Cabot Patricia - Markiz.pdf - romans historyczny - jacek4xl

PATRICIA CABOT

MARKIZ

Dla Benjamina

CZ ĦĺĘ PIERWSZA

Londyn, kwiecie ı 1870

Nie jad ħ . - Dziewczyna wiła si ħ w u Ļ cisku starszego od niej m ħŇ czyzny. - Mówiłam ci

ju Ň . Pu Ļę mnie!

Był ju Ň zm ħ czony przekonywaniem jej. Czasami wydawało mu si ħ , Ň e jedyne, czym

zajmował si ħ przez ostatnie siedemna Ļ cie lat, to przekonywanie i kłócenie si ħ z ni Ģ .

- Jedziesz - o Ļ wiadczył tak gro Ņ nie, Ň e stoj Ģ cy obok powozu lokaj wyprostował si ħ i

kierował wzrok wsz ħ dzie, byle nie w stron ħ pracodawcy.

- Nie jad ħ ! - krzykn ħ ła ponownie staraj Ģ c si ħ wyszarpn Ģę nadgarstek z silnych

m ħ skich dłoni. - Powiedziałam, Ň eby Ļ mnie pu Ļ cił.

M ħŇ czyzna westchn Ģ ł. A wi ħ c w taki sposób miało si ħ to potoczy ę . No có Ň , powinien

był przewidzie ę . Wszystko na to przecie Ň wskazywało. Przed godzin Ģ wi Ģ zał przed lustrem na

nowo fular. Duncan był doskonałym lokajem, to prawda, ale starzał si ħ , stawał zupełnie

niepodatny na subtelne zmiany w m ħ skiej modzie, które zreszt Ģ niezmiernie go irytowały.

Fular chlebodawcy wci ĢŇ wi Ģ zał tak, jak robił to od ponad dwudziestu lat, zmuszaj Ģ c tym

samym Burke'a do wi Ģ zania go po kryjomu na nowo. Gdy wła Ļ nie to robił godzin ħ temu. do

salonu całkowicie bez zapowiedzi wpadła panna Pitt, najwyra Ņ niej silnie poruszona.

- Mój panie! - zawołała starsza pani. Po jej okr Ģ głych policzkach spływały strumienie

łez. - Ona jest niemo Ň liwa! Niemo Ň liwa, słyszy pan? Od nikogo, powtarzam, od nikogo nie

mo Ň na oczekiwa ę , Ň e pogodzi si ħ z tak obra Ņ liwym zachowaniem... - Przycisn ħ ła trz ħ s Ģ c Ģ si ħ

dło ı do ust i opu Ļ ciła pomieszczenie.

Burke nie miał całkowitej pewno Ļ ci, ale wygl Ģ dało na to, Ň e panna Pitt wła Ļ nie zło Ň yła

wymówienie. Z westchnieniem doko ı czył wi Ģ zanie fularu. Teraz ju Ň nie było potrzeby, Ň eby

Ļ wietnie wygl Ģ dał. Tego wieczoru nie b ħ dzie, jak wcze Ļ niej planował, cieszył si ħ

towarzystwem niezrównanej Sary Woodhart. Nie, b ħ dzie musiał zast Ģ pi ę pann ħ Pitt i

towarzyszy ę Isabel na balu kotylionowym u lady Peagrove.

Niech to wszyscy diabli!

A teraz to wij Ģ ce si ħ w jego u Ļ cisku bezczelne dziewczynisko próbowało go ugry Ņę -

tak, ugry Ņę - Ň eby tylko si ħ uwolni ę . Miał szczer Ģ nadziej ħ , Ň e nie widział tego Ň aden z

s Ģ siadów. Takie publiczne okazywanie zło Ļ ci zaczynało si ħ stawa ę nieco kr ħ puj Ģ ce. Jeszcze

kilka lat temu, gdy córka była młodsza i mniejsza, nie miałoby to w ogóle miejsca, ale teraz...

Burke przyłapał si ħ na marzeniach o fajce i cieple, płyn Ģ cym z kominka w bibliotece.

Tak, pragn Ģ ł tego bardziej nawet ni Ň towarzystwa godnej poszanowania pani Woodhart.

