Henoch lub Enoch.rtf

(15 KB) Pobierz

Henoch lub Enoch - postać biblijna, syn Jereda potomek Seta. Miał wiele synów i córek, wśród nich Metuszelacha.

Pismo Święte wspomina, że Henoch żył w tak wielkiej przyjaźni z Bogiem, że nigdy nie umarł, ale został wzięty cieleśnie do Nieba (Rdz 5, 22 i Hbr 11,5) w wieku 365 lat. O Henochu wspomina też Księga Syracha, (1), ukazując go jako jedną z pozytywnych postaci w historii ludzkości.

Postać Henocha fascynowała Żydów i chrześcijan ze względ na swoją tajemniczość. Z jednej strony jako jedyny obok proroka Eliasza doświadczył w Starym Testamencie zaszczytu wniebowzięcia, z drugiej Biblia przekazuje o nim zadziwiająco niewiele informacji. Ta tajemniczość powodowała, że wielu autorów apokryfów wydawało swoje dzieła pod jego imieniem. Przykładem są słynne Księgi Henocha. Postać Henocha pojawia się też w Koranie gdzie jest jednym z świętych proroków islamu.

----------------------------------------------------

Najbardziej tajemniczym patriarchą opisanym w Biblii był Henoch. Był on ojcem Matuzalema i pradziadem Noego. Spisane przez niego wizje i wspomnienia, które możemy przeczytać w Księdze Henocha, narobiły dużo kłopotów dostojnikom kościelnym. Po długich namysłach Księga Henocha w 325 r. n.e. została usunięta z kanonu biblii, a dostojnicy kościelni ten fakt skomentowali w ten sposób, że Henoch opisywał swoje wizje nie będąc pod wpływem ducha świętego. (skąd oni wiedzieli kto pod czyim wpływem był pisząc ?).
Pomimo, że "czarni" są bardzo sprytni, to zrobili jeden błąd : zostawili kawałek historii opowiedzianej przez Henocha w Księdze Rodzaju, będącej oficjalną i uznaną wersją Biblii.

"Synowie Boga widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie jakie im się tylko podobały. Wtedy Bóg rzekł: 'Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną; niechaj więc żyje tylko 120 lat.' A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach." (Rdz 6, 1-4).

Ten cytat od wielu dziesiątek lat jest przedmiotem badań i domysłów. Dalszy ciąg tej historii jest taki, że Bóg rozgniewał się na swoich wysłanników i uznał, że ich potomstwo, czyli owi giganci powinni zginąć.
W efekcie tego Bóg zesłał potop, aby ślad po romansie Snów Bożych i cór ludzkich miał w ten sposób zaginąć.
W Biblii jest o tym tylko wzmianka, natomiast Henoch o tym zdarzeniu napisał znacznie więcej.
Zgodnie z relacją Noego, aniołów, których zauroczyły ludzkie kobiety ,było
dwunastu. Opowiadał, że zstąpili oni na górę Hermon i wybrali sobie po jednej kobiecie a oto cytat z Księgi Henocha:

"Kiedy ludzie rozmnożyli się, urodziły im się w owych dniach ładne i piękne córki. Ujrzeli je synowie nieba, aniołowie, i zapragnęli ich. Jeden drugiemu powiedział: 'Chodźmy, wybierzmy sobie żony z córek ludzkich i spłódźmy sobie dzieci' (...) Zstąpili na Ardis, szczyt góry Hermon. Nazwali ją górą Hermon, albowiem na niej przysięgali i związali się wzajemnie przekleństwami. Te są imiona ich przywódców: Szemihaza, ich dowódca, Urakiba, Ramiel, Kokabiel (...). Są to dowódcy dwustu aniołów i wszystkich innych z nimi. Wzięli sobie żony, każdy po jednej. Zaczęli do nich chodzić i przestawali z nimi. Nauczyli je czarów i zaklęć i pokazali im, jak wycinać korzenie i drzewa. Zaszły one w ciążę i zrodziły wielkich gigantów." (1Hen 6, 1- 7, 2)

Więc te osoby boskie, czyli aniołowie byli nie osobami duchowymi ale cielesnymi. Zaczeli przekazywać całą swoją wiedze ludziom i naprzykład
anioł o imieniu Azazel nauczał ludzi wyrabiania mieczy i ozdób, a Barakiel uczył astronomii.
Każdy z 12 aniołów nauczał czegoś innego, a ponieważ byli oni istotami cielesnymi, więc zrodziła się teoria, że byli to przybysze z kosmosu, lub przedstawiciele innej, bardzo rozwiniętej kultury.
O tym, że teoria o przybyszach z kosmosu może być prawdziwa, zdaje się wskazywać dalsze opisy Henocha, tak piętnowane przez dostojników kościelnych.
Kiedy Bóg zapowiedział, ze dzieci, czyli giganci zostaną zabite, aniołowie zwrócili się o pomoc do Henocha, aby się za nimi wstawił i poprosił Boga o łaskę. I od tego momentu zaczyna się dziwna przygoda Henocha, który ognistym rydwanem podróżował do nieba, a niebo według jego relacji, było gdzieś na dalekiej Północy z murem zbudowanym z kryształu :

" Później skierowałem się ku północy, na krańce Ziemi. A tam, na granicach świata, widziałem wielki i wspaniały cud. widziałem otwarte bramy nieba, było ich trzy, każda oddzielna.."

Tam, w owym niebie czekał na Henocha Bóg ubrany w szatę jaśniejszą od słońca. Prośby Henocha na nic się nie zdały bo Bóg zdecydował uwięzić 12 aniołów po wsze czasy, a na ich potomstwo potop.
Kim wiec byli aniołowie ? musicie przyznać, że to bardzo dziwny opis i bardzo dziwna historia, a opis tego typu bogów podróżujących na ognistych rydwanach można znaleźć w legendach sumeryjskich.

------------------------------------------------------------------

==========================================================================

( 1) Mądrość Syracha [Syr], Eklezjastyka [Ekli] – jedna z ksiąg dydaktycznych (mądrościowych), zaliczanych przez Kościół katolicki i prawosławny do ksiąg deuterokanonicznych Starego Testamentu. Przez wyznawców judaizmu i Kościoły protestanckie uważana za apokryf.

Jest to jedna z nielicznych ksiąg Starego Testamentu, która ma podpis autora: Jezus, syn Syracha.

W wydaniach Biblii umieszcza się przed nią prolog, który nie jest jednak zaliczany do Pisma Świętego jako pismo, które nie jest tekstem natchnionym.

Mądrość Syracha zawiera pouczenia na temat spraw duchowych, jak również i doczesnych, a także krótko opowiada w poetycki sposób historię najważniejszych postaci biblijnych i przedstawia rozważania autora na temat Boga i człowieka.

Księga została napisana po hebrajsku ok. roku 190 p.n.e. w Jerozolimie (tekst hebrajski zachował się jedynie we fragmentach). Po roku 132 p.n.e. (38 rok panowania króla Euergetesa II) została przetłumaczona na grekę w Egipcie przez wnuka autora, o czym informuje on w dodanym przez siebie prologu[1]. Księga nie weszła w skład kanonu judaistycznego, a w Kościele katolickim istniały wahania co do jej przyjęcia. Ostatecznie została uznana przez Kościół Katolicki za natchnioną (z wyjątkiem prologu) na Soborze Trydenckim.

Judaizm nie zaliczył Mądrości Syracha do zbioru ksiąg świętych, jednak do X wieku korzystała z niego literatura synagogalna[2]. Z księgi tej korzystał również John Wesley, współtwórca Kościoła metodystycznego, jakkolwiek nie uważał jej za natchnioną.

Chwała Boża w historii Izraela

· Henoch

· Noe

· Abraham

· Izaak i Jakub

· Mojżesz

· Aaron

· Pinchas

· Jozue i Kaleb

· sędziowie

· Samuel

· Natan i Dawid