Rozdział 1(9).pdf

T T T Ł Ł Ł U U U M M M A A A C C C Z Z Z E E E N N N I I I E E E D D D L L L A A A : : : T T T R R R A A A N N N S S S L L L A A A T T T I I I O O O N N N S S S _ _ _ C C C L L L U U U B B B

T T T ł ł ł u u u m m m a a a c c c z z z : : : V V V a a a m m m p p p i i i r r r e e e E E E v v v e e e

K K K o o o r r r e e e k k k t t t a a a : : : i i i s s s i i i o o o r r r e e e k k k 0 0 0 3 3 3

R R R o o o z z z d d d z z z i i i a a a ł ł ł 1 1 1

„Witaj w świecie wampirów. Może ci się wydawać, iż, ze względu

na swoją nieśmiertelność, posiadaną nadludzką siłę i wiele innych

niespotykanych talentów, jesteś wyjątkowy. Wręcz przeciwnie. Stworzono

cię wampirem, a nie się takowym urodziłeś, a zatem to czyni z ciebie

Drona. Oznacza to, iż nie dysponujesz żadnymi prawami, żadnymi

przywilejami. W skrócie: jesteś NICZYM . ”

A zatem stałeś się wampirem. Szybka broszura

instruktażowa dla początkujących.

*****

To zabawne, że w jednej chwili możesz być w posiadaniu dosłownie

wszystkiego, by utracić to w zaledwie ułamku sekundy. Po całym swym

istnieniu wypełnionym ciężką pracą, nadludzkim treningiem i

wymagającym stylem życia, wszystko, co osiągnął, wyślizgnęło się

Ryanowi przez palce w momencie, gdy ktoś dmuchnął w gwizdek.

Przeznaczony, by mieć cały świat u swych stóp, mężczyzna wszystko

stracił. Teraz nie posiadał zupełnie niczego. Był niczym. Jego przyszłość

malowała się, jako posępny obraz pustki. Dzięki popieprzonemu

poczuciu humoru przeznaczenia, Ryan znalazł się ponownie w małej

rodzinnej mieścinie, wracając tu z podkulonym ogonem.

Dziś miał być jego pierwszy dzień w fabryce samochodów.

Był to ten sam zakład pracy, w jakim zatrudniali się wszyscy

mężczyźni w tym mieście. Tu także pracował ojciec Ryana, nim nie

nadszedł feralny dzień sprzed trzech miesięcy, kiedy to mężczyzna upadł

na linię montażową i zmarł na atak serca. Jego syn uważał, że łamie

stereotyp i będzie jednym z nielicznych, którym udało się stąd wyrwać,

tymczasem siedział właśnie w biurze brygadzisty, mając na sobie parę

brudnych jeansów, ciężkiego obuwia do pracy, czerwony daszek „Red

Wings” oraz flanelową koszulę, szykując się na stawienie czoła

pierwszemu dniu przy tej samej cholernej linii montażowej.

Nic.

Brygadzista uśmiechnął się łobuzersko, całkiem jakby mógł

usłyszeć myśli Ryana. On sam nie był niczym więcej niż zwyczajnym

zerem. Przy swoich dwustu pięćdziesięciu funtach wagi, na jakie składał

się głównie tłuszcz, facet zdawał się przyćmiewać swą osobą to obskurne,

śmierdzące biuro. Nazywał się Aaron i nienawidził Ryana od momentu,

kiedy wspólnie uczęszczali do szkoły.

– Założę się, że nigdy nie sądziłeś, że się tutaj znajdziesz? – Na

pryszczatej, nalanej twarzy brygadzisty wykwitł diabelski uśmieszek. Jego

przetłuszczone brązowe włosy zostały zaczesane na boki w stylu

Richiego Cunninghama, pomijając fakt, że Aaron liczył sobie zaledwie

lekko ponad dwadzieścia lat.

Ryan zmienił ustawienie stóp, starając się nie skrzywić, gdy ruch

ów przywołał ból w chorym kolanie.

Jedyne, co miał chęć odpowiedzieć temu kolesiowi, brzmiało:

„Porozumiałem się właśnie ze znajomymi spod Psychic Network, one zaś

mnie uprzedziły, że coś podobnego w ogóle nastąpi. Ale czego można się

spodziewać za 2.99 $ za minutę, by być z nimi szczerym? Przyspieszyłem,

zatem naszą pogawędkę, aby oszczędzić kilka dolców . ”

Nie, żeby Ryan kiedykolwiek dzwonił pod infolinię doradztwa

duchowego, której numer zaczynał się na 900, po prostu odezwał się w

nim wewnętrzny sarkazm. Nie telefonował także na inne numery spod

900. Cóż... No może raz albo dwa, ale który facet tego nie robił?

Odpowiadając brygadziście, postarał się o znudzony wyraz twarzy.

– Po prostu pokaż mi, gdzie będę pracował.

Jednak Aaron uczepił się tematu jak pies jakiejś kości i nie

zamierzał tak łatwo odpuścić.

Gruba połać smalcu pochyliła się nad rozklekotanym zielonym

biurkiem , krzyżując ręce na piersi. Facet włożył na siebie koszulę pod

garnitur z krótkim rękawem, która była tak tania, że Ryan mógł dostrzec

prześwitujący spod spodu podkoszulek, rozciągający się na masywnym

brzuchu. Do górnej części stroju dołączono czarne spodnie od garnituru

oraz krawat, jaki bez dwóch zdań stanowił prezent od jego mamusi.

Na zapleczu Ryan mógłby wyżyć się na maszynach

produkcyjnych, mieszając dźwięki uderzeń z przekleństwami i krzykami

pracowników.

Powietrze przesiąkło zapachem metalu, oleju silnikowego oraz

potu. Chłopak znał ten aromat lepiej niż dobrze. Jego ojciec wracał do

domu każdego wieczora, obficie go z siebie wydzielając. Wnętrzności

młodego mężczyzny ścisnęły się, kiedy uświadomił sobie, że on także

będzie powtarzał ten proceder, zupełnie jak tata, i zapewne umrze w tej

kupie łajna tak samo jak on.

– Po co ten pośpiech? – Wargi Aarona wygięły się w łobuzerskim

uśmieszku. – Nie codziennie siedzę sobie czyściutki, stając się bohaterem

we własnym biurze.

Ten komentarz zabolał, jednak Ryan nie zamierzał dać tego poznać

temu kutasowi. Spojrzał w dół na swoje buty robocze, wciskając

dłonie w kieszenie jeansów. Kosmyk jego brązowych włosów uwolnił się

samoczynnie spod przedniej części daszku, wpadając mu do oczu.

Chłopak skupił na nim swoją uwagę, aby nie musieć patrzeć na

brygadzistę. Aby zachować poczytalność, darował sobie kolejny

wewnętrzny komentarz, traktujący o tym, co naprawdę zamierzał

powiedzieć, a czego zrobić się nie odważył.

„Wolę to, niż bycie dupkiem, którego nakryto na tym, jak

masturbował się w łazience w ósmej klasie.”

Ryan zachował jednak ciszę.

Aaron kontynuował:

– Świadomość tego, że byłeś tak blisko wyrwania się z tego życia,

musi naprawdę boleć. – Koleś uniósł kciuk i palec wskazujący,

formując pomiędzy nimi niewielką szparę.

Ryan spostrzegł, że palce jego rozmówcy były brudne i zabarwione

na pomarańczowo od serowych chrupek.

– Przez całe liceum byłeś wielką gwiazdą hokejową. A potem

oddelegowano cię do koledżu z pełną wyprawką tylko dlatego, że

uważano cię za złotego chłopca. Wszystkie te profesjonalne drużyny

wręcz zabijały się, żeby położyć na tobie swoje łapska. To wszystko

skończyło się jednak, kiedy doznałeś kontuzji. Znalazłeś się zatem

ponownie tutaj, w naszym małym miasteczku, gdzie twój brat i

przyjaciele pocą się każdego dnia. To musi boleć, bycie tobą.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: