Gabriel Kristin - Romans z aromatem w tle.pdf - Gabriel Kristin - glinka7-1987

Kristin Gabriel

Romans w aromatem

w tle

Prolog

- Macie wyskoczyć.

Dexter Kane pomyślał, że silnik samolotu, w którym

właśnie odbywali z dziadkiem przejażdżkę, tak huczy, że po

prostu się przesłyszał. Ale Amos Kane powtórzył z

uśmiechem:

- Macie wyskoczyć z samolotu.

Dexter spojrzał na swojego młodszego brata. Sam, jak

zwykle, flirtował przez telefon.

- Kończ, stary - powiedział.

- Chwileczkę - mruknął Sam.

- Zapomniałeś wziąć rano lekarstwo? - zapytał Dexter

dziadka.

- Nie zapomniałem, tylko nie wziąłem. Od miesiąca nie

zażywam żadnych leków. Podłe się po nich czuję. Ale może

jednak winien wam jestem jakieś wyjaśnienie.

- Też tak myślę - powiedział Dexter, opierając się

wygodniej.

Nie znosił latania samolotem, bo w ogóle nie znosił

sytuacji, nad którą nie miał kontroli. Dlatego właśnie tak

precyzyjnie zaplanował swoje życie. Przez dwadzieścia osiem

lat był przekonany, że wie, co będzie robił. Będzie prowadził

Kane Corporation, firmę założoną przed czterdziestu laty

przez dziadka. Jego rodzice, zajęci wyłącznie jachtami,

golfem i innymi rozrywkami bogatych ludzi, zawsze

lekceważyli rodzinne dziedzictwo, a Sam miał w głowie tylko

panienki. Natomiast Dexter nie bawił się i nie flirtował, tylko

pracował. W wieku czternastu lat zaczął od najprostszych prac

w firmie, na stanowisku portiera, chłopca na posyłki, gońca.

Gdy ukończył college, pracował w rachunkowości i w ciągu

kilku lat powoli, ale wytrwale, doszedł do niższych szczebli

zarządzania.

Dziadek już przed laty wyraził wolę oddania wnukom

Kane Corporation. Reszta majątku miała zgodnie z jego

ostatnią wolą zostać przekazana na cele dobroczynne. Przed

tygodniem dziadek poinformował rodzinę, że zamierza ustąpić

ze stanowiska dyrektora i odejść na emeryturę. Jak dotąd

jednak nie oznajmił im jeszcze, który z nich dwóch, Sam czy

Dexter, ma objąć po nim firmę.

- Zagramy w „Kameleona" - powiedział teraz dziadek.

Była to gra podobna do „Monopolu", tylko znacznie

trudniejsza i inteligentniejsza. Przyniosła firmie Kane sławę i

majątek.

Sam wyłączył wreszcie komórkę i odwrócił się w ich

kierunku.

- Mówimy o czymś ważnym?

- Dziadek chce, żebyśmy zagrali w „Kameleona" -

powiedział Dexter, taktownie omijając informację, że mają

skakać z samolotu.

- No i bardzo dobrze - uśmiechnął się Sam. - Wersja

klasyczna czy millenium?

- Wersja pod tytułem „Prawdziwe życie" - powiedział

starszy pan Kane, wyciągając z kieszeni dwie zalakowane

koperty.

- Chyba nie rozumiem... - przyznał Dexter, chociaż

paskudny ucisk w żołądku świadczył o tym, że zrozumiał aż

za dobrze.

„Kameleon" był grą w karierę i umożliwiał graczowi,

zależnie od wylosowanych kart i oczywiście jego osobistych

decyzji, wybranie jednej z wielu możliwych dróg życiowego

rozwoju. Podobnie jak w „Monopolu", tak i w „Kameleonie"

można było pokonać wszystkich przeciwników i zrobić

olśniewającą karierę, ale można też było z kretesem przegrać.

Przed laty Sam i Dexter często grywali w tę grę i równie

często kończyli ją bójką. Obaj mieli bowiem od dzieciństwa

odmienne nastawienie do stojących przed nimi zadań. Dexter

uważał, że należy ściśle trzymać się reguł, podczas gdy Sam

preferował mniej czyste zasady i nie gardził szachrajstwem.

- To bardzo proste - powiedział dziadek, kładąc koperty

na stoliku. - Każdy z was na najbliższy miesiąc musi postarać

się o pracę.

- Jaką? - zapytał Sam.

- Taką, którą mu wskaże karta znajdująca się w jednej z

dwóch kopert. Kto wypełni warunki, wygra zarówno grę, jak i

Kane Corporation.

- A jeśli obaj wygramy? - zapytał Dexter, chociaż

wiedział, że ma znaczną przewagę nad bratem.

Sam nie umiał się niczemu poświęcić na dobre - ani pracy,

ani kobiecie. Szybko zaczynał się nudzić i szukał nowego

obiektu zainteresowania. Chociaż jak na swoje możliwości już

bardzo długo wytrzymał w Kane Corporation. Pewnie dlatego,

że biuro reklamy i promocji oferowało mu sporo wolności w

rozwijaniu nowych idei i pomysłów.

- W przypadku remisu pracownicy każdego z was ocenią

was indywidualnie. Ten, kto otrzyma więcej punktów, wygra -

wyjaśnił dziadek.

A więc musieli nie tylko znaleźć pracę, ale i wykonać ją

jak najlepiej. Dexter nie miał wątpliwości, że dla niego to

pestka. Terminowe zadania wykonywał perfekcyjnie już na

początku szkoły.

- Tylko dlaczego musimy angażować się w nowy interes,

skoro pracujemy już dla ciebie? - warknął Sam.

- Chcę sprawdzić stopień waszego poświęcenia się firmie

- wyjaśnił dziadek. - Kto wie... może wam się to nawet

spodoba?

Dexterowi nie bardzo uśmiechała się wizja nowej pracy.

Ostatnie lata poświęcił wyłącznie Kane Corporation. Sukcesy

firmy stały się treścią jego życia. Nie bez przyczyny. W

okresie dorastania w bolesny sposób zdał sobie sprawę, że ani

nie będzie tak uwodzicielski jak brat, ani nie posiądzie czaru i

ogłady towarzyskiej, jaką mieli rodzice. Postawił na intelekt.

Dzięki niemu pragnął zapewnić sobie to wszystko, co tak

łatwo przychodziło bratu. Teraz właśnie był bliski osiągnięcia

celu. Firma zapewniała mu ciągły rozwój. Na pewno był lepiej

wykwalifikowany i doświadczony od Sama w prowadzeniu

interesów. Sam z kolei zawsze świetnie wyglądał, a

charyzmatyczna osobowość przyciągała do niego rzesze

kobiet.

- Gra zakończy się dokładnie za miesiąc o północy.

Spotkamy się wtedy w moim gabinecie - kontynuował

dziadek. - Obowiązują was pewne zasady. Po pierwsze, nikt

nie może poznać waszego prawdziwego zawodu ani

dowiedzieć się, że uczestniczycie w grze. Po drugie, nie wolno

wam kontaktować się podczas trwania gry. Resztę reguł

poznacie w trakcie rozdania kart, więc przygotujcie się na

niespodzianki w ciągu najbliższych tygodni.

- Brzmi nieźle, wchodzę w to! - ucieszył się Sam,

podnosząc do oczu kopertę. - Mogę otworzyć?

- Im szybciej, tym lepiej - odpowiedział dziadek. - Gra

rozpoczęta!

- Zobaczmy, co tu mamy... - zastanawiał się głośno Sam,

rozdzierając kopertę. Wyjął z niej kartę i trzymał ją tak, aby

brat mógł odczytać treść.

- Sprzedawca damskiej bielizny? - zdumiał się Dexter.

- Spełniają się moje marzenia. - Sam wyszczerzył zęby w

błazeńskim uśmiechu. - A co u ciebie? - spytał brata.

- Mężczyzna do towarzystwa - przeczytał Dexter i

zamrugał, jak gdyby nie wierzył własnym oczom. Czuł, że jest

ostatnią osobą, która nadawałaby się do tego rodzaju zajęcia.

Nie był nawet pewien, czy zatrudnienie takiej osoby jest

legalne.

Gabriel Kristin - Romans z aromatem w tle.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: