II METODOLOGIA BADAŃ WŁASNYCH
2.1 Cele, problem, pytania i hipotezy badawcze.
Interesujące badacza zjawiska, obiekty, a także dziedziny są określane mianem przedmiotu badań.
Przedmiotem moich badań są postawy społeczne wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu.
Celem każdego poznania naukowego powinno być „ zdobycie wiedzy maksymalnie pewnej, ścisłej, maksymalnie prostej, maksymalnie ogólnej, o maksymalnej zawartości informacji.”[1]
Celem niniejszej pracy jest ukazanie postaw społecznych wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu.
Problem badawczy według S.Nowaka „ to tyle co pewne pytanie lub zestaw pytań, na które odpowiedzi ma dostarczyć badanie.”[2]
Podobnie problem badawczy traktuje Tadeusz Pilch, który twierdzi, iż jest on pytaniem, które „ w sposób znacznie bardziej precyzyjny określa zakres naszych wątpliwości.”[3]
Głównym problemem badawczym mojej pracy są postawy społeczne wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu. W celu uzyskania wyczerpującej odpowiedzi na główny problem badawczy sformułowałam następujące problemy szczegółowe:
1. Jaki jest poziom wiedzy społeczeństwa na temat osób niepełnosprawnych- z uszkodzonym narządem ruchu?
2. Jakie są postawy w stosunku do osób kalekich?
3. Jakie czynniki decydują o postawach społecznych wobec inwalidów.
4. Jaki jest stosunek społeczeństwa do osób z uszkodzonym narządem ruchu w ocenie respondentów.
5. W jakim stopniu poziom wiedzy o ludziach niepełnosprawnych wpływa na postrzeganie ich przez osoby pełnosprawne.
6. W jakim stopniu wykształcenie ma wpływ na postawy wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu.
Po przedstawieniu problemów badawczych w celu skutecznego przeprowadzenia badań każdy badacz powinien wysunąć hipotezy.
Hipotezą nazywa się „ wszelkie twierdzenia częściowo tylko uzasadnione, przeto także wszelki domysł, za pomocą którego tłumaczymy dane faktyczne, a więc też i domysły w postaci uogólnienia, osiągniętego (…) na podstawie danych wyjściowych.”[4]
M.Muszyński przez hipotezę badawczą rozumie „ stwierdzenia, co do których istnieje pewne prawdopodobieństwo, że są one właściwym rozwiązaniem sformułowanych poprzednio problemów badawczych.”[5]
W przeprowadzonych badaniach jako główną hipotezę przyjęto, że postawy społeczne wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu są zależne od wykształcenia, wieku, płci.
Szczegółowe hipotezy zakładały, że:
1. Poziom wiedzy społeczeństwa ( mieszkańców Białegostoku) na temat osób niesprawnych fizycznie jest niski.
2. Postawy osób pełnosprawnych w stosunku do osób z uszkodzonym narządem ruchu zależy od wykształcenia.
3. Postawy respondentów w stosunku do osób z uszkodzonym narządem ruchu zależy od wieku, płci, wykształcenia.
4. O postawach społecznych osób pełnosprawnych wobec osób kalekich decydują przede wszystkim czynniki rodzinne i cechy osobowości.
5. Przyjęto również, że zachodzi zależność między wiedzą i postawami społecznymi wobec osób kalekich. Im większa znajomość ludzi niepełnosprawnych tym postawy wobec nich są bardziej przychylne.
6. Zachodzi relacja między wykształceniem badanych a ich postawami wobec ludzi kalekich. Im wyższe wykształcenie, tym większe prawdopodobieństwo prezentowania przez nich postaw pozytywnych wobec osób kalekich.
2.2. Metody, techniki i narzędzia badawcze.
W literaturze możemy odnaleźć wiele definicji metody. Według autorów Słownika Wyrazów Obcych metoda- „ ( z gr. methodos = badanie ) to świadomie i konsekwentnie stosowany sposób postępowania dla określonego celu. W nauce to sposób badania rzeczy i zjawisk; ogół reguł stosowanych przy badaniu rzeczywistości, droga dochodzenia do prawdy.”[6]
Warunkiem podjęcia pracy badawczej jest wybór odpowiedniej metody, czy zespołu metod, przy pomocy których zamierzamy szukać odpowiedzi na interesujący nas problem.
