1. Kinematyka i odmiany kinematyczne wiercenia:
Rozróżnia się cztery odmiany kinematyczne wiercenia, pogłębiania i rozwiercania:
- W odmianie 1-ej, zarówno ruch główny, jak i posuwowy wykonuje narzędzie, a przedmiot obrabiany znajduje się w spoczynku.
- W odmianie 2-ej ruch główny wykonuje przedmiot obrabiany, a narzędzie - ruch posuwowy wzdłuż własnej osi.
- W odmianie 3-ej ruch główny wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy realizowany jest przez przedmiot obrabiany.
- W odmianie 4-ej dwa ruchy - główny i posuwowy - wykonywane są przez przedmiot obrabiany, przy nieruchomym narzędziu.
Poszczególne odmiany kinematyczne wierceń, pogłębiania i rozwiercania mają pewne cechy wspólne, np: parametry skrawania, mechanika skrawania, możliwości kształtowania poszczególnych rodzaji powierzchni.
2. Geometria ostrza w układzie narzędzia: wiertła krętego, rozwiertaka:
zalecany kąt przystawienia kappa r wynoszą 60*. Kąt natarcia rozwiertaków zdzieraków zależą głównie od właściwości materiału obrabianego i materiału ostrza. W rozwiercaniu zgrubnym rozwiertakami ze stali szybkotnącej najczęściej stosowany kąt natarcia gamma 0= 20*, podczas rozwiercania metali nieżelaznych i stopów lekkich gamma0=30* podczas rozwiercania żeliwa o twardości HB<=200 gamm0=6-10*. kąt pochylenia linii śrubowejj rowków wiórowych lambdaprims=15-20*
geometria ostrza wiertla wkretego : kat wierzcholkowy 2kappa r równy podwojonemu kątowi przystawienia, zależy głównie od właściwości materiału obrabianego i wynosi najczesciej 118*. Pomocniczy kąt przystawienia kappa r prim wynika ze zbieżności wiertła w kierunku uchwytu. Kąt zawarty między scinem a krawędzia skrawającą tao, mierzony w płaszczyznie tylnej Pp wiertła, wynosi około 50--55*, mniejsze wartośći odpowiadają średnicom poniżej 12mm
4. Kinematyka i odmiany kinematyczne: frezowania:
- frezowanie przeciwbieżne – przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu ostrzy freza,
- frezowanie współbieżne – przedmiot obrabiany wykonuje ruch posuwowy w
kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu ostrzy freza.
6. Charakterystyka przekroju warstwy skrawanej i rozkład składowych sił skrawania przy: frezowaniu współbieżnym i przeciwbieżnym:
-przy frezowaniu przeciwbieżnym wady:
-składowa pionowa usiłuje podnieść obrabiany przedmiot (drgania)
- podczas wcinania następuje poślizg i zgniot przedmiotu
- pogorszona gładkość obrabianej pow.
- mniejsza trwałość ostrza
- większe zapotrzebowanie mocy poślizgu
- szybsze zużycie ostrzy
zalety: -mała czułość na luzy w mech. posuwu stołu(nakrętka dociskana do śruby)
- dobre przy frezowaniu materiałów niepodatnych na zgniot(żeliwo szare)
-przy frezowaniu współbieżnym
zalety- ostrza frezu skrawa warstwę grubości od maksymalnej do zera przy wyjściu, dlatego poślizg w czasie używania ostrza nie występuje
- dociskanie przedmiotu obrabianego do stołu
-lepsza gładkość powierzchni
wady – przy frezowaniu materiałów o utwardzonej warstwy wierzchniej powierzchni obrabianej, warunki wcinania ostrza są mniej korzystne nie przy przeciwbieżnym
- możliwość występowania luzu między śrubą a nakrętką
dawiddd93