CAŁKI WIELOKROTNE
CAŁKA PODWÓJNA
§ 1. Całka podwójna w prostokącie.
Niech dany będzie prostokąt P określony nierównościami P={(x,y): a<x<b, c<y<d}.
Y
d
yk
c
a xk b X
Niech w prostokącie P będzie określona i ograniczona funkcja dwóch zmiennych (x,y)→f(x,y).
Podzielmy prostokąt P na n małych prostokątów Pk, k=1,...,n, o polach Δσk (Δn – podział prostokąta P na n małe części). Obierzmy w każdym prostokącie punkt Ak(xk,yk)Pk, k=1,...,n.
Obliczmy wartość funkcji w punkcie f(xk,yk) i obliczmy sumę:
(1)
Jest to wzór na n-tą sumę całkową funkcji f w prostokącie P.
Średnicą podziału Δn nazywamy liczbę , gdzie dk – długość przekątnej prostokąta Pk.
Ciąg podziału {Δn} jest normalnym ciągiem podziału, jeżeli odpowiadający mu ciąg średnic {δn} jest zbieżny do zera, tj.: δn0.
Jeżeli dla każdego normalnego ciągu podziału prostokąta P ciąg sum całkowych {Sn} określonych wzorem (1) jest zbieżny do tej samej granicy właściwej niezależnie od wyboru punktu Ak, to tę granicę nazywamy całką podwójną funkcji f w prostokącie P i oznaczamy symbolem:
- jeżeli granica ta jest właściwa, to mówimy, że funkcja jest
całkowalna (w sensie Riemanna) w prostokącie P.
Ograniczoność funkcji (wiadomo wtedy, że sumy są skończone) jest warunkiem koniecznym całkowalności.
Jeżeli funkcja jest całkowalna to jest ograniczona.
Funkcja ograniczona w prostokącie P i ciągła z wyjątkiem punktów nieciągłości leżących na co najwyżej skończonej liczbie krzywych postaci y=φ(x) lub x=ψ(y) jest całkowalna.
x=ψ(y)
Funkcja, która jest nieciągła na skończonej liczbie krzywych jest całkowalna.
y=φ(x)
Interpretacja geometryczna całki podwójnej w prostokącie:
Jeżeli f(x,y) jest stała [f(x,y)=c, (x,y)P] to Sn=c∙σ, gdzie σ jest to pole prostokąta P. Ciąg Sn jest stały, ponieważ jest zbieżny do c∙σ (Sn→c∙σ).
Jeżeli funkcja jest ciągła w prostokącie P i przyjmuje wartości nieujemne [f(x,y)>0, (x,y)P] to całka podwójna jest równa objętości bryły ograniczonej płaszczyznami: z=0, x=a, x=b, y=c, y=d i powierzchnią z=f(x,y).
Z
z=f(x,y)
a b
c X
Własności całki podwójnej w prostokącie:
1) Jeżeli f(x,y) jest całkowalna w prostokącie P, a c jest dowolną liczbą rzeczywistą, to funkcja c∙f jest całkowalna w P i zachodzi równość:
2) Jeżeli funkcje f i g są całkowalne w prostokącie P, to ich suma też jest całkowalna w P i spełniona jest równość:
3) Jeżeli funkcja f jest całkowalna w prostokącie P i P jest sumą prostokątów P1 i P2, to funkcja jest całkowalna w P1 i P2 i spełniona jest równość:
4) Jeżeli m jest kresem dolnym funkcji f(x,y) w prostokącie P i M jest kresem górnym funkcji f(x,y) w P to spełniona jest nierówność:
, σ – pole prostokąta P
Liczbę (gdzie σ – pole prostokąta P) nazywamy wartością średnią funkcji f w prostokącie P.
Jeżeli funkcja dwóch zmiennych (x,y)→f(x,y) jest ciągła w prostokącie P to istnieje taki punkt DP, że spełniona jest równość:
=f(D)∙σ
Dowód: Z własności 4) i definicji wartości średniej wynika, że:
m<μ<M
Jeżeli funkcja f jest całkowalna w prostokącie P={(x,y): a<x<b, c<y<d} to spełnione są równości:
całki iterowane
Przykład: Obliczyć całkę podwójną: w prostokącie P={(x,y): -2<x<3, 0<y<1}
Przykład: Obliczyć objętość bryły ograniczonej płaszczyznami: z=0, x=1, x=2, y=1, y=3 i
płaszczyzną z=x2+y2.
Z z=x2+y2 f(x,y)=x2+y2 P={(x,y): 1<x<2, 1<y<3}
1 2
1 X
3
§ 2. Całka podwójna w obszarze normalnym.
Obszar domknięty ={(x,y): a<x<b, φ(x)<y<ψ(x)} gdzie funkcje φ i ψ są ciągłe w <a,b> nazywamy obszarem normalnym względem osi OX.
d y=ψ(x)
P obszar normalny
D
c y=φ(x)
a x b X
Kres dolny funkcji φ(x): Kres górny funkcji ψ(x):
P={(x,y): a<x<b, c<y<d}
Niech będzie dana funkcja (x,y)→f(x,y) określona i ciągła w . Rozważmy funkcję pomocniczą f*, która jest określona w następujący sposób:
W takim razie f* jest ciągła z wyjątkiem punktów nieciągłości położonych na krzywych y=φ(x) i y=ψ(x), czyli jest całkowalna w prostokącie P.
Całkę podwójną funkcji f w obszarze definiujemy w następujący sposób:
Z twierdzenia o zamianie całki podwójnej na iterowaną otrzymujemy:
Powstałą całkę rozbijamy na trzy i otrzymujemy:
Obszar domknięty określony następującym wzorem: ={(x,y): α(y)<x<β(y), c<y<d}, gdzie funkcje α i β są ciągłe w <c,d> nazywamy obszarem normalnym względem osi OY.
x=α(y)
x=β(y)
a b X
Przykład: Obliczyć całkę podwójną po obszarze , gdzie jest dany równaniami:
x = y i y2 = x.
Y Obszar ...
MarekMaly