EKONOMIA WYKLADY.doc

(502 KB) Pobierz
EKONOMIA Wykład 4 26

EKONOMIA     Wykład 3    19.10.2009r.

 

29

 


Równowaga makroekonomiczna:

Równowaga makroekonomiczna stan, w którym globalny popyt równy jest globalnej podaży.

Równowaga ogólna – równoczesna równowaga na rynkach czynników produkcji i produktów.

 

Podstawowy model AD-AS:

Popyt globalny (AD) – łączna wartość dóbr i usług, jaką nabywcy decydują się zakupić w danych warunkach i czasie

– zależy od: ogólnego poziomu cen (P), wysokości dochodów ludności

Podaż globalna (AS) – łączna wartość dóbr i usług, jaką producenci decydują się wytworzyć w danych warunkach i czasie

– zależy od: zasobów czynników produkcji i efektywności ich wykorzystania, ogólnego poziomu

cen, kosztów produkcji.

 

 

Model neoklasyczny (długi okres):

 

 

AS – krzywa podaży

PE – cena równowagi

To podaż kształtuje popyt.

Spadek popytu spowodował spadek cen.

Ceny elastyczne.

Produkcja faktyczna = produkcji potencjalnej całkowite wykorzystanie czynników produkcji.

Model neoklasyczny (ujęcie podażowe) – długookresowa analiza

• opis procesu tworzenia produktu, w którym kluczową rolę odgrywają tzw. dostosowania cenowe;

• wytworzony w gospodarce produkt jest równy produktowi potencjalnemu (efektywny popyt jest dostateczny do wchłonięcia całej wytworzonej przy pełnym wykorzystaniu czynników wielkości produkcji);

równowaga makroekonomiczna ustalana jest natychmiastowo poprzez dostosowania giętkich cen i płac:

– jakiekolwiek zmiany globalnego popytu prowadzą do takich zmian przeciętnego poziomu cen i proporcjonalnych zmian płac nominalnych, że realne płace i realny produkt nie ulegną zmianie.

Wnioski:

– neutralność pieniądza;

– szkodliwość interwencjonizmu państwowego (polityki dyskrecjonalnej fiskalnej i monetarnej),

– doktryna leseferyzmu, czyli ograniczonej roli państwa w gospodarce (państwo w roli „stróża nocnego”, minimum państwa w gospodarce).

 

Model keynesowski (krótki okres) – interwencjonizm państwowy:

YE – produkcja faktyczna

YP – produkcja potencjalna – wzrasta produkcja

Ceny rosną wraz ze wzrostem popytu.

Ceny  zaczynają rosnąć  i wraz ze zwiększającym się popytem.

Obniżanie się popytu globalnego wiąże się z nagłym obniżaniem się cen, ale w dłuższym czasie nie będzie powodowało obniżenia się cen lecz obniżenie produkcji globalnej i dochodu narodowego.

Na model ten wpływa:

- spadek wartości pieniądza – inflacja,

- związki zawodowe,

- koszt wytworzenia nie może być wyższy niż produkt finansowy,

- prawo rynków Saya – (Zgodnie z prawem rynków: produkcja (globalna podaż) wytwarza na siebie dostateczny popyt globalny, tzn. wartość produkcji jest równa wartości dochodów, które są bezpośrednio lub pośrednio w całości wydawane na nabycie wytworzonego produktu.) Nie istnieje bo popyt globalny składa się z popytu konsumpcyjnego i pojawia się zjawisko oszczędzania.

 

Krytyka i zakwestionowanie:

• prawa rynków Saya;

• elastyczności cen i płac;

• równoważenia się rynku przy Yp

 

Założenia:

• analiza krótkookresowa;

• sztywność (lepkość) cen i płac – rynek konkurencji niedoskonałej (monopole, ZZ);

• niepełne wykorzystanie czynników produkcji;

• inwestycje głównie zależą od psychologicznej skłonności do inwestowania, a w mniejszym – od stopy procentowej.

 

Model keynesowski (ujęcie popytowe, krótkookresowe)

• opis procesu tworzenia produktu, w którym kluczową rolę odgrywają tzw. dostosowania ilościowe – równowaga makroekonomiczna ustalana jest powoli poprzez zmiany zapasów i wielkości produkcji;

• przebieg krzywej globalnej podaży:

– „odwrócona litera L”,

horyzontalny fragment tej krzywej – krzywa AD może przecinać krzywą AS przy różnym poziomie produkcji.

• równowaga na rynku towarów i usług może wystąpić gdy Yf ‹Yp (bo nadmierna skłonność do oszczędzania prowadzido spadku C i są niedostateczne inwestycje);

• przy stabilnym poziomie cen i płac przedsiębiorcy są gotowi dostarczyć dowolną ilość towarów i usług pod warunkiem, że znajdzie się na nie odpowiedni popyt.

rola państwa:

– konieczność interwencji państwa zmierzającej do pobudzenia globalnego popytu;

– bardziej skuteczna jest polityka fiskalna niż monetarna.

 

Popyt globalny:

AD = C + I

C – konsumpcja

I – inwestycje

S = I – oszczędzanie

Krańcowa skłonność do konsumpcji – część dochodu jaką wydajemy na konsumpcję, kiedy dochodzi do wzrostu o 1.

Wzrost krańcowej skłonności do konsumpcji powoduje spadek skłonności do oszczędzania. Suma dwóch skłonności musi dać 1.


 

Wykład 4       26.10.2009r.

 

RYNEK KAPITAŁOWY

 

Otoczenie rynku kapitałowego:

· Rynek kapitałowy jest powiązany z  rynkiem pieniężnym ( na którym dokonuje się emisji i operacji krótkoterminowymi instrumentami dłużnymi z terminem zapadalności do jednego roku).

 

Rynek kapitałowy – definicja:

· miejsce, na którym dokonywane są operacje instrumentami o terminie zapadalności przekraczającym 1 rok;

· w skład rynku wchodzą osoby prawne i fizyczne, które tworzą i ukierunkowują podaż kapitału i popyt na kapitał;

· prawidłowe funkcjonowanie rynku kapitałowego zapewnia jednokierunkowy dostęp do informacji.

 

Główne kierunki dostępu do informacji:

 



Publiczny system finansowy (emitent)





 

Rynek kapitałowy jest najdynamiczniej rozwijającym się rynkiem!

 

Funkcje rynku kapitałowego w gospodarce:

· Umożliwia aktywizację kapitału w drodze emisji różnego rodzaju papierów wartościowych;

· Transformacja kapitału wynikająca z szerokiego wachlarza możliwości inwestycyjnych;

· Ocenę gospodarki jako wypadkową dokonywanych operacji giełdowych;

 

Elementy rynku:

· rynek pierwotny – miejsce, w którym dokonywana jest emisja papierów wartościowych ii wstępne ich rozprowadzenie między inwestorów;

· rynek wtórny – miejsce, na którym następuje późniejszy obrót wyemitowanymi papierami wartościowymi.

 

Podmioty występujące na rynku pierwotnym:

· Emitenci z sektora publicznego, z sektora przedsiębiorstw oraz sektora finansowego;

· Banki i inne instytucje finansowe;

· Inwestorzy nabywający papiery wartościowe.

 

Podmioty występujące na rynku wtórnym:

· Rynek wtórny to przede wszystkim giełda i jej otoczenie.

· Giełda – regularnie odbywające się w określonym czasie i miejscu, podporządkowane określonym normom i zasadom spotkania osób chcących zawrzeć umowę kupna-sprzedaży oraz osób pośredniczących w zawieraniu transakcji, których przedmiotem są papiery wartościowe, przy czym warunki tych transakcji ustalane są na podstawie podaży i popytu i podawane są do publicznej wiadomości.

 

Rodzaje papierów wartościowych.

Podstawowe instrumenty rynku kapitałowego:

v  akcje,

v  obligacje

·  określane mianem instrumentów tradycyjnych lub pierwszej gwarancji;

·  stanowią bazę powstawania różnego rodzaju instrumentów pochodnych (np. opcji);

·  Akcje i obligacje są w stosunku do siebie konkurencyjne.

 

Akcje – instrumenty udziałowe:

·  papiery wartościowe emitowane przez spółki akcyjne dzielimy na:

v                  akcje zwykłe – typowy rodzaj papieru wartościowego, którym dokonywany jest obrót giełdowy;

v                  akcje uprzywilejowane – gwarancją ich posiadania jest możliwość posiadania więcej niż jednego głosu lub też posiadanie dywidendy, czyli części zysku netto, który trafia od udziału do posiadacza akcji.

 

Teoria rynków efektywnych:

Cena papieru wartościowego jest odzwierciedlana informacjami jakimi dysponują podmioty.

·  Teoria związana z rynkiem akcji.

·  W literaturze fachowej cytowany jest dialog o rynek akcji charakteryzujący się dużą zmiennością i nieprzewidywalnością. Ceny akcji mają charakter losowy.

 

Trzy podstawowe rodzaje efektywnego rynku:

·  Słaby – przyjmuje się, że bieżące ceny akcji pozostają w ścisłym związku z ich historycznymi notowaniami;

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin