DWÓJNI~1.DOC

(43 KB) Pobierz
Dwójniki klasyczne, elementy osobliwe i ich połączenia.

LABORATORIUM Z ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ

 

 

 

 

Wydział Elektryczny

Kierunek Elektrotechnika

R.ak. 1997/98 Sem.II  Studia dzienne inżynierskie

 

 

 

Grupa 1, Sekcja 5

ADAM DUDEK

OLIWER PALARZ

 

 

 

 

 

DWÓJNIKI KLASYCZNE, ELEMENTY OSOBLIWE I ICH POŁĄCZENIA.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kondensator połączony szeregowo z rezystorem.

 



                                                               i  

 



 

 







                                                                                         u

 

 

 

Dwójnik charakteryzujący się zdolnością do akumulacji energii w polu elektrycznym. Krzywą zależności prądu od napięcia na kondensatorze opisuje równanie elipsy:

              (uc/|Em|)2 + (ic/w |Em|)2 = 1

                            e(t) = |Em| cos wt, uc(t) = e(t), ic(t) = C dUc/dt = - wc |Em| sin wt

Dla dowolnej chwili czasu moc chwilową reprezentują powierzchnie prostokątów. Magazynowanie energii (moc dodatnia) w polu elektrycznym następuje w I i III ćw., oddawanie

energii (moc ujemna) do źródła.

 

Charakterystyka rzeczywista  badanego układu jest wyraźnie zniekształcona i przesunięta .

Wartość dołączonej szeregowej rezystancji liniowej wpływa na pochylenie charakterystyki.   Spłaszczenie charakterystyki w osi napięcia może świadczyć o dużej susceptancji pojemnościowej.

 

 

Cewka połączona szeregowo z rezystorem.

 

           f  = 150Hz                                                        f  =  900Hz





                                  i                                                                                       i



 



 









                                                        u                                                                                        u        

 

 

 

 

 

Dwójnik charakteryzujący się zdolnością do akumulacji energii w polu magnetycznym. Krzywą zależności prądu od napięcia na kondensatorze opisuje równanie elipsy:

              (u/|Em|)2 + (i/|Em|/wL)2 = 1

Położenie poszczególnych fragmentów charakterystyki w odpowiednich ćwiartkach układu współrzędnych informuje o charakterze pracy elementu - w ćw. I i III następuje gromadzenie energii w polu magnetycznym (moc dodatnia) w ćw. II i IV oddawanie energii.

Wartość szeregowej rezystancji liniowej wpływa na pochylenie i rozciągnięcie charakterystyki, gdy wartość tej rezystancji jest minimalna, krzywa zbliża się do idealnej, nie osiągając jej jednak ze względu na pewną wartość rezystancji wewnętrznej cewki.

 

Ujemna rezystancja.

 





                                    i                                                                                      i      





 

 

 









                                                           u                                                                                      u

 

 

 

 

 

Dwójnik o ujemnej rezystancji, dla którego wzrost napięcia powoduje zmniejszanie się prądu i odwrotnie, wskutek wzrostu prądu zmniejsza się napięcie na jego zaciskach:

              u(t)=-Ri(t)

Charakterysytka idealna położona jest w II i IV ćwiartce i przechodzi przez początek układu współrzędnych u-i, idealna rezystancja ujemna dostarcza więc nieograniczonej mocy.

W przypadku elementu rzeczywistego, symulowanego odpowiednimi układami, otrzymanie charakterystyki rezystancji ujemnej w nieograniczonym zakresie napięć i prądów jest fizycznie niemożliwe. Stąd charakterystyka badanego układu realizuje właściwości ujemnej rezystancji jedynie w wąskim zakresie napięć.

 

 

Dioda połączona szeregowo z rezystorem.

 





                             i                                                                                 i       

 

 





 













                                                   u                                                                                    u

 

 

 

 

 

Dla elementu idealnego, spolaryzowanego w kierunku przewodzenia wartość napięcia  przewodzenia dąży do zera (Uf = 0), dla polaryzacji dwójnika w kierunku zaporowym, napięcie przebicia Up dąży do ¥  (Up = ¥ ).

W przypadku badanego elementu rzeczywistego, w zależności od wartości rezystancji szeregowej zmieniało się nachylenie charakterystyki  w I ćw., dla minimalnej wartości tej rezystancji charakterystyka ta staje się charakterystyką diody rzeczywistej. Nieznaczne odchylenie charakterystyki w I ćw. od osi prądu spowodowane jest spadkiem napięcia na złączu p-n (około 0,7V dla badanej diody krzemowej), natomiast drobne odchylenie tej charakterystki w IV ćw. od osi napięcia wynika z prądu wstecznego (rzędu nA) diody.

 

Dioda.

Kierunek przewodzenia                                                           kierunek zaporowy







         





                              i                                                                                        i  

 

                            Du



                                                                                                                                                         





                                                                                                                                                                         

               

                                                          u 

 

 

 

 

 

Przy przepływie prądu w kierunku przewodzenia rezystancja złącza p-n jest niewielka i na diodzie występuje niewielki spadek napięcia DU. Przy zwiększaniu napięcia w kierunku zaporowym prąd wsteczny wzrasta w niewielkim stopniu , gdyż  dioda ma wtedy bardzo dużą rezystancję (rzędu 10^6 W) . Jednak po przekroczeniu pewnej wartości tego napięcia prąd wsteczny gwałtownie wzrasta.

     

Kondensator.

 

              150 Hz                                                                        900 Hz









                                   i                                                                                                       i





 

 

 





                                                                u                                                                                                

 

 

 

 

 

 

 

Dwójnik charakteryzujący się zdolnością do akumulacji energii w polu elektrycznym.



Równanie opisujące krzywą zależności prądu od napięcia ma postać :

                                  

Jeżeli dwójnik pojemnościowy bez ładunku początkowego zostanie włączony do dowolnego obwodu elektrycznego o wymuszeniach stałych , to w chwili włączenia jego napięcie jest równe zeru, natomiast prąd może przyjąć dowolne wartości ze zbioru liczb rzeczywistych. Po naładowaniu dwójnika prąd ten jest równy zeru , a napięcie ustalone jest parametrami obwodu , od których zależy także sposób przejścia do stanu ustalonego.                                                                      

5

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin