Ustawa o państwowym ratownictwie medycznym 2006.191.1410.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/30

USTAWA

z dnia 8 września 2006 r.

o Państwowym Ratownictwie Medycznym 1)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

W celu realizacji zadań państwa polegających na zapewnieniu pomocy każdej osobie

znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego tworzy się system Pań-

stwowe Ratownictwo Medyczne, zwany dalej „systemem”.

Art. 2.

1. Ustawa określa zasady organizacji, funkcjonowania i finansowania systemu oraz

zasady zapewnienia edukacji w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

2. W ramach systemu działają:

1) organy administracji rządowej właściwe w zakresie wykonywania zadań

systemu,

2) jednostki systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1

–zapewniające utrzymanie gotowości ludzi, zasobów i jednostek organizacyj-

nych.

3. Z systemem współpracują jednostki, o których mowa w art. 15.

Art. 3.

Opracowano na pod-

stawie: Dz.U. z 2006

r. Nr 191, poz. 1410,

z 2007 r. Nr 89, poz.

590.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) dysponent jednostki – zakład opieki zdrowotnej, w którego skład wchodzi

jednostka systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1;

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożaro-

wej, ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawę z dnia 5 grudnia 1996

r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogo-

wym, ustawę z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej i ustawę z dnia 27 sierpnia 2004

r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

2007-06-13

©Kancelaria Sejmu

s. 2/30

2) kwalifikowana pierwsza pomoc – czynności podejmowane wobec osoby w

stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez ratownika, o którym mowa w

art. 13 ust. 1;

3) lekarz systemu – lekarza posiadającego tytuł specjalisty lub specjalizujące-

go się w dziedzinie medycyny ratunkowej, z zastrzeżeniem art. 57;

4) medyczne czynności ratunkowe – świadczenia opieki zdrowotnej w rozu-

mieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze

środków publicznych, udzielane przez jednostkę systemu, o której mowa w

art. 32 ust. 1 pkt 2, w warunkach pozaszpitalnych, w celu ratowania osoby

w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

5) miejsce zdarzenia – miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące stan

nagłego zagrożenia zdrowotnego, i obszar, na który rozciągają się jego

skutki;

6) pielęgniarka systemu – pielęgniarkę posiadającą tytuł specjalisty lub specja-

lizującą się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i inten-

sywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarkę posiada-

jącą ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunko-

wego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii

oraz posiadającą co najmniej 3-letni staż pracy w oddziałach tych specjalno-

ści, oddziałach pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunko-

wym;

7) pierwsza pomoc – zespół czynności podejmowanych w celu ratowania oso-

by w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę

znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem udo-

stępnionych do powszechnego obrotu wyrobów medycznych oraz produk-

tów leczniczych;

8) stan nagłego zagrożenia zdrowotnego – stan polegający na nagłym lub

przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania

zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodze-

nie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający

podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia;

9) szpitalny oddział ratunkowy – komórkę organizacyjną szpitala w rozumie-

niu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej, stanowiącą jednostkę syste-

mu, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1, udzielającą świadczeń opieki

zdrowotnej osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, spełniającą

wymagania określone w ustawie;

10) zespół ratownictwa medycznego – jednostkę systemu, o której mowa w art.

32 ust. 1 pkt 2, podejmującą medyczne czynności ratunkowe w warunkach

pozaszpitalnych, spełniającą wymagania określone w ustawie.

Art. 4.

Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stanie nagłego zagrożenia zdrowot-

nego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych

możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzają-

cych do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo powoła-

nych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

2007-06-13

©Kancelaria Sejmu

s. 3/30

Art. 5.

1. Osoba udzielająca pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz

podejmująca medyczne czynności ratunkowe korzysta z ochrony przewidzianej

w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553, z

późn. zm. 2) ) dla funkcjonariuszy publicznych.

2. Osoba, o której mowa w ust. 1, może poświęcić dobra osobiste innej osoby, inne

niż życie lub zdrowie, a także dobra majątkowe w zakresie, w jakim jest to nie-

zbędne dla ratowania życia lub zdrowia osoby znajdującej się w stanie nagłego

zagrożenia zdrowotnego.

Art. 6.

1. Osobie, która poniosła szkodę na mieniu powstałą w następstwie udzielania

przez nią pierwszej pomocy, przysługuje roszczenie o naprawienie tej szkody od

Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodę właściwego ze względu na

miejsce powstania szkody.

2. Naprawienie szkody, o którym mowa w ust. 1, obejmuje szkodę rzeczywistą.

3. Naprawienie szkody, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli szkoda

powstała wyłącznie z winy osoby, o której mowa w ust. 1, lub osoby trzeciej, za

którą Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności.

4. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-3 do naprawienia szkody, o którym mowa

w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywil-

ny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm. 3) ).

Art. 7.

1. Dysponent jednostki ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy:

1) wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych przez wykonujące te

czynności zespoły ratownictwa medycznego;

2) udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej przez szpitalne oddziały ratunko-

we.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr

64, poz. 729, Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027, Nr 116, poz. 1216, z

2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr

199, poz. 1935, Nr 228, poz. 2255, 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr

243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363,

Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493 oraz z 2006 r. Nr 190, poz. 1409.

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19,

poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147, Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z

1985 r. Nr 22, poz. 99; z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321, Nr 79,

poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464, Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27,

poz. 96, Nr 85, poz. 388, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr

139, poz. 646, Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751, z

1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr

74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983, Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733; Nr

130, poz. 1450, Nr 145, poz. 1638 z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr 49,

poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592, Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870, Nr 96,

poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804, Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr

157, poz. 1316, Nr 172, poz. 1438 oraz z 2006 r. Nr 133, poz. 935 i Nr 164, poz. 1166.

2007-06-13

©Kancelaria Sejmu

s. 4/30

2. Dysponent jednostki ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia odpowie-

dzialności cywilnej za szkody, o których mowa w ust. 1.

3. Posiadanie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w

ust. 2, jest warunkiem niezbędnym do zawarcia umowy na wykonywanie me-

dycznych czynności ratunkowych i umowy o udzielanie świadczeń opieki zdro-

wotnej.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z mini-

strem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Le-

karskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Polskiej Izby Ubezpie-

czeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia

obowiązkowego, o którym mowa w ust. 2, termin powstania obowiązku ubez-

pieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę zakres zadań

realizowanych przez dysponenta jednostki.

Art. 8.

1. Podstawa programowa, o której mowa w art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7

września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn.

zm. 4) ), uwzględnia edukację w zakresie udzielania pierwszej pomocy.

2. Zajęcia edukacyjne w zakresie udzielania pierwszej pomocy są realizowane z

udziałem:

1) lekarzy systemu,

2) pielęgniarek systemu,

3) ratowników medycznych

- którzy otrzymują wynagrodzenie według stawki godzinowej na podstawie

umowy cywilnoprawnej.

3. Wysokość stawki godzinowej dla lekarzy systemu, pielęgniarek systemu oraz ra-

towników medycznych, biorących udział w zajęciach edukacyjnych w zakresie

udzielania pierwszej pomocy ustala dyrektor szkoły w ramach posiadanych śro-

dów finansowych, z tym że wysokość tej stawki nie może być niższa niż wyso-

kość stawki godzinowej dla nauczyciela posiadającego stopień nauczyciela kon-

traktowego oraz tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym,

realizującego tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, określony w art. 42 ust.

3 lp. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2006 r. Nr

97, poz. 674 i Nr 170, poz. 1218) ustalonej na podstawie przepisów, o których

mowa w art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela.

4. Zajęcia edukacyjne w zakresie udzielania pierwszej pomocy mogą być realizo-

wane przez nauczycieli posiadających odpowiednie przygotowanie.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym

do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, zakres wie-

dzy i umiejętności niezbędnych do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie

udzielania pierwszej pomocy, tryb ich nabywania oraz wzór zaświadczenia po-

twierdzającego posiadanie przygotowania do prowadzenia zajęć w zakresie

art. 8 wchodzi w

życie z dn. 1.09.2009

r (Dz.U. z 2006 r. Nr

191, poz. 1410)

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz.

2703 i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131,

poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1043.

2007-06-13

s. 5/30

udzielania pierwszej pomocy, mając na celu zapewnienie właściwej ich realiza-

cji.

Art. 9.

Ustanawia się dzień 13 października Dniem Ratownictwa Medycznego.

Rozdział 2

Ratownicy medyczni i ratownicy

Art. 10.

Zawód ratownika medycznego może wykonywać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie tego zawodu;

3) wykazuje znajomość języka polskiego w stopniu wystarczającym do wyko-

nywania tego zawodu;

4) spełnia następujące wymagania:

a) ukończyła studia wyższe na kierunku (specjalności) ratownictwo me-

dyczne lub

b) ukończyła publiczną szkołę policealną lub niepubliczną szkołę police-

alną o uprawnieniach szkoły publicznej i posiada dyplom potwierdzają-

cy uzyskanie tytułu zawodowego „ratownik medyczny”, lub

c) posiada dyplom wydany w państwie innym niż: państwo członkowskie

Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkow-

skie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w Rzeczypo-

spolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczy-

pospolitej Polskiej, potwierdzającym tytuł zawodowy ratownika me-

dycznego, lub

d) posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego

nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji

Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia

o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze

Gospodarczym, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z ustawą z

dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach

członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawo-

dów regulowanych (Dz. U. Nr 87, poz. 954, z późn. zm. 5) ).

Art. 11.

1. Wykonywanie zawodu ratownika medycznego polega na:

5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 71, poz. 655, z 2003 r. Nr

190, poz. 1864, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 62.

2007-06-13

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: