Fakty i Mity 2010-10.pdf

W POGONI ZA DIABŁEM

Â Str. 14-15

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 10 (522) 11 MARCA 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Nie wjedziesz na Ukrainę, jeśli nie opła-

cisz się mafii. Dolarami i hrywnami. Jak

rozpoznać przestępców? Sami się zgło-

szą – ubrani w mundury celników

i straży granicznej. I to nie są prze-

bierańcy. Tak działają polscy

i ukraińscy pogranicznicy.

W biały dzień. Dwa lata

przed Euro 2012!

Â Str. 3, 17

ISSN 1509-460X

100 egzorcystów z Niepokalanowa rusza w Polskę

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 10 (522) 5 – 11 III 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Biedacy korzystający z ośrodków dla bezdomnych Caritasu Ar-

chidiecezji Warszawskiej płacą pewną kwotę pieniędzy zależ-

ną (podobno) od ich możliwości. Już samo to jest skandalem,

ale jeszcze większy jest taki, że zarząd przebogatego Carita-

su kwot tych nie księgował lub drastycznie je zaniżał. Sprawą

zajmie się prokuratura.

Nadzorca

Aldona Kamela Sowińska (minister w rządzie Buzka) napisa-

ła traktat o etyce w biznesie. Część książki to ordynarny pla-

giat (słowo w słowo) pracy innego autora. Stanie za to przed

sądem, który być może wytłumaczy jej, co to takiego ta etyka.

W wielu Waszych listach i e-mailach pada pytanie: Dla-

z Unia zmusza człowieka do zaprzeczenia swojemu sta-

tusowi dziecka bożego, ustawodawstwo unijne pozbawia lu-

dzi części praw poprzez fałszywą tolerancję i wolność;

z ową fałszywą wolnością i tolerancją jest laickość pań-

stwa. Laickie, areligijne państwo rodzi totalitaryzm;

z państwo powinno we własnym interesie godzić się na

wolność publicznej ekspresji przekonań religijnych;

z w swoich działaniach władza musi kierować się zasa-

dami etycznymi, a te wypływają wyłącznie z religii; brak re-

ligijnych podstaw oznacza brak etyki;

z Europa, doprowadzając do stanu, w którym władza

pozbawiona jest podstaw etycznych (bo odwołanie do reli-

gii jest zakazane), spycha ludzi wierzących do getta. Ludzie

wierzący są zmuszani do obrony swoich przekonań metoda-

mi radykalnymi. Ekstrema religijnajest uprawniona, gdyż jest

jedyną metodą

obrony wolności.

Nietolerancję wyka-

zują zwolennicy pań-

stwa laickiego, którzy

domagają się m.in. usu-

nięcia krzyży z prze-

strzeni publicznej. To-

warzyszy temu za-

właszczanie przez śro-

dowiska laickie takich

pojęć jak wolność, pra-

wa człowieka, równość

wobec prawa.

Ojciec Maciej odkrył, że wartości te są dziełem chrześci-

jaństwa (czyt. katolicyzmu). I to ono jest podstawą rozwo-

ju. Według niego, wszelkie cywilizacje, które odrzuciły wiarę

w Chrystusa (czyt. papieża), zatrzymały się w rozwoju. Chrze-

ścijanie wiedzą, że mają obowiązki wobec swoich następ-

ców. Zmusza ich to do ciągłego myślenia, poszukiwania, po-

szanowania tradycji i kultury. Tylko ludzie wierzący potrafią

wyciągać wnioski z historii. Państwo laickie, pozbawiając

praw tych, dzięki którym następuje rozwój, skazuje się na

zagładę. Europa na własne życzenie ma problemy z terrory-

stami islamskimi, bo wcześniej pozbawiła praw chrześcijan.

Trzeba przyznać, że Zięba zna stare chwyty, na przykład

ten z przerobieniem agresora na ofiarę. Historycy wysiadają

przy jego intelekcie. Zna on m.in. rozwiązanie zagadki, dla-

czego Polska jest taka proamerykańska. Otóż wynika to

z bliskości kulturowej obydwu państw: zarówno Polska, jak

i USA zostały zbudowane na fundamencie religijnym. To reli-

gia niosła u nas i za oceanem tolerancję, wolność i równość.

O tym, że podstawy prawne i etyczne USA określili masoni,

a źródłem tolerancji jest tam pluralizm religijny – cicho sza.

Podobnie jak o tym, że od wieków przekleństwem (i jednym

ze źródeł upadku w XVII wieku) Polski i Polaków jest mono-

pol rzymskiej religii.

Oto wizja historii i współczesnego świata według kape-

lana i ojca duchowego rządzącej partii. Dzięki jego poglądom

i błyskotliwej karierze, jaką zrobił w PO, wiemy już dokład-

nie, komu miało się żyć lepiej: wszystkim Watykańczykom.

JONASZ

6,5 miliona złotych z dotacji UE przekazał prezydent Rado-

mia na zmianę ogrzewania w miejscowej katedrze. Na budo-

wę ścieżek rowerowych miasto przeznaczyło całe 2 miliony,

zaś na taki zbytek jak mieszkania socjalne – 6 milionów.

czego „FiM” prowadzą wojnę z Tuskiem, skoro to je-

dyna przeciwwaga dla dyktatury Kaczyńskich? Ale są też

protesty, że PO i rząd Tuska wspieramy. Cóż, antykleryka-

lizm, czyli brak zgody na dominację Kościoła i kleru w życiu

publicznym, łączy ludzi o różnych poglądach. A prawda zwy-

kle leży pośrodku, choć w przypadku tak postawionych tez

nawet tam trudno ją odnaleźć. Otóż my nie prowadzimy żad-

nej wojny, my tylko zwracamy uwagę na błędy i zaniechania

w wydaniu tego oraz każdego innego rządu. Za racjonalne

posunięcia chętnie chwalimy. Faktem jest, że w ostatnich wy-

borach Platformę poparli także światli antyklerykałowie w oba-

wie przed PiS-em. Co otrzymaliśmy w zamian?

Klerykalne rządy wymieszane z odro-biną

liberalizmu. Sługusy biskupów z PO już się

nie kryją po kątach, lecz za przyzwoleniem

premiera stają w pierwszym szeregu. To

oni (Gowin, Raś) wpadli na pomysł za-

warcia sojuszu taktycznego z Romanem Gier-

tychem i jego ludźmi w sejmiku małopolskim.

To Donald Tusk w wyborach do PE

w woj. podkarpackim na pierw-

szym miejscu umieścił ministran-

ta, orędownika koronacji Chry-

stusa na króla Polski – Mariana

Krzaklewskiego. Niektórzy dzia-

łacze PO mogliby mieć pogadan-

ki w Radiu Maryja. Chętnie przy

tym obrażają środowiska anty-

klerykalne i racjonalistyczne. Będąc przy władzy i korycie, kreu-

ją się na pokrzywdzonych i prześladowanych. Tusk – zapa-

trzony w swoją wizję Platformy bez idei i granic – liczy naj-

widoczniej także na poparcie radykalnych środowisk katolic-

kich w zbliżającym się maratonie wyborczym. Wszak pod da-

chem zwycięzców chroni się chętnie różne ptactwo.

Lewicowi i liberalni wyborcy PO patrzą na te zabiegi

z obrzydzeniem i rozpaczą. Ale cóż mają zrobić, skoro na le-

wicy uwiąd i tępota?

A konserwatyści z PO triumfują. Mało im roboczych kon-

sultacji z patronem Dziwiszem i biskupami. Z wdzięcznością

przyjęli też kościelnego nadzorcę w osobie dominikanina Ma-

cieja Zięby. Jest on dyrektorem państwowego Europejskiego

Centrum Solidarności, hojnie finansowanego przez ministra

kultury i dziedzictwa narodowego – Bogdana Zdrojewskiego

z PO. ECS, opanowana przez kler i ludzi Tuska, sprawuje nad-

zór nad etosem „Solidarności” – stawianiem pomników, or-

ganizowaniem wystaw i mszy rocznicowych. Obecnie głów-

nym jej celem jest wybudowanie do sierpnia 2012 roku gi-

gantycznego Europejskiego Centrum Solidarności, którego cień

ma przykryć zgliszcza sąsiedniej Stoczni Gdańskiej. Koszt in-

westycji – 300 milionów złotych – w połowie pokryją fundu-

sze strukturalne, a w połowie budżet Gdańska; jakby brakło,

to zawsze pod ręką jest Zdrojewski. Analizując plan Centrum,

naszpikowany bogo-papiesko-ojczyźnianymi akcentami, trze-

ba powiedzieć, że będzie to największy pomnik zwycięstwa

Watykańczyków nad polskim narodem. Za który jak zwykle

sami zapłacimy. A wszystko to w czasie największego od

dziesięcioleci kryzysu i bezrobocia, z inicjatywy

ponoć gospodarnej Platformy, za podszeptem

o. Zięby, nadzorcy z ramienia episkopatu.

Ten głosi ze swadą swoje kazania podczas

poważnych sympozjów, często z udziałem zagra-

nicznych, głównie unijnych gości. To zresztą dla

tych ostatnich niemała atrakcja – usłyszeć tuż

za miedzą poglądy rodem z Sudanu czy Arabii

Saudyjskiej. Oto niektóre z nich:

z Europa, w tym Polska, pod wpływem

wstrętnych racjonalistów szantażuje ludzi wie-

rzących alternatywą: albo jesteś religijnym czło-

wiekiem, albo dobrym obywatelem;

Cokolwiek by mówić, marzec zaczął się świetnie. OBOP prze-

prowadził sondaż na temat, którzy politycy raz na zawsze po-

winni odejść w niebyt i nie straszyć więcej Polaków. Pierwsze

miejsce w rankingu zajął Jarosław, drugie Lech Kaczyński.

„Czy wiecie, co to jest aquapark?” – zapytał bydgoskich stu-

dentów prezes PiS i szczerze dodał, że... sam do niedawna nie

wiedział. Po wykładzie na uniwersytecie żacy oświadczyli, że do-

tąd Jarosław Kaczyński ich przerażał, teraz już tylko śmieszy.

„Wasze serca są jak dom publiczny, z którego co pewien czas

wybiega prostytutka”... A cóż za cham powiedział takie zda-

nie? Nie żaden cham, tylko czcigodny rzecznik krakowskiej

kurii ks. Robert Nęcek. A do jakichże to zwyrodnialców? Do

internautów, którzy Nęcka nie lubią.

Radio Maryja szlocha, że padło ofiarą oszusta bankowego,

który w całym kraju rozprowadzał blankiety wpłat datków na

rozgłośnię Rydzyka z innym niż faktyczny numerem konta.

Może. Ale ponieważ w rozgłośni i w Rydzykowej fundacji

Lux Veritatis trwa właśnie kontrola Urzędu Skarbowego

(dot. nieprawidłowości podatkowych i rozliczeń), sprawdzili-

byśmy na miejscu kontrolerów (i prokuratury), czy ten trop

to nie jest wielka ściema mająca służyć zatarciu śladów.

W Radiu Maryja wystąpił szef czasopisma „Rurociągi” Wik-

tor Michałowski. Zachęcał do wpłat na Rydzykową geoter-

mię, przywołując „jednego z wielkich, nieżyjących polityków

świata, Mao Tse-tunga, który powiedział, że najdłuższy nawet

marsz zaczyna się od pierwszego kroku”. Ratuj się kto może!

„Wielki Marsz” wymyślony przez tego chińskiego zbrodnia-

rza kosztował życie 80 tysięcy jego żołnierzy.

Fot. PAP/Wiktor Dąbkowski

Wywalony na zbity pysk z roboty przez mieszkańców Łodzi

były prezydent Kropiwnicki został wykładowcą uniwersytetu.

Gość, który doprowadził miasto do zapaści gospodarczej, uczy

studentów... ekonomii. Potrzebne jest chyba jeszcze jedno re-

ferendum – tym razem uczelniane.

Łódź chce zostać europejską stolicą kultury. Nie zostanie, za

to ma szanse na miano stolicy absurdu. Oto w okresie reko-

lekcyjnym straż miejska wyłapuje wagarujące dzieci i siłą pro-

wadzi je do kościoła na rekolekcje. Proponujemy, by później

smarkaczy pakować od razu do poprawczaka.

Na świecie (i w Polsce) rośnie lawinowo liczba biskupów. Za-

trważająco maleje natomiast liczba zwykłych księży – podają

źródła watykańskie i zastanawiają się nad przyczyną tego zja-

wiska. Już tłumaczymy: każdy ksiądz chce być biskupem, za

to żaden biskup nie chce być zwykłym księdzem.

TVParafialna stoi na skraju bankructwa. Doszło do tego, że

żaden bank nie chce jej pożyczyć 100 mln złotych, które ma-

ją uratować budżet. Nie przeszkadza to wcale zarządowi te-

lewizji w zakupie 670 par luksusowych butów damskich i mę-

skich. A chcecie z buta? – odparł rzecznik TVP, gdy dzienni-

karze zaczęli interesować się tą sprawą.

Z powodu wykruszania się kandydatów na cudownie uzdro-

wionych przez JPII Watykan odnalazł włoskiego fryzjera ko-

munistę, który twierdzi, że w szpitalu spojrzał na portret JPII

i natychmiast został uzdrowiony z przepukliny.

Oskarżone o czarnoksięstwo małe dzieci są najpierw torturo-

wane, a później mordowane, np. poprzez spalenie na stosie.

W ciągu ostatnich kilku lat (nie w średniowieczu!) zginęło

w ten sposób ok. 15 tysięcy maluchów w Nigerii i w Kongu.

Mordercami są szamani? W pewnym sensie, bo dzieci wyła-

pują i zabijają chrześcijańscy duchowni, tropiciele szatana...

Do tej szokującej sprawy wrócimy wkrótce.

W Watykanie specjalna konferencja biskupów będzie debato-

wać nad ogłoszeniem piątego, antybiblijnego dogmatu o Ma-

ryi (po bożym macierzyństwie, zawsze dziewictwie, niepoka-

lanym poczęciu i wniebowzięciu). Teraz Maryja miałaby zo-

stać ogłoszona współodkupicielką ludzkości. „Bo to może spo-

wodować jeszcze bardziej efektywne jej wstawiennictwo

u Boga” – brzmi uzasadnienie. Czyli jak Maryję uhonoruje-

my, to się nam odwdzięczy. Przecież to oczywiste.

W prawicowej telewizji FOX kandydatka do tytułu miss Kali-

fornii, niejaka Lauren Ashley, oświadczyła, że wszyscy geje po-

winni zostać zabici, bo tak stanowi Biblia. Świetnie, ale – zgod-

nie z tą samą Biblią – kobieta, która chodzi skąpo ubrana i pod-

nieca mężczyzn, musi zostać niezwłocznie ukamienowana.

Nr 10 (522) 5 – 11 III 2010 r.

GORĄCY TEMAT

Ukrainę. Z dwóch

powodów: żeby

sprawdzić, co czeka

kibiców pragnących uczestniczyć

w piłkarskim święcie EURO 2012

oraz przekonać się, z jakim efektem

realizowany jest rządowy program

uszczelnienia granicy wschodniej

za cenę prawie 700 mln zł. Poje-

chaliśmy całkiem incognito, wybie-

rając drogowe (tylko dla zmotory-

zowanych) przejście graniczne Kor-

czowa-Krakowiec, o którym słysze-

liśmy legendy, że zamieniło się w pry-

watny biznes kilku ustosunkowanych

spryciarzy ze służby celnej. Wraca-

jąc, mieliśmy ze sobą litr ukraińskiej

wódki, cztery paczki ichnich papie-

rosów oraz wrażenia. Papierosy wy-

paliliśmy, oczekując w nerwach

na szczęśliwy powrót do Polski, a gdy

tylko to marzenie się ziściło, nie-

zwłocznie wypiliśmy całą wódkę

na pohybel rodzimym cwaniakom

i „przyjaciołom” ze Wschodu. Po-

zostały takie oto wrażenia...

kolejce, gdzie trzeba czasem od-

stać nawet kilkanaście godzin

– uprzedza nasz cicerone .

Z Radymna wyruszamy dwoma

samochodami: Andrzej wiezie swo-

im jednego z naszych dziennikarzy,

pół godziny za nimi startuje dwu-

osobowa ekipa „FiM” nieoznakowa-

nym pojazdem służbowym. W Kor-

czowej pustki: na trzech pasach od-

praw (jeden dla obywateli państw

Unii Europejskiej, dwa dla Ukraiń-

ców) zaledwie 4 auta wyjeżdżające

z Polski. Kilkanaście metrów obok

trzy oczekują na odprawę wjazdo-

wą. Wehikułu „mrówki” już nie wi-

dać. „Brali bez zmrużenia oka, więc

przejechaliśmy jak po maśle” – mel-

duje telefonicznie nasz zwiadowca.

Formalności po polskiej stronie

załatwiamy w kilka minut i po chwi-

li przejmują nas Ukraińcy. Postana-

wiamy zaryzykować: pierwszą barie-

rę atakujemy bez żadnych łapówek.

Pogranicznik wertuje paszporty i wy-

raźnie zdegustowany pogwałceniem

„tradycji” usiłuje znaleźć haka. Jego

podobno powinien. Czyżby Taras

nie znał języka polskiego? Nic z tych

rzeczy. On wszystko świetnie rozu-

mie, ale „prawo jest prawem, więc

musicie zawracać, bo pod żadnym

pozorem dalej was nie przepusz-

czę” – oświadczył i nawet nie chciał

słuchać, że jego kolega ze straży

granicznej nie zakwestionował do-

kumentu.

Zrezygnowani wkładamy do pasz-

portu 10 hrywien i pokornie prosi-

my o powtórną kontrolę. Gdy Taras

otwiera okładki, ogarnia go furia:

– Co wy mi tu dajecie, na ka-

wę?! Natychmiast zabierać się stąd!

– krzyczy.

Trzecie podejście z dziesięcio-

dolarówką natychmiast studzi emo-

cje. Celnik chowa pieniądze do kie-

szeni i oddala się z papierami

do budki. Po chwili wraca z komu-

nikatem, że podbija stawkę.

– Jeszcze raz tyle dla mojego kie-

rownika i pięćdziesiąt hrywien dla po-

granicznika, bo złamaliście „tradycję”

– oznajmia urzędnik państwowy.

wypełniać się samochodami. W więk-

szości na ukraińskich numerach i do-

skonale pamiętających czasy Breż-

niewa . Choć granica jest całkiem pu-

sta, kierowcy dalej nie jadą. Mijają

godziny, na plac nie wciśnie się już

nawet „maluch”, a ludzie żują pest-

ki słonecznika i wciąż czekają. Na co?

– Szworak jeszcze grasuje – wy-

jaśnia jeden z Ukraińców.

Cóż to za zwierzę ów „szworak”?

Tego dowiemy się wkrótce...

Około godz. 16 wraca nasz prze-

wodnik, a chwilę później plac bły-

skawicznie pustoszeje. Kilkadziesiąt

pojazdów (najwyraźniej szczególnie

uprzywilejowanych) podjeżdża i za-

trzymuje się tuż przed stanowiska-

mi celników (ukraińscy pogranicz-

nicy nie popędzają), natomiast po-

zostałe formują długą na kilometr

kolejkę. I znowu wszyscy czekają...

Uzgadniamy taktykę powrotu

do Polski: samochód firmowy jedzie

„zerówką”, trzeci dziennikarz prze-

siada się do Andrzeja i uzbraja

w cierpliwość.

Za dopuszczenie do pasa bezcło-

wego kierujący ruchem żołnierz bierze

rutynowe 10 hrywien, ale celnik Wi-

talij Łobodziński (nr służb. LV-3515)

jakby już na nas czekał, bo nawet

nie zagląda do bagażnika, tylko od ra-

zu domaga się upoważnienia, za któ-

re zapłaciliśmy haracz na wjeździe:

za ekspresową usługę. I... „jeszcze

pięćdziesiąt dla kierownika” – na-

lega Witalij.

Postanawiamy chociaż trochę od-

kuć się na pograniczniku i nie wkła-

damy mu w paszport nawet „piątki”.

– Ponieważ przejechaliście linię,

dostajecie dwa lata zakazu wjazdu

na Ukrainę! – rewanżuje się Andrij

Czaban (nr służb. LV-1771).

Powód? Na wysokości jego sta-

nowiska namalowano na asfalcie pas

(absolutnie tego dnia niewidoczny

pod warstwą błota), którego nie wol-

no przekroczyć przed kontrolą pasz-

portową, a nasze przestępstwo po-

legało na tym, że zatrzymaliśmy się

o jakiś metr za daleko.

Nasi załatwiają sprawę w pięć

minut (celnik nawet nie zbliża się

do samochodu) i wreszcie jesteśmy

u siebie. Mamy tu okazję zaobser-

wować, co było przyczyną dziwne-

go zachowania kilkuset ukraińskich

kierowców zwlekających z odprawą,

choć granica była przejezdna. Oka-

zało się, że przeszkodę stanowił

wspomniany wcześniej Dariusz

Szworak , absolwent Wojskowej

Szkoły Oficerskiej we Wrocławiu,

a obecnie funkcjonariusz Granicz-

nego Referatu Zwalczania Przestęp-

czości w Korczowej (elitarna jed-

nostka w charakterystycznych czar-

nych uniformach), który kręci się

między samochodami z psem Qu-

esto i bez pudła typuje „na jamę”

(do szczegółowej kontroli) niedoin-

formowanych nieszczęśników z ukry-

tymi w „bunkrach” (skrytkach) pa-

pierosami.

– Ten facet ma dobre oko i wy-

jątkowo dokuczliwy zwyczaj nieod-

puszczania żadnym znajomym ani

nawet swoim sąsiadom z Żurawi-

cy, więc na jego zmianie Ruscy nie

jeżdżą – wyjaśnia polski kierowca

transportujący codziennie z Ukra-

iny benzynę „pod korek” i dodat-

kowy kanister.

Mafia celna

Po stronie ukraińskiej zorganizowana banda

rozbójników w mundurach, a w Polsce

„Traktorzysta”, „Pudzian”, „Złoty”, „Kokon”

i im podobni. Na szczęście tylko kilku;

niestety – też w mundurach...

Andrzej , mieszkaniec przygra-

nicznego Radymna kursujący

na Ukrainę kilka razy w tygodniu

i dorabiający sobie „mrówczym”

stamtąd importem taniego niczym

barszcz paliwa, papierosów oraz al-

koholu, udziela nam przed wyjaz-

dem instruktażu.

– Naszykujcie kilka banknotów

o nominałach dziesięciu hrywien

(równowartość ok. 3,8 zł – dop. red. ).

Jak już tam będziecie, to przy każ-

dym stanowisku kontroli wkładajcie

jeden banknot do paszportu. Trze-

ba dać wopiście, celnikowi i patro-

lowi milicji, który niechybnie zaczai

się tuż za przejściem. Oni nazywa-

ją te wziątki „tradycją”. Jak nie da-

cie, będą kłopoty. Wracając, może-

cie wywieźć, ile tylko dusza zapra-

gnie, ale po polskiej stronie nie moż-

na mieć: więcej niż zatankowany

do pełna zbiornik paliwa, więcej niż

litr wódki, cztery litry wina i 40 sztuk

papierosów na głowę. W razie wpad-

ki nie wykpicie się żadną łapówką,

bo nasi celnicy w ogóle nie biorą

w łapę, a ściślej rzecz ujmując

– nie w ten sposób – podkreśla.

Ale jeśli, to jak?

– Pogadamy, jak sobie wszyst-

ko dokładnie obejrzycie. Tylko za-

strzegam: jeśli chcecie poczuć kli-

mat, to nie wracajcie „zerówką”

(tzw. pas bezcłowy – dop. red. ), bo

przelecicie nią w moment, a najcie-

kawsze rzeczy dzieją się w normalnej

podejrzenia wzbudza wpisany na tzw.

karcie migracyjnej turystyczny mo-

tyw podróży oraz zaczerpnięty

z książki telefonicznej adres doce-

lowy we Lwowie.

– Czego tu u nas szukacie? – roz-

poczyna przesłuchanie człowiek

w mundurze.

– Chcemy odwiedzić przyjaciół,

panie oficerze – odpowiadamy przy-

milnie.

– Adres jest nieprawidłowy. We

Lwowie nie ma podanej przez was

ulicy!

– Być może przekręciliśmy ja-

kąś literę, ale znajomi będą czekać

na rogatkach miasta, więc z pewno-

ścią się nie zgubimy.

Przez prawie pół godziny śled-

czy wypytuje, cóż to za firma ta Bła-

ja News i czym się zajmuje, stuka

palcem w klawiaturę komputera, sta-

rannie sprawdza wszystkie dokumen-

ty, interesuje się nazwiskami i zawo-

dem „znajomych ze Lwowa”, aż

wreszcie oddaje nas w łapy celni-

ków. Konsekwentnie idziemy po ban-

dzie, czyli wciąż bez „tradycji”. Cel-

nik Taras Snitowski (na jego pla-

kietce służbowej widnieje numer LV-

-3689) jest o niebo bystrzejszy od ko-

legi pogranicznika. Okazuje się, że

wystawionego przez Jonasza uwie-

rzytelnionego notarialnie upoważ-

nienia do podróżowania samocho-

dem firmowym za granicą nie pod-

żyrował nam tłumacz przysięgły, choć

Choć granica jest całkiem pusta,

kierowcy dalej nie jadą

Dajemy. Prosto do łapy, nie ba-

wiąc się w żadne kamuflaże. Tuż

za przejściem czeka oczywiście mi-

licja. Już nie kombinując, wkładamy

w paszport 20 hrywien i wreszcie

jesteśmy na Ukrainie. Za 20 dola-

rów i 70 hrywien, czyli ok. 80 zł. Pra-

wie po godzinie, choć granica była

całkiem pusta. Naszemu zwiadow-

cy poszło gładko: za jedyne 24 zł ca-

ła operacja przebiegła im bezstreso-

wo i trwała niespełna kwadrans.

Andrzej jedzie załatwić swoje in-

teresy, a my dokonujemy drobnych

zakupów w Krakowcu, po czym za-

trzymujemy się na stacji benzyno-

wej tuż przed przejściem granicznym

i – zgodnie z instrukcjami – obser-

wujemy. Kompletna nuda: usłaną

dziurami drogą z wolna przemiesz-

cza się ku Polsce kilkanaście tirów,

od czasu do czasu przemyka jakiś

samochód osobowy. Właściwie ze-

ro ruchu. Wczesnym popołudniem

ogromny plac przy stacji zaczyna

Na sygnał z przejścia plac błyskawicznie pustoszeje

– Zawracać do Lwowa! Znajdź-

cie tam sobie tłumacza przysięgłe-

go i jak podbije pełnomocnictwo

na samochód, to przepuszczę. No

już, wynosić się! – pogania ziryto-

wany widokiem „tradycyjnego”

banknotu w paszporcie.

Dobijamy targu w budce, gdzie

celnik urzęduje wraz ze swoim szefem.

Bez żadnego zażenowania inkasują

za „tłumaczenie” 10 dolarów, wycią-

gając drugą łapę po 100 hrywien

A co dzieje się w tym czasie

z resztą naszej ekipy?

– Trudno powiedzieć, ile to po-

trwa, bo cały czas stoimy. Ukraińcy

zablokowali dojazd, choć sami się nie

odprawiają i tylko motocyklistom

udaje się przedrzeć – sprawozdawał

telefonicznie dziennikarz podróżują-

cy z Andrzejem, gdy w przygranicz-

nym barze po polskiej stronie dopi-

jaliśmy którąś tam z kolei kawę.

Ciąg dalszy na stronie 17 Â

W ybraliśmy się na

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 10 (522) 5 – 11 III 2010 r.

POLKA POTRAFI

Sromotność w sieci

Prowincjałki

Moda na haki poszła w Polskę. 49-letni

mieszkaniec Skąpego rozładowywał stresy,

biegając po swoim mieście z hakiem rzeźnickim, którym zapamiętale niszczył

to, co mu akurat podeszło pod rękę. Efektem są między innymi rozbite szy-

by w dwóch sklepach i poczekalni PKS oraz rozbity monitor bankomatu.

Straty oszacowano na ponad 6 tys. zł. Mężczyznę unieszkodliwili policjanci.

Był niepocieszony, bo – jak wyjaśniał – nie dokończył jeszcze swego dzieła.

Łatwych panienek nigdy nie bra-

kowało. Teraz, kiedy mają do dys-

pozycji komputery, zrobiło się

o nich ciut głośniej.

Problemem tzw. galerianek (na-

stoletnie prostytutki oferujące swo-

je wdzięki w domach handlowych)

zainteresowała się katowicka policja.

Pewna pani sierżant z tamtejszej ko-

mendy, zainspirowana filmem „Ga-

lerianki”, badała środowisko gim-

nazjalne, mniej więcej 15-latków. Aż

67 proc. spośród ankietowanej mło-

dzieży przyznało, że zna rówieśnicz-

kę – koleżankę z ławki lub podwór-

ka – świadczącą seksualne usługi

w zamian za pieniądze i prezenty.

Szkolne ankiety przyczyniły się

do stworzenia specjalnego progra-

mu edukacyjnego dla gimnazjali-

stów. Wezmą w nim udział lekarze

i policjanci (załóżmy, że to autory-

tety dla dzisiejszych nastolatków),

którzy obwieszczą, że nierząd to tak-

że: choroby weneryczne, AIDS, nar-

komania, alkoholizm i wywózki do

zagranicznych burdeli.

Z tym że... jest problem. Na-

stoletnie prostytutki – grzmią eks-

perci – przeniosły się do internetu.

Tam to – wariant optymistyczny

– rozbierają się przed internetowy-

mi kamerkami i wysyłają roznegli-

żowane zdjęcia lub – wariant nie-

optymistyczny – umawiają się na

seks i szukają sponsorów. Pojawiła

się nowa strona www, znacznie uła-

twiająca sprawę: galerianki.pl. Dla

kogo? Dla odważnych: „suczek”, „lo-

litek”, „nieletnich nastolatek”, „naj-

młodszych amatorek”, „uczennic”,

„dziewic”, „dziewczyn chcących naj-

taniej kupować w galeriach”. Wszyst-

ko cytaty. Sprzedają to, co mają naj-

lepsze – młode ciała. Walorów in-

telektualnych doszukać się niełatwo.

Film „Galerianki” kończy się sa-

mobójstwem nastolatka, który nie

sprawdził się jako kochanek rówie-

śniczki, dotychczas praktykującej

z podtatusiałymi, o kilkadziesiąt lat

starszymi panami. Życie napisało

podobny scenariusz.

Niedługo po premierze filmu

głośno było o bulwersującej spra-

wie 16-latki ze Strzegomia. Dziew-

czyna, otoczona wianuszkiem nagry-

wających ją koleżanek, snuje senty-

mentalną opowieść, jak to 2 lata

wcześniej – a więc w wieku uzna-

nym przez polskie sądownictwo

za nieseksualny – zabawiała się z ze

starszym kolegą. Filmik trafił do in-

ternetu, gdzie zyskał ogromną po-

pularność. Chłopak nie otrzymał spe-

cjalnie dobrej cenzurki od młodych

kobietek, o czym wszyscy wokół szyb-

ko się dowiedzieli. I powiesił się.

To kolejne niebezpieczeństwo wy-

nikające z powszechnego dostępu do

sieci. Dostępu gówniarstwa zwłaszcza.

JUSTYNA CIEŚLAK

Niecodzienna lekcja wychowawcza spotka-

ła 36-letnią łodziankę. Wsiadła do pociągu

relacji Lublin–Bydgoszcz i wybrała przedział, w którym siedziało starsze

małżeństwo z Holandii. Podróż mijała spokojnie – do czasu, aż kobieta za-

częła rozmawiać przez telefon. Zagraniczni turyści najpierw dawali znaki,

żeby na czas rozmowy opuściła przedział, a kiedy to nie pomogło, najpierw

wyrzucili jej torebkę na korytarz, a w ślad za nią wytaszczyli właścicielkę,

lekko przy okazji podduszając.

Renomowany lokal nie zawsze jest gwa-

rancją jakości. Przekonała się o tym Mo-

nika Stasica , krakowianka, która w kanapce z tuńczykiem znalazła zużyty

plaster z opatrunkiem. Nieco zakrwawiony.

Mateusz S. z Białej Podlaskiej hodował

marihuanę w... obudowie głośnika. Ro-

ślinkom zamontował tam nawet specjalne oświetlenie. Pasji muzyczno-ogrod-

niczych pana Mateusza nie docenili policjanci. Grozi mu do 10 lat więzienia.

Nauczyciel gimnazjum w powiecie lipnow-

skim poczuł na korytarzu zapach marihu-

any. Idąc tym tropem, trafił do szkolnej szatni, gdzie delektował się trawką

15-letni uczeń. Chłopak trafił przed sąd rodzinny, gdzie okolicznością łago-

dzącą będzie może fakt, że nie dzielił się maryśką z kolegami z ławki.

Grabarz z Grajewa stanie przed sądem. Nie

chodzi o to, że zrobił coś niedobrego, ale

raczej o to, że nic nie zrobił. Bo kiedy kondukt pogrzebowy wszedł na miej-

scowy cmentarz, zamiast wykopanego grobu zastał kompletnie pijanego gra-

barza opierającego się o łopatę. Wezwano policję...

Opracowali: MaK, WZ

jaństwa (zwłaszcza fundamentaliści katoliccy)

mieli w ostatnich dniach nie lada gratkę. Polityczne

harakiri popełniła liberalna przywódczyni jednego

z największych kościołów protestanckich świata.

Margot Kaessmann , pierwsza kobieta biskup sto-

jąca na czele niemieckiego Kościoła ewangelickiego

(EKD), została zatrzymana przez policję podczas jazdy

samochodem pod wpływem alko-

holu. Fakt ten został natychmiast

podany do publicznej wiadomo-

ści przez media, a pani biskup,

mimo wotum zaufania udzielone-

go przez jej Kościół, niezwłocz-

nie podała się do dymisji.

Wpadka i dymisja Kaessmann została przyjęta z nie-

ukrywaną radością przez protestanckie i katolickie śro-

dowiska konserwatywne. Fakt, że była rządzącą męż-

czyznami kobietą biskupem (na dodatek rozwiedzio-

ną!) drażnił fundamentalistów biblijnych i tę część ka-

tolików, która skłonna jest podzielać watykańskie uprze-

dzenia wobec kobiet, rozwodów i wszelkich innych kwe-

stii kojarzonych ze znienawidzonym przez nich „liberal-

nym chrześcijaństwem”. Samo istnienie biskup Margot

drażniło ich i napawało obrzydzeniem (w polskim inter-

necie nazywano ją „zwykłą kociarą, a nie biskupem”).

Gdy po skandalu odeszła, odetchnęli z ulgą. Nie tylko

mają ją „z głowy”, ale słusznie przypuszczają, że ich pro-

pagandowe pozycje uległy wzmocnieniu.

Tytuł niniejszego felietonu jest oczywiście przewrot-

ny. Tak naprawdę nie jestem sympatykiem ludzi upra-

wiających zawód pani Kaessmann. Nawet wtedy, gdy są

rozwiedzionymi protestantkami. Nie cenię zawodowych

moralistów, bo sam pomysł „pasterzowania” etatowego

wydaje mi się podszyty hipokryzją. Z dwóch jednak po-

wodów upadek biskupki mnie zasmucił. Oczywiście, ża-

den z tych powodów nie oznacza, że pochwalam jazdę

po pijaku.

Po pierwsze, wierzę w wyższość liberalnego chrze-

ścijaństwa nad konserwatywnym. Religijni liberałowie

– w odróżnieniu od doktrynerów – częściej skłonni są

kierować się rozsądkiem i umiarem, zwykle więcej jest

w nich współczucia i tego, co chrześcijaństwo nazywa

„miłością bliźniego”. Gdy oni kierują wspólnotami,

zwykle pozostawiają po sobie mniej ofiar niż „beton”

oddany bez reszty religijnej nieustępliwości. Pod libe-

ralną władzą duchowną jest mniej hipokryzji, mniej

problemów psychicznych u wrażliwszej części wiernych,

która poważnie traktuje religię,

mniej też jest tragedii rodzinnych

i samobójstw. Wolę biskup Mar-

got niż oszalały doktrynalnie epi-

skopat Polski, któremu nawet le-

galne in vitro wydaje się przeszko-

dą do zbawienia.

Drugi mój powód do smutku z powodu Margot wy-

nika z tego, że jej historia uświadomiła mi ponownie

przepaść między stosunkami wewnątrzkościelnymi i pań-

stwowo-kościelnymi zachodnimi a polskimi. Przecież

w Polsce upadek Margot po prostu nie mógłby nastąpić.

Po pierwsze – w żadnym Kościele, także protestanckim,

nie wybiera się u nas kobiet na biskupów. Po drugie, ża-

den szanujący się biskup w tym kraju (zwłaszcza katolic-

ki) sam samochodu nie prowadzi. Polska to nie są jakieś

biedne Niemcy – tutaj biskupi mają ludzi od kierowania

samochodami, więc mogą pić zawsze i do woli. Oni na-

wet nie potrafią prowadzić aut, czego dowodem są dwa

jeżdżące wyjątki: biskup Śliwiński , takoż złapany po pi-

jaku i po wypadku, jaki spowodował, oraz bp Chrapek,

który, gdy prowadził auto samodzielnie, to się zabił. Czy

miał wówczas jakieś promile alkoholu we krwi, tego się

nigdy nie dowiemy... I to także odróżnia nas od Nie-

miec. U nas biskupich aut nawet nie zatrzymuje się do

kontroli, o czym dowiedział się pewien podkarpacki po-

licjant, którego za taką zniewagę osoby wysoce duchow-

nej wywalono w zeszłym roku z pracy.

Och, Margot, Margot, nie ma Cię już na stolcu bi-

skupim, i nic nie wskazuje na to, aby mogła na nim za-

siąść (i z niego wylecieć) jakakolwiek nasza Małgośka.

ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

Czy u nas panuje atmosfera jak w bunkrze Hitlera przed końcem wojny?

Nie. My jesteśmy dopiero w przededniu bitwy pod Stalingradem.

(Jarosław Kaczyński o atmosferze w PiS przed wyborami prezydenckimi)

Największą depresję mam, kiedy wracam do Sejmu.

(Stanisław Żelichowski, PSL)

I love Margot

Kiedyś bardzo wielu ludzi szło do seminarium; patrząc na księdza w swo-

jej parafii, chcieli być tacy jak on. Może jesteśmy tak kiepskimi księżmi,

że gdy ktoś na nas patrzy, nie ma wcale ochoty być na naszym miejscu.

(Ksiądz Adam Boniecki, redaktor naczelny

„Tygodnika Powszechnego”, o spadającej liczbie „powołań”)

Kiedyś na rekolekcje wielkopostne przychodziły tłumy, rekolekcjonista

grzmiał i wszyscy byli zadowoleni. Dziś musimy zmienić nasze myślenie

o rekolekcjach – do kościoła chodzi mniej ludzi.

(ksiądz Wiesław Przyczyna,

przewodniczący Sekcji Homiletyków Polskich)

Obniżenie emerytur byłym funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL

było niedozwoloną represją, a nie odebraniem niesłusznie nabytych przy-

wilejów. Nie chodzi nawet o to, że skrzywdzono bardzo wielu ludzi. Sta-

ło się coś znacznie gorszego. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego

otworzyło drogę do dalszych, niekończących się rozliczeń z PRL.

(Jan Widacki, prawnik i poseł na Sejm)

Jego wielka wiedza sprawiła, że konkordat należący do najdoskonalszych

umów państwa z Kościołem został podpisany.

(abp Józef Glemp o „zasługach” Krzysztofa Skubiszewskiego)

Wybrali: AC, OH

KAPITAN HAK

INTEGRACJA

TATAR

MARYŚKA MUZYCZNA

PO NITCE DO KŁĘBKA

NAGRABIŁ SOBIE

Z wolennicy konserwatywnych odmian chrześci-

Nr 10 (522) 5 – 11 III 2010 r.

NA KLĘCZKACH

DANINA

PIELGRZYMKOWA

w życie orzeczenia Trybunału Kon-

stytucyjnego sprzed kilku lat, w któ-

rym podkreślano niezgodność tej

praktyki z konstytucją. Politycy

współrządzącej Niemcami FDP (li-

berałowie) nie kryją złości wobec

zachowania środowisk kościelnych.

Minister sprawiedliwości Sabine

Leutheusser-Schnarrenberger

zaatakowała Kościół za „całkowi-

ty brak współdziałania” podczas po-

szukiwań sprawców molestowania

dzieci i młodzieży w szkołach ka-

tolickich. Takiego ataku nasz Ko-

ściół jeszcze nigdy nie doświadczył

– żalił się arcybiskup Robert Zol-

litsch , przewodniczący niemieckie-

go episkopatu.

Zabrania on m.in. organizowania

wystawnych przyjęć, ślubów i po-

grzebów, wyjazdów na drogie wy-

cieczki zagraniczne oraz spekulo-

wania nieruchomościami. Gdyby

tak polski Kościół uczył się od chiń-

skich komunistów troski o image

pasujący do sztandarów, być może

nie musiałby narzekać na obecną

falę antyklerykalizmu. MaK

W Małopolsce opatentowano

właśnie nowy sposób na pompowa-

nie państwowych środków na ko-

ścielne konta bankowe. Pod pozo-

rem reklamowania regionu wła-

dze województwa małopolskiego

dofinansują w tym roku dwie ka-

tolickie pielgrzymki piesze na Ja-

sną Górę – krakowską i tarnowską.

Tylko w tym roku ta „promocja re-

gionu” pochłonie 80 tysięcy złotych.

Przekręt ma polegać na umieszcze-

niu logo województwa na plaka-

tach, informatorach i legitymacjach

pielgrzymów. Ponadto w materia-

łach pielgrzymkowych znajdą się

informacje reklamujące Małopol-

skę. „Promocja” jest o tyle idiotycz-

na, że ogromna większość uczest-

ników pielgrzymek to mieszkańcy

Małopolski. Po co krakowianom

reklamować Kraków? Ale wiado-

mo, że nie o promocję tu chodzi,

lecz o nowy strumyczek pieniędzy

do kasy Kościoła przed maratonem

wyborczym.

NIE CHCĄ GNIĆ

drzwi, „diabeł poprowadził na ple-

banię”. Na plebanii nieudolnego

złodzieja spłoszył wracający do do-

mu proboszcz. Jeśli Grzegorzowi

M. uda się namówić egzorcystów

na wydanie świadectwa opętania,

to możliwe, że w Katolandzie sąd

uzna podszept diabła za „okolicz-

ność łagodzącą”. MaK

TROCHĘ KATOLICY

SPONSORA

NA GWAŁT

W USA przeprowadzono ba-

dania na temat poglądów młodych

katolików. Okazuje się, że kościel-

ne latorośle są w większej liczbie

wierne Watykanowi tylko w kwe-

stii aborcji (sprzeciwia się jej 60

proc. badanych) oraz eutanazji (po-

nad połowa). Większość jednak nie

widzi niczego zdrożnego w braniu

narkotyków, homoseksualności (tyl-

ko co trzeciego ona gorszy), roz-

wodach i przeklętych przez papie-

ża badaniach nad komórkami ma-

cierzystymi. Najgorzej jest jednak

ze stosunkiem do stosunków przed-

małżeńskich. Tylko 20 procent ba-

danych je potępia. Dodajmy, że

te zatrważające dla hierarchii Ko-

ścioła dane płyną z amerykańskiej

wspólnoty katolickiej, która jak na

warunki zachodnie jest mocno

praktykująca i religijnie rygorystycz-

na. Młodzi katolicy w Europie Za-

chodniej i Kanadzie w jeszcze więk-

szym stopniu stają okoniem Wa-

tykanowi.

„Od kilku lat budujemy nasz

wspólny kościół. Tak wiele już dzię-

ki wspólnym wysiłkom udało się

osiągnąć. Możemy być z siebie dum-

ni. Lecz wiele jeszcze zostało do zro-

bienia. Klikając na poniższy link, zo-

baczysz, jak pięknie będzie wyglądał

nasz przybytek. Osobom, firmom,

instytucjom, które zasponsorują

przedstawione na zdjęciach elemen-

ty wyposażenia kościoła, gwarantu-

jemy darmową reklamę na naszej

stronie internetowej” – kusi poten-

cjalnych fundatorów parafia MB

Różańcowej w Niepołomicach.

Dla odmiany parafia MB Ró-

żańcowej w Iwcu zachęca: „Pozo-

staw swoją cząstkę w naszej świąty-

ni” i proponuje wiernym dowarto-

ściowanie się poprzez zasponsoro-

wanie wymiany kościelnych okienek

na witraże. Koszt jednego to tylko

500 zł, ale w zamian nazwisko każ-

dej osoby, która złoży dar na ten

cel, będzie figurować w widocznym

miejscu na witrażu. AK

PPr

KSIĄDZ

PROSTYTUTKA

MaK

Aż 70 procent Polaków uważa,

że krewni i bliscy zmarłych po-

winni mieć prawo do przechowy-

wania ich prochów w mieszkaniach

lub ogrodach. Obecnie obowiązu-

jące prawo nakazuje takie prochy

pochować na cmentarzu, ewentu-

alnie zatopić w morzu. Przygoto-

wywana właśnie reforma prawa do-

puszcza także przechowywanie pro-

chów w domu, ale sprzeciwia się

temu Kościół – wiadomo dlacze-

go. Wszak takie rozwiązanie ogra-

nicza jedno z największych źródeł

dochodu Krk – sprzedaż cmentar-

nych działek. Tylko 22 procent Po-

laków popiera obiekcje Kościoła.

MaK

Hiszpański Kościół znów w ta-

rapatach. Proboszcz dwóch małych

parafii w centralnej prowincji To-

ledo, 27-letni ksiądz Samuel Mar-

tin , został odwołany z funkcji po

tym, jak wyszło na jaw, że oferował

w internecie swoje usługi seksual-

ne, a pieniądze z datków wydawał

na pornografię i sekstelefony.

W internecie „Hektor” zadbał

o szczegóły swojej „oferty”. Rekla-

mował się jako heteroseksualny

mężczyzna z 15-centymetrowym

przyrodzeniem, który jest w stanie

dać przyjemność i zaspokoić zarów-

no kobiety, jak i pary.

Za usługi duchownego „ogie-

ra” trzeba było sporo zapłacić

– aż 120 euro za godzinę rozko-

szy. Ważne jednak, że był dostęp-

ny 24 godziny na dobę – to praw-

dziwy profesjonalizm!

Nieźle oskubał również swoich

parafian. Łącznie ukradł z parafial-

nej kasy ok. 17 tys. euro. PPr

RADA PARAFIALNA

Rada Miasta Konina wydaliła

z siebie jednogłośnie (z inspiracji

PiS) „oświadczenie o poszanowa-

niu krzyża w Polsce”, w którym

czytamy m.in., że radni są dumni,

iż „w naszym państwie dzieci uczą

się w szkołach, w których wiszą

krzyże”. Co najzabawniejsze, nie-

którzy radni nie widzieli potrze-

by uchwalania takiego oświadcze-

nia, ale głosowali za, aby „obyło

się bez dyskusji i sporów na ten

temat”. To bardzo budujące... Ni-

niejsze oświadczenie poddajemy

pamięci naszych konińskich Czy-

telników. Wybory samorządowe

już wkrótce!

MaK

BOJKOT

McDONALD’S

STRASBURG

DOWALIŁ

Z dużym poparciem wiernych

spotkał się apel proboszcza jednej

z podrzymskich parafii o bojkot...

barów McDonalda. Po niedzielnym

kazaniu wierni postanowili, że

w okresie Wielkiego Postu nie bę-

dą korzystać z tych restauracji.

Ksiądz proboszcz wytknął amery-

kańskiemu koncernowi, że w Wiel-

kim Poście serwuje mięso, jak gdy-

by nie było żadnej różnicy. „Ciekaw

jestem, czy McDonald’s odważyłby

się w krajach muzułmańskich igno-

rować święta religijne!” – grzmiał

retorycznie proboszcz. Włosi do-

wiedzieli się dzięki temu, że albo

żyją, albo powinni żyć w państwie

wyznaniowym.

MaK

NAJNOWSZY CUD

JP II

Po wyroku w sprawie krzyży we

włoskich szkołach Trybunał w Stras-

burgu wydał orzeczenie, które ko-

lejny raz zbulwersuje wszystkich pol-

skich dewotów. Otóż orzekł, że Pol-

ska dyskryminuje konkubinaty ho-

moseksualne, ponieważ partnerzy

nie mają prawa do dziedziczenia lo-

kalu komunalnego, w którym miesz-

kali z konkubentem. Przyczyną wy-

dania orzeczenia była skarga Pio-

tra Kozaka ze Szczecina, któremu

polskie sądy (a wcześniej prezydent

Szczecina) uniemożliwiły dziedzi-

czenie mieszkania komunalnego po

zmarłym partnerze. Zdaniem pol-

skich sądów, homoseksualne kon-

kubinaty... nie są konkubinatami.

Piotra Kozaka wyrzucono zatem

z mieszkania, w którym mieszkał.

O sprawiedliwość walczy od 12 lat.

Do sprawy wrócimy. MaK

PO NAUKĘ DO CHIN

MIASTO BISKUPIE

Justyna Kowalczyk wywalczy-

ła dla siebie i Polski złoty medal

na igrzyskach w Vancouver. Tym-

czasem ksiądz Jan Zając z rodzin-

nej miejscowości Kowalczyk, Kasi-

ny Wielkiej, twierdzi, że to wszyst-

ko jego zasługa, gdyż medal został

przez niego wymodlony „przed ob-

razem Matki Boskiej Śnieżnej, któ-

ry mamy tutaj od Jana Pawła II”.

Zmarły papież, który okazał się

kiepskim uzdrawiaczem chorych

(„FiM” 8/2010), być może w ten

sposób będzie w stanie załapać się

na świętość. Tylko czy nie jest to

konkurencja wobec Matki Boskiej

Śnieżnej?

Nie od dziś wiadomo, że Ko-

munistyczna Partia Chin (KPCh)

jest organizacją najsprawniej budu-

jącą kapitalizm we współczesnym

świecie. Najlepiej zresztą robią tam

interesy dzieci komunistycznych no-

tabli, które bazują na koneksjach

i układach wypracowanych przez

rodziców. KPCh dba jednak o wi-

zerunek i wprowadza w życie nowy

kodeks etyczny członków partii.

Słupca w Wielkopolsce, a przy-

najmniej jej radni, chce mieć świę-

tego patrona. W tym celu rajcy skie-

rowali do prymasa Henryka Mu-

szyńskiego list, błagając o uznanie

świętego Wawrzyńca za patrona

miasta. Aby list był odpowiednio

ważny, musieli zaopiniować go

miejscowi duchowni rzymskoka-

toliccy. Święty Wawrzyniec jest pa-

tronem najstarszej parafii w mie-

ście. Rada postanowiła także od-

budować kolumnę ku czci święte-

go. W tym roku Słupca obchodzi

720 rocznicę nadania praw miej-

skich, a do najważniejszych ele-

mentów obchodów należy... wizy-

ta prymasa Muszyńskiego. Odbę-

dzie się ona w 70 rocznicę inter-

nowania i... przewiezienia przez

Słupcę błogosławionego biskupa

Mariana Kozala .

Należy się spodziewać, że wkrót-

ce wszystkie problemy mieszkań-

ców miasta odejdą w zapomnienie.

MaK

PPr

MaK

OBRONA NA DIABŁA

Grzegorz M. , który chciał

okraść kościół w Wierzchucinku ko-

ło Bydgoszczy, tłumaczy, że został

popchnięty do włamania przez... dia-

bła. Niedoszły włamywacz utrzymu-

je: „Diabeł wszedł we mnie i kazał

mi iść do kościoła”. Ponieważ nie

udało mu się sforsować kościelnych

KRZYŻE ZNIKAJĄ

Z NIEMIEC

A dokładniej – z niemieckich

instytucji publicznych. Wiszą jesz-

cze w szkołach ukochanej przez pa-

pieża katolickiej Bawarii. Land ten

broni się, aby nie wprowadzać

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: