Zakresy częstotliwości radiofonicznych i propagacja fal.pdf

Wa-wa, dn. 26.02.2007

Zakresy częstotliwości radiofonicznych

i propagacja fal

Wszelkie przesyłanie, nadawanie lub odbiór znaków, sygnałów, pisma,

obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą przewodową,

radiową, optyczną lub za pomocą innych systemów elektromagnetycznych

określamy działalnością telekomunikacyjną . Telekomunikację realizowana

za pomocą fal radiowych określamy mianem radiokomunikacja. Jednym z

działów radiokomunikacji jest radiodyfuzyjna, do której zaliczą się

radiofonię i telewizję. Radiofonia zajmuje się zorganizowanym

rozpowszechnianiem programów dźwiękowych przeznaczonych do

bezpośredniego odbioru przez szeroki ogół.

Rys. 1. Schemat kanału telekomunikacyjnego

M – mikrofon,

N – nadajnik,

T – tor przesyłowy,

O – odbiornik,

G – głośnik.

Rys. 2. Schemat kanału telekomunikacyjnego wykorzystującego

fale radiowe

M – mikrofon,

N – nadajnik,

A N – antena nadawcza,

T – przestrzeń powietrzna,

A O – antena odbiorcza,

O – odbiornik,

G – głośnik.

ZAKRESY CZĘSTOTLIWOŚCI PRZYDZIELONE DLA

POTRZEB RADIODYFUZJI

Problemami telekomunikacji na arenie międzynarodowej zajmuje się

Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU). Ze względu na

specyfikę działalności telekomunikacji Międzynarodowy Związek

Telekomunikacyjny uchwali w Genewie w dniu 22 grudnia 1992 r.

konwencję międzynarodową zw. KONSTYTUCJĄ I KONWENCJĄ

MIĘDZYNARODOWEGO ZWIĄZKU TELEKOMUNIKACYJNEGO.

Postanowienia KONSTYTUCJI I KONWENCJI

MIĘDZYNARODOWEGO ZWIĄZKU TELEKOMUNIKACYJNEGO są

zalecane do stosowania przez wszystkie państwa. Powyższa konwencja

została ratyfikowana przez RP w dniu 22.12.1992r..

Podstawowym celem Związku jest:

a) utrzymanie i rozwijanie współpracy międzynarodowej między

wszystkimi Członkami związku

b) gospodarka pasmami częstotliwości widma radiowego oraz przydział

pozycji orbitalnej na orbicie satelitów geostacjonarnych w sposób

pozwalający na uniknięcie szkodliwych zakłóceń między stacjami

radiokomunikacyjnymi różnych krajów;

c) koordynacja działalności mającej na celu wyeliminowanie szkodliwych

zakłóceń między stacjami radiokomunikacyjnymi poszczególnych krajów

oraz zwiększenie efektywności wykorzystania widma częstotliwości

radiowych, jak również orbity satelitów geostacjonarnych dla służb

radiokomunikacyjnych.

W kraju, problemami telekomunikacji zajmuje się, utworzony z dniem 14

stycznia 2005 r. centralny organ administracji rządowej –

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Prezes UKE), w

miejsce zniesionego z dniem 13 stycznia 2005 r. Centralnego organu

administracji rządowej – Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i

Poczty (Prezesa URTiP).

Do zakresu działania Prezesa UKE przechodzą dotychczasowe zadania i

kompetencje Prezesa URTiP, a także niektóre kompetencje

Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

Nadzór nad Prezesem UKE sprawuje minister właściwy ds. łączności

(obecnie Minister Transportu i Budownictwa, w którego kompetencjach jest

dział łączność).

Dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z godnie z rozporządzeniem Rady

Ministrów z dnia 25 września 2001 r. opublikowanym w Dz. U. Nr 137, poz.

1533 z dnia 30 listopada 2001 r. zostały przydzielone dla potrzeb

radiodyfuzji zakresy częstotliwości zamieszczone w Krajowej Tablicy

Przeznaczeń Częstotliwości.

Dla potrzeb radiokomunikacji Ziemia została podzielona

na 3 regiony radiokomunikacyjne ;

Region 1 – Europa wraz z Islandią, Rosja, Syberia, Mongolia, Turcja,

Syria, Liban, Afryka Północna i część Iranu.

Region 2 – Ameryka Południowa i Północna, region Morza Karaibskiego,

Grenlandia i Hawaje.

Region 3 – Australia, Nowa Zelandia i Azja bez Syberii i Mongolii,

pozostała część Afryki .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: