Ekspresyjna architektura obejmie południowe Niemcy, Austrię, Śląsk i częściowo Polskę.

Nurt klasycyzujący: północne Niemcy, Francja, Anglia.

Francja- brak jednago ośrodka społecznego

ZAMEK BLOIS

1515-25

-          stare skrzydło zamku zachowało się bo brakowało pieniędzy na jego wyburzenie i zbudowanie nowego na tym miejscu

PROJEKT:

-          arkadowe podcienia w dolnej kondygnacji które niekoniecznie pokrywają sie z wyższymi kondygnacjami

-          nieregularny rozstaw okien

-          ażurowa klatka schodowa porządkuje elewację

-          nie ma myślenia elewacją (elewacja jest podporządkowana układowi pomieszczeń, funkjonalności)

-          dziś nie ma śladu po arkadach

-          wysokie dachy i wysokie kominy

ZAMEK CHAMBORD

1519

-          regularność- zainteresowanie myśleniem nowożytnym

-          pałac- klasyczny francuski donżon (od francuskiego donjon) z nowoczesnym wnętrzem

-          duża ilość kominów maskująca wysoki dach

-          podporządkowanie pewnej symetrii (chociaż niekoniecznie od strony dziedzińca)

-          spiralna klatka schodowa składająca sie z dwóch przecinających się biegów

CHENONCEAU

1520- podstawowy człon

1550- galeria na moście

-          łączy stary zespół pałacowy z nowym

-          sala reprezentacyjna z kominkiem w tle

FONTAINEBLEAU

1546- (??)

-          narożne wieże zastąpione pawilonami

ARCHITEKTURA SAKRALNA

KOŚCIÓŁ ŚW. EUSTACHEGO

PARYŻ

1582-1660

KOŚCIÓL ŚW. MICHAŁA

DIJON

1529- 1551

-          klasyczna średniowieczna fasada

-          kostrukcja sredniowieczna w antycznym kostiumie

REWOLUCJA W ARCHITEKTURZE W POŁOWIE XVI WIEKU

PIERRE LESCOT

ZAMEK W A-COŚTAM

SKRZYDŁO LUWRU

PHILIBERT DE L’ORME

-          pierwszy architekt nowoczesnej Francji

JACQUES ANDROUET DU CERCEAU

PAŁAC TUILERIES

CHARLEVAL

VERNEUIL-EN-HALATTE

-          rezydencje arystokratyczne

-          likwidacja frontu- pozostawienie jedynie głównego skrzydła do [cortes de loge]

PLACE KRÓLEWSKIE Henryka IV w Paryżu

-          komercyjne

-          wokół placu ciąg kamienic wynajmowanych przybyszom

-          kamienice z czerownej cegły, z narożnym kamiennym boniowaniem i obramieniami okien co było charakterystyczne dla Henryka IV

SALOMON DE BROSSE

1610-1630- dzialalność

PAŁAC LUKSEMBURSKI W PARYŻU

1615 - 1631

-          4 skrzydła, ale: frontowe jest niskim tarasem, boczne są niskie, a tylnie to zasadnicze [cortes de loge]

-          rustykowana fasada- jak w Palazzo Pitti

KOŚCIÓŁ ŚW. GERWAZEGO

Ok. 1620

-          kościół późnogotycki- fasada trzykondygnacyjna „rzymska”, niekształtowana barokowo

-          silnie zagierowane belkowanie nad głowicami kolumn

FRANCOIS MANSART

-          wprowadził łamane dachy (zwane tez od jego nazwiska mansartowymi)

PAŁACYK MAISONS LAFITTE

-          nie ma łamanego dachu

-          typowa konstrukcja głównego skrzydła

-          każda część ma swój dach

BLOIS

Przebudowa

-          kolumnada- ćwierćkolista partia która ma zmiękczać połączenie dwóch skrzydeł

-          jak w willach Palladia

LOUIS LE VAU

HOTEL LAMBERT

Ok. 1640

-          na wprost głównego wejścia olbrzymia klatka schodowa

-          świetny rozkład pomieszczeń

VAUX LE VICOMTE

1656-1660

-          rezygnacja ze skrzydeł bocznych i frontowego

-          układ dwutraktowy

-          hall z salą wejściową wysuniętą ryzalitowo (pierwsza ryzalitowo wysunięta sala w Palazzo Barberini)

-          ryzalit z zewnątrz lekko uproszczony

-          kolosalne pilastry

-          partia centralna zaakcentowana (barokowe myślenie)

-          pawilony przekryte osobnymi dachami

-          ogród: Le Notre

-          wnętrza: Le Bleu

LUWR

-          oficjalna siedziba królewska w Paryżu

-          w 1665 przybywa Bernini ze swoim projektem, który według legendy został odłożony na półkę, jednak widać, że Ludwik le Vau i Claude Perrault korzystali z koncepcji Berniniego (np. kolumnada)

-          ni ma dachu- dach zakryty attyką balustradową (to takie niefrancuskie)

-          zrozumiano, ze nic nie nadaje dostojeństwa budowli tak jak kolumnada

-          3 pawilony połączone łącznikami kolumnowymi

-          1 piętro i mezzalino nieco odsunięte

WERSAL

1631- niewielki pałacyk myśliwski Ludwika XIV

1668-78- przekształcenie w główne założenie rezydencjonalne

-          w planach było dobudowanie kolejnych skrzydeł

-          w pałacu: arystokracja francuska i służba, którzy eliminowali się nawzajem

-          król uciekał do Grand Trianon, które było miejscem intryg i planowania wojen

-          6000 osób i żadnych urządzeń sanitarnych

-          wjazd poprzedzały dwa dziedzińce: Avant Cour i Cour de Marbre

-          długie, potężne elewacje z płytkimi ryzalitami

-          zasada pomnika

-          nie ma dachów

-          sala lustrzana

-          kaplica- często przesadnie porónywana do Akwizgranu

GRAND TRIANON

-          dwa pawilony połączone tarasem

ARCHITEKTURA SAKRALNA

KOŚCIÓŁ SORBONY

JACQUES LEMERCIER

1636-42

-          dąży do centralizacji

-          kopuła zbudowana z dwóch części: zasdaniczej- niższej i wyższej- drewnianej, wertykalizującej

VAL DE GRACE

FRANCOIS MANSART

po 1645

-          wyciągnięty do góry

-          fasada rzymska

-          plan- schemat gesu

-          duży chór

-          kopuła jak u św. Piotra

COLLEGE DES QUATRE NATIONS

LOUIS LE VAU

FRANCOIS D’ORBAY

ok. 1660

-          jedno z nielicznych owalnych wnętrz

-          solidna konstrukcja

-          ćwierćkoliste skrzydła podporządkowane budowli sakralnej (jak u Palladia)

KOŚCIÓŁ INWALIDÓW

BRUANT; MANSART

1667-76

-          zbudowany dla inwalidów wojennych

-          plan podobny do centralnych pomysłów Filarete: kwadrat z narożnymi pustymi filarami i krzyżem greckim

-          piramidalne kształtowanie bryły

-          dwa bębny

-          świątynia- pomnik