Dobry Bo Ň e! Czy to mo Ň liwe? Czy Ň by zaczynał si ħ starze ę ? Duncan ju Ň kilka razy dał

mu to do zrozumienia. Oczywi Ļ cie, nie w bezpo Ļ redni sposób. Dobry lokaj zawsze uwa Ň a, Ň e

jego pan jest w najdoskonalszej formie. Ale którego Ļ ranka miał czelno Ļę przygotowa ę dla

niego flanelow Ģ kamizelk ħ . Flanelow Ģ ! Tak jakby Burke miał prawie pi ħę dziesi Ģ t siedem lat,

a nie swoje wci ĢŇ przecie Ň młodzie ı cze trzydzie Ļ ci sze Ļę . Tak, jakby był ju Ň zniedoł ħŇ niałym

starcem, a nie m ħŇ czyzn Ģ w kwiecie wieku, za którego si ħ uwa Ň ał i co potwierdzało wiele

atrakcyjnych kobiet w Londynie, nie wył Ģ czaj Ģ c błyskotliwej pani Woodhart. Jedno było

pewne - tego dnia Duncan otrzymał dobr Ģ lekcj ħ . Tak Ģ sam Ģ dostanie teraz Isabel. Zobaczy,

Ň e z ojcem nie ma Ň artów. Tym bardziej Ň e pragn Ģ ł tylko jej dobra.

- A ja - schylił si ħ i z łatwo Ļ ci Ģ , nabyt Ģ poprzez dług Ģ praktyk ħ , przerzucił jej ciało

przez rami ħ , jakby było workiem pszenicy - powiedziałem, Ň e jedziesz.

Isabel wydała z siebie pisk tak przenikliwy, i Ň wydawało si ħ , Ň e dociera przez g ħ st Ģ

mgł ħ do najdalszych zak Ģ tków Park Lane, a zapewne słycha ę go było i w całym Londynie. W

tej mgle min Ģ godziny, nim uda im si ħ przedrze ę ulicami miasta i stan Ģę w drzwiach domu

lady Peagrove. To wła Ļ nie Burke'owi było najbardziej potrzebne: g ħ sta, dusz Ģ ca mgła i

rozhisteryzowana Isabel. Jedyne, co mogło mu si ħ przyda ę bardziej, to kula w łeb. Albo

sztylet prosto w serce.

Po chwili wydawało si ħ , Ň e jego drugie Ň yczenie zostanie spełnione. Tyle Ň e intruz,

który wyłonił si ħ nieoczekiwanie z mgły, zamiast sztyletu dokładnie skierował w stron ħ jego

serca czubek parasolki. Albo tam, gdzie by ę powinno serce, którego, według krzycz Ģ cej co sił

w płucach Isabel, jej ojciec w ogóle nie miał.

- Pani wybaczy - zwrócił si ħ Burke do wła Ļ cicielki parasolki, wła Ļ ciwie całkiem

spokojnie jak na m ħŇ czyzn ħ o reputacji gwałtownika - ale czy mogłaby pani łaskawie opu Ļ ci ę

t ħ rzecz? Przeszkadza mi w dostaniu si ħ do powozu.

- Jeszcze jeden krok, a powa Ň nie zagro Ňħ pana nadziejom na spłodzenie spadkobiercy

- odrzekła wła Ļ cicielka ostro zako ı czonego przedmiotu głosem zadziwiaj Ģ co twardym jak na

stworzenie tak... có Ň , drobne.

Burke zerkn Ģ ł na lokaja. Czy to tylko wyobra Ņ nia, czy te Ň naprawd ħ został zaczepiony

na progu własnego domu - i to w dodatku w Park Lane, najbardziej ekskluzywnej dzielnicy

Londynu - przez zupełnie obc Ģ osob ħ ? Gorzej nawet, przez zupełnie obc Ģ osob ħ , nale ŇĢ c Ģ do

kobiet dokładnie tego pokroju, których tak wytrwale unikał w czasie wszelkiego rodzaju

towarzyskich spotka ı .

No tak, ale któ Ň mógł go za to wini ę ? Przecie Ň zawsze w samym Ļ rodku konwersacji z

któr ĢĻ z takich istot - które, prawd ħ powiedziawszy, nie były zazwyczaj zbyt błyskotliwymi

rozmówcami - nagle znik Ģ d pojawiała si ħ jej obwieszona klejnotami mamu Ļ ka i uprzejmie,

lecz stanowczo zabierała od niego swoje kochane male ı stwo.

Teraz jednak nie było w pobli Ň u Ň adnej mamusi. Ta młoda kobieta była zupełnie

sama. Nierozs Ģ dnie sama w noc tak mglist Ģ , jakiej Londyn nie do Ļ wiadczył od dawna. Gdzie

podziewała si ħ jej przyzwoitka? To oczywiste, Ň e tak młoda kobieta powinna mie ę j Ģ

chocia Ň by po to, by nie pozwoliła jej na gro Ň enie d Ň entelmenom czubkiem parasolki, tak

jakby nale Ň ało to do jej zwyczajów.

Co miał teraz zrobi ę ? Gdyby na jej miejscu znajdował si ħ jaki Ļ m ħŇ czyzna, Burke bez

wahania powaliłby go jednym ciosem, przest Ģ pił przez jego le ŇĢ ce ciało i pod ĢŇ ył w stron ħ

powozu. Gdyby to było konieczne, wyzwałby go nawet na pojedynek i z ogromn Ģ

przyjemno Ļ ci Ģ , spowodowan Ģ jego dzisiejszym nastrojem, pocz ħ stował ołowian Ģ kulk Ģ .

Ale ona nie była m ħŇ czyzn Ģ . Trudno było te Ň nazwa ę j Ģ kobiet Ģ . Burke przypuszczał,

Ň e z łatwo Ļ ci Ģ uniósłby j Ģ i usun Ģ ł z drogi, lecz było w nim co Ļ takiego, Ň e wystarczyło, by

dotkn Ģ ł kobiety, w szczególno Ļ ci bardzo młodej, i ju Ň Ļ ci Ģ gał sobie na głow ħ najró Ň niejsze

kłopoty. Co wi ħ c miał teraz zrobi ę ? Perry, w stron ħ którego zupełnie niepotrzebnie spojrzał,

nie stanowił nawet najmniejszej pomocy. On tak Ň e wpatrywał si ħ w nieznajom Ģ , a jego oczy

rozszerzyły si ħ do granic mo Ň liwo Ļ ci - oczywi Ļ cie nie na widok skierowanego w stron ħ

chlebodawcy czubka parasolki, ale bardzo szczupłych damskich kostek, całkiem wyra Ņ nie

ukazuj Ģ cych si ħ spod skraju spódnicy. Głupi chłopak. Burke widział oczami duszy, jak

nast ħ pnego dnia go zwalnia.

- Prosz ħ j Ģ postawi ę na ziemi - powiedziała młoda kobieta. - Natychmiast.

- Prosz ħ posłucha ę - rzekł głosem du Ň o spokojniejszym, ni Ň wskazywałyby na to

kotłuj Ģ ce si ħ w nim emocje. - Niech Ň e pani przestanie d Ņ ga ę mnie tym ostrym przedmiotem.

Tak si ħ składa, Ň e jestem...

- Ani troch ħ nie obchodzi mnie, kim pan jest - przerwała mu rezolutnie. - Postawi pan

t ħ dziewczyn ħ na ziemi i b ħ dzie si ħ uwa Ň ał za szcz ħĻ ciarza, je Ň eli nie zawołam policjanta. A

nie jestem wcale pewna, czy tak wła Ļ nie nie powinnam zrobi ę . W Ň yciu nie widziałam

niczego równie haniebnego: m ħŇ czyzna w pa ı skim zaawansowanym wieku, wykorzystuj Ģ cy

dziewczyn ħ , która jest najprawdopodobniej o połow ħ od pana młodsza.

- Wykorzystuj Ģ cy! - Burke był tak zaskoczony, Ň e prawie upu Ļ cił swój dziwnie nagle

znieruchomiały baga Ň . - Có Ň za impertynencja! Czy pani naprawd ħ uwa Ň a...

Cabot Patricia - Markiz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: