Fakty i Mity 04-2004.pdf

Karola Wojtyły nie obchodzi, że jego krewni są chorzy i żyją w biedzie

OGŁASZAMY ZBIIÓRKĘ NA RODZIINĘ PAPIIEŻA

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 4 (203) 29 STYCZNIA 2004 r. Cena 2,40 zł (w tym 7% VAT)

Str. 11

Lobbyści spraw przeróżnych, niezmordowanie przemierzający sejmowe korytarze i szepczący „zaklęcia” do uszu wybranym wybrańcom narodu, doskonale wie-

dzą, że na Wiejskiej można przeforsować (czytaj: kupić) każdą, nawet najbardziej absurdalną i szkodzącą Polsce ustawę. Są tylko dwa warunki: po pierwsze – ka-

sa; po drugie – kasa. Jak się ją ma, to większość z 460 „sprawiedliwych” przegłosuje na przykład niezwłoczną konieczność przemalowania księżyca na zielono.

Albo... albo jeszcze lepiej – upichci prawo, według którego recykling plastikowych butelek, tzw. PET-ów, istnieć będzie jedynie na papierze. Przysporzy to krocio-

wych zysków szemranym firmom i jednocześnie narazi Skarb Państwa na rokroczne straty około 120 milionów złotych.

O takim drobiazgu, że puste, przez nikogo niechciane PET-y już wkrótce „zaPETują” nam Polskę, nie warto w tej sytuacji nawet wspominać.

Str. 9

Koziołek Matołek

Gangster i prokurator

W Stargardzie Szczecińskim jęczą topory ciosające

krzyż i świszczą łopaty usypujące golgotę. Pewien Polak

katolik – wiceprzewodniczący Rady Miejskiej – o wdzięcz-

nym nazwisku Koziołek ogłosił bowiem, że jest... synem

bożym. Miejscowy sanhedryn złożony z miejskich rajców

nie uwierzył mu. Podobnie jak to było w Palestynie nie-

mal 2 tysiące lat temu.

Bycie pracoholikiem nie zawsze wychodzi na

zdrowie. Prokurator Jan M. tak się zżył z prze-

stępcami, że zaczął im doradzać i czynnie uczest-

niczyć w przestępczym procederze. M. ochraniał

morderców i ucztował z nimi. To ostatnie – z uwa-

gi na skalę – można więc już chyba uznać za cho-

robę zawodową prokuratorów...

Str. 8

Str. 7

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 4 (203) 23 – 29 I 2004 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Ziemia obiecywana

T ak około Trzech Króli przybyło do mnie trzech człon-

POLSKA Według sondażu „Rzeczpospolitej”, najpotężniejsza par-

tia w historii III RP w ciągu kilku miesięcy spadła na trzecie miejsce

w kraju. SLD i UP (razem!) mają ledwie 17 proc. poparcia i są za

Samoobroną (18 proc.). Nieco bardziej pocieszające dla partii Mil-

lera są wyniki badań CBOS, które dają koalicji SLD-UP 21 proc.

poparcia i drugie miejsce po Platformie (ta ma aż 29 proc.)!

Przy takiej dynamice spadku za półtora roku, przed wyborami par-

lamentarnymi, SLD-UP będzie miało poparcia mniej niż zero.

Przed nadciągającą klęską SLD broni się kolejnymi roszadami per-

sonalnymi. Minister Janik porzucił swoją posadę dla szefowania

Klubem Parlamentarnym SLD. Zastąpi go Józef Oleksy. Tymczasem

Marek Borowski przyznał, że w SLD od wyborów (już ponad 2 la-

ta!) nikt nie zajął się oceną programu.

Bo i po co? Do kolejnej wyborczej ściemy jeszcze dużo czasu.

ków łódzkiego SLD. W darze przynieśli informacje, bo

wiedzą, co lubi rząd naczelnych redaktorów. Zaczęli prze-

mowę od tego, że chcieliby tak jakby do spowiedzi i po

poradę, tyle że nie ze swoimi grzechami przychodzą. Sko-

ro oni walą do mnie jak do księdza, to ja im jak ksiądz

– idźcie najpierw braci swoich w cztery oczy upomnieć,

a dopiero później, jak nie posłuchają, donieście Kościoło-

wi, czyli mnie. Towarzysze zarzekli się Aktem strzelistym,

że wielokrotnie i na różne sposoby upominali i ostrzegali,

ale miarka się przebrała. No to zacząłem słuchać.

Rzecz cała dotyczyła rozpierduchy w lokalnych struk-

turach Sojuszu. Spowiedź członków była ciekawa, ponie-

waż na przykładzie łódzkiej ziemi obiecywanej przez Mille-

ra można prześledzić, jak kończy sam dawca (pustych)

obietnic. Wiadomo skądinąd, że jak jest dobrze i wszyst-

ko gra, to wszyscy są zadowoleni i jeden drugiemu na ła-

py nie patrzy. Ba, nawet nikt nie docieka, dlaczego jest

dobrze, bo życie w dobrym bycie jest stanem naturalnym,

zwłaszcza Polaka katolika. Dlatego właśnie Polakom kato-

likom zawsze jest źle. Kiedy jednak jest źle, to nawet naj-

lepszy skoczek narciarski może się z najlepszym trenerem

pokłócić. Ale do rzeczy.

W SLD jest źle i nie jest to wcale tajemnicą spowiedzi.

Szeregi mniejsze o połowę, własna partia w postaci rządu

bije naród po kieszeni, nabijając przy tym własną, i obrzy-

dza ludziom życie – zabiera ulgi, zasiłki, mnoży bezrobo-

cie, lobbuje, korumpuje, kolaboruje i mataczy. W Ło-

dzi do wszystkich tych gorzkich żali trzeba

dopisać jeszcze jeden, największy

– niespełnione, przedwybor-

cze obietnice Leszka Mil-

lera. Człowiek to takie

wredne zwierzę, że trudno

mu odebrać nadzieję. A je-

śli jeszcze ktoś w dodatku

tę nadzieję sztucznie i sku-

tecznie rozbudził – musi ją

zaspokoić. A jak nie, to do-

stanie po nosie. Miller

w Łodzi wybory wygrał

dzięki bujnej wyobraźni przy

roztaczaniu miraży oraz no-

śnym hasłom typu: „Nadcho-

dzi czas dla Łodzi”. Po czym,

jak do tej pory, Łódź zawiódł

kompletnie. Na całej linii. Nawet nie zaczęto zacząć żadnej

z obiecanych przez niego inwestycji, na przykład duopolis

Warszawa–Łódź. Bezrobocie wynosi tu 18,7 procent i ro-

śnie. Żebracy biją się przy śmietnikach o kawałek kartonu

czy metalowej rurki i wyjadają ptakom z karmników. Dziu-

ry w jezdniach i syf na podwórkach kamienic (za mało pu-

blicznych toalet) większy niż w slumsach Kalkuty w samym

środku pory deszczowej. Zamiast jakoś ogarnąć tę biedę,

choćby złagodzić jej skutki – głównym zajęciem magistra-

tu jest stawianie idiotycznych pomników i dogadzanie ko-

legom prezydenta Kropiwnickiego, którego zwycięstwo wy-

borcze było naturalną konsekwencją olania Łodzi przez Mil-

lera. Teraz na Łódź leje również Kropiwnicki, a najczęściej

w ogóle go w mieście nie ma. Jak jest źle, to przecież ni-

kogo nie zdziwi, że może być jeszcze gorzej. Realizować

zyski zaczęli więc także ci z urzędu wojewódzkiego.

Osoba wojewody Krzysztofa Makowskiego od począt-

ku budziła kontrowersje i jest w miejscowym Sojuszu za-

rzewiem konfliktu. Najmłodszy w Polsce włodarz wojewódz-

twa miał w chwili wyboru 32 lata. Jest absolwentem wy-

działu chemii spożywczej, raperem z zamiłowania i przy-

branym dzieckiem Millera z obowiązku. Był wiceprzewod-

niczącym łódzkiej młodzieżówki SLD i tam – jak głosi miej-

scowa legenda – podczas przewijania szturmówek wypa-

trzył go Leszek. Kiedy wybory wygrał Miller, wygrało tak-

że jego przybrane dziecko. Wkrótce chemika spożywcze-

go, który nie miał żadnego doświadczenia gospodarczego

ani politycznego, premier uczynił członkiem Rady Krajowej

SLD, wojewodą oraz przewodniczącym Rady Wojewódz-

kiej Sojuszu w Łodzi, czyli baronem. Powód? Makowski stał

się natychmiast bezwolnym narzędziem w ręku Millera. Mło-

dy wojewoda, mimo że decyduje o niewielu sprawach, to

nawet te decyzje, które wypada mu podjąć samodzielnie

– partaczy. Ściągnął na przykład Millera na uroczyste otwar-

cie pustych hal pewnej słoweńskiej firmy farmaceutycz-

nej, nie chwaląc się pryncypałowi, że wcześniej skorzystał

z darmowej wycieczki na koszt tejże firmy. Podobnie było

z wizytą Millera w nowo otwartym zakładzie budowlanym,

w którym pracuje małżonka wojewody.

Łódź – od czasu odzyskania wolności w 1989 roku

– dzielnie kultywuje tradycję warcholstwa, pieniactwa

i prywaty rządzących narosłą od czasów szlacheckich. Przo-

dują w tym politycy tzw. lewicy. Długo by pisać, skupmy

się więc tylko na Makowskim – dziecku Millera i łódzkiej

socjaldemokracji. Zarzuca mu się, że najpierw ochraniał,

a później bardzo długo zwlekał z odwołaniem swojego ko-

legi – prezesa łódzkiego przedsiębiorstwa Cefarm – Janu-

sza Olszewskiego (SLD). W firmie tej doszło do nadużyć

finansowych na ogromną skalę. Wojewodzie sygnalizowa-

li to miesiące wcześniej członkowie partii, związkowcy

i organa ścigania. Makowski ochraniał Cefarm jako kon-

kurenta AFLOPY, którą kierował wicewojewoda Marcisz

(patrz s. 3), znienawidzony przez Millerowego szefa woje-

wództwa, gdyż... niebezpiecz-

nie kompetentny. Naduży-

cia w AFLOPIE zostały roz-

dmuchane właśnie przez Ma-

kowskiego. Skończyły się

– jak wiadomo – kompro-

mitacją organów ścigania,

a dla wtajemniczonych tak-

że wpadką wojewody. Wspo-

mniany Marcisz to człowiek

Andrzeja Pęczaka, byłego

przewodniczącego wojewódz-

kiego Sojuszu i byłego pupi-

la Millera. Pęczak, gdy stra-

cił poparcie wodza, z oddane-

go przyjaciela stał się jego naj-

większym wrogiem, a więc również

wrogiem Makowskiego.

Tyle mniej więcej dowiedziałem się od moich go-

ści z pochyłego drzewa SLD, na które własne kozy już ska-

czą, i to gromadnie. Brzydzę się szczerze tymi podjazdowy-

mi wojenkami łódzkich aparatczyków Sojuszu; nie mniej

niż warszawskim bagienkiem o nazwie Rywingate. Dlacze-

go więc o tym piszę? Ano dlatego, że w ubiegłym tygo-

dniu stała się rzecz bez precedensu, ale za to z konse-

kwencjami, które mogą być kolejnym gwoździem do trum-

ny rządu Leszka Millera. Oto grupa członków SLD skiero-

wała wniosek do Wojewódzkiego Sądu Partyjnego w Ło-

dzi o ukaranie szefa partii i premiera, który nadal w pew-

nych kręgach uchodzi za apostoła ziemi obiecanej. Potwarz!

Skandal! I to wielki, międzynarodowy, bo skoro poddane

Millerowi chudopachołki z prowincji buntują się przeciwko

niemu na JEGO terenie, to co ma do powiedzenia taki pre-

mier jako reprezentant całego państwa? W dodatku zarzu-

ty dotyczyły sprawy kluczowej: niewłaściwego nadzoru nad

realizacją programu SLD. Wojewodzie Makowskiemu za-

rzucono natomiast prowadzenie niezgodnej ze statutem SLD

polityki kadrowej i naruszanie zasad rekomendacji członków

partii na niektóre stanowiska. Nikt z wtajemniczonych nie

ma wątpliwości, że za powodami – szeregowymi członka-

mi z okręgu Zduńska Wola – stoi odsunięta od koryta gru-

pa Andrzeja Pęczaka i on sam, ostatnio wkurzony niemiło-

siernie, bo Makowski wykosił go z listy SLD na kandyda-

tów do Parlamentu Europejskiego.

Właśnie mina uzbraja się sama – wszystkie wpadki

Makowskiego odbiją się czkawką Millerowi. Jak wiadomo,

Krajowy Sąd Partyjny SLD odrzucił wniosek o ukaranie pre-

miera i wojewody, ale smród pozostał i – przynajmniej

w Łodzi – przybiera na sile. Będzie on przyczynkiem do re-

wolty w całym Sojuszu i – być może – detronizacji Lesz-

ka Millera, bo jeśli ktoś ma odpowiadać za tę totalną roz-

pierduchę, utratę połowy siły SLD i notowań, to dlaczego

nie główny sprawca?

Rokita i spółka już widzą się w gabinetach i salonach URM, choć

jak dotychczas jedynym punktem programu PO jest krytyka rządów

SLD-UP. PiS i PO domagają się samorozwiązania sejmu i przedter-

minowych wyborów, zgodnie z obietnicą premiera i prezydenta sprzed

roku. Liderzy Platformy zapowiadają, że nie muszą wcale współrzą-

dzić z bliźniakami. Dadzą sobie radę także w związku z PSL...

...które dla Boga, Honoru i Ojczyzny pójdzie zawsze i z każdym.

Unia Pracy ostatecznie poparła oszczędnościowy plan Hausnera. Do-

maga się jednak jego modyfikacji, w tym zaniechania rygorystyczne-

go weryfikowania rent, utrzymania zasiłków przedemerytalnych i więk-

szych oszczędności w wydatkach na administrację.

Unia Pracy wierzy, że można być w ciąży i pozostać dziewicą.

Z powodu opieszałości Sejmu groźba utraty unijnych dotacji dla

uboższych rejonów Polski jest całkiem realna. Pieniądze możliwe do

pozyskiwania od 1 stycznia 2004 r. są zablokowane, bo nie mamy

ustawy o zamówieniach publicznych. Leży sobie ona w Sejmie

z 400 poprawkami...

Były w Sejmie ważniejsze sprawy: pyskówki, awantury, ugaszczanie

i honorowanie papieża...

Granice absurdu przekroczyli spece z Banku Światowego i Europej-

skiego Banku Inwestycyjnego: doradzili naszemu krajowi wprowadze-

nie opłat za studia dzienne, aby było bardziej sprawiedliwie i aby...

studia były dostępne także dla młodzieży z rodzin uboższych. Boli

ich, że studenci zaoczni muszą za studia płacić, a inni nie.

Idąc tym torem, trzeba zlikwidować pozostałe jeszcze zasiłki dla

bezrobotnych – niesprawiedliwe, bo nie wszyscy potrzebujący je

dostają.

TVN, Polsat i, uwaga!, Agora (wydawca gazet, w tym „Wyborczej”,

i właściciel stacji radiowych) złożyły skargę na TVP do Urzędu Ochro-

ny Konkurencji i Konsumenta. Powodem zażalenia jest rzekome za-

niżanie cen reklam przez telewizję publiczną opłacaną po części

z abonamentu. Tymczasem na procesie Rywina świadkowie ujawni-

li, że to prezes Agory, Rapaczyńska, była inicjatorką spotkania, pod-

czas którego po raz pierwszy miała paść korupcyjna propozycja.

Kwaśniewski i Michnik chcieli telewizji, a Rywin posłużył za ko-

zła ofiarnego, który miał pogrążyć Millera – ot, i cała afera.

Lekarze aż 160 śląskich przychodni specjalistycznych leczą pacjen-

tów odpłatnie. Nie zostali bowiem zaproszeni do konkursu rozpisa-

nego przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Drobne przeoczenie, najwyżej zemrze kilku biedaków. A przy oka-

zji przypominamy jeden z postulatów Solidarności z sierpnia

1980 roku: „Poprawienie warunków pracy służby zdrowia, co ma

zapewnić pełną opiekę medyczną osobom pracującym”.

Nie działa i tak spóźniony o 15 lat centralny system ewidencji pojaz-

dów, bicz na złodziei samochodów. To znaczy działa, ale nie tak jak

powinien – trzeba wpompować jeszcze 200 mln złotych, aby był na-

prawdę centralny i bezawaryjny.

Dla firm ubezpieczających pojazdy 200 mln zł to pryszcz. Niech

się zrzucą na system, a później wszyscy (oprócz złodziei) zarobią.

WARSZAWA NIK informuje, że więcej niż połowa mazowieckich

hipermarketów została wybudowana z naruszeniem prawa. Brakowało

odpowiednich dokumentów, uzgodnień i pozwoleń, a na transakcjach

publicznymi gruntami krocie zarabiali pośrednicy. Straty to 4,4 mln

publicznych złotówek.

Pierwsze miliony trzeba ukraść. W ekonomii nazywa się to pierwotną

akumulacją kapitału...

