HISTORIA KINA POWSZECHNEGO.docx

HISTORIA KINA POWSZECHNEGO

Teatr naturalistyczny:             

1)ukazywanie bez żadnych skrupułów pełnej prawdy życiowej, nawet gdy jest ona drastyczna
2) wprowadzenie pomijanych w dramaturgii mieszczańskiej warstw społecznych (lud)
3) zamiast sztucznie zawikłanej intrygi skoncentrowanie akcji wokół jednego centralnego, logicznie rozwijającego się wydarzenia, ze zwróceniem głównej uwagi na analizę osobowości bohaterów ukształtowanych przez swoje środowisko (determinizm)
4) indywidualizacja języka scenicznego, który powinien imitować mowę potoczną, codzienną, łącznie z elementami gwary
5) w grze aktorskiej zamiast deklamacji salonowej naturalność i wierne odtwarzanie realiów życia, zamiast indywidualnych popisów aktorskich - gra zespołowa.
6)dekoracje i kostiumy wiernie odtwarzające rzeczywistość (drobiazgowo)

Bracia Luimiere- francuscy wynalazcy, pionierzy kinematografii. Bracia Lumière kupili poprzez pośrednika aparat Edisona- kinetoskop i rozpoczęli jego badanie. Podstawowym problemem aparatu Edisona był brak ostrości filmu, który wynikał z tego, że klatki przesuwały się zbyt szybko. Louis oparł rozwiązanie tego problemu o mechanizm znany z maszyny do szycia – o stopę, która przytrzymywała materiał na miejscu, zapobiegała jego przesuwaniu podczas aplikowania szwu. W 1895 bracia skonstruowali i opatentowali kinematograf i 28 grudnia w Salonie Indyjskim przy bulwarze Kapucynów w Paryżu zorganizowali swoją pierwszą publiczną projekcję filmu (nosił on tytuł Wyjście robotników z fabryki).

Prószyński Kazimierz-W 1894 zbudował, przed ogłoszeniem patentu braci Lumiere, aparat do zdjęć i projekcji filmów, tzw. pleograf, a w 1898 doskonalszy od niego biopleograf.

W 1909 zbudował projektor filmowy dający obraz na ekranie bez drgań i migotania światła oraz pierwszą ręczną kamerę filmową (aeroskop). W roku 1907 opracował metodę synchronizacji dźwięku i obrazu filmowego używając jej w wynalazku noszącym nazwę kinofon oraz rozpoczął realizację filmów dźwiękowych.

Méliès Georges (1861–1938), francuski reżyser filmowy, pionier kinematografii. założył wytwórnię Star-Film. Tworzył filmy, specjalizujące się w "cudach ekranu" (dematerializacja ludzi, przenikanie przez ściany, zjawy z zaświatów itp.).

Edwin Porter amerykański operator filmowy i reżyser. W 1899 roku dołączył do wytwórni Edison Company. W 1903 nakręcił pierwszy w historii kina western zatytułowany Napad na ekspres. Wprowadził w filmach wiele nowości, m.in. zbliżenia, łączenia gatunkowe, rozgrywanie akcji jednocześnie w różnych miejscach.

Siergiej Eisenstein rosyjski reżyser, scenarzysta, montażysta, operator filmowy, scenograf filmowy i teatralny oraz teoretyk filmu. Czołowy przedstawiciel socrealizmu w filmie. Montaż traktował jako najważniejszy środek ekspresji.

John Pastrone, akredytowany także pod nazwą Piero Fosco był dyrektorem , scenarzysta , aktor , producent filmowy.

D. W. Griffith, amerykański reżyser i producent filmowy z okresu kina niemego, Był współzałożycielem pierwszej niezależnej wytwórni filmowej United Artists (1919).

Charles Fredrik Magnusson szwedzki producent filmowy i scenarzysta. Stworzył wytwórnię AB Svenska Bio, która następnie, po fuzji z AB Skandia utworzyła istniejące do dzisiaj wiodące przedsiębiorstwo na szwedzkim rynku filmowym, Svensk Filmindustri. Wywarł ogromny wpływ na historię szwedzkiego kina, inicjując w czasie I wojny światowej przełomowy nurt zwany szkołą szwedzką.

·         cechy szkoły szwedzkiej:   1)ogromna rola Natury;    2) fotograficzny realizm w sposobie filmowania;     3)niezwykła na warunki kina niemego powaga problematyki moralnej i psychologicznej;    4)zamiłowanie do szwedzkiej literatury - większość filmów była ekranizacjami dzieł skandynawskich pisarzy; przełomowe podejście do problemu ekranowej adaptacji literatury

Mauritz Stiller fiński reżyser, scenarzysta i aktor filmowy i teatralny, jeden z czołowych twórców kina niemego. Wraz z Victorem Sjöströmem współtworzył przełomowy nurt w światowym kinie niemym, zwany szkołą szwedzką. To on odkrył dla kina Gretę Garbo.

Victor Sjöström szwedzki reżyser, scenarzysta, producent i aktor filmowy i teatralny. Jest zaliczany do najwybitniejszych i najważniejszych twórców kina niemego. Wraz z Mauritzem Stillerem, z którym pracował dla słynnego producenta Charlesa Magnussona i jego wytwórni Svensk Filmindustri, jest twórcą tzw. szkoły szwedzkiej w kinie niemym.

Sennett Mack Twórca slapstickowej komedii filmowej. Reżyser amerykański.

(Slapstickowa komedia, komedia filmowa okresu kina niemego oparta na gagach. Wyznacznikami jej były ustawiczne pościgi, ucieczki, potknięcia, obrzucanie się tortami itp. dowcipy wizualne.)

Mary Pickford amerykańska aktorka filmowa kanadyjskiego pochodzenia, gwiazda epoki kina niemego. Razem z Charlesem Chaplinem, D. W. Griffithem i swoim mężem Douglasem Fairbanksem założyła pierwszą niezależną wytwórnię filmową – United Artists.

Charles "Charlie" Spencer Chaplin hollywoodzki aktor i reżyser okresu kina niemego, później także filmów udźwiękowionych; producent, scenarzysta i kompozytor muzyki filmowej. Uważał, że film dźwiękowy zniszczy kinematografię i kiedy wszyscy kręcili filmy dźwiękowe, on nakręcił nieme Światła wielkiego miasta, które odniosły olbrzymi sukces.

Tom Mix aktor westernowy. amerykański gwiazdor z epoki filmu niemego i początków dźwiękowego.

Mack Sennett, amerykański producent filmowy i reżyser kanadyjskiego pochodzenia, tworzący w okresie kina niemego. Znany jako "Król komedii", zasłynął realizacją kilkuset niemych komedii pomyłek zwanych slapstick. „ojciec” burleski.
Slapstick – rodzaj komedii filmowej, stworzony przez amerykańskiego reżysera Macka Sennetta. Charakteryzuje się dużą ilością ruchu, postacie są mocno przerysowane i przeżywają groteskowo niebezpieczne przygody. Sekwencje filmowe często są tworzone spontanicznie.

Griffith David  amerykański reżyser filmowy, pionier sztuki filmowej. Preferował melodramat, wprowadził zasadę rozwiązywania konfliktów w ostatnim momencie i obowiązkowe szczęśliwe zakończenie (happy end). Był twórcą "systemu gwiazd" i uzyskał przydomek "starmaker".

George Orson Welles amerykański reżyser, producent, scenarzysta i aktor filmowy. Najbardziej znany z realizacji słuchowiska radiowego Wojna Światów. Najsłynniejsze jego dzieło to Obywatel Kane, w którym zagrał także rolę tytułową

Max Reinhardt austriacki reżyser teatralny żydowskiego pochodzenia, aktor, dyrektor Deutsches Theater. Początkowo będąc wiernym naturalizmowi, stosował na scenie autentyzm, Szczególną rolę odgrywały elementy wizualne: światło, scenografia, ekspresywne aktorstwo. Punktem dojścia tych eksperymentów były wystawiane od 1910 roku pantomimy: barwne widowiska bez słów, przepełnione, tańcem, gestem, zaskakujące świetlnymi sztuczkami.

Wiene Robert  niemiecki reżyser filmowy. Czołowy przedstawiciel ekspresjonizmu filmowego. Zasłynął jako reżyser pierwszego filmu ekspresjonistycznego Gabinet doktora Caligari (1919).

Ekspresjonizm filmowy...