103. Podczas defibrylacji elektrycznej: a. należy zsynchronizować wyładowanie z załamkiem R elektrokardiogramu pacjenta b. można zamienić miejscami elektrody mostkową i koniuszkową c. nie wolno przerywać tlenoterapii d. wyładowanie należy zadać w fazie wydechu pacjenta
104. Skuteczność wyładowania defibrylacyjnego można bezpiecznie zwiększyć przez: a. posmarowanie wielorazowych elektrod terapeutycznych żelem do defibrylacji
b. nałożenie na klatkę piersiową pacjenta, w miejscach przyłożenia wielorazowych elektrod terapeutycznych, porcji żelu do USG c. użycie do defibrylacji małych - dziecięcych - elektrod terapeutycznych
d. zadanie wyładowania w fazie wydechu ratowanego
105. Zasady wykonania bezpiecznej defibrylacji obejmują: a. osuszenie klatki piersiowej pacjenta b. obnażenie klatki piersiowej pacjenta c. przerwanie tlenoterapii na czas zadawania wyładowań d. odłączenie kroplówki od linii żylnej obwodowej
106. Przybywasz do pacjenta po próbie samobójczej dokonanej przez powieszenie. Rodzina przecięła sznur. Pacjent leży na brzuchu, na podłodze, nie ma plam opadowych ani stężenia pośmiertnego. Musisz: a. udrożnić drogi oddechowe pacjenta leżącego na brzuchu b. udrożnić drogi oddechowe pacjenta przez odgięcie głowy i przygięcie szyi c. udrożnić drogi oddechowe pacjenta przez wysunięcie jego żuchwy d. rozpocząć wentylację aparatem Ambu i przygotować się do wykonania konikopunkcji
107. Znajdujesz się przy leżącym pacjencie jako przygodny ratownik. Musisz: a. sam zapewnić bezpieczeństwo w otoczeniu pacjenta i zlecić komuś rozpoczęcie BLS b. ocenić stan świadomości pacjenta przez próbę nawiązania z nim kontaktu słownego oraz delikatne potrząśnięcie za ramiona c. koniecznie zawiadomić policję d. spróbować ocucić pacjenta bodźcami bólowymi i jak najszybciej go spionizować
108. Wezwanie pogotowia ratunkowego do nieprzytomnego pacjenta musi zawierać: a. dokładny adres i(lub) opis miejsca zdarzenia b. informację o wdrożeniu reanimacji c. dane personalne ratownika d. dane personalne pacjenta
109. Zautomatyzowana zewnętrzna defibrylacja wymaga: a. dysponowania na miejscu zdarzenia defibrylatorem pracującym w trybie ręcznym b. umiejętności przyklejenia jednorazowych elektrod monitorujących dla odprowadzeń kończynowych elektrokardiogramu c. rozpoznania wskazań do defibrylacji na kardiomonitorze d. znajomości zasad układania pacjenta w pozycji bezpiecznej (brak poprawnej odpowiedzi)
110. Zasady wykonania bezpiecznej defibrylacji obejmują: a. obnażenie klatki piersiowej pacjenta b. ogolenie klatki piersiowej pacjenta c. przyłożenie do skóry pacjenta elektrod nasmarowanych uprzednio żelem d. odłączenie kroplówki od linii żylnej obwodowej
111. Częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS oraz z objawami małego rzutu leczymy: a. kardiowersją elektryczną w cyklu 100, 200, 360 J b. defibrylacją elektryczną w cyklu 100, 200, 360 J c. masażem zatoki szyjnej d. defibrylacją elektryczną w cyklu 200, 200, 360 J
112. Lekko falującą linię w elektrokardiogramie: a. interpretujesz jako asystolię b. różnicujesz z niskonapięciowym migotaniem komór przez zwiększenie wzmocnienia zapisu oraz zmianę monitorowanego odprowadzenia c. po upewnieniu się, że to asystolia, podajesz dotchawiczo (zaintubowanemu pacjentowi) 3 mg epinefryny w 20 ml wody do iniekcji lub fizjologicznym roztworze NaCl d. po podaniu epinefryny, przygotowujesz do podania dożylnego 3 mg atropiny
113. Wczesna defibrylacja nieprzytomnego pacjenta polega na: a. zadaniu wyładowania defibrylacyjnego jak najwcześniej po stwierdzeniu braku tętna na tętnicy szyjnej pacjenta i identyfikacji w EKG migotania komór lub częstoskurczu z szerokimi zespołami QRS b. jak najszybszym przyklejeniu jednorazowych elektrod monitorująco-terapeutycznych defibrylatora automatycznego do klatki piersiowej pacjenta (w pozycji przednio-bocznej), włączeniu maszyny i dalszym postępowaniu ściśle według instrukcji świetlnych i głosowych automatu c. zadaniu wyładowania defibrylacyjnego zaraz po intubacji dotchawiczej pacjenta i wdrożeniu agresywnej tlenoterapii d. zadaniu wyładowania defibrylacyjnego natychmiast po stwierdzeniu wskazań, dopóki pacjent jest jeszcze przytomny
114. Przyczyną czynności elektrycznej serca bez tętna może być: a. tamponada mięśnia sercowego b. odma opłucnowa prężna c. zator tętnicy płucnej d. hipowolemia pourazowa
115. Odma opłucnowa prężna: a. musi być odbarczona natychmiast po stwierdzeniu ciszy nad polem płucnym
b. musi być odbarczona grubą kaniulą (12-14 G) w V międzyżebrzu, w linii pachowej przedniej c. jest wskazaniem do torakotomii resuscytacyjnej
d. może być powikłaniem urazu klatki piersiowej, rozedmy płuc i stanu astmatycznego
116. Intubacja dotchawicza: a. jest wykonywana przeważnie w oparciu o technikę laryngoskopii bezpośredniej
b. rurkę dotchawiczą wprowadza się do szpary głośni po jej wyraźnym uwidocznieniu w laryngoskopii c. dla kobiety w ciąży wybiera się rurkę dotchawiczą o jeden numer mniejszą niż dla tej samej pacjentki poza okresem ciąży d. jest najpewniejszą metodą udrożnienia dróg oddechowych i jednoczesnej ich izolacji od przewodu pokarmowego
117. Agresywne leczenie wysokimi stężeniami tlenu (> 0,4 Fi02): a. zawsze zagraża pacjentowi powikłaniami płucnymi b. może być bezpiecznie prowadzone przez pierwsze 6 h po wdrożeniu c. wdraża się zawsze w stanie zagrożenia życia pacjenta d. w połączeniu z agresywną płynoterapią dożylną jest skutecznym sposobem utlenowania obwodowego oraz ochrony pacjenta przed zaawansowaną kwasicą wewnątrzkomórkową i wstrząsem
118. Właściwą bezpośrednią metodą oceny skuteczności wentylacji pacjenta jest: a. kapnometria i(lub) kapnografia b. tonometria żołądkowa c. pulsoksymetria d obserwacja ruchów oddechowych ścian klatki piersiowej i osłuchiwanie pól płucnych pacjenta
119. Asystolia rzekoma w zapisie elektrokardiograficznym: a. pojawia się przy braku zamkniętego obwodu elektrycznego podczas monitorowania pacjenta b. pojawia się podczas niedokładności w monitorowaniu ruchomego pacjenta c. zawsze występuje po wyładowaniu defibrylacyjnym d. oznacza konieczność wykonania defibrylacji
120. Asystolia rzeczywista w zapisie elektrokardiograficznym: a. u pacjenta bez tętna na tętnicy szyjnej oznacza zatrzymanie krążenia w mechanizmie asystolii b. trwa 3-5 sekund po każdym wyładowaniu defibrylacyjnym c. jest bezwzględnym wskazaniem do przezskórnej zewnętrznej elektrostymulacji d. może być obrazem zamaskowanego, niskonapięciowego migotania komór
121. Asystolia rzeczywista w zapisie elektrokardiograficznym: a. jest bezwzględnym wskazaniem do podania epinefryny podczas resuscytacji b. jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do defibrylacji c. jest bezwzględnym wskazaniem do wykonania uderzenia przedsercowego d. jest względnym wskazaniem do przedsercowej stymulacji mechanicznej
122. U pacjenta podtopionego w trakcie resuscytacji musisz: a. udrożnić drogi oddechowe według schematu BLS, a potem ALS b. wziąć pod uwagę wychłodzenie pacjenta i ocenić jego stopień c. wylać wodę z oskrzeli i tchawicy pacjenta d. odessać wodę z żołądka przed intubacją pacjenta
123. Jednorazowe, samoprzylepne elektrody terapeutyczno-monitorujące: a. najczęściej przyklejamy na klatkę piersiową pacjenta w klasycznej pozycji przednio-bocznej b. możemy przykleić w zmodyfikowanej pozycji przednio-tylnej c. są niezbędne do wdrożenia przezskórnej, zewnętrznej elektrostymulacji d. w pozycji przednio-tylnej elektrodę mostkową przykleja się na plecach pacjenta, w okolicy dolnego kąta lewej łopatki
124. Podczas poprawnego wykonywania procedury defibrylacji elektrycznej: a wielorazowe elektrody terapeutyczno-monitorujące smaruje się żelem przed ich przyłożeniem do klatki piersiowej pacjenta b. smarowanie żelem elektrod zapobiega ich uszkodzeniu c. wyładowania elektryczne wykonuje się zawsze w cyklach defibrylacyjnych d. w każdym cyklu defibrylacyjnym muszą być zadane 3 wyładowania bez względu na to, jaki rytm pojawia się na kardiomonitorze po każdym z nich
125. Dwufazowe defibrylatory elektryczne: a. zwiększają bezpieczeństwo defibrylacji dla pacjenta i dla zespołu ratunkowego b. nigdy nie pokazują zapisu EKG, gdyż zawsze analizują go automatycznie c. umożliwiają skuteczną defibrylację mniejszymi energiami i natężeniami prądu d. w wersji zautomatyzowanej nie mogą być używane przez ratowników przygodnych
126. Uderzenie przedsercowe wykonuje się tylko: a. w ciągu 30 s od początku NZK w postaci migotania komór lub częstoskurczu z szerokimi zespołami QRS b. u pacjentów nieprzytomnych po stwierdzeniu braku tętna na tętnicy szyjnej wspólnej c. gdy stwierdza się NZK w postaci izolowanej czynności przedsionków d. gdy jest przy pacjencie defibrylator, ale nie umiemy go włączyć
127. W schemacie BLS i ALS tętno sprawdza się: a. na tętnicy udowej pacjenta dorosłego b. na tętnicy promieniowej niemowlęcia c. na tętnicy ramiennej niemowlęcia d. na tętnicy szyjnej wspólnej dorosłego
128. Migotanie komór: a. jest najczęstszą postacią NZK poza szpitalem b jest bezwzględnym wskazaniem do wykonania uderzenia przedsercowego
c jest bezwzględnym wskazaniem do wykonania defibrylacji d jest bezwzględnym wskazaniem do wdrożenia pośredniego masażu serca
129. Podczas resuscytacji kobiety ciężarnej: a. zawsze wykonasz manewr Heimlicha w przebiegu leczenia zespolu żyły głównej dolnej b. najlepiej umieścić pacjentkę na desce ratunkowej typu „klina Cardiff”
c. w trzecim trymestrze ciąży należy jak najszybciej dążyć do jej rozwiązania zabiegowego d. stymulować szybki przebieg drugiego okresu porodu
130. Podczas poprawnego wykonania procedury udrożnienia dróg oddechowych niemowlęcia: a. wykonasz 5 uderzeń międzyłopatkowych przy podejrzeniu aspiracji ciała obcego b. wykonasz 2 palcami ręki modyfikację dziecięcą manewru Heimlicha c. maksymalnie odegniesz główkę niemowlęcia d. podeprzesz barki niemowlęcia niedużym zwojem materiału
131. W skróconej procedurze oceny elektrokardiogramu na ekranie kardioskopu: a. w pierwszym kroku należy wychwycić istnienie zespołów QRS b. w drugim kroku należy wychwycić istnienie załamków P c. w pierwszym kroku należy ocenić, czy istnieje jakakolwiek czynność elektryczna serca d. w ocenie zespołów QRS trzeba wziąć pod uwagę ich częstość, szerokość i miarowość
132. W schemacie podstawowych czynności ratujących życie dorosłego pacjenta: a. co 50 uciśnięć mostka wykonuje się 5 oddechów b. objawów przywrócenia czynności układu krążenia nie można poszukiwać dłużej niż 5 s c. ręce ratownika w czasie masażu serca powinny być położone 2 palce poniżej mostka d. podczas sprawdzania stanu świadomości należy zadać lekki bodziec bólowy (brak poprawnej odpowiedzi)
133. Intubacja tchawicy: a. u dorosłych mężczyzn jest wykonywana najczęściej rurką o wewnętrznym przekroju ...
chomibelly