PIŁA Prokuratura Rejonowa przedstawiła posłance Samoobrony

Renacie Beger zarzuty fałszowania podpisów na listach wyborczych

z 2001 r. Przebrzmiała gwiazda sejmowej komisji śledczej i kandydatka

na ministra finansów w przyszłym rządzie Leppera idzie w zaparte,

mimo że połowa z 5500 osób widniejących na listach nie przyznaje

się do przekazywania posłance swoich danych i składania podpisów.

Ich nieautentyczność potwierdziła analiza grafologiczna.

Begerowej pozostanie chyba odwołać się do „Anana Kofana”...

BRAZYLIA W odpowiedzi na zaostrzenie kontroli na lotniskach

USA (fotografowanie podróżnych, pobieranie odcisków palców) le-

wicowe władze Brazylii wprowadziły te same wymagania wobec

Amerykanów odwiedzających ich kraj. Wszelki sprzeciw lub lekce-

ważenie jest surowo karane.

Dawno proponowaliśmy wprowadzenie tego samego. No i jesz-

cze po stówie zielonych od jankeskiego łebka, aby sobie odbić

koszty wiz do USA...

INDIE W Bombaju odbywa się IV Światowe Forum Społeczne – ol-

brzymie spotkanie (100 tys. osób!) polityków i działaczy społecznych

przeciwstawiających się dzikiej globalizacji. Impreza, jak wszystkie

podobne, jest lekceważona przez polskie media.

W końcu to nie zjazd paru tysięcy milionerów i kilkunastu po-

lityków w Davos. Nie ten ciężar portfela, nie ta szerokość geo-

graficzna...

JONASZ

Nr 4 (203) 23 – 29 I 2004 r.

GORĄCY TEMAT

Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa

Wewnętrznego mają chronić nas, obywateli państwa

prawa. Niestety, młody narybek agentów – zamiast

w solidnej szkole policyjnej – wychował się

na filmach z Jamesem Bondem i Brudnym Harrym.

kompleksowych aresztowań, ale

w rewanżu postawiono mu pod szpi-

talnymi drzwiami uzbrojonego war-

townika. Nie wpuszczano żony An-

ny, a nawet... domowego lekarza.

W sumie w całej Polsce areszto-

wano 20 „groźnych przestępców”

z Gdańska, Wrocławia, Łodzi – tak

grzmiały na cały kraj pochwalne ser-

wisy informacyjne. Zapyta dociekli-

wy Czytelnik: a cóż to za bandyci, że

nasze dzielne chłopaki tak się mu-

siały napracować?

Według „nieplanowanego” prze-

cieku do prasy – w AFLOPIE zde-

fraudowano pieniądze, narażono

Skarb Państwa na stratę 10 milio-

– Mirek był dla niego za mocny.

Lepiej się znał na sprawach woje-

wództwa, był lubiany i trzeba go by-

ło eliminować.

No, jeśli rzeczywiście tak było,

to eliminacja była niekiepska, bo-

wiem Marcisz po tych wszystkich

przejściach dostał udaru mózgu.

Ja tam nie wierzę w makiawelizm

Makowskiego – dobrze mu patrzy

z oczu, niezły chłopak, no i przecież

ulubieniec Leszka Millera . Nie wiem

tylko, dlaczego wnerwieni łódzcy SLD-

-owcy chcieli 17 stycznia br. posta-

wić przed partyjnym sądem Millera

i Krzysztofa Makowskiego. Czemu wy-

krzykiwali: „Miller, co z Marciszem?

Dlaczego nie bronisz swoich ludzi?”.

I tu się mylą. Miller zawsze bronił

na przykład Andrzeja Pęczaka , mi-

mo że prokuratura była zawalona

sprawami przeciwko baronowi Soju-

szu. A teraz broni Makowskiego, któ-

rego działacze SLD oskarżają o ob-

sadzanie stanowisk swoimi kolesia-

mi bez kwalifikacji i o kilka innych

jeszcze grzechów głównych. Miller

to ludzkie panisko.

Co pozostało z popisowo prze-

prowadzonej akcji ABW? Prokura-

tura nie przedstawiła żadnego aktu

oskarżenia, wszyscy zapuszkowani

są już na wolności. Tylko ich żony

i dzieciaki, po wstrząsie, jaki prze-

żyli, nadal chodzą do psychologa

i budzą się z krzykiem o piątej ra-

no. A co z Bondami z Agencji

(Nie)Bezpieczeństwa Wewnętrzne-

go? A dziękuję, wszyscy zdrowi!

ANDRZEJ RODAN

W Łodzi jest AFLOPA SA – cen-

trala farmaceutycznej firmy z udzia-

łem kapitału holenderskiego. Zain-

teresowali się nią superagenci Agen-

cji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

ABW przychodzi o 5 rano, bo to

jest ulubiona godzina wszystkich taj-

nych policji. Zbigniew S. (przedsta-

wiciel handlowy AFLOPY) spokoj-

nie śpi we własnym domku jedno-

rodzinnym. Obok leży jego żona

Anna , a w sąsiednich pokoikach dzie-

ci: dziesięcioletnia córka i siedmio-

letni syn. Wyżej śpią dziadkowie. Sie-

lanka... I nagle walenie i kopanie

w drzwi, stukanie w okna, dzikie

okrzyki, groźby. Do środka jak hu-

ragan wpadają chłopaki z pistoleta-

mi w rękach i zaczynają akcję. Wszy-

scy mieszkańcy łącznie z dziećmi zo-

stają wywleczeni z pościeli i pod ścia-

nę. Dzieci płaczą, ich mamusia, An-

na, jest bliska zawału. Tylko dzia-

dek jeszcze nic nie kapuje, a może

nie obudził się do końca, więc otu-

maniony szepcze do skutego kajdan-

kami syna: „Czy to gestapo?”.

Nie, to tylko agenci III RP roz-

poczynają rewizję. Wywalają szufla-

dy, wyrzucają ciuchy z szaf, zaglą-

dają pod łóżka, w kuchni rozsypują

mąkę, sól i cukier, są bardzo zapra-

cowani. Potem zawożą Zbigniewa S.

na przesłuchanie do swojej jaskini

przy ul. Pomorskiej, a później do

pierdla. W tym samym czasie kaj-

dankami zostaje skuty także Paweł

Z. , dyrektor do spraw finansowych

AFLOPY. Jego również zgarnia się

o piątej nad ranem. Akcja dzieje

się w domu pana Pawła, w Konstan-

tynowie Łódzkim. Scenariusz taki

sam: walenie w drzwi, pistolety, won

z wyra, kajdanki i pod ścianę! Re-

wizja trwała tu trochę dłużej, no bo

to w końcu dyrektor. Dzieci nie pła-

czą, bo ich nie ma. Żona bliska wy-

lewu, a Paweł Z. nic nie kuma. Po-

tem przesłuchanie na Pomorskiej

i do aresztu.

Kolejny cel to Tomasz K. , dy-

rektor handlowy AFLOPY. Żeby się

nie powtarzać: godzina piąta rano,

Dęci agenci

akcja, pistolety w łapach, kajdanki,

rewizja i dwójka przerażonych, pła-

czących dzieci.

Przez chwilę wydawało się, że

więcej szczęścia miał Leszek Sz. ,

kierownik filii AFLOPY w Łodzi.

Tej feralnej nocy spał poza domem,

ale nie z naszymi dzielnymi chłopa-

kami takie numery! Dopadli go

w robocie i na oczach zaskoczonych

podwładnych skuli, zgięli w scyzo-

ryk, oczy w glebę, pistolety wymie-

rzone w plecy i propozycja nie do

odrzucenia:

nów złotych tytułem niezapłacone-

go podatku. Czyli polska normal-

ka. Ale dlaczego nagle, zamiast

urzędników skarbowych, pojawia się

ABW?!

Czytelnik zapyta też:

NAJWIĘKSZE WPADKI ABW

– 7 lutego 2002 r. w centrum Warszawy funkcjonariusze UOP zatrzymują

prezesa PKN Orlen Andrzeja Modrzejewskiego . Telewizja pokazuje areszto-

wanego jako „groźnego przestępcę”. Decyzja sądu – nie było podstaw do

zatrzymania.

– 2 lipca 2002 r. funkcjonariusze ABW zatrzymują Romana Kluskę , twórcę

i b. właściciela „Optimusa”. Organa ścigania stawiają mu zarzut wyłudzenia

przez spółkę 30 mln zł nienależnego podatku VAT. Wolność odzyskuje po

wpłaceniu rekordowej w Polsce kaucji w wysokości 8 mln zł. W styczniu

2003 r. okazuje się, iż było to działanie bezprawne, a Kluska zostaje oczysz-

czony z zarzutów.

– 19 sierpnia 2003 r. sześć uzbrojonych zespołów funkcjonariuszy ABW i pro-

kurator przeszukują mieszkanie Jacka Kalasa , inspektora NIK. O godzinie 8.45

jedna z grup wkracza do siedziby Agencji Rozwoju Przemysłu, gdzie Jacek

Kalas, prowadzi kontrolę. Agenci zakładają mu kajdanki i jak bandytę wypro-

wadzają do samochodu. Efekt? Sąd zwalnia Kalasa z aresztu, ABW przepra-

sza za zbyteczny pokaz siły. Wtajemniczeni twierdzą, że Kalas jest ofiarą woj-

ny rządu z NIK. Wcześniej kontrola NIK stwierdziła, że tzw. „raport otwarcia”

rządu Leszka Millera oparty został na nieprawdziwych danych. Jednym z au-

torów tej krytycznej opinii był właśnie Kalas. No to go lu! Ale nie wyszło.

– ABW kompromituje się także przy innych głośnych sprawach. O tym, że

przetarg na budowę Centralnej Ewidencji Pojazdów wygrał... handlarz bronią,

ABW dowiaduje się od dziennikarzy. Czekamy na ciąg dalszy...

BARBARA SAWA

Jakie wyroki

zapadły w tej sprawie? Nie uwierzy-

cie! Żadne!

Wszyscy aresztowani zostali

wypuszczeni na wolność. Z po-

wrotem pracują na tych samych

stanowiskach co przedtem i za

te same (albo wyższe) pieniądze!

A więc w co tu grano? Po co te

manewry ABW(ery)? Wysoki ran-

gą pracownik Urzędu Wojewódz-

kiego mówi:

– Wojewoda Krzysztof Makow-

ski chciał odstrzelić swojego wice,

czyli Marcisza. Nie wiedział, jak

się do niego dobrać, to mu wycią-

gnął AFLOPĘ!

– Ale po co mu ten odstrzał?

Do kicia marsz!

Z oferty tej nie mógł skorzystać

Mirosław Marcisz , wicewojewoda

łódzki, który miał szczególnego pe-

cha, że w swoim czasie był preze-

sem AFLOPY. Pan Mirosław kilka

dni przed akcją ABW uległ wypad-

kowi samochodowemu i z uszkodzo-

nymi kręgami piersiowymi leżał

w szpitalu. Zepsuł więc cały plan

GŁASKANIE JEŻA

haśle Norwid był odsyłacz: „patrz też Cz. Nie-

men”, a przy haśle Cz. Niemen – „patrz też

Norwid” – powiedział.

– No, czego jak czego, ale tupetu to panu

nie brak – skwitowałem wówczas tę – jak są-

dziłem – niebywałą zarozumiałość.

Na usprawiedliwienie tamtej mojej gburo-

watości mam niewiele, ot, tyle tylko, że i lumi-

narze ówczesnej krytyki nie zostawiali na Nie-

menie suchej nitki, a apogeum anty-Niemeno-

wej nagonki nastąpiło wówczas, gdy nagrał on

kilka piosenek po rosyjsku. Na własne uszy

słyszałam na tzw. salonach warszawki, jak okre-

ślano artystę mianem zdrajcy.

Teraz – o ile jestem mądrzejszy, to o tyle,

że wiem, iż w encyklopedii 2050 na przykład

pod hasłami Miller, Kwaśniewski, Hausner

itp. znajdziemy notki: „Politycy rządzący Pol-

ską w schyłkowym okresie twórczości Czesła-

wa Niemena” – a to jest i tak wariant dla tych

panów optymistyczny.

Jasna cholera... jakkolwiek bym pisał, to

i tak o politykę muszę gdzieś zawadzić. Ale to

trochę gorycz i smutek przemawiają przeze mnie.

Bo odchodzą ludzie... coraz częściej i coraz

boleśniej dla polskiej kultury. Ci naprawdę

niezastąpieni. Nie ma już Swinarskiego,

Grotowskiego, Kantora, Hibnera, Osieckiej,

Ciechowskiego , Niemena... Nie ma i długo nie

będzie. Tak długo jak papkę słów i kakofonię

pseudomuzyki przedkładać będziemy nad je-

sień, która mimozami się zaczyna.

MAREK SZENBORN

Czy go jeszcze pamiętasz?

Przysłowia są mądrością narodu – mó-

wi jedno z głupszych przysłów, a ktoś mą-

dry podsumował, że wtedy tylko są mądro-

ścią, gdy przeciętne wykształcenie przedsta-

wicieli tego narodu jest więcej niż mizerne.

Jednak znam przysłowie – może raczej po-

wiedzenie – stokroć bardziej idiotyczne. Co cie-

kawe – robi ono z biegiem lat oszałamiającą

karierę. Chodzi mianowicie o kretyńskie zda-

nie: „Nie ma ludzi niezastąpionych”. Czy wśród

czytających ten tekst jest ktoś, kto przynajmniej

raz nie słyszałby np. od swojego szefa: „Co wy

sobie, Kowalski, wyobrażacie? Że jesteście

niezastąpieni? Uważajcie, bo nie ma ludzi nie-

zastąpionych”.

Tymczasem historia świata od Sumerów

po Unię Europejską dowodzi, że to właśnie lu-

dzie, których niczym ani nikim nie można by-

ło zastąpić, tworzyli i zmieniali dzieje – w dzie-

dzinie polityki, ekonomii, kultury i stu innych.

Niestety, świat o ich wyjątkowości dowiadywał

się zazwyczaj zbyt późno.

Zwłaszcza kultura i sztuka są taką delikat-

ną tkanką, że gdy odejdzie wybitny twórca, po-

wstaje luka, ba!, cała przepaść, której niczym

nie można wypełnić. Tyrani, władcy, pierwsi

sekretarze przychodzą i odchodzą, sądząc o swo-

jej wielkości jedynie na podstawie długości wła-

snego cienia o zachodzie słońca. I to oni wła-

śnie, jakże chętnie, szafują owym „Nie ma lu-

dzi niezastąpionych”, mając na myśli oczywiście

wszystkich... oprócz siebie.

– Co wy sobie, Niemen , myślicie? Żeście

niezastąpieni? Ja wam pokażę, że nie ma

ludzi niezastąpionych! – tak wykrzyczał za

kulisami po pewnym koncercie Mieczysław

Moczar . Kto – poza osobami interesujący-

mi się historią najnowszą – pamięta dziś Mo-

czara, choć na swój sposób był to łobuz trud-

ny do zastąpienia.

W miniony weekend pokolenie Niebiesko-

-Czarnych zostało porażone informacją, że Cze-

sław Niemen nie żyje, że już nigdy na żywo nie

przyjdzie nam zastanawiać się nad „dziwnością

tego świata”, nie weźmiemy do ręki szklanecz-

ki w kafejce „Pod Papugami” i nie będziemy

„śnić o Warszawie”.

Na dobrą sprawę można powiedzieć, że wraz

z genialnym bardem coś w tym kraju umarło

na zawsze, coś w nas wszystkich umarło. Jakaś

wrażliwość, jakiś specyficzny sposób postrzega-

nia i konsumowania poezji i muzyki.

Nie oszukujmy się jednak... Niemen (choć

niedawno przez słuchaczy „Trójki” i „Polityki”

wybrany polskim wokalistą stulecia) nigdy nie

miał szczęścia do trafiania swoją twórczością

w czas, bo po prostu czas wyprzedzał. Ten prze-

dziwny artysta zazwyczaj pisał i wyśpiewywał

szlagiery, które szlagierami stawały się dopie-

ro po kilu latach od prawykonania. Tak było

z „Czy mnie jeszcze pamiętasz”, „Enigmatic”,

„Katharsis” i wieloma innymi płytami. Bo to

nie był piosenkarz, który śpiewał, że „majtecz-

ki są w kropeczki”. Przypuszczam, iż dziś – gdy-

by narodził się na nowo – wyleciałby na zbity

pysk już z eliminacji programu „Idol”, gnany

szyderczym chamstwem Kuby Powiatowego.

Lecz co tam jakiś Powiatowy... Ze smutkiem

muszę przyznać, że i ja się co do Niemena strasz-

nie pomyliłem. Otóż miałem szczęście (dopie-

ro teraz to wiem) uczestniczyć w pewnym pry-

watnym party, na którym był – już wtedy

– mistrz. Dzieliła nas wielka różnica wieku,

a mój młodzieńczy bunt zmaterializował się

wówczas na jego osobie. W pewnej chwili Cze-

sław Niemen powiedział, że jego marzeniem

jest nie tyle zaistnienie w encyklopedii, co

w odsyłaczach: – Chciałbym, aby kiedyś przy

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 4 (203) 23 – 29 I 2004 r.

szowi, w którym prawdo-

podobnie zakochana była

cesarzowa Teodora, bizantyjski

władca Justynian powierzył od-

powiedzialne zadania i wysłał na

front. Gdy wojenne sukcesy Be-

lizariusza przyćmiły sławę cesa-

rza, wielki wódz strącony został

z piedestału i skończył na ulicy

w żebraczym stroju.

Czy łaska Leszka Millera też

na pstrym koniu jeździ? Czy gwał-

towne awansowanie Oleksego to

racjonalna decyzja, czy tylko gra ob-

liczona na spacyfikowanie silnego

konkurenta?

Ostatnie decyzje premiera znów

zaskoczyły Polaków. Swojego naj-

większego politycznego oponenta,

Józefa Oleksego, Miller uczynił wi-

cepremierem i szefem resortu spraw

wewnętrznych. W ten sposób – przy-

tulając do siebie – wyeliminował

ostrego krytyka, podobnie zresztą,

jak uczynił to wcześniej z Kurczu-

kiem. Czy ta metoda okaże się le-

karstwem na raka, który toczy ko-

alicyjny rząd lewicowy? Zdecydo-

wanie nie; to stanowczo za mało.

Zresztą sam Oleksy nie przecenia

swoich szans.

Belizariusz

Prowincjałki

Helena K. (74 l.), zamieszkała w Gdańsku przy ul.

Wesołej, zmarła. Wówczas jej syn, Stanisław K.

(44 l.), wpadł na makabryczny pomysł. Owinął zwłoki staruszki w koce i ręczni-

ki i schował pod łóżkiem. Ponieważ smród był straszny, synek uszczelnił drzwi

kitem, a w pokoju obok popijał z kolesiami. I tak przez trzy tygodnie. Czyżby pan

Stanisław tak kochał mamusię, że nie mógł się z nią rozstać? W pewnym sen-

sie tak – czekał na listonosza z emeryturą matki.

Jak należało się spodziewać,

opozycja w ostatnich decyzjach Mil-

lera nie dostrzega niczego pozytyw-

nego. Jeden z posłów

SLD, z którym rozma-

wiałem, rów-

nież nazwał

ruchy pre-

miera działa-

niami kosmetycz-

nymi i pozo-

ranckimi.

Dokąd to

wszystko

zmierza? – Do

samounicestwie-

nia rządzącej le-

wicy – usłysza-

łem. Zasadni-

cze proble-

my, z który-

mi boryka

się koalicja,

pozostały bo-

wiem nieroz-

wiąza-

ne.

Senator Adam Gierek ze

współrządzącej Unii Pracy wierzy,

że jest jeszcze szansa na odbicie

się od dna, ale potrzebne są od-

ważne decyzje gospodarcze.

Plan Hausnera musi być

wprowadzony w życie, po-

dobnie jak jego modyfika-

cje wynikające choćby ze

społecznych oczekiwań,

które Unia artykułuje.

Ponadto rząd musi

wreszcie coś zrobić z po-

lityką informacyjną, bo dotych-

czas nie potrafił się prze-

ciwstawić czarnowidztwu

i krytykanctwu.

Nawet oczywiste

sukcesy koalicji po-

zostały w cieniu.

Inna sprawa, że

było ich niewiele.

Czy doświadczony

Oleksy potrafi coś

zmienić, czy też le-

gnie jak Beliza-

riusz?

CENNA MAMUSIA

Przed śląskimi szkołami stanęły makiety – po-

licjanci z plastiku. Miały sprawić, aby samo-

chody zwalniały. Stróże prawa wyglądali jak żywi i „wyhamowali” niejednego

kierowcę. Niestety, sprzed podstawówek m.in. w Orzeszu i Rydułtowicach pla-

stikowi policjanci zostali skradzeni. Nie wiadomo, czy zrobili to miłośnicy policji,

którzy chcieli mieć w mieszkaniu swych idoli, czy też ci, co na koszulkach mają

napis HWDP.

W Lubartowie (woj. lubelskie) spacerowała po uli-

cy mamusia z 9-miesięcznym dzidziusiem. Dziec-

ko leżało w wózku, a mamusia była pijana w trupa (4 promile) i tylko dlatego nie

padła buźką w glebę, że opierała się o wózek. Policjanci odwieźli niemowlę do

domu, aby zaopiekował się nim tatuś. Zastali tam trójkę głodnych dzieci (9, 6

i 4 l.). Ich tatuś był nawalony jak stodoła...

Sprawna akcja gdańskiej policji doprowadziła do uję-

cia niebezpiecznego przestępcy i odzyskania jego

łupu. 20-letni mężczyzna ukradł z ogródka sąsiada... ciężarną kozę i dwa króliki. Ko-

zę i jej małe chciał hodować dla mleka, natomiast króliki przeznaczył na pasztet.

Porywaczowi grozi do 10 lat więzienia. Wartość skradzionych zwierząt to 240 zł.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Wpuszczeni w kanał

W Topoli Królewskiej k. Łęczycy oddano do użyt-

ku wiadukt, który ma służyć kolejce wąskotorowej

Ozorków–Łęczyca–Krośniewice. Problem w tym, że

kolejka nie jeździ już od trzech lat. Tory zostały zdemontowane, stacyjki zamknię-

te, a węzeł główny w Krośniewicach prawdopodobnie zostanie przeznaczony na

muzeum kolejek wąskotorowych. Po nowym wiadukcie może żaby będą prze-

chodzić. To teraz modne...

Opracował A. R.

Niebawem sejmowa ustawa – nie-

doróbka regulująca zaopatrywanie

w wodę, dająca dostawcy prawo usta-

lania dowolnych stawek za wodę

i ścieki – zostanie zaskarżona do Try-

bunału Konstytucyjnego. Jest bowiem

sprzeczna z ustawą o samorządzie te-

rytorialnym. Opłaty lokalne powin-

na ustalać Rada Miejska, a nie Za-

kład Wodociągów i Kanalizacji. I tak

na przykład w Łodzi radny Włady-

sław Skwarka zażądał odwołania

Marka Pyki , prezesa zarządu ZWiK,

za opublikowanie własnego cennika

i zlekceważenie ustawowych prero-

gatyw miejskich rajców.

Nie dziwią mnie te przepychan-

ki. ZWiK jest monopolistą i jak się

radnym nie podoba, to kanalarze mo-

gą im w rewanżu rurę zatkać i niech

sobie wodę noszą w plastikowych ba-

niakach. I po co ta cała awantura?

Trzeba było wcześniej ruszyć mó-

zgiem, już przy mianowaniu Pyki pre-

zesem. Jest on bowiem socjologiem,

a jak wiadomo – to nauka o wodo-

ciągach i kanałach. Ale przynajmniej

ma fachową zastępczynię. Jest nią

Jadwiga Palka , była dyrektor Od-

działu ZUS w Łodzi. Nie takie nu-

mery już w tym kraju widzieliśmy.

Zresztą nie chodzi tu o nazwi-

ska i wykształcenie. Ważniejsza niż

kanał jest dla wodociągowców pra-

ca u źródła. Źródłem tym jest oczy-

wiście Częstochowa. Delegacje

ZWiK pielgrzymują co roku na Ja-

sną Górę. Sutannowi ustalili, że św.

Franciszek z Asyżu jest patronem

ekologów. Wnet więc powstało spe-

cjalne duszpasterstwo krajowe dla

kanalarzy. W jego ramach, oprócz

pielgrzymek, odprawiane są msze

święte w intencji wodociągowców

i kanalarzy oraz ich rodzin, organi-

zowane są spotkania formacyjne,

opłatkowe i dni skupienia.

Obawiam się, że miejscy rajcy nie

podskoczą Pyce. Prezes bowiem był,

a jakże, na Jasnej Górze. Brał udział

w pielgrzymce pod hasłem „Bóg bo-

gaty w miłosierdzie”. Pyka także

wspiera finansowo (oczywiście z pie-

niędzy firmy) kościelny Caritas. Ma

więc poparcie tam, gdzie potrzeba.

Śpiesząc prezesowi z pomocą, ko-

ściółkowi przeprowadzili z nim wy-

wiad, w którym obdarował swoich

pracowników złotymi myślami, jak

na przykład: „Czego naprawdę po-

trzeba w mieście”? Likwidacji 25-pro-

centowego bezrobocia? Nie, pudło!

Mieszkań dla młodych małżeństw?

Nietrafione! Remontów zawalających

się domów? Ależ skąd! No to może

udrożnienia podziemnych kanałów,

aby po deszczu woda nie zalewała

ulic? Chyba żart! No, jak myślicie,

czego potrzeba? Otóż, zdaniem pre-

zesa, należy w mieście wybudować

osiemnaście nowych fontann! Śmie-

chu było co niemiara, bo kanalarze

to wesoły narodek, a wywiad ukazał

się w kolorowym kwartalniku... Ka-

tolickiego Duszpasterstwa Zawodo-

wego. Tak, tak! Duszpasterstwo Pra-

cowników Wodociągów i Kanaliza-

cji ma własny organ prasowy wyda-

wany na kredowym papierze, a tytuł

jego: „Wspólnota Wiary, Pracy, So-

lidarności”. W słowie „wspólnota” li-

tera „l” jest zastąpiona cudnym krzy-

żem. To – jakże potrzebne kanala-

rzom – czasopismo redagują: ksiądz

Eugeniusz Breitkopf oraz ks. Ja-

rosław Sroka .

Mamy już więc naszych okupan-

tów wszędzie: w armii, policji, szpi-

talach, szkołach, przedszkolach itp.

Dysponują oni radiem, telewizją,

dziennikami, tygodnikami i tysiąca-

mi innych, szczególnych miejsc ko-

ścielnej indoktrynacji i propagandy.

A teraz znaleźli się w kanale.

I niech tam zostaną.

ANDRZEJ RODAN

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE, UROJONE

Żadna partia, nawet w 100 proc. realizująca w swoim programie naucza-

nie Kościoła, nie może czuć się w polityce reprezentantem hierarchii ko-

ścielnej. Kościół nie życzy sobie i nie chce, aby ktokolwiek go w polityce re-

prezentował. (bp P. Jarecki, „Niedziela Warszawska”, 1/2004)

(...) w poszerzonej Unii nie będzie biedniejszego kraju niż nasz. (...) Polska

może nie mieć na przykład rolnictwa, z którego mogłaby coś mieć.

(„Nasz Dziennik”, 8/2004)

Dziadowie mordowali,

ojcowie okradali,

synowie nas sprzedali...

i jeszcze chcą medali!!!

(Krótka historia SLD, „Nasz Dziennik” 11/2004)

Można przewidywać, że fundacja WOŚP, znając miłosierdzie i wielkie ser-

ca rodaków, a także spolegliwość wielu „prawdziwych” katolików, nie po-

przestanie na obecnych pomysłach. Może wprowadzi nowy kalendarz? Naj-

lepiej bez niedzieli. (...) I tak np. dzień WOŚP uznać można za początek

nowego roku (...). Miesiące otrzymałyby nazwiska dawców „grubych port-

feli”, a dni – imiona przemarzniętych, głodnych, a często odepchniętych przez

„niegodziwców” wolontariuszy. (...) 5 dni z 365 poświęcono by obywatel-

skim cnotom, takim np. jak: obrońca eutanazji, przewodnik-deprawator dzie-

ci i młodzieży czy wielbiciel kochających inaczej. Uznano by je za święta

państwowe.

(„Nasz Dziennik” 11/2004)

Osoby pomstujące przed zamkniętymi drzwiami nieczynnych przychodni na-

leży przede wszystkim zapytać, na kogo głosowały w wyborach. Jeżeli na ko-

alicję SLD-UP – niech idą do domu i leczą się same. Lewatywą i pijaw