TEORIA WYCHOWANIA, wykład 04.11.2008
Jak kochać dziecko?
Wzajemność – fundament dopingowania miłości rodziców do dziecka jak i dziecka do rodziców.
Warunkiem dobrej miłości do dziecka jest miłość między rodzicami.
Jak kochać dziecko – elementy:
I. MIŁOŚĆ – współistnienie, współbycie, współczucie, współ – połączenie z ludźmi. Nie ma życia bez miłości.
3 MODELE MIŁOŚCI:
a) Rodzice zakładają: Wiem, że jesteś i chcę żebyś był dla mnie.
· Warunek- sens miłości: traktowanie dziecka jak własności; bardzo często widoczny. Będąc własnością musi być cały czas posłuszne, podporządkowane. Całkowite ubezwłasnowolnienie – skrępowanie dziecka.
b) Rodzice zakładają: Wiem, ze jesteś i chcę żebyś był jednym ze mną.
· Pozbawienie wolności dziecka przez niszczenie „ja” dziecka. Takie same zainteresowania, marzenia rodzica jak i dziecka.
c) Rodzice zakładają: Wiem, ze jesteś i chcę byś był sobą.
· Rodzice respektują, że rodzina jest wspólnotą, ale każdy w niej jest indywidualistą. Szacunek dla dziecka – jego tożsamości. Dziecko nigdy nie jest śodkiem lecz celem naszego istnienia.
E. Fromm – twierdzi, że dziś człowiek jest bardziej używanym niż kochanym.
Futurolodzy twierdzą, że:
- Człowiek XXI w. nie będzie umiał kochać;
- Im więcej technologii w życiu człowieka tym mniej kontaktów z innymi – a co za tym idzie mniej miłości.
Dziecko należy kochać z umiarem.
Dawanie miłości odwzajemnia się tym samym ze strony dziecka.
„Jeśli chcesz być kochanym to kochaj.”
- Należy dać dziecku być sobą
- bezwarunkowość
- czas na wyrażanie uczuć/ sygnały uczuć do dziecka/ kanał werbalny
- kanał niewerbalny – urzeczywistnienie miłości poprzez kontakt
II. ODPOWIEDZIALNOŚĆ – gwarancja bezpieczeństwa dla dziecka.
Gwarancja odpowiedzialności za wszystko co jest w życiu dziecka. Gotowi do wychowywania swojego dziecka są ci, którzy są odpowiedzialni za samych siebie.
III. TROSKA – wypływa z miłości
Wychodzenie naprzeciw ambicjom, aspiracją dziecka. Dotyczy głównie zaspokajania wszystkich potrzeb (każdego rzędu). Powinna dotyczyć całej osoby dziecka. Zapewnić mu rozwój moralny, intelektualny.
Dom – odżywcze środowisko do harmonijnego rozwoju. Szkoła nie dysponuje wszystkimi bodźcami jakie są w domu.
IV. TOLERANCJA – wyrozumiałość
Jedynie dobre rzeczy powinno się tolerować. XXI w. – Pokolenie rodziców nietolerancyjnych. Bardzo duża spójność między bezrobociem, a tolerancją do dzieci.
Czynniki:
- ekonomiczny
- osobowość autorytarna (autokraci)
W mądrej miłości należy się pozbyć wszelkich stereotypów, uogólnień, schematów, uprzedzeń. Współzależność i współpraca do zniesienia wzajemnej wrogości.
V. OTWARTOŚĆ (+zaufanie) – wzajemne obdarzanie się wiedzą o sobie; uzewnętrznienie siebie, emocji, poglądów, przekonań.
Jak: absolutna ostrożność dziecka, a rodzica częściowa – ZŁE
Granica ja-świat powinna być otwarta.
Otwarcie na dzieci – czas na wysłuchanie dziecka. Starać się ewentualnie ośmielić dziecko do otwarcia się. Dzieci boją się otworzyć na rodziców – sprzężenie zwrotne między autokratyzmem a otwartością.
Otwartość to nic innego jak wiedza o dziecku.
Trzeba umieć uznać prawa dziecka – wyznaczanie granic w otwartości. Respektować prawa dziecka do tajemnicy – uszanować. Łatwiej otwierają się na siebie ekstrawertycy i sangwinicy.
mala_tusia