Charakterystyka głównego bohatera utworu pt. „Stary człowiek i morze”.doc

Konspekt lekcji języka polskiego

Do przeprowadzenia zajęć w dniu 24 lutego 2011 w toku zajęć indywidualnych
w Gimnazjum nr

I. Treści programowe:

• Czytanie ze zrozumieniem.
• Znajomość utworu E. Hemingway’a pt. „Stary człowiek i morze”.
• Znajomość sposobu tworzenia charakterystyki postaci.

II. Temat zajęć: Charakterystyka głównego bohatera utworu pt. „Stary człowiek i morze”.

III. Cele zajęć:

a)     Wiadomości

Uczeń:

• wie, co to jest charakterystyka,
• wie, jakie ma cechy,
• zna treść lektury.

b)     Umiejętności:

Uczeń:

• potrafi wymienić bohaterów lektury i opisać ich,
• potrafi wnioskować na podstawie czytanego tekstu,
• potrafi wskazać we fragmentach tekstu argumenty na poparcie swojej tezy,
• umie wyrażać swoje zdanie w sposób kulturalny i demokratyczny.

c)      Postawy:

Uczeń:

• aktywnie uczestniczy w lekcji,
• dba o kulturę i poprawność języka podczas budowania wypowiedź ustnych,
• wykazuje się zaangażowaniem w pracy indywidualnej.
• chętnie i otwarcie wyraża swoje zdania,

IV. Formy, metody, techniki uczenia oraz środki dydaktyczne:

1.      Formy nauczania:

• praca indywidualna,

2.      Metody i techniki nauczania:

• metody podające – elementy objaśnienia, elementy wykładu,

·         metody programowe – praca z treścią lektury,

• metody kształcenia językowego – metoda okazjonalnych ćwiczeń sprawnościowych,

3.      Środki dydaktyczne:

• Karta pracy
• Utwór pt. „Stary człowiek i morze”

V. Bibliografia:

a) Przedmiotowo-merytoryczna:

• Podstawa programowa Dz. U z 2009 Nr 4, poz. 17.
• E. Hemingway. Stary człowiek i morze. Warszawa 1974

b) Filozoficzna, psychologiczna, socjologiczna:

• Jagieła Jarosław, Trudny uczeń w szkole, Kraków 2005.

• Mika Stanisław, Psychologia społeczna dla nauczycieli, Warszawa 1998.
• Przetacznikowi Maria, Podstawy rozwoju psychicznego dzieci i młodzieży,  
  Warszawa 1973.
• Wood David, Jak dzieci uczą się i myślą: społeczne konteksty rozwoju poznawczego, Kraków 2006.

c) Pedagogiczna i ogólno dydaktyczna:

• Arends Richard, Uczymy się nauczać, Warszawa 1994.
• Bobiński Witold, Drugi oddech polonisty, Warszawa 1998.
• Dyduchowa Anna, Metody kształcenia sprawności językowej, Kraków 1988.

·         Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, pod red. Konarzewskiego K., t.1, Warszawa 2004.

• Taraszkiewicz Maria, Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, Warszawa 1999.
• Uryga Zenon, Godziny polskiego. Z zagadnień kształcenia literackiego, Warszawa-Kraków 1996.

VI. Tok lekcji:

1. Czynności organizacyjne:

• przywitanie ucznia,

2. Podanie tematu lekcji:
3. Nauczyciel prowadzi rozmowę na temat lektury. Podaje informacje o autorze i dziele. Uczeń dzieli się swoimi opiniami na temat przeczytanego utworu. Nauczyciel odpowiada na ewentualne pytania.
4. Uczeń wymienia bohaterów utworu, starając się wymienić ich cechy.
5. Uczeń otrzymuje kartę pracy dotyczącą głównego bohatera książki, uzupełnia ją samodzielnie, wyszukuje odpowiednie fragmenty w książce. Nauczyciel nadzoruje
   o koryguje pracę ucznia. Pomaga przy zaistniałych problemach.
6. Uzupełniona karta posłuży jako notatka o charakterystyce bohatera wraz z przykładem opartym o postać Santiago- bohatera lektury.

7. Zadanie pracy domowej:

Napisz charakterystykę dowolnie wybranej postaci literackiej posiłkując się przykładem omówionym na lekcji.

VII. Cel pracy domowej:

Uczeń:

• kształtuje umiejętność tworzenia charakterystyki
• wykorzystuje w praktyce poznane pojęcia
• dba o  poprawność budowania wypowiedzi pisemnych
• rozwija umiejętność pisania dłuższych wypowiedzi