Leki zwiotczajace.doc

Leki zwiotczające

Zwiotczenie mięśni:

1. Zniesienie skurczu mięśni w odpowiedzi na bodźce bólowe
2. Umożliwienie intubacji
3. Dostęp do pola operacyjnego
4. Prowadzenie oddechu zastępczego

Leki zwiotczające:

·                                 Przerywają przewodnictwo nerwowo-mięśniowe

·                                 Wprowadzone od 1942 – kurara

·                                 Konieczne jest przy ich stosowaniu prowadzenie oddechu zastępczego

Leki zwiotczające:

1. 1. 1. Działają na płytkę nerwowo-mięśniową
      2. Blokują przewodnictwo pomiędzy włóknem nerwowym /nerwem ruchowym/

       a włóknem mięśniowym

Przenośnikiem pobudzenie  w obrębie płytki motorycznej jest acetylocholina, rozkładana przez cholinesterazę acytylocholinową

Leki zwiotczające:

·         Nie działają na nerwy czuciowe

·         Nie działają przeciwbólowo

·         Nie działają nasennie

·         Stanowią uzupełnienie znieczulenia ogólnego

·         Pozwalają na prowadzenie wentylacji mechanicznej u pacjentów w Oddziałach Intensywnej Terapii

Leki zwiotczające- mechanizm działania:

1. 1. Depolaryzujące
   2. Niedepolaryzujące

Działanie depolaryzujące:

·                                                          Budowa przypominająca acetylocholinę

·                                                          Działają dłużej

·                                                          Wywołują zwiotczenie, poprzedzone wystąpieniem drżeń włókienkowych

       /skurczy /w obrębie mięśni twarzy, szyi, kończyn

·                                                          Skurcze wywołują wyrzut K /wzrost stężenia K we krwi

·                                                          Drżenia włókienkowe – bóle mięśniowe w okresie pooperacyjnym

·                                                          Powodują wzrost ciśnienia śródczaszkowego, sródgałkowego, śródżołądkowego

·                                                          Zapobieganie drżeniom: podawanie wcześniejsze małej dawki leku

niedepolaryzującego /np.1-1,5 mg Pawulonu, 1 mg Norcuronu, 3- 5 min przed podaniem/

·                                                          Blok depolaryzujący trwa 3- 5 min

·                                                          Ustępuje samoistnie

·                                                          Nie ma leku znoszącego to działanie

Skolina (lek depolaryzujący)- Chlorek susksametonium:

·         Stosowany do intubacji

·         Może być stosowany do krótkotrwałych znieczuleń

·         Przy stosowaniu powtarzanych dawek – możliwość wystąpienia bloku podwójnego

Skolina:

·         Ampułki po 200 mg

·         Dawkowanie 0,5 – 1,0 mg/kg c.c

·         Wyjątkowo im 2-3 mg/kg c.

·         Przeciętnie rozpuszczany 100mg/10 ml;  10 mg/1 ml

·         Po 40 – 60 sek -zwiotczenie mięśni

·         Ustępuje po 4-6 min

Skolina:

·         Może wywoływać hypertermię złośliwą

·         Wzrost przejściowy K we krwi /poparzeni 3tyg-3 m-c,rozległe zmiażdżenie mięśni, poprzeczne uszkodzenie rdzenia,niewydolność nerek, neuropatie/–możliwość zaburzeń rytmu

·         Wzrost ciśnienia ICP, IOP, śródżołądkowego /regurgitacja/

·         Przy dawkach powtarzanych – bradykardia

·         Uwalnia histaminę – powodując reakcje alergiczne /wysypka, skurcz oskrzeli,

·         U pacjentów z niedoborem pseudcholinesterazy wydłużenie bloku depolaryzacyjnego= przedłużone utrzymywanie się zwiotczenia

Skolina- schemat podawania:

1.                               podanie dawki leku niedepolaryzująceo

2.                               uśpienie

3.                               podanie wyliczonej dawki skoliny

4.                               intubacja

5.                               po kontroli intubacji i po stwierdzeniu braku przedłużonego działania skoliny –

      podanie  wyliczonej dawki leku zwiotczającego niedepolaryzującego

Skolina:

·         Ostrożnie stosowana:

·         Urazy czaszkowo-mózgowe, gałki ocznej

·         Zagrożenie regurgitacją

·         Oparzenia, zespoły zmiażdżenia mięśni

·         Zagrożenie hypertemią

·         Możliwy niedobór pseudocholinesterazy osoczowej

Blokada niedepolaryzująca:

·         Mają powinowactwo do płytki końcowej

·         Wypierają acetylocholinę z połączeń

·         Blokada impulsów z zakończeń nerwowych

·         Powodują zwiotczenie mięśni poprzez ograniczenie dostępu acetylocholiny – nie dochodzi do skurczu włókien mięśniowych

Blok niedepolaryzacyjny:

·         Nie wywołują drżeń pęczkowych

·         Istnieje możliwość odwrócenia ich działania poprzez zablokowanie esterazy cholinowej- wzrost acetylocholiny- przełamanie ilościowe bloku

Leki niedepolaryzacyjne:

·         Mogą być stosowane w:

1. dawkach pojedynczych,
2. dawkach powtarzanych,
3. we wlewie ciągłym

·                                 I dawka nasycająca

·                                 II dawka /i kolejne uzupełniające 1/3 – ¼ dawki wyjściowej/

Leki niedepolaryzujące:

·         Różna budowa chemiczna

·         Różna siła, czas działania

·         Różne działania uboczne

·         Indywidualna wrażliwość pacjenta

·         Działanie zależne od metabolizmu pacjenta /zdolności wydzielania

·         Działanie zwiotczające nasilają wziewne środki znieczulenia ogólnego

Leki niedepolaryzujące::

·         Antybiotyki /streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, linkomycyna/

·         Leki miejscowo znieczulające /lignokaina, bupiwakaina/

·         Hypotermia, ¯ K

Nasilają działanie tych leków

Leki niedepolaryzujące:

·         U starszych – możliwe wydłużenie czasu działania

·         Większa wrażliwość u noworodków

·         U starszych dzieci – możliwe większe zapotrzebowanie

Leki niedepolaryzujące:

·         Powodują blokadę zwojów autonomicznych –zmniejszenie oporu obwodowego ¯ RR – odruchowa tachykardia -­ RR

Leki niedepolaryzujące:

·         Początek działania: po 1,5 – 3 min

·         Czas działania;15 - 45 min w zależności od rodzaju leku

·         Stosowane:

1.      Intubacja w zabiegach planowych

2.      podtrzymywanie zwiotczenia w znieczuleniu ogólny,

3.      prowadzenie wentylacji mechanicznej w OIT

Leni nedepolaryzujące:
 

·                           Słabo metabolizowane w organizmie

·                           Wydalane drogą nerkową w 30- 90 %

Norcuron -Wekuronium

·         Dawka początkowa : 0,1 mg/kg c.c

/1mg/10 kg c.c

·         Możliwa intubacji po 90 –120 sek

·         Czas działania 15 – 20 min

·         Można podawać we wlewie 0,6 mg/kg/godz

Zalety:

·         Nie uwalnia histaminy /bezpieczny u osób z wywiadem alergicznym

·         W małym stopniu metabolizowany w wątrobie reszta wydzielana z żółcią /bezpieczny u osób z chorobami nerek/

·         Nie wywiera wpływu na układ sercowo- naczyniowy

·         Amp:  4mg, 10 mg

Pankuronium –Pavulon:

·         Stosunkowo długi czas działania

·         Wydalany przez nerki /nie w niewydolności nerek/

·         Może powodować ­tętna, niewielki ­ RR /przydatne u pacjentów hypowolemicznych, z krwawieniem/

Pavulon:

·         Dawka początkowa 0,1 mg/kg

·         Intubacja po ok..2 min

·         Czas działania 30 – 40 min

·         Słabo uwalnia histaminę – przydatny u pacjentów z astmą

Esmeron – Rokuronium:

·         Pośredni czas działania

·         Dawka początkowa 0,6 mg/kg

·         Możliwa intubacja po 60 – 90 sek

·         Działanie 20 – 30 min

·         Wskazany przy intubacjach pacjentów z przeciwwskazaniami do skoliny amp.50 mg

Tracrium – Atracurium:

·         Dawka początkowa 0,5 – 0,6 mg /kg

·         Możliwa intubacja po 90 – 120 sek

·         Działanie 20 – 25 min

·         Możliwe podawanie we wlewie 0,3 mg/kg/godz

·         Niezależna eliminacja od czynności wątroby, nerek

·         Uwalnia histaminę

Mivacurium –Mivacron:

·         Podobny do tracrium

·  &#...