Okres wpływów rzymskich. Ostrogi.
Ostrogi Ginalski 1991 Ostrogi kabłąkowate.
1. Podgrupa A. z drucikowatymi półkoliście wyciętymi kabłąkami, długimi bodźcami i dużymi kolistymi zaczepami, A2 – OWR.
2. Podgrupa B. o słabo lub średnio wysklepionych kabłąkach, długich bodźcach i średniej wielkości guziczkowatych zaczepach. B1-B2.
Typ B1 o kabłąkach niskich, płaskowypukłych, przypominających ostrogi lateńskie.
Typ B2 o kabłąkach średnio wysklepionych półkoliście wygiętych.
3. Podgrupa C. Z wysokimi, półkoliście wygiętymi kabłąkami, długimi bodźcami i małymi guziczkowatymi zaczepami.
Typ C1 o mocno wysklepionych kabłąkach i małych guziczkowatych zaczepach, czasami delikatnie asymetryczne, typ liczny, głównie B1, mniej B2 ryc. 7: 1-5,
Wariant C1a – ze zdobionymi zaczepami
Wariant C1b z gładkimi zaczepami
Typ C2 o średnio wysklepionych kabłąkach, liczne, B1, tabl. 7: 6-7,
4. Podgrupa D z nisko wysklepionymi kabłąkami, krótkimi stożkowatymi bodźcami i małymi guziczkowatymi zaczepami, niektóre lekko asymetryczne, Głównie B2, później do C1b. ryc. 9: 4.
5. Podgrupa E o niskich słabo wysklepionych kabłąkach, stożkowatych bodźcach i małych guziczkowatych zaczepach, w porównaniu do innych typów kabłąk mniejszy i bardziej krępy, najliczniejsza podgrupa.
Typ E1 o niskich, w części środkowej, klepsydrowato poszerzonych kabłąkach, B2, ryc. 11: 1-3,
Typ E2 o niskich płaskowypukłych kabłąkach i krótkich masywnych stożkowatych bodźcach. B2, B2/C1, C1a, Ryc. 11: 4-9,
Typ E3 o masywnych, krótkich, szerokich kabłąkach i grubych przysadzistych bodźcach, B2/C1 – C1a, typ nieliczny ryc. 11: 10-11.
Typ E4 o nisko wysklepionych kabłąkach i stożkowatych słabo wyodrębnionych bodźcach, B2, ryc. 11: 12-13.
Typ E5 o słabo lub średnio wysklepionych kabłąkach i długich stożkowatych bodźcach, B2, B2/C1, ryc. 11: 14-19
Wariant E5a – niższe i słabiej wysklepione kabłąki, ryc. 11: 14-16.
Wariant E5b – nieco wyższe kabłąki, - końce ramion kabłąka odgięte na zewnątrz, Hakensporen, ryc. 11 : 18-19.
Typ E6 o słabo lub średnio wysklepionych kabłąkach i bardzo długich masywnych bodźcach, B2/C1-C1a, ryc. 11: 20-22,
Typ E7 z guzkiem lub haczykiem na kabłąku i tępymi masywnymi bodźcami, B2/C1-C1a, ryc. 11: 23,
Typ E8 o mocno wysklepionych kabłąkach i niewysokich stożkowatych bodźcach, C1a
Wariant E8a stożkowate bodźce, ryc. 11: 24-25,
Wariant E8b krótsze i tępo zakończone bodźce, ryc. 11: 26
6. Podgrupa F o wysokich kabłąkach, półkoliście wygiętych i poszerzonych w części środkowej i niedużych stożkowatych lub dwustożkowatch bodźcach, Od wczesnorzymskiej podgrupy C różnią się rombowatym poszerzeniem kabłąka.
Typ F1 – o mocno wygiętych, smukłych rombowato poszerzonych kabłąkach, C1a
Wariant F1a wysklepione niekiedy asymetryczne kabłąki, ryc. 13: 2-4
Wariant F1b węższe i bardziej wysklepione kabłąki, ryc. 13: 5, 6
Typ F2 o wysokich silnie wygiętych kabłąkach, małych stożkowatych bodźcach i zaczepach w formie niewielkich poprzeczek, - Knebelsporen, C1a, ryc. 13: 7, 8.
Typ F3 o mocno wygiętych poszerzonych rombowato w części środkowej kabłąkach i krótkich dwustożkowatych lub stożkowatych bodźcach, faza C1a-C1b, ryc. 13: 9-14,
Wariant F3a bodźce dwustożkowate, niekiedy o przekroju daszkowatym, ryc. 13: 9-12 Wariant F3b bodźce stożkowate, ryc. 13: 13-14,
Typ F4 o średnio wysklepionych masywnych kabłąkach i stożkowatych bodźcach osadzonych na wąskich długich szyjkach, C1, ryc. 13: 15-17.
7. Podgrupa G o dużych mocno asymetrycznych kabłąkach z trzecim zaczepem w części środkowej, długich, dwustożkowatych i okrągłych w przekroju bodźcach i małych płaskich, okrągłych lub wydłużonych zaczepach.
Typ G1 o mocno wygiętych, wyraźnie asymetrycznych kabłąkach, C1a-C2,ryc. 15: 1-7
Typ G2 o niskich słabo wysklepionych, wyraźnie asymetrycznych kabłąkach, C1-C2, ryc. 15: 8,
8. Podgrupa H, o nisko wysklepionych płaskowypukłych kabłąkach zakończonych nitami, Nietsporen, D, ryc. 17,
Ostrogi Roman 1998 Ostrogi krzesłowate.
Grupa I. Dwa nity, niski, krępy, stożkowaty bodziec: masywna podstawa, której wysokość stanowi ok. 1/3 wysokości całej ostrogi, kształt zbliżony do litery H. B2b-C1, Tabl. I
Grupa II. dwa nity wysoki smukły bodziec, delikatna podstawa, której wysokość nie jest większa niż 1/6 całego zabytku. B1b-B2, Tabl. II
Podgrupa a, skrzydła mocno wycięte, w tej grupie najbardziej zbliżone do litery H
Podgrupa b, skrzydła trójkątne przechodzą w widoczną z tyłu ramę, na której osadzono bodziec
Podgrupa c, skrzydła klepsydrowate,
Podgrupa a, z wyodrębnionymi na ramionach miejscami na nity,
Grupa IV, dwa nity, prostokątna płaska podstawa brak chron, Tabl. IV.
Ostrogi niekonwencjonalne:
7
johnny5555