13[2]-wstep_do_teorii_plastycznosci.pdf
(
221 KB
)
Pobierz
29951382 UNPDF
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
1
13.
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
13.1. TEORIA PLASTYCZNOŚCI
Teoria plastyczności zajmuje się analizą stanów naprężeń ciał, w których w wyniku działania
obciążeń powstają trwałe odkształcenia - DEFORMACJE.
CECHA PLASTYCZNOŚCI – trwałe deformacje po usunięciu przyczyn. Przykładem może być
rozciąganie próbki w jednoosiowym stanie naprężeń.
13.2. MODELE CIAŁA SPRĘŻYSTO PLASTYCZNEGO
CIAŁO SPRĘŻYSTO – PLASTYCZNE to ciało, dla którego zależność odkształceń od naprężeń jest
zgodna z jednym z poniższych wykresów.
a) model ciała sprężysto - plastycznego ze wzmocnieniem liniowym (Rys. 13.1.)
i nieliniowym (Rys. 13.2.)
E
Rys. 13.1. Model ciała sprężysto - plastycznego ze wzmocnieniem liniowym
E
Rys. 13.2. Model ciała sprężysto - plastycznego ze wzmocnieniem liniowym
Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M.
AlmaMater
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
2
b) model ciała sprężysto – idealnie – plastycznego (Rys. 13.3.)
E
Rys. 13.3. Model ciała sprężysto – idealnie – plastycznego
c) model ciała sztywno - plastycznego ze wzmocnieniem (Rys. 13.4.)
E
Rys. 13.4. Model ciała sztywno - plastycznego ze wzmocnieniem
d) model ciała sztywno – idealnie – plastycznego (Rys. 13.5.)
E
Rys. 13.5. Model ciała sztywno – idealnie – plastycznego
Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M.
AlmaMater
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
3
13.3. HIPOTEZY WYTRZYMAŁOŚCIOWE
13.3.1. HIPOTEZA HMH (HUBERA – MISESA – HENCKY'EGO)
Huber
–
zaobserwował, że nie jest możliwe przejście w stan plastyczny ciał z odkształceniami
objętościowymi.
–
musi nastąpić zmiana postaciowa a nie objętościowa, co świadczy o tym, że decyduje
energia typu postaciowego
“Materiał przechodzi w stan plastyczny wtedy gdy energia odkształcenia postaciowego osiąga
wartość krytyczną właściwą danemu materiałowi lecz niezależną od rodzaju stanu naprężeń”
=
1
6
⋅
G
⋅
0
(13.1)
s
o
-
intensywność dewiatora naprężeń
G
– moduł Kirchoff'a
s
i
=
3
2
⋅
s
jk
⋅
s
jk
(13.2)
s
i
=
0
s
jk
– elementy dewiatora naprężeń
Wzór na naprężenia zredukowane w punkcie:
2
⋅
11
−
22
2
22
−
33
2
33
−
11
2
6
1
2
2
2
3
2
(13.3)
Naprężenia w punkcie w głównym stanie naprężeń:
2
⋅
I
−
II
2
II
−
III
2
III
−
I
2
(13.4)
Naprężenia w punkcie w jednoosiowym stanie naprężeń:
0
=
1
2
⋅
2
2
=
I
(13.5)
Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M.
AlmaMater
0
=
1
0
=
1
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
4
Wartość tensora, dla którego energia sprężysta osiągnie taką wartość, dla której ciało przejdzie w
stan plastyczny można przedstawić wykorzystując stan naprężenia.
III
II
I
Rys. 13.6. Walec
s
1
s
2
max
Rys. 13.7. Płaski stan naprężeń
Naprężenie w głównym stanie naprężeń, gdzie występują tylko trzy zmienne można przedstawić w
trójosiowej przestrzeni naprężeń głównych. Obrazem geometrycznym tego równania jest walec kołowy
2
3
⋅
0
. Oś walca tworzy ten sam kąt z każdą osią układu współrzędnych
I
,
II
,
III
. Jest to tzw. oś aksjatorów.
Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M.
AlmaMater
(Rys. 13.6.) o promieniu
r
=
13. WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI
5
3 cos
2
=
1
arccos
3
3
=
54,74
A
(13.6)
Walec jest geometrycznym obrazem naprężeń:
–
współrzędne punktów wypełniających wnętrze walca odpowiadają sprężystym stanom
naprężenia.
–
Uplastycznienie zachodzi dla każdego stanu naprężenia odpowiadającego punktom
leżącym na pobocznice walca.
13.3.2. HIPOTEZA TRESKI
Podstawą do sformułowania tego warunku była obserwacja linii Lüdersa, które powstają w
początkowej fazie uplastyczniania próbki rozciąganej. Ponieważ kąt nachylenia tych linii do osi próbki jest
bliski 45
°
i odpowiada płaszczyznom maksymalnych naprężeń stycznych co oznacza, że:
–
tam musi nastąpić zerwanie więzi w wyniku działania sił stycznych
–
tam będzie poślizg kryształów
„Materiał przechodzi w danym punkcie w stan plastyczny wówczas, gdy maksymalne naprężenie
styczne osiągnie pewną graniczną wartość, charakterystyczną dla tego materiału”
{
2
2
=
∣
1
−
3
∣
2
3
=
∣
1
−
2
∣
2
ekst
=
(13.7)
Podobnie jak w przypadku teorii HMH także i tutaj można skorzystać z jednoosiowego stanu
naprężenia:
2
=
3
=
0
1
≠
0
(13.8)
ekst
=
0
2
Aściukiewicz P., Baron P., Gawron U., Krzysztoń A., Ratajczak D., Wojciechowski M.
AlmaMater
1
=
∣
2
−
3
∣
Plik z chomika:
k22k83
Inne pliki z tego folderu:
TeoriaSprezystosci_pdf.zip
(2476 KB)
01[2].Podstawy teoretyczne.pdf
(165 KB)
00_spis_tresci.pdf
(51 KB)
02[2]Wstep_do_teorii_sprezystosci.pdf
(147 KB)
00__Strona_tytulowa.pdf
(92 KB)
Inne foldery tego chomika:
1
2
2 praca
3 praca
aproksymacja
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin