Sandemo Margit - Opowieści 10 - Gdzie jest Turbinella.pdf - Margit Sandemo - Opowieści - Magick14

MARGIT SANDEMO

GDZIE JEST TURBINELLA?

ROZDZIAŁ I

Sara Wenning przyjechała do miasta rozgoryczona, pełna w Ģ tpliwo Ļ ci i pozbawiona

wiary w siebie. Powodem był naturalnie m ħŇ czyzna, z którym w marzeniach wi Ģ zała swoj Ģ

przyszło Ļę . Niestety, jego wybrank Ģ została inna. Takie problemy miewa wprawdzie wiele

kobiet, jednak niewielka to pociecha dla tych, które owo do Ļ wiadczenie wła Ļ nie dotkn ħ ło.

Osamotnion Ģ dziewczyn Ģ zainteresował si ħ kolega z pracy Erik Brandt. Spragniona przyja Ņ ni

wydała mu si ħ łatw Ģ zdobycz Ģ .

Sara była mił Ģ , młod Ģ osóbk Ģ o zgrabnej figurze, długich nogach i Ň ywych oczach, z

ciekawo Ļ ci Ģ spogl Ģ daj Ģ cych na Ļ wiat. Miała przy tym wiele dziewcz ħ cego uroku, a wła Ļ nie

takie kobiety najpr ħ dzej wpadały Brandtowi w oko. Erik chciał bowiem udowodni ę sobie, Ň e

Ň adna dziewczyna nie jest w stanie mu si ħ oprze ę . Mimo i Ň dobijał ju Ň czterdziestki, nie miał

najmniejszego zamiaru czu ę si ħ gorszym od młodych, przystojnych i wysportowanych

m ħŇ czyzn. Dlatego cz ħ sto brał zimny prysznic, regularnie biegał, a tak Ň e za Ň ywał tabletki

dro Ň d Ň owe, które, jak wierzył, pozwalały mu zachowa ę młodzie ı czy wygl Ģ d i pi ħ kne,

kr ħ cone miedzianobr Ģ zowe włosy. Te atuty zwykle budziły podziw dam. Bywało, Ň e

przybierał na wadze po biurowych lunchach i piwie. Potrafił wtedy ę wiczy ę intensywnie cały

tydzie ı i Ň ywi ę si ħ wył Ģ cznie warzywami, by zrzuci ę zb ħ dne kilogramy.

Sara tak naprawd ħ niewiele o nim wiedziała. Podziwiała tego przystojnego m ħŇ czyzn ħ

o melancholijnym spojrzeniu i zdecydowanym, wyra Ň aj Ģ cym trosk ħ głosie, m ħŇ czyzn ħ , który

okazywał jej wyra Ņ ne zainteresowanie. Zbyt łatwo dała si ħ zwie Ļę pozorom...

Mo Ň na by s Ģ dzi ę , Ň e pokój zamieszkiwany był przez mnicha, tak skromnie został

wyposa Ň ony.

Łó Ň ko stanowiła zwyczajna drewniana ława pokryta szar Ģ wojskow Ģ derk Ģ . Stół i

krzesło, obok mała kuchenka, nad ni Ģ wisz Ģ ca szafka. W szafce znajdował si ħ kubek,

szklanka, kilka talerzy, ka Ň dy z innego kompletu, jeden widelec i ły Ň ka oraz inne drobne

przybory kuchenne.

Mało kto odwiedzał ten pokój.

Po jednej stronie stołu le Ň ała deska do chleba i jakie Ļ artykuły spo Ň ywcze zepchni ħ te

w najdalszy k Ģ t. Drugiej strony u Ň ywano najwyra Ņ niej jako biurka. Niewielka półeczka na

Ļ cianie mie Ļ ciła pi ħę fachowych ksi ĢŇ ek o tematyce policyjnej. W pokoju nie było zasłon,

tylko Ň aluzja, która miała uniemo Ň liwi ę mieszkaj Ģ cym naprzeciwko zagl Ģ danie do Ļ rodka.

Z pewno Ļ ci Ģ zastanowienie budził człowiek, który tu zamieszkiwał. Jak mo Ň na

pozbawia ę si ħ wszelkiej wygody? Jak mo Ň na Ň y ę w tak sparta ı skich warunkach?

W korytarzu zadzwonił telefon. M ħŇ czyzna, który powolnym ruchem wła Ļ nie składał

wypran Ģ koszul ħ , podniósł słuchawk ħ .

- Mamy morderstwo na Vindelveien trzydzie Ļ ci cztery. We Ņ miesz t ħ spraw ħ .

- S Ģ jakie Ļ bli Ň sze szczegóły?

- To facet około pi ħę dziesi Ģ tki. Na poziomie, ale troch ħ za bardzo samotny. Został

zasztyletowany przez profesjonalist ħ .

- Dobra, ju Ň jad ħ .

Słuchawka spocz ħ ła na widełkach, a koszula została ponownie rozło Ň ona.

Przypominaj Ģ cy ascet ħ komisarz policji kryminalnej westchn Ģ ł i szybko si ħ przebrał.

Jego powierzchowno Ļę doskonale przystawała do zawodu, który uprawiał. Zaci ħ ty

wyraz mocno opalonej twarzy, stalowoszare oczy, ostre rysy, nadmiernie szczupła sylwetka,

tak jakby ciału dostarczano ledwie jeden posiłek dziennie, i to nic ponad suchy chleb i wod ħ .

Policzki zapadły si ħ mo Ň e z głodu albo nadmiaru trosk, jedynie ciemnobr Ģ zowa, g ħ sta

czupryna nie poddawała si ħ dyscyplinie narzuconej reszcie postaci.

Komisarz nie był krótko ostrzy Ň ony, czego mo Ň na by si ħ spodziewa ę znaj Ģ c jego

surowy styl Ň ycia. Włosy miał podci ħ te tylko na tyle, by dało si ħ je jako Ļ uło Ň y ę , cho ę

staranno Ļę fryzury pozostawiała wiele do Ň yczenia.

Wokół ust czaił si ħ cie ı goryczy, cho ę ów m ħŇ czyzna nie nale Ň ał z pewno Ļ ci Ģ do osób

zdradzaj Ģ cych komukolwiek swoje uczucia. Twarz byłaby mo Ň e ciekawa, gdyby nie

emanuj Ģ cy z niej przera Ņ liwy chłód i niedost ħ pno Ļę .

Charakterystycznym dla siebie sztywnym ruchem m ħŇ czyzna otworzył drzwi i opu Ļ cił

pokój.

Sara stała przy oknie i spogl Ģ dała na smutn Ģ listopadow Ģ ulic ħ . Co chwila

przeje Ň d Ň ały tu samochody, ochlapuj Ģ c auta zaparkowane wzdłu Ň chodnika.

Wygl Ģ dała ładnie, mogła si ħ podoba ę . Jasnozłote, l Ļ ni Ģ ce, si ħ gaj Ģ ce a Ň do w Ģ skich

ramion włosy uci ħ te były równiutko niczym u egipskiej ksi ħŇ niczki. Spod opadaj Ģ cej na

wysokie czoło grzywki spogl Ģ dały du Ň e zielonoszare oczy. Twarz wyra Ň ała rzadko

spotykan Ģ , ujmuj Ģ c Ģ łagodno Ļę , cz ħ sto ozdobion Ģ u Ļ miechem.

Teraz jednak dziewczyna była powa Ň na.

Czyja Ļ dło ı spocz ħ ła na jej ramieniu.

- Saro, kochanie, czy chcesz, Ň ebym sobie poszedł?

Czy miał odej Ļę ? Naprawd ħ sama nie wiedziała. Znajomo Ļę z Erikiem Brandtem

osi Ģ gn ħ ła kulminacyjny punkt. W ci Ģ gu ostatnich dwóch tygodni stanowczo za du Ň o o nim

my Ļ lała. Serdeczna przyja Ņı w miejscu pracy powoli przemieniła si ħ w gł ħ bok Ģ wi ħŅ , tak jej

si ħ przynajmniej wydawało. On jednak liczył na co Ļ innego. Kilka wspólnych obiadów na

mie Ļ cie, pogaw ħ dki na temat spraw zawodowych i wreszcie wizyta u Sary pod pozorem

przejrzenia jakich Ļ dokumentów. Pierwsze pocałunki wytr Ģ ciły dziewczyn ħ zupełnie z

równowagi. Stała teraz bez ruchu i usiłowała odzyska ę spokój.

Erik Ň alił si ħ cichym głosem:

- Wiesz dobrze, Ň e moje mał Ň e ı stwo wła Ļ ciwie nie istnieje. Kochanie, nie masz

poj ħ cia, jaki opuszczony i nieszcz ħĻ liwy jestem ostatnio. Gdyby nie dzieci....

Có Ň za banały! Sara czuła niesmak do samej siebie z powodu sytuacji, w jakiej si ħ

znalazła. Mimo to potrzebowała Erika, od samego pocz Ģ tku bardzo go lubiła, narastała w niej

t ħ sknota za przyja Ņ ni Ģ , za przywi Ģ zaniem. Doszło do tego, i Ň Sara chciała po prostu by ę z

nim, by ę z kim Ļ , kto by si ħ o ni Ģ troszczył. Długa samotno Ļę dała si ħ jej we znaki. Usiłowała

przekona ę sam Ģ siebie, Ň e Ň ona Erika zbyt mało interesowała si ħ sprawami m ħŇ a i przez to

winna jest rozpadu ich mał Ň e ı stwa. To jednak si ħ nie udawało. Przed oczami wci ĢŇ miała

dwójk ħ dzieci Erika, które kiedy Ļ spotkała, i teraz odnosiła wra Ň enie, Ň e maluchy s Ģ w jej

pokoju i spogl Ģ daj Ģ na ni Ģ z wyrzutem.

Wreszcie odezwała si ħ :

- To Ň adna tajemnica, Eriku, ja naprawd ħ bardzo ci ħ lubi ħ . Ale błagam ci ħ , nie

wykorzystuj tego.

- A je Ļ li porozmawiam dzi Ļ wieczorem z Birgitte, je Ļ li poprosz ħ o rozwód...

- Ja nie chc ħ by ę jego przyczyn Ģ .

- Przecie Ň dobrze wiesz, Ň e nie jeste Ļ . Nasze mał Ň e ı stwo sko ı czyło si ħ ju Ň dawno

temu. Ona zdaje sobie spraw ħ z faktu, Ň e mog ħ odej Ļę w ka Ň dej chwili.

Obj Ģ ł czule dziewczyn ħ i obrócił ku sobie.

- Saro, skarbie... - wyszeptał.

Patrzyła w jego wci ĢŇ młodzie ı cz Ģ , a zarazem zdradzaj Ģ c Ģ dojrzało Ļę twarz. Zgrabna,

wysportowana sylwetka, opieku ı cze ramiona i oczy, które wyra Ň ały najgł ħ bszy Ň al, cierpienie

z powodu domu, który przestał by ę prawdziwym domem. A gdyby tak oboje...?

Nie, tak nie mo Ň na, odezwał si ħ w niej jaki Ļ głos. Nie chodzi jej przecie Ň o fizyczn Ģ

blisko Ļę , nie tego teraz pragnie. Nie za tak Ģ cen ħ .

Mam j Ģ wreszcie, pomy Ļ lał w tej samej chwili Erik Brandt. Nie poszło zbyt łatwo, jest

na to zbyt uczciwa. Flirt to dla niej co Ļ nowego. Ale historyjka o moim nieudanym

mał Ň e ı stwie zawsze skutkuje. Tak, trzeba si ħ tego trzyma ę .

Wła Ļ nie wtedy zadzwonił telefon.

- Prosz ħ ci ħ , nie podno Ļ . - Jego u Ļ cisk stał si ħ silniejszy. Telefon jednak nie milkł i

ostry sygnał przywołał Sar ħ do rzeczywisto Ļ ci.

- To brzmienie jest mało romantyczne, musz ħ je unieszkodliwi ę - Ň artem usiłowała

rozładowa ę napi ħ t Ģ atmosfer ħ .

Pu Ļ cił j Ģ niech ħ tnie, marszcz Ģ c przy tym brwi, a ona kolejny raz zdała sobie spraw ħ z

tego, jak bardzo lubi ka Ň dy szczegół jego twarzy. Erik jest doskonały niczym dzieło sztuki,

uznała.

- Czy mog ħ mówi ę z Sar Ģ Wenning? - zabrzmiał w słuchawce metaliczny, mocny

m ħ ski głos, który mimo swej surowo Ļ ci wywołał w dziewczynie fal ħ ciepła.

Ta zaskakuj Ģ ca reakcja zdumiała Sar ħ .

- Tak, jestem przy telefonie.

- Czy pani jest bratanic Ģ Hakona Tangena?

- Owszem, jestem córk Ģ jego brata.

- Mówi ħ z wydziału kryminalnego. Czy pani mo Ň e przyjecha ę natychmiast do

mieszkania wuja?

- Mog ħ . Czy co Ļ si ħ stało?

- Obawiam si ħ , Ň e tak. Pani wuj nie Ň yje.

- Jak to? Wuj Hakon...? - przeraziła si ħ , ale zaraz dodała ju Ň spokojniej: - Naturalnie,

zaraz tam b ħ d ħ .

Zszokowana opowiedziała Erikowi, co si ħ wydarzyło.

- Zawioz ħ ci ħ tam - zadecydował błyskawicznie.

- Nie, prosz ħ . Wezm ħ taksówk ħ . Najlepiej b ħ dzie, je Ļ li ju Ň pójdziesz.

- No, skoro tak, to do zobaczenia, Saro. Skin ħ ła mu na po Ň egnanie głow Ģ .

Otworzył jej funkcjonariusz policji w cywilu. Sara rozejrzała si ħ wokół, ale drzwi do

sypialni były przymkni ħ te. Dochodziły stamt Ģ d jedynie przyciszone głosy. Spojrzała pytaj Ģ co

na policjanta.

A wi ħ c tak wygl Ģ daj Ģ oficerowie Ļ ledczy. Wzdrygn ħ ła si ħ . Przed ni Ģ stał stosunkowo

młody m ħŇ czyzna o ciemnych włosach układaj Ģ cych si ħ w niezupełnie udan Ģ fryzur ħ , z

grzywk Ģ opadaj Ģ c Ģ niesfornie na czoło. Stalowoszare oczy spogl Ģ dały gro Ņ nie, bez

Sandemo Margit - Opowieści 10 - Gdzie jest Turbinella.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: