KATECHEZA O ŚW. FRANCISZKU
Temat: ŚWIĘTY FRANCISZEK – MIŁOŚNIK PRZYRODY
Cel d: Przybliżenie postaci św. Franciszka z Asyżu, zachwyconego przyrodą, kochającego stworzenia, których źródłem jest Bóg.
Cel w: Naśladowanie drogi świętości Franciszka.
1. Wprowadzenie
Odczytanie modlitwy św. Franciszka „Pochwała stworzenia”.
„Najwyższy, wszechpotężny, dobry Panie,
Twoje jest słowo, chwała i cześć i wszelkie błogosławieństwo.
Pochwalony bądź Panie,
Przez brata naszego – księżyc i nasze siostry – gwiazdy.
Pochwalony bądź Panie, przez brata naszego – wiatr
I przez powietrze oraz czas pochmurny i pogodny.
Pochwalony bądź Panie, przez siostrę naszą, matkę – ziemię,
Która nas żywi i chowa
I rodzi różne owoce z barwnymi kwiatami i ziołami.
Chwalcie i błogosławcie Pana i czyńcie Mu dzięki,
I służcie Mu z wielką pokorą”.
Stawiamy pytania:
Ø Co zaskoczyło was w tej modlitwie?
Ø Jak nazwane zostały gwiazdy, słońce, księżyc, ziemia?
Ø Dlaczego zostały tak nazwane?
Ø Co możemy powiedzieć o autorze tej modlitwy?
Wprowadzamy w temat katechezy
Autorem modlitwy „Pochwała stworzenia” jest św. Franciszek. Na dzisiejszej katechezie postaramy się zapoznać z jego postacią. Szczególną uwagę zwrócimy na jego doskonałe umiłowanie przyrody, która jest jakby domem Boga.
2. Podanie Prawdy
Po wypowiedziach dzieci przedstawiamy bardziej szczegółowo opis życia św. Franciszka.
Wiele lat temu (na przełomie XII i XIII w.) w Asyżu żył chłopiec o imieniu Giovanni, ale ojciec nazywał go Francesco. Pochodził z bardzo bogatej rodziny kupieckiej i dlatego jego życie było dostatnie. Po przejściu bardzo ciężkiej choroby chłopiec zobaczył, że są inne wartości niż dobra materialne, tak ulubione przez jego ojca. Zapragnął pomagać ludziom ubogim. Postanowił rozdać majątek, lecz temu stanowczo sprzeciwił się jego ojciec. Doszło do tego, że Franciszek opuścił rodziców i założył zakon braci mniejszych (franciszkanie). Uczył ludzi patrzeć z wdzięcznością na ziemię stworzoną przez Boga z miłości, poznawać prawa natury i je szanować.
Stworzenia wyczuwały miłość św. Franciszka i odwzajemniały się posłuszeństwem. Ptaki milkły gdy przemawiał i słuchały jego kazania. Z wilkiem zawarł przymierze, aby nie krzywdził mieszkańców Gubbio. Św. Franciszek uwalniał baranki niesione na targ, przenosił robaczki z drogi w bezpieczne miejsca, przywracał wolność ptakom i rybom. Kwiaty nazywał resztką rajskiego kobierca, po którym przechadzał się najwyższy Pan. Uważał, że obcowanie z przyrodą jest obcowaniem z samym Stwórcą.
Franciszek uważał się za brata przyrody. Braćmi i siostrami nazywał całe stworzenie (słońce, księżyc, gwiazdy itd.). Z bogactw przyrody korzystał jak z darów Pana z poczuciem wielkiej wdzięczności a zarazem odpowiedzialności.
29 listopada 1979 r. papież Jan Paweł II ogłosił św. Franciszka patronem ekologów, czyli ludzi, którzy swoją wiedzą i pracą przyczyniają się do ochrony środowiska naturalnego przed zanieczyszczeniem.
3. Pogłębienie
Ø Co wam się podoba w postaci św. Franciszka z Asyżu?
Ø Czym niektórzy współcześni ludzie różnią się od św. Franciszka?
Ø Które stworzenia są najbardziej przez nich krzywdzone?
Zabawa „św. Franciszek wśród nas”.
1. Wybieramy spośród dzieci św. Franciszka.
2. Dzielimy klasę na dwie grupy:
Ø Grupa I to współcześni ludzie.
Ø Grupa II to stworzenia: kwiaty, ptaki, zwierzęta, drzewa, woda, las, ziemia.
Przebieg zabawy:
Poszczególne „stworzenia” przypinają sobie kartki z nazwą np. drzewo, ziemia itd. następnie siadają w kręgu. W środku stoi św. Franciszek. Na krzesełkach siedzą pozostałe dzieci.
Stworzenia po kolei skarżą się św. Franciszkowi na złe traktowanie ich przez człowieka. Św. Franciszek pociesza np. drzewo i poucza pozostałe dzieci, jak mają postępować wobec drzew i dlaczego nie wolno ich niszczyć.
4. Zastosowanie
Ø Jakiej postawy wobec przyrody uczy nas św. Franciszek?
Ø Co musimy od dzisiaj zmienić w naszym postępowaniu, abyśmy mogli nazwać siebie braćmi lub siostrami stworzeń?
Na koniec sygnalizujemy sprawę ekologii, troski o piękno świata i jego czystość.
1
Ecce_Ego