S.Nowak podaje, „ Metoda naukowa to określony, powtarzalny sposób rozwiązywania problemów naukowych.”[7]
Aleksander Kamiński stwierdza, iż metody badawcze są to „ sposoby zaplanowania i realizowania procesu badawczego, w którym techniki badawcze stanowią bardzo ważny, lecz nie jedyny składnik.”[8]
Mieczysław Sobocki uważa, że metody są „ ogólnymi zaleceniami ( postulowanymi ) sposobami rozwiązywania nurtujących badacza problemów.”[9] Twierdzi, iż „ można powiedzieć, że metody badawcze w ich ogólnym rozumieniu są gatunkową nazwą określonych sposobów postępowania badawczego.”[10]
Tadeusz Pilch nawiązując do definicji metody A.Kamińskiego uważa, że przez metodę badań rozumiemy „ zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych obejmujących najogólniej całość postępowania badawczego, zmierzającego do rozwiązania określonego problemu naukowego.”[11]
Każdy z wymienionych autorów przedstawił też własną klasyfikację metod badawczych.
Dla potrzeb mojej pracy przyjęłam klasyfikację metod, którą zaproponował Tadeusz Pilch:
- eksperyment pedagogiczny
- monografię pedagogiczną
- metodę indywidualnych przypadków
- metodę sondażu diagnostycznego.[12]
W badaniach dotyczących postaw społecznych wobec osób z uszkodzonym narządem ruchu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego.
T.Pilch twierdzi, że „ metoda sondażu diagnostycznego jest sposobem gromadzenia wiedzy o przedmiotach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasileniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk instytucjonalnie nie zlokalizowanych, posiadających znaczenie wychowawcze, w oparciu o specjalnie dobraną grupę reprezentującą populację generalną, w której badane zjawisko występuje.”[13]
Wybrana metoda warunkuje dobór technik badawczych i dalszy sposób postępowania badawczego. Techniką badawczą T.Pilch nazywa „…czynności praktyczne, regulowane starannie wypracowanymi dyrektywami pozwalającymi na uzyskanie optymalnie sprawdzalnych informacji, opinii i faktów.”[14]
T.Pilch do technik badawczych zaliczył:
- obserwację
- ankietę
- wywiad
- badanie dokumentów
- analizę treści
- techniki projekcyjne
W swoich badaniach posłużyłam się techniką ankiety. W ujęciu T.Pilcha ankieta to „…technika gromadzenia informacji, polegająca na wypełnieniu, najczęściej samodzielnie, przez badanego specjalnych kwestionariuszy, na ogół o wysokim stopniu standaryzacji w obecności lub częściej nie w obecności ankietera.”[15]
Przedmiotem służącym do realizacji wybranej techniki badawczej jest, zdaniem T.Pilcha, narzędzie badawcze, które jest „ zespołem technicznego gromadzenia danych z badań.”[16]
W tym rozumieniu narzędziem badań, jakie zastosowałam była ankieta.
[1] T.Pilch, T.Bauman,, Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa 2001, s.23
[2] M.Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1984, s.55
[3] T.Pilch, Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1977, s.64-66
[4] T.Pilch. T.Bauman, Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa 2001, s. 45-46
[5] M.Muszyński. Wstęp do metodologii pedagogiki. PWN, Warszawa 1978, s.128
[6] Metoda, (w) J.Tokarski (red) Słownik Wyrazów Obcych PWN, Warszawa 1980, s.471
[7] S.Nowak, Metodologia badań socjologicznych. PWN, Warszawa 1970, s.237
[8] A.Kamiński, Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice empirycznej, (w) R.Wroczyński, T.Pilch (red), Metodologia pedagogiki społecznej, Wrocław 1974, s.55
[9] M.Łobocki, Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków 2003, s.27
[10] Tamże…s.27
[11] T.Pilch, T.Bauman,, Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa 2001, s.71
[12] Tamże…s.72-77
[13] T.Pilch, Zasady badan pedagogicznych. Ossolineum. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1977, s.126
[14] Tamże…s.31
[15] Tamże…s.141
[16] T.Pilch, Metody i techniki badań. (w:) M.Godlewski, S.Kracewicz „ Pedagogika.” PWN, Warszawa 1978, s.54
ziaaa