Choroby wewnętrzne -nefrologia.doc

(38 KB) Pobierz
Choroby wewnętrzne (laboratorium)

Choroby wewnętrzne (laboratorium)

 

Nefrologia

 

Ostra niewydolność nerek

Def. szybko narastające upośledzenie czynności nerek. Niezależnie od ich wcześniejszego uszkodzenia i potencjalnie odwracalne po fazie naprawczej.

 

Objawy kliniczne:

-       skąpomocz- oliguria < 500 ml na dobę

-       bezmocz- anuria  < 200 ml na dobę

-       wielomocz- > 3000 ml moczu na dobę

 

 

Przyczyny ostrej niewydolności nerek (O.N.N.) :

 

Przednerkowa o.n.n.:

-       hypowolemia, hypotensja, niewydolność krążenia

-       uszkodzenie wielonarządowe

-       rozległe niszczenie mięśni prążkowanych (rabolomioliza – uwalniana mioglobina- śródkomórkowy składnik mięśni, jest nefrotoksyczna)

 

Nerkowa o.n.n.:

-       ostre kłębuszkowi zapalenie nerek

-       ostre śródmiąższowe zapalenie nerek (powstaje w wyniku uszkodzenia toksycznego, schorzeń immunologicznych, systemowych, jatrogennych.

 

Pozanerkowa o.n.n.:

-       gruczolak stercza

-       nowotwory uciskające moczowody

-       złogi

 

Lokalizacja:

-       nadłonowa (pęcherz pusty)

-       podłonowa (pęcherz wypełniony)

 

Rozpoznanie o.n.n.:

Objawy kliniczne są odbiciem utraty przez nerki zdolności do wydalania odpowiedniej ilości moczu i azotowych produktów resztkowych.

 

 

 

Uszkodzenie dotyczy następujących funkcji nerek:

-       usuwanie wody

-       usuwanie elektrolitów

-       usuwanie toksyn endogennych i resztkowych produktów przemiany azotowej

-       usuwanie toksyn egzogennych

 

Badania laboratoryjne:

-       szybkie narastające stężenia kreatyniny w osoczu

-       hyperkaliemia (wzrost stężenia potasu-norma 3,5-4,5)

-       kwasica metaboliczna

-       badanie ultradźwiękowe (powiększenie nerek z rozrzedzeniem rysunku kory)

 

Cechy przeciążenia wodą:

-       obrzęk płuc

-       obrzęki obwodowe

-       obrzęk mózgu

 

 

Terapia:

-       wstępne leczenie powinno zmierzać do usunięcia znanych przyczyn

-       normalizacja bilansu płynów przez zapewnienie dostatecznej objętości krwi krążącej (podanie płynów, elektrolitów)

-       normalizacja ciśnienia onkotycznego (podanie osocza, albumin)

-       po wyczerpaniu tych możliwości- furosemid lub kwas etakrynowy.

 

 

Zbyt częste podawanie furosemidu lub kwasu etakrynowego może doprowadzić do uszkodzenia nerek, zwłaszcza gdy nastąpiło odwodnienie.

Dopomina w dawce 200-600 µg /min. wywiera korzystny wpływ na krążenie nerkowe. Pobudza w ten sposób wydalanie moczu, można podtrzymać podawanie furosemidu.

 

Jeżeli opisane metody nie dają rezultatu postępowaniem z wyboru jest hemoliza.

 

Leczenie groźnej dla życia hyperkaliemi lub przewodnienia można zapoczątkować doustnym lub doodbytniczym podawaniem wiążącym potas żywic syntetycznych lub infuzją glukozy z insuliną.

 

 

 

 

 

 

Powikłania o.n.n.:

-       hyperkaliemia (zaburzenia przewodnictwa w mięśniu sercowy, asystolia, porażenia mięśni szkieletowych)

-       przewodnienie (ostra niewydolność krążeniowo-oddechowa)

-       spowodowane przez mocznicę zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego ( nudności, wymioty, czkawka)

-       skaza krwotoczna

-       encefalopatia

-       drgawki

-       śpiączka

 

Rokowanie:

Zależy od choroby podstawowej. O.N.N. w następstwie posocznicy, dużych zabiegów operacyjnych, urazów wielonarządowych, podobnie jak towarzysząca niewydolność wielonarządowa pociąga za sobą śmiertelność 80%.

 

 

1

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin