Oko dnia.pdf

Jonathan Carroll

Oko dnia

Carrollblog

Przełożył Jacek Wietecki

LIPIEC 2004

14.07

Co najmniej kilka razy w tygodniu widzę pewną bezdomną, która kręci

się po okolicy. Od czasu do czasu goli głowę na zero, a zimą chodzi w

szortach i japonkach. Czasami patrzy jasnym wzrokiem, ale najczęściej ma

w oczach szaleństwo albo paranoję. Choć wydaje się niegroźna, jej widok

mnie denerwuje i omijam ją szerokim łukiem.

Dzisiaj, gdy wracając do domu, przechodziłem koło kwiaciarni,

pojawiła się w jej drzwiach, niosąc dwa kwiaty o smukłych łodygach.

Były piękne, tak jasnoróżową barwę mają tylko kwiaty kwitnące w

tropikach albo w pełni lata. Kobieta trzymała je w lewej dłoni, z wyrazem

zachwytu na twarzy. Nigdy nie widziałem jej tak uśmiechniętej.

Ogarnęły mnie dziwnie mieszane uczucia. Istna sałatka emocji: radość,

wstyd, zdziwienie, zaskoczenie. Czy kupiła te kwiaty? Czy dostała je od

kogoś? Czy niosła je pod wskazany adres? Jej widok wywrócił mnie i

moje wyobrażenie o niej na nice.

15.07

Zakochałem się w nazwiskach estońskich kobiet. Mając takie nazwiska,

muszą być cudowne. Natychmiast żądam dla siebie dziewczyny z Estonii!

Na przykład:

Minni Nool

Kerli Toots

Triin Ploomipuu

Kadri Uus

Tuuli Soomets

16.07

Końcówka pracy nad książką przypomina przyglądanie się komuś, kto

pakuje walizkę w przeddzień wyjazdu. Obaj zdajecie sobie sprawę, że

tamten jest już tak naprawdę „nieobecny”. Ciałem, owszem, ale duchem i

myślami przebywa na lotnisku — albo w samolocie, już planuje, co zrobi

po przybyciu na miejsce…

Zapytasz tylko: „Czy mogę w czymś pomóc?”, chociaż znasz

odpowiedź, wiesz, że nie należysz już do jego świata, i choćbyś był mu

bardzo bliski, jego już nie ma. Uśmiecha się, kręci przecząco głową i

wraca do pakowania. A ty patrzysz, stojąc w drzwiach.

19.07

Ostatnio przeczytałem jeszcze raz wspaniałą książkę Victora Frankla

Mans Serach for Meaning. Jak przy każdej ważnej lekturze, mam pod ręką

notatnik i pióro, aby zapisać cytaty unoszące się znad kartek niczym anioły

słów (albo idei), które chce się złowić i zapamiętać. Oto próbka:

„To zatem, co się liczy, to nie sens życia w ogólności, ale raczej

konkretny sens życia człowieka w danej chwili”. *

20.07

W lecie fajne jest to, że co najmniej raz dziennie widzi się kobietę —

albo i dwie — ubraną od stóp do głów na biało. Nieważne, czy nosi

sukienkę czy spodnie, koszulkę i szorty. Istotny jest tu kolor, nie kreacja.

Wyróżnia się w tym kolorowym letnim zawrocie głowy, stojąc osobna i

niepodobna, zwykle cudowna.

21.07

Przykład z Wydziału Kiepskich Pomysłów: Ogromna reklama

miejscowego chirurga plastycznego przylepiona do starej, sfatygowanej

taksówki marki Mercedes. Rzucasz okiem na gruchota i stwierdzasz: „Kto

jak kto, ale ten lekarz na pewno nie będzie naprawiał mi nosa…”

22.07

„Pewien mudżahedin powiedział mi kiedyś, że przeznaczenie daje nam

w życiu trzech nauczycieli, trzech przyjaciół, trzech wrogów i trzy wielkie

miłości. Ta dwunastka jest jednak zawsze zakryta, tak że nie wiemy, kto

jest kim, dopóki ich nie pokochamy, nie zostawimy lub nie pokonamy”. *

Gregory Roberts, Shantaram

23.07

W Wiedniu roi się od restauracji specjalizujących się w bałkańskim

jedzeniu — bułgarskim, rumuńskim, chorwackim, tureckim… w oknach

tych przybytków często wiszą plakaty ze zdjęciami śpiewaków, którzy

mają tam wkrótce wystąpić. Przypuszczam, że wykonawcy ci są dobrze

znani w swoich krajach. Zauważyłem, przyglądając się przez lata tym

plakatom, że imiona tych śpiewaków — Temek, Plevar, Bratzka — często

brzmią jak imiona występujących w bajkach wilków.

26.07

Raz czy dwa razy w tygodniu niemiecka telewizja nadaje niezwykły

nocny program. Jest to talk–show na temat seksu. Prowadzi go brzydki

drag queen imieniem Lilo, który bez owijania w bawełnę przedstawia się

jako brzydki drag queen. Jak łatwo sobie wyobrazić, zaproszeni przez

niego goście są bardzo różni. Którejś nocy studio odwiedziły dwie

lesbijki–sadomasochistki, które nagrały na wideo jedną ze swoich chłost,

by wyjaśnić nam spokojnym, rzeczowym tonem, dlaczego to robią i czemu

sprawia im to przyjemność. Zdumiało mnie — po pierwsze — to, jak

ładna była ta masochistka i jak okropnie posiniaczony miała tyłek. Po

drugie: jak mocno biła ją jej partnerka. Następnym gościem na

wymęczonej sofie Lilo była nadzwyczaj przeciętna kobieta, która

podkłada głos pod filmy porno w Niemczech i Szwajcarii (umiejętność

jęczenia inaczej za każdym razem to podobno rzadki talent, tak

przynajmniej stwierdziła). Potem zjawiła się największa niemiecka

pornogwiazda, jak się okazało Amerykanka, nosząca typowe, słodkie imię

dziewczyny ze Środkowego Zachodu — Sally. Jej piersi były tak

ogromne, że można by pomyśleć, iż nosi je w specjalnej obudowie. Sally

wystąpiła w programie, by promować swój najnowszy film pt. Jurajski

Fuck, w którym jest ścigana i wielokrotnie, dziko i nieopisanie

napastowana przez — a jakże! — dinozaura, tyle że o podejrzanie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: