Marzena Nikiel
Grupa 2
W JAKI SPOSÓB AKTYWIZOWAĆ UCZNIÓW DO SWOBODNEGO WYPOWIADANIA SIĘ?
Bardzo ważne jest aby uczeń na zajęciach miał możliwość wypowiadania się w sposób swobodny i twórczy. Służą temu metody aktywizujące, które nie tylko pozwalają na aktywność dziecka w różnych obszarach edukacyjnych ale i na to aby mógł on wyrazić swoje zdanie na dany temat. Do metod aktywizujących należą: „Burza mózgów”, „Drama”, „Metaplan”, „Metoda projektów”, „Story line”, „Metoda 635”, „Myślące kapelusze”, „Linia czasu”, oraz „Rybi szkielet”.
Metoda „story line” powstała w latach siedemdziesiątych XX wieku w Szkocji. Jej głównym założeniem jest stworzenie uczniowi warunków do samodzielnej aktywności z wykorzystaniem jego naturalnego entuzjazmu oraz wiadomości i doświadczeń nabytych poza klasą. Polega ona na opowiadaniu przez nauczyciela realnej lub fikcyjnej historii (story). Poprzez historię nauczyciel tworzy bogate środowisko edukacyjne, które pozwala dzieciom na podejmowanie różnorodnych aktywności. Głównymi elementami scenariusza są:
1. epizody – scenariusz składa się z 5 odrębnych elementów (epizodów) stanowiących jednak pewną całość – I epizod to start i wprowadzenie do historii; II i III epizod to rozwinięcie; IV to epizod , w którym dochodzi do emocjonującego zdarzenia; V epizod to szczęśliwe zakończenie;
2. pytania kluczowe – są to pytania zadawane uczniom, po to aby rozwinąć akcję danej historii oraz po to aby aktywizować ich do pracy; powinny zachęcać dzieci do myślenia, analizowania i działania, szukając na nie odpowiedzi dzieci powinny korzystać z własnych doświadczeń;
W metodzie tej wyróżniamy dwa typy scenariusza:
1. scenariusz oparty na organizacji określonego przedsięwzięcia np. dom lub sklep;
2. scenariusz oparty na opowiadanej historii;
Metoda ta jest bardzo bogata i nie pozwala dzieciom na nudę. Korzyści wynikające z tej metody to: jest skoncentrowana na uczniu, uczeń czuje się potrzebny i nabiera przekonania, że to co robi jest ważne, pozwala na zintegrowana nauczanie, dzieci odkrywają związki pomiędzy tym co robią w klasie, a rzeczywistością, zapewnia każdemu dziecku odpowiedni dla niego poziom trudności oraz umożliwia realizowanie dodatkowych treści programowych.
Metoda ta jest metodą, która pozwala na stworzenie planu na cały dzień zajęć, a nawet na cały blok tematyczny prowadzony przez cały tydzień. Ja starałam się w swoim konspekcie stworzyć plan na jedne zajęcia 45 minutowe podkreślając w nim możliwość wypowiadania się dzieci.
TEMAT – Bezpieczna droga do szkoły.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Przedstawienie historii:
Epizod 1 :
Misiek i Zajączek chodzą razem do pierwszej klasy. Dzisiaj jest dzień, w którym po raz pierwszy pójdą sami do szkoły. Droga nie jest długa lecz pełna zagadek drogowych.
Pytania:
1. Po co wymyślono przepisy ruchu drogowego?
2. W czym one pomagają?
3. Jakie znacie przepisy ruchu drogowego dotyczące pieszych?
Proponowane aktywności – układanie rozsypanek wyrazowych;
Epizod 2:
Misiek i Zajączek wyszli z domu i zauważyli, że nie ma chodnika:
- Po której stronie drogi powinniśmy iść – zapytał Zajączek.
- Zastanówmy się – odpowiedział Miś.
1. Jak należy się zachować, gdy nie ma chodników, ani wyznaczonej ścieżki?
2. Jak należy korzystać z drogi idąc do szkoły, aby być bezpiecznym?
3. Jak należy się zachowywać na drodze aby nie potrącił was samochód?
4. Co mogliby zrobić piesi, aby być bardziej widoczni na jezdni lub poboczu, gdy idą po zmroku?
Proponowane aktywności – zabawa rozwijająca orientację w przestrzeni pt. „Stop klatka”>
Epizod 3:
Idąc dalej zauważyli chodnik, lecz był on po drugiej stronie ulicy. Teraz trzeba przedostać się na drugą stronę.
1. Jak należy się zachowywać przed przejściem przez jezdnię?
2. Czego nie wolno robić przekraczając jezdnię?
3. W jakim miejscu można przejść przez jezdnię? Czy te miejsca są specjalnie oznakowane?
Proponowane aktywności – zabawa pt. „Wzorowy pieszy.”
Epizod 4:
Gdy doszli do szkoły czekała ich jeszcze jedna niespodzianka. Musieli znowu przejść przez ulicę ale tym razem przez przejście dla pieszych ze światłami. Ruch był bardzo duży samochody pędziły z jednej strony na drugą. Zajączek z Misiem czekają na odpowiedni sygnał. Ale na jaki?
1. Jaki sygnał dla pieszych znajduje się na przejściu dla pieszych?
2. Co oznacza czerwone, a co zielone światło?
3. Jakie inne sygnały mogą nas informować o tym, że można przejść przez jezdnię?
Proponowane aktywności – praca plastyczna, kolorujemy sygnalizację dla pieszych i samochodów;
Epizod 5:
- Uff, jesteśmy już w szkole! – wykrzyknął Miś.
- Tak, udało się. – odparł Zajączek.
- Dobrze, że zapamiętaliśmy wszystkie przepisy ruchu na drodze – powiedział z dumą Miś.
- Tak, teraz możemy pochwalić się naszej pani jacy byliśmy dzielni!! – wykrzyknął Zajączek.
Proponowana aktywność - tworzymy listę zasad ruchu drogowego dla pieszych;
2. Podsumowanie zajęć.
LITERATURA:
1. Czornik Małgorzata „ Problemy uczniów rozwiązywane nową metodą aktywizującą story line”, Nauczanie Początkowe – 2003/2004; str. 84 – 87;
2. Dzikowska, Sola – Kuna „ zastosowanie metody story line w nauczaniu zintegrowanym”, „Grupa i Zabawa” – 1999, str. 20 – 24;
gosiakosiak6