Społeczeństwo zamknięte i jego sojusznicy FYM.pdf

(1058 KB) Pobierz
398871592 UNPDF
Społeczeństwo zamknięte i jego sojusznicy.
Polska w cieniu nowej rewolucji
Free Your Mind
398871592.003.png 398871592.004.png
pamięci Ronalda Reagana i Jana Pawła II oraz wszystkich ofiar komunizmu i neokomunizmu,
w hołdzie ofiarom drugiego Katynia,
pamięci Anny Politkowskiej
BIBLIOTEKA POLIS MPC (Polska, 2010)
Niniejsza publikacja ma charakter non-profit – Autor zarazem wyraża zgodę na jej bezpłatne
rozpowszechnianie, kopiowanie, drukowanie i przekazywanie innym osobom, jednakże prosi też, by w
miarę swych możliwości Czytelnicy wsparli finansowo portal POLIS Miasto Pana Cogito
 
A jednak dlaczego w siedemdziesiątą rocznicę Października mówimy o nowej rewolucji? Można
odpowiedzieć na to pytanie z pomocą analogii historycznych. W swoim czasie Lenin zauważył, że w kraju
klasycznej rewolucji burżuazyjnej we Francji po Wielkiej Rewolucji lat 1789-1794 trzeba było jeszcze trzech
rewolucji (w 1830, 1848 i 1871 roku), aby doprowadzić do końca rozpoczęte przez nią dzieło. To samo
można powiedzieć o Anglii (…). W Niemczech były dwie rewolucje burżuazyjno-demokratyczne (…).
„Takich rewolucji – pisał Lenin – które po ich wywalczeniu można byłoby włożyć do kieszeni i spocząć na
laurach, w historii nie było.” Dlaczego więc socjalizm , który powinien doprowadzić do jeszcze
głębszych niż kapitalizm przemian gospodarczych, społeczno-politycznych i duchowych w społeczeństwie,
nie miałby przejść kilku rewolucyjnych i duchowych przełomów , aby ujawnić wszystkie swe
możliwości i ostatecznie skrystalizować jako zasadniczo nowa formacja ? Lenin nieraz powtarzał
następującą myśl: socjalizm będzie się składał z wielu prób. Każda próba będzie w pewnym sensie
jednostronna, każda będzie miała swoją specyfikę i odnosi się to do wszystkich krajów (…).
Przebudowa jest procesem rewolucyjnym, ponieważ oznacza skok w rozwoju socjalizmu w realizacji jego
innych cech.
Michaił Gorbaczow , „Przebudowa i nowe myślenie. Dla naszego kraju i dla całego świata” , tł.
A. Kurkus, J. Malczyk, H. Mirska-Lasota, I. Zakrzewski, Warszawa 1988, s. 61-62.
- Panu się ta Polska naprawdę podoba?
- Bardziej niż poprzednia.
Ja uważałem, że komunizm to jest mój ustrój (…) Ja do 68. roku nie miałem poczucia, że Polska jest krajem
satelickim. Ja uważałem – i to był mój błąd – że w 56. roku polska (…) nomenklatura komunistyczna (…)
uzyskała niepodległość. (…) Gomułka naprawdę rozumował w kategoriach interesu Polski. (…) Ja
uważam, że my historycy, ja historykiem jestem, my komunistów tak powinniśmy egzaminować. Na
tamten czas nie było innej opcji politycznej.
Adam Michnik (1993)
materiału wideo i od 5'55'')
398871592.005.png
- No właśnie, a co Pan robił w ambasadzie sowieckiej?
- Byłem na przyjęciu z okazji rewolucji październikowej. Pewnie to Panów zdziwi, ale dostałem zaproszenie
i poszedłem z ciekawości. I warto było, zobaczyłem „Bal u senatora”. Wokół ambasady tłum ludzi, ja
przyjechałem i wróciłem autobusem. Ambasador Browikow w takim sowieckim uroczystym stroju
dyplomatycznym, na stołach kawior, wódka, inne frykasy. Jaruzelski, Mazowiecki, Geremek,
Stelmachowski, cała czołówka, tłum ludzi.
- Może oni też przyszli z ciekawości?
- Być może tak, choć wątpię. Miałem jednak wrażenie, że oto na moich oczach odbywa się finlandyzacja
Polski, że to nie jest spotkanie elit kraju niepodległego, ale wizyta w ambasadzie kraju zwierzchniego.
Jarosław Kaczyński w rozmowie z Michałem Karnowskim i Piotrem Zarembą („ Alfabet braci
Kaczyńskich ”, Kraków 2010, s. 195)
Nie ma (...) wątpliwości, że „aksamitna rewolucja” 1989 roku była operacją sowiecką. Pozostaje pytanie,
dlaczego kremlowscy reżyserzy uznali za wskazane urządzić taki wspaniały i niebezpieczny show, skoro
mogli zwyczajnie zmienić władze każdego ze swoich satelitów, na miejsce dotychczasowych przywódców
podstawiając ludzi o odpowiednio liberalnych poglądach?
Władimir Bukowski („ Moskiewski proces. Dysydent w archiwach Kremla ”, Warszawa 1997, s.
639)
A w ogóle, to dużo zależy jeszcze od Warszawy i jej losów.
Lenin w telegramie do Stalina (7 sierpnia 1920 r.) („ Nieznane listy, notatki, przemówienia
Lenina 1917-1922” , red. R. Werfel i S. Bergman, Warszawa 1962, s. 65)
 
Spis treści
1. Przedmowa................................................................................................................7
2. Kwestia komunizmu i agenturokracji.....................................................................13
3. Maskirowka pt. „Koniec zimnej wojny”. Polska „na zgliszczach starej Europy”...55
4. Odsłony prawdziwego państwa polskiego...............................................................72
5. Polska wobec Rosji...................................................................................................96
6. Społeczeństwo do zamknięcia.................................................................................113
7. Posłowie..................................................................................................................125
8. Epilog......................................................................................................................129
9. Bibliografia.............................................................................................................132
10. [Aneks:] Trzy scenariusze......................................................................................139
11. [Aneks:] Czwarty scenariusz..................................................................................145
12. [Aneks:] Rosyjski językiem urzędowym w Polsce.................................................148
398871592.001.png 398871592.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin