Hirudoterapia-Leczenie pijawkami.doc

(84 KB) Pobierz

www.pijawki.abros.pl

Kontakt

Gabinet Hirudoterapii "ABROS"
ul. Obozowa 62
01-426 Warszawa
NIP: 527-010-20-78

e-mail: pijawki@abros.pl

Pacjentów przyjmujemy w następujących godzinach:

Poniedziałek - od 14:00 do ostatniego pacjenta

Wtorek - od 9:00 do 14:30

Środa - od 14:00 do ostatniego pacjenta

Czwartek - od 9:00 do 14:30

Piątek - nieczynne

Recepcja - informacja i zapisy - (22) 877 33 77

Telefon awaryjny: 783 296 335
Wiesława Bartoszuk - Właściciel - 605 341 039

Polecane książki

Na początek umieszczamy książki dostępne u nas w sprzedaży.

Książki można zamówić pod numerem telefonu 22/877 33 77. Istnieje możliwość zarówno odbioru osobistego, jak i wysyłki za pobraniem (koszt wysyłki wg cennika Poczty Polskiej).

· Lidia Kuplewska, Marek Adamusiński "Hirudoterapia. Tom I - Podstawy leczenia pijawkami"

Biologia

Istnieje ponad 500 gatunków pijawek, jednak do leczenia używa się około 15, między innymi Hirudo Medicinalis, Hirudo orientalis, Hirudo verbana, Hirudo troctina, Hirudinaria manillensis (w Azji), Macrobdella decora (w Ameryce) oraz Haementeria Ghilianii, która posiada żądło zamiast zębów.
Nie wszystkie pijawki żywią się krwią – wiele z nich żywi się różnymi robakami, które potrafią zjeść w całości.

Czym leczy pijawka?

Lecznicze działanie pijawek lekarskich tłumaczy się właściwościami wydzieliny gruczołów ślinowych, która dostaje się do organizmu człowieka po przegryzieniu przez pijawkę skóry i przenika w ciągu całego okresu wysysania krwi. Biologicznie aktywne substancje pijawek lekarskich można połączyć w cztery grupy.

1. Związki lityczne - zapewniają przedostawanie się substancji z śliny, rozwarcie rany. Prócz tego, związki lityczne wpływają na przepuszczalność międzykomórkową. Substancje tej grupy można wykryć tylko w pierwszych i w środkowych porcjach wydzieliny. Należą do tej grupy:

· destabilaza - zapewnia fibrynolityczną aktywność wydzieliny, działa przeciwsklerotycznie,

· hialuronidaza - ułatwia przedostawanie się do organizmu chorego różnych leczniczych substancji, zwiększa przenikalność tkanek, ścianek naczyń. Hialuronidaza - to czynnik, za pomocą którego inne aktywne substancje, wchodzące w skład ślinianek pijawek aktywnie przedostają się do organizmu chorego człowieka podczas przegryzania powłok skórnych. Przy pomocy hialuronidazy dochodzi do rozkładu kwasu hialuronowego, który jest podstawową substancją tkanki łącznej pełniącej rolę czynnika cementującego.

· kolagenaza powoduje hydrolizę włókien kolagenu,

2. Substancje przeciwzakrzepowe - związki, które utrudniaja krzepnięcie krwi, przez co zapewniają swobodny upływ krwi z uszkodzonych naczyń w czasie całego okresu odżywiania się pijawki. Substancje przeciwzakrzepowe zaczynają się wydzielać w chwili zniszczenia mikronaczyń, można je wykryć w środkowej frakcji śliny. Do grupy tych związków należy Hirudyna.

Hirudyna to wysoce swoisty inhibitor trombin, substancja spowalniająca krzepnięcie krwi, posiada właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne, zapobiega tworzeniu się skrzepów. Jest najlepiej zbadanym składnikiem wydzieliny pijawki. Ponadto stanowi skuteczny środek zapobiegawczy i leczący takie choroby jak zakrzepowe zapalenie żył, żylaki, stany przed i pozawałowe, udary oraz inne.

3. Blokery ochronnych reakcji organizmu. Substancje tej grupy blokują przejawy ochronnych zapalnych reakcji organizmu, rozwój spazmu, obrzęku, bólu i dają się wykryć w środkowej i przede wszystkim w ostatniej frakcji śliny. Do tej grupy należą
bdeliny, egliny.

4. Substancje pomocnicze. Sprzyjają stabilizacji, obronie, transportowi oraz wzmocnieniu działania innych komponentów śliny. Rola tych substancji nie została w wystarczającej mierze poznana. A taki enzym, jak orgelaza, nawet sprzyja powstawaniu nowych naczyń krwionośnych. W rezultacie obrzmienia i skrzepy w ściankach naczyń rozpuszczają się i
zostaje przywrócone normalne przemieszczanie płynów w zaatakowanym narządzie, przy czym, jego drenaż trwa również po usunięciu pijawki. Taką właściwość ezymów obecnie wykorzystuje sie w mikochirurgii przy przeszczepach płatów skóry lub autotransplantacji odciętych w wypadkach palców, nosa, członka i innych organów.

Podstawowe oddziaływanie pijawki lekarskiej na organizm człowieka.

Podstawowe oddziaływanie pijawki lekarskiej na organizm człowieka

· antykoagulacyjne (obniżenie krzepliwości krwi);

· trombolityczne (niszczenie skrzepów);

· przeciwniedokrwienne (poprawa zaopatrzenia tkanek i narządów w krew);

· antyhipoksyjne (poprawa zaopatrzenia tkanek i narządów w tlen);

· obniżające ciśnienie tętnicze;

· przeciwobrzękowe (miejscowe), przeciwzastoinowe, drenujące;

· przywracające mikrocyrkulację;

· lipolityczne (rozkład odkładającej się tkanki tłuszczowej);

· obniżające poziom cholesterolu, trójglicerydów;

· przywracające przenikalność ściany naczyniowej;

· przeciwzapalne, bakteriostatyczne (zagłada mikroorganizmów, które wywołały proces zapalny, “jak antybiotyk”);

· immunostymulujące;

· antysklerotyczne;

· energoterapeutyczne , przywracające energię;

· przywracające równowagę endoekologiczną;

· oczyszczające narządy wewnętrzne;

· przywracające połączenia nerwowo-mięśniowe i właściwe przekazywanie impulsów;

· regeneracyjne (odbudowujące uszkodzone tkanki);

· analgetyczne (przeciwbólowe);

· rozpuszczające twory torbielowate, blizny, zrosty;

· dobroczynny wpływ na cały organizm (poprawia sen, apetyt, nastrój, uspokaja);

Oprócz tego, enzymy pijawek pobudzają określone strefy odruchowe, co wykazuje korzystne działanie na pracę określonego układu w organizmie chorego człowieka.

Wskazania do leczenia.

Wskazania i przeciwwskazania do zastosowania pijawek lekarskich.
Kwestia wskazań do przeprowadzenia hirudoterapii jest niełatwa. Wszelki wykaz chorób, przy których można posłużyć się pijawką, będzie niepełny.
Jak wskazano powyżej pijawka lekarska zapewnia szereg bardzo złożonych zmian w organizmie człowieka, jak również drażni określone strefy odruchowe na powierzchni ciała i wywołuje efekt leczniczy:

· trombolityczny i przeciwzakrzepowy;

· przeciwzapalny;

· przeciwbólowy;

· regeneracyjny;

· immunostymulujący;

· antyhipoksyjny;

· obniżający ciśnienie tętnicze;

· bakteriobójczy;

· antyaterogenny;

· nerwowo-odruchowy;

· energetyczny.

Stąd też wskazania do zastosowania hirudoterapii można sformułować w następujący sposób:

· skoki ciśnienia tętniczego;

· procesy zapalne o różnej etiologii;

· zakłócenie odpływu żylnego i limfatycznego;

· skrzep żylny, zwiększona lepkość krwi;

· nadmierne tworzenie się tkanki łącznej (blizny, zrosty);

· pogorszenie odżywienia tkanek;

· niewydolność reakcji immunologicznych.

Wskazania do zastosowania hirudoterapii:

1. Choroby układu sercowo- naczyniowego:

· miażdżyca tętnic;

· nadciśnienie od pierwszego do trzeciego stopnia;

· zwłóknienie mięśnia sercowego na tle miażdżycy tętnic i pozawałowe stwardnienie mięśnia sercowego;

· niedokrwienna choroba serca, stenokardia;

· zapalenie mięśnia sercowego;

· kardiopatia;

· kardialgia;

· arytmia;

· dystonia wegetatywno-naczyniowa;

· reumatyzm (okres rekonwalescencji).

2. Choroby narządów oddechowych:

· chroniczne zapalenia płuc;

· chroniczne zapalenia oskrzeli;

· astma oskrzelowa;

· ostre zapalenia płuc (w okresie rekonwalescencji);

· zapalenia opłucnej.

3. Choroby dróg żołądkowo-jelitowych:

· chroniczny nieżyt żołądka;

· chroniczne zapalenie trzustki;

· chroniczne zapalenia wątroby, marskość wątroby;

· zapalenia pęcherzyka żółciowego, dyskinezja dróg żółciowych;

· chroniczne zapalenia okrężnicy, zapalenia jelita cienkiego i okrężnicy, zaparcia;

· hemoroidy, pęknięcia odbytu.

4. Choroby układu oporowo-ruchowego:

· deformujące zwyrodnienia dużych stawów;

· zapalenia wielostawowe różnej etiologii (okres rekonwalescencji);

· zapalenia mięśni;

· stan po zwichnięciach stawu;

· osteoporoza;

· urazy, oparzenia, odmrożenia.

5. Choroby chirurgiczne:

· profilaktyka i leczenie blizn pooperacyjnych;

· patologiczne stany układu żylnego (żylaki, zakrzepowe zapalenia żył);

· wrzody troficzne;

· przykurcze;

· słoniowatość kończyn dolnych (obrzęk limfatyczny);

· operacje plastyczne (okres rekonwalescencji);

· zrostowe choroby tętnic kończyn dolnych.

6. Choroby neurologiczne:

· osteochondroza (różnie ulokowana);

· stany przed- i poudarowe;

· urazy czaszkowo-mózgowe (okres rekonwalescencji);

· zapalenia nerwu, newralgie, zapalenia splotu nerwowego, zapalenia korzonków nerwowych, nerwice;

· choroba Raynouda;

· choroby naczyniowe mózgu i rdzenia kręgowego;

· bóle, zawroty głowy;

· zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

7. Położnictwo i ginekologia:

· procesy zapalne w miednicy mniejszej (zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie przydatków);

· klimakterium;

· procesy zrostowe w miednicy mniejszej;

· niepłodność;

· bolesne miesiączki;

· mastopatia;

· zakłócenia cyklu menstruacyjnego;

· łagodne nowotwory macicy i przydatków (torbiele jajników, endometrioza, włókniako mięśniak).

8. Choroby skóry:

· świerzbiączka;

· twardzina skóry;

· liszaj;

· świąd;

· alergia, swędzenie skóry;

· trądzik młodzieńczy.

9. Choroby układu moczowo-płciowego:

· chroniczne odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszkowe nerek;

· wielotorbielowatość nerek;

· ...