przeszłości było wbudowane m.in. w obwody "radia kryształkowego" powodując że radio owo pracowało doskonale zupełnie nie wymagając żadnego zasilania w energię.) Mechanizm telekinezy będzie wyjaśniony poniżej bardziej dokładnie na bazie relatywnie nowej teorii naukowej nazywanej Konceptem Dipolarnej Grawitacji. Aby jednak podsumować ten mechnizm w wielkim skrócie, jest to zdolność do poruszania obiektami fizycznymi, lub do zmieniania struktury fizycznej tych obiektów, poprzez uchwycenie i przemieszczenie (lub zmianę) przeciwmaterialnych duplikatów (tj. jakby "duchów") owych obiektów. Zjawisko telekinezy wyjaśnione zostało bardzo dokładnie w dwóch opracowaniach naukowych jakie można sobie sprowadzić nieodpłatnie z niniejszej strony internetowej. Pierwsze z nich to monografia oznaczana jako [1/4], a nosząca następujące dane bibliograficzne: Dr Jan Pająk, "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", wydanie 4, Wellington, Nowa Zelandia, 2003, ISBN 0-9583727-5-6. Tom 4 (rozdzial H) owej monografii [1/4] wyjaśnia niemal wszystko na temat telekinezy, podczas gdy tom 10 (rozdzialy K i L) z [1/4] wyjaśnia podstawowe zastosowania telekinezy w działaniu urządzeń darmowej energii (włączając w to działanie słynnej szwajcarskiej influenzmaschine nazywanej "Thesta Distatica"), oraz w napędzaniu statków kosmicznych. Druga monografia naukowa, która także przyjęła na siebie zaszczytne zadanie udostępniania dotychczas nieznanej wiedzy na temat telekinezy, to upowszechniana również gratisowo nieco starsza monografia oznaczana [8], o następujących danych bibliograficznych: Dr Jan Pajak, "Totalizm", Wellington, Nowa Zelandia 2003, ISBN 0-9583727-3-X. Wyjasnia ona zjawisko telekinezy w podrozdziale L6.1 tomu 7. Aby załadować do swojego komputera ktorąkolwiek z tych dwóch gratisowych monografii, należy kliknąć na strony internetowe w Menu z lewego marginesu oznaczane są jako "Tekst [1/4]" lub "Tekst [8]", a następnie kliknąć na tom jaki chce się sprowadzić do swojego komputera. Zanim zostały opublikowane powyższe moje monografie, niemal jedynymi opracowaniami całkowicie naukowymi, jakie także konstruktywnie opisywały telekinezę, były słowniki i encyklopedie. Dlatego wierzymy, że zjawisko to jest równie mitologiczne, oraz równie niewyjaśnione, jak starożytni bogowie. Tymczasem na przekór mody aby oficjalnie nie badać telekinezy, ciągle istnieją naukowcy na Ziemi, którzy rzeczowo badają owo zjawisko w swoim własnym czasie i na swój własny koszt. Ja mam przyjemność być jednym z nich. Dlatego niniejsza strona internetowa dostarcza informacji z tzw. pierwszej ręki o tym niezwykłym zjawisku ruchowym. Z kolei naukowe monografie: [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne" oraz [8] "Totalizm", w których podrozdziały odpowiednio H6.1 z tomu 4 oraz L6.1 z tomu 7 opisują dokładnie zarówno samo zjawisko telekinezy, jak i dowody empiryczne ujawniające naturę tego zjawiska i jego mechanizm, są prawdopodobnie jedynymi "nie negującymi" naukowymi opracowaniami na temat telekinezy, jakie napisał ktoś kto faktycznie badał telekinezę, a nawet zdołał wyjaśnić na czym to niezwykłe zjawisko polega i jakie dowody empiryczne podpieraja jego naturę. Zapraszam więc do przeczytania owych unikalnych monografii [1/4] i [8].
* * *
Proszę odnotować, że niniejsza strona o telekinezie jest także dostępna poprzez wszystkie witryny internetowe które upowszechniają monografię [1/4]. Niektóre z tych witryn mogą nawet oferować dodatkowe strony które dostarczą dalszych informacji, jakie nie są dostępne tutaj. Dlatego jeśli wystąpią jakiekolwiek problemy z dostępem do niniejszej strony internetowej, proponuje przejść do ktoregokolwiek z tych innych adresów wyszczególnionych w Menu 4.
#2. Koncept Dipolarnej Grawitacji:
Zanim przystąpię do wyjaśnienia jak działa telekineza, najpierw powinienem przedstawić w wielkimn skrócie relatywnie nową teorię naukową, która właśnie wyjaśnia zasadę ruchu telekinetycznego (a także wyjaśnia liczne inne tajemnicze zjawiska, np. telepatię, działanie czasu, energię, pole magnetyczne, oraz wiele więcej). Ta nowa teoria nazywana jest Konceptem Dipolarnej Grawitacji. Ów koncept dipolarnej grawitacji to ogromnie interesująca teoria naukowa, którą chciałbym zarekomendować do poczytania. Okazuje się ona być ową szczególną teorią wszystkiego jaką ludzie poszukiwali przez tak długi okres czasu. Dla przykładu, wyjaśnia ona zjawisko telekinezy oraz mechanizm powodujący ruch telekinetyczny. Wyjaśnia ona także zjawisko telepatii. (Telepatia dyskutowana jest na innej stronie podobnej do niniejszej, mianowicie na telepathy_pl.htm.) Koncept Dipolarnej Grawitacji wyjaśnia także czym jest ów "drugi świat" do którego przenoszeni jesteśmy po naszej śmierci. Ujawnia gdzie ów drugi świat jest zlokalizowany. Wyjaśnia naturę tamtego drugiego świata. Wszakże to jest właśnie tamten drugi świat, w jakim każdy ruch telekinetyczny zostaje zainicjowany. Ujawnia on jak nasza dusza i nasz duch działają i wyglądają. Pozwala wydedukować co my czujemy w momencie śmierci oraz podczas przenoszenia się do owego drugiego świata. Wyjaśnia czym jest nirwana, jak działają nasze uczucia, oraz wiele więcej. (Faktycznie to wszystkie te tematy jakie wynikają z konceptu dipolarnej grawitacji są skrótowo opisane na odpowiednich stronach internetowych, jakich odwiedzenie polecam.) Koncept dipolarnej grawitacji był nawet w stanie formalnie udowodnić że Bóg istnieje. (Ten formalny dowód naukowy na istnienie Boga zaprezentowany jest w podrozdziale I3.3 z tomu 5 monografii [1/4], oraz w podrozdziale K3.3 z tomu 6 monografii [8]. Z kolei dyskusja owego dowodu naukowego zawarta jest na stronie internetowej god_pl.htm.) Dokładne opisy konceptu dipolarnej grawitacji zawarte są w tomach 4 i 5 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", oraz w tomach 6 i 7 monografii [8] "Totalizm" - obie te publikacje można sobie sciągnąć bezplatnie z niniejszej strony internetowej. Ponieważ przeglądnięcie tych dwóch tomów nie zajmuje wiele czasu, zaś otwiera nasze oczy na zjawiska jakie poprzednio uważane były za niewyjaśnione, niniejszym zapraszam każdego do zapoznania się z nimi.
#3. Tzw. "jarzenie pochłaniania":
"Jarzeniem pochłaniania" nazywany jest szczególny rodzaj białego światła wydzielanego przez wszystkie obiekty przemieszczane telekinetycznie. Oto jak ono wygląda:
Fot. #1: Zdjęcie dokumentujące szczególny rodzaj białego światła zwanego "jarzeniem pochłaniania" jaki emitowany jest z przestrzeni otaczającej obiekty przemieszczane na zasadzie ruchu telekinetycznego. (Powyższe zdjęcie oryginalnie pokazane zostało na rysunkach H1 lub J1 w monografiach odpowiednio [1/4] lub [1/3], a także na rysunku L1 w monografii [8] - wszystkie te monografie dostępne są gratisowo za pośrednictwem niniejszej strony internetowej.) Owo "jarzenie pochłaniania" które powyższe zdjęcie uchwyciło jest niezwykle "upiorne". Kiedyś jarzenie to uważane było za nadprzyrodzone. Na powyższym zdjęciu jest ono emitowane z przestrzeni otaczającej różdżkę radiestezyjną która przemieszczona została za pomocą ruchu telekinetycznego. Takie właśnie takie "nadprzyrodzone" jarzenie pochłaniania, razem ze spadkiem temperatury otoczenia, są dwoma najważniejszymi wskaźnikami ruchu telekinetycznego. Pozwalają one nam odróżniać pomiędzy ruchem telekinetycznym, a zwykłym ruchem fizycznym.
Zauważ że można zobaczyć powiększenie każdej fotografii z niniejszej strony internetowej. W tym celu wystarczy zwykle kliknąć na tą fotografie. Ponadto, większość tzw. browserów które obecnie są w użyciu, włączając w to popularny "Internet Explorer", pozwala na załadowanie każdej ilustracji do swojego własnego komputera, gdzie można jej się do woli przyglądać, gdzie daje się ją zredukować lub powiększyć, a także gdzie ją można wydrukować za pomocą posiadanego przez siebie software graficznego.
W dawnych czasach takie upiorne białe światło było uważane za "nadprzyrodzone" ponieważ było one wytwarzane przez niezwykłe urządzenia i dziwne stwory jakie ludzie w dawnych czasach uważali za przynależne do kategorii diabłów, aniołów, lub bogów. Obecnie wiemy już, ze ten rodzaj upiornego światła wytwarzany jest przez pozaziemskie wehikuły kosmiczne popularnie nazywane UFO. Opisy i dane techniczne UFO można znaleźć w monografii [1/4], a także w podrozdziale E1 monografii [8] - obie monografie ładowalne są nieodpłatnie z niniejszej strony internetowej.
#4. Telekineza - co to jest:
Słowniki zwykle opisują telekinezę jako "zjawisko przemieszczenia obiektów na odległość bez wywarcia na nie siły fizycznej". (Po angielsku: "telekinesis - the movement of objects at a distance supposedly without being physically touched or interfered with" - see page 1122 in "The Cassell dictionary and thesaurus", 1996, ISBN 0-304-35004-4; or "telekinesis - the production of motion at a distance by means beyond the range of senses" - see page 1510 in "Chambers English dictionary", 1989, ISBN 1-85296-000-0). Z kolei moje własne badania, wynikające z relatywnie nowej teorii naukowej nazywanej "konceptem dipolarnej grawitacji", oraz poparte ustaleniami empirycznymi, stwierdzają że telekineza jest to szczególna odmiana ruchu obiektów, jaka zamiast w naszym świecie fizycznym, zapoczatkowana została w odrębnym świecie nazywanym "przeciw-światem" (ów przeciw-świat jest tym drugim światem, jaki religie nazywają światem duchów). Aby było nawet bardziej interesująco, teraz kiedy wiemy jak telekineza działa, jesteśmy w stanie budować również urządzenia techniczne które realizują ruch telekinetyczny w sposób techniczny. Niezwykłą cechą owych urządzeń jest, że mogą one wyprodukować więcej energii niż jej konsumują, stąd że działaja one jako tzw. telekinetyczne generatory darmowej energi. (Przykladem jednego z takich generatorów, który był już produkowany fabrycznie na Ziemi, jest tzw. ogniwo telekinetyczne jakie wbudowane zostało w obwody elektroniczne radia kryształkowego. Innym takim generatorem jaki już działał, jest słynna szwajcarska Influenzmaschine nazywana "Thesta-Distatica", a opisywana w tomie 10 monografii [1/4].) Opisy telekinezy zaprezentowane w rozdziale H (tom 4) monografii [1/4], a także w podrozdziale L6.1 tomu 7 monografii [8] "Totalizm", wyjaśniają szczegółowo czym jest to zjawisko ruchowe, jak je powodować metodami biologicznymi i technicznymi, jak je wykorzystywać np. do produkcji darmowej energii czy do napędu wehikułów kosmicznych (tzw. magnokraftów) poruszających się z nieskończenie dużą szybkością, oraz jakie zjawiska towarzyszą pojawianiu się tego typu ruchu - stąd jak rozpoznawać i odróżniać ruch telekinetyczny od zwykłego ruchu fizycznego. Ta strona internetowa podsumowuje najważniejsze z owych wyjaśnień.
#5. Przeciw-materia: myśląca substancja:
W Koncepcie Dipolarnej Grawitacji nazwa "przeciw-materia" używana jest do opisania niezwykłej substancji jaka panuje w odrębnym świecie zwanym przeciw-światem. To właśnie z owej substancji sporzadzone są przeciw-materialne duplikaty wszelkich obiektów materialnych. (Owe duplikaty umożliwiają aby zjawisko telekinezy miało miejsce kiedy przemieszczane są one w odmienne położenie - jak to wyjaśniono poniżej). Owe duplikaty przeciw-materialne to te formy utworzone z substancji różniącej się od materii naszego świata, które przez religie zwykle nazywane są duchami. Najbardziej niezwykłym atrybutem owej substancji z przeciw-świata jest, że cechuje się ona inteligencją w swoim stanie naturalnym. To zaś oznacza, że substancja ta jest w stanie myśleć jak jakiś ogromny komputer. Dla przykładu, tzw. ESP, lub przypadki otrzymywania odpowiedzi na zapytania zadawane za pośrednictwem wahadelka radiestezyjnego, są faktycznie manifestacjami komunikacji pomiędzy ludźmi oraz ową myślącą substancją z przeciw-świata. Szokującym następstwem istnienia całego ogromnego przeciw-świata wypełnionego taką myślącą substancją, jest że faktycznie to ów odmienny świat jest tym, co religie nazywaja Bogiem. Stąd przeciw-materia faktycznie jest nosnikiem dwóch rodzajów atrybutów, mianowicie: fizycznych i intelektualnych. Jej fizyczne atrybuty powodują, że może ona się przemieszczać, wibrować, itp. - w ten sposób wywołując zjawiska telekinezy, telepatii, itp. Z kolei jej intelektualne atrybuty powodują, że przeciw-materia jest zdolna do myślenia, zapamiętywania, komunikowania się, itp. Stąd formuje ona nadrzedną istotę rozumną przez religie nazywaną Bogiem, utrzymuje zawartość naszej pamięci, pozwala naszym duszom utrzymywanie swego istnienia po naszej śmierci fizycznej, itp.
#6. Jak działa telekineza:
Wyobraź sobie że jesteś w stanie poruszyć odbicie dowolnego obiektu w lustrze, bez poruszenia lustrem ani bez poruszenia tym obiektem. W takim przypadku najprawdopodobniej ruch owego odbicia spowodowałby że oryginalny obiekt też zostałby zmuszony aby się poruszyć. Szczególnie gdyby światło zachowywało się jak siły grawitacji. Nowa teoria naukowa nazywana konceptem dipolarnej grawitacji stwierdza, że nasz świat fizyczny jest tylko pierwszym z dwóch równoległych światów jakie istnieją we wszechświecie. Dzieje się tak ponieważ na drugim końcu dipola grawitacyjnego zawarty jest jeszcze jeden świat fizyczny nazywany przeciw-światem. Oba te światy, znaczy "nasz świat" oraz "przeciw-świat", mają się tak do siebie jak obiekty i ich odbicia lustrzane. To oznacza m.in. że każdy istniejący obiekt pojawia się w aż dwóch kopiach fizycznych. Każda z tych kopii przebywa w odmiennym świecie. (Religie nazywaja te dwie kopie "ciałem" oraz "duchem".) Obie kopie tego samego obiektu są ściśle sprzężone ze sobą siłami wzajemnych oddziaływań grawitacyjnych. Dlatego jeśli jedna z owych kopii jest poruszona (lub przetransformowana), druga kopia musi za nią podążać. Jeśli więc jesteśmy w stanie poruszyć kopią (duchem) jaka znajduje się w odmiennym świecie, wówczas ruch owej kopii wymusi że także fizyczny oryginał danego obiektu zaczyna się poruszać. Taki właśnie ruch, jaki został zainicjowany w owym odmiennym świecie nazywany jest "ruchem telekinetycznym". Już obecnie zgromadzone zostało całe zatrzęsienie dowodów empirycznych jakie potwierdzają, że przeciw-świat definitywnie istnieje. Dla przykładu, jego istnienie może zostać łatwo dowiedzione poprzez analizę zachowania się linii sił pola grawitacyjnego. Mianowicie, linie sił pola grawitacyjnego wykazują dynamiczny charakter dipolarny, podobny do tego wykazywanego przez pole magnetyczne, tj. grawitacja posiada dwa bieguny (mianowicie wlot - inlet "I" oraz wylot - outlet "O"). Jednak na porzekór tego dipolarnego charakteru grawitacji, w naszym świecie widzimy tylko pierwszy (tj. wlot "I") jej biegun. To praktycznie oznacza, że drugi biegun dynamicznego pola grawitacyjnego musi znikać z naszego świata i wyłaniać się w tym innym, równoległym świecie. Niefortunnie, ponieważ nasze zmysły umiejscowione są w tym świecie fizycznym, nie widzimy co dzieje się w owym innym równoległym przeciw-świecie. Jest to trochę jak z ludźmi pływającymi w morzu. Ponieważ ich oczy znajdują się ponad poziomem wody, nie są oni w stanie widzieć że pod powierzchnią wody kryje się cały podwodny świat. Jednak przeciw-świat jest opisywany przez niemal wszelkie religie. Jest to wszakże ten sam świat w którym nasze duchy przebywają. Ponadto tzw. fotografia Kirlianowska pozwala nam zobaczyć obiekty jakie istnieją w owym przeciw-świecie - jednak nie istnieją w naszym świecie. Najbardziej illustratywne obrazy z tamtego przeciw-świata są wytwarzane podczas tzw. "eksperymentu ducha liściowego" ("ghost-leaf experiment") wykonanego kamerą Kirlianowską. W owym eksperymencie połowa liścia jest usuwana, podczas gdy pozostała połowa układana jest na kamerze Kirlianowskiej. Jednak kamera pokazuje cały liść. W podobny sposób kamera Kirlianowska pokazuje obrazy całych amputowanych palców - jakich duplikaty ciągle są obecne w przeciw-świecie. (Więcej na temat owego "efektu ducha liściowego" wyjaśnione jest w rozdziale C traktatu [7/2].) Istnienie owego przeciw-świata zostało także formalnie dowiedzione przez Koncept Dipolarnej Grawitacji na bazie badań zachowania się pola grawitacyjnego. (Ów koncept stwierdził, że grawitacja jest polem dipolarnym, podobnym do pola magnetycznego. Stąd drugi biegun grawitacji musi gdzieś się podziewać. Skoro nie pojawia się on w naszym świecie, jego dipolarny charakter oznacza, że ow drugi biegun grawitacji musi przenosić się do jakiegoś innego świata, czyli do owego przeciw-świata.) Po więcej szczegółów na temat owego formalnego dowodu na istnienie przeciw-świata patrz tomy 4 i 5 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", oraz tomy 6 i 7 monografii [8] Totalizm - obie ładowalne gratisowo za pośrednictwem niniejszej strony internetowej. Ogromnie interesujący fakt jaki ten nowy koncept dipolarnej grawitacji ustalił na temat przeciw-świata, to ze praktycznie każdy obiekt materialny jaki istnieje w naszym świecie fizycznym, posiada swój duplikat w owym przeciw-świecie (religie nazywają ten duplikat "duchem"). Aby było nawet bardziej interesujące, ów duplikat może być przemieszczony za pośrednictwem mechanizmów owego drugiego świata. Kiedy jednak ów duplikat jest poruszony, wówczas obiekt fizyczny musi za nim podążać (znaczy kiedy przemieścimy "ducha", wówczas "ciało" musi podążać za owym duchem). Ten niezwykły rodzaj ruchu, jaki otrzymuje się poprzez przemieszczenie najpierw "ducha" obiektów fizycznych, nazywany jest "ruchem telekinetycznym". Jest możliwym budowanie urządzeń technicznych które wytworzą taki właśnie ruch. Kilka tego typu urządzeń opisanych jest w tomie 10 monografii [1/4], oraz w tomie 7 monografii [8] - obie ładowalne z niniejszej strony zupełnie za darmo. Najbardziej interesującym pośród owych urządzeń jest wehikuł kosmiczny nazywany magnokraftem, jaki wykorzystuje ruch telekinetyczny do lotów na odległości międzygwiezdne. Istnieje oddzielna strona internetowa na temat tego statku kosmicznego. Strona ta ma adres propulsion_pl.htm. Proponuję rzucić na nią okiem.
#7. Mechanizm telekinezy:
W monografiach [1/4] i [8] zawarty jest opis ruchu telekinetycznego, który ilustratywnie wyjaśnia jak należy rozumieć owo zjawisko w świetle konceptu dipolarnej grawitacji. Ponizej cytuję więc ów opis ponieważ moim zdaniem bardzo dobrze wyjaśnia on mechanizm powstawania ruchu telekinetycznego. Oto ów cytat: Koncept Dipolarnej Grawitacji postuluje, że wszechświat musi się składać aż z dwóch równoległych światow fizykalnych (tj. "naszego świata" i "przeciw-świata"), których własności mają się do siebie jak własności przestrzeni panujących przy odmiennych biegunach dipola magnetycznego. Światy te oddzielone są od siebie nieprzenikalną barierą, zaś do każdego z nich wyłania się przeciwstawny biegun pola grawitacyjnego. Z uwagi na naturę grawitacji, która wymaga aby to pole łączyło ze sobą jakieś zgrupowania substancji, wszystkie dipole grawitacyjne zachowują się jak rodzaj "więzów małżeńskich" łączących ze soba w symetryczne pary podobne cząsteczki substancji panujących na obu końcach danego dipola, tj. w obu ze światów. W rezultacie, dla każdego obiektu istniejącego w jednym ze światów, pole grawitacyjne formuje identyczny do niego duplikat pojawiający się w drugim z tych światów. Jednym z głównych odkryć Konceptu Dipolarnej Grawitacji jest więc postulat, że wszystkie obiekty materialne istniejące w naszym układzie wymiarów (w "naszym świecie") muszą posiadać swoje duplikaty przeciw-materialne istniejące w równoległym układzie wymiarów (tj. w "przeciw-świecie"). Właściwie to faktyczne istnienie owych duplikatów przeciw-materialnych może nawet zostać bezspornie dowiedzione za pośrednictwem naszej dzisiejszej techniki, poprzez ukazanie ich przy pomocy kamer Kirlianowskich. Najlepszym eksperymentem jaki udowadnia istnienie tych przeciw-materialnych duplikatów, jest wspominany już poprzednio "efekt ducha liściowego" (“leaf ghost effect”) opisywany przez Danielę Giordano w podrozdziale C9 traktatu [7/2]. (W efekcie tym kamera Kirlianowska pokazuje kształt przeciw-materialnego duplikatu całego liścia, nawet kiedy ktoś przetnie ten liść na pół i położy na elektrodzie kamery tylko jedną jego połowę.) Wzajemna relacja pomiędzy obiektem materialnym istniejącym w naszym układzie wymiarów ("naszym świecie") i jego przeciw-materialnym duplikatem istniejącym w równoległym układzie wymiarów (tj. w "przeciw-świecie") może zostać opisana podobieństwem przedmiotu i jego lustrzanego odbicia, do komputerowego hardware i software, czy do idei "ciała" i "ducha" postulowanej przez różne religie. Podobnie bowiem jak związek pomiędzy obiektem i jego lustrzanym odbiciem, obie części obiektu stanowią wierne odbicia swej przeciwstawnej kopii, a także dokładnie naśladują wzajemne poruszenia. Zarówno obiekt materialny jak i jego przeciw-materialny duplikat mogą też być niezależnie od siebie uchwycone i przemieszczone w przestrzeni. Jednakże z powodu połączenia obu części dipolami grawitacyjnymi, niezależnie która z tych części zostanie najpierw uchwycona i najpierw przemieszczona, druga część musi dokładnie odwzorowywać jej ruchy. Z tego też względu, zależnie która z obu części obiektu zostaje uchwycona jako pierwsza i najpierw przemieszczona w przestrzeni, Koncept Dipolarnej Grawitacji postuluje istnienie aż dwóch odrębnych rodzajów ruchu, zwanych ruchem fizycznym i ruchem telekinetycznym. Ruch fizyczny następuje, gdy najpierw przemieszczona zostaje materialna część obiektu, natomiast jego przeciw-materialny duplikat podąża w ślad za nią unoszony siłami oddziaływań grawitacyjnych. Natomiast ruch telekinetyczny następuje, kiedy najpierw jest przemieszczona część przeciw-materialna danego obiektu, natomiast jego część materialna podąża za nią unoszona siłami oddziaływań grawitacyjnych. Aby zilustrować powyższe na przykładzie, ruch telekinetyczny postulowany Konceptem Dipolarnej Grawitacji jest jak wymuszanie poruszeń przedmiotów materialnych, poprzez powodowanie przemieszczania się w lustrze odbić tych przedmiotów. Oczywiście, aby przykład ten działał w rzeczywistości, światło musiałoby zachowywać się jak siły grawitacyjne. Inne, bardziej obrazowe wyjaśnienie dla ruchu telekinetycznego byłoby iż jest to "poruszanie obiektami poprzez przemieszczanie ich 'ducha'". Tutaj kończy się powyższy cytat zaczerpnięty z podrozdziału H6.1.1 monografii [1/4] (a także z rozdziału L monografii [8]). Chociaż ów cytat doskonale wyjaśnia mechanizm ruchu telekinetycznego, ciągle pozostaje wiele aspektów tego zjawiska jakich z uwagi na szczupłość miejsca nie będę nawet starał się wyjaśnić na tej stronie internetowej. Dlatego rekomenduję aby załadować do swojego komputera tomy 4 i 5 z polskojęzycznej wersji monografii [1/4] (chyba że ktoś jest w stanie czytać angielskojezyczną wersję owej monografii - wówczas może sobie załadować jej wersję [1/4e]). Wszakże monografia ta jest dostępna tutaj za darmo. Po załadowaniu, w wolnym czasie może sobie poczytać w wolnych chwilach owe rozdziały H i I z monografii [1/4]. Każdy powinien być w stanie znaleźć w owych rozdziałach H i I dokładne wyjaśnienia dla niemal wszelkich zjawisk, jakie kiedykolwiek mogły go zastanawiać lub zadziwiać.
#8. Atrybuty ruchu telekinetycznego:
Ruch telekinetyczny, który jest indukowany poprzez zjawiska jakie mają miejsce w przeciw-świecie, jest całkowicie odmienny od ruchu fizycznego indukowanego w naszym świecie fizycznym. Niektóre różnice pomiędzy tymi dwoma ruchami mogą być wykorzystane dla odróżnienia pomiędzy ruchem telekinetycznym (ciągle nieznanym ludzkości) a ruchem fizycznym (już doskonale przez nas poznanym i dobrze przebadanym). Oto najbardziej znaczące z owych różnic: (a) Wydzielanie upiornego białego światła nazywanego "jarzeniem pochłaniania". W dawnych czasach owo upiorne światło było uważane za "nadprzyrodzone", ponieważ wytwarzały je wszelkiego rodzaju "nadprzyrodzone stwory" skrycie działające na Ziemi bez dawania sie ludziom zobaczyć (tj. dawne odpowiedniki dla dzisiejszych "UFOnautów"), a także emitowane ono było przez zaawansowane telekinetyczne wehikuły tychże stworów. Jarzenie to jest powodowane przez spadek elektronów na niższe orbity podczas wszelkiego ruchu telekinetycznego. Więcej szczegółów na temat jarzenia pochłaniania podane zostało w podrozdziale L1 (z tomu 10) mojej monografii naukowej [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", a także w podrozdziale L6.1 z tomu 7 monografii [8] Totalizm. Emitowanie jarzenia pochłaniania podczas ruchu telekinetycznego zilustrowana ...
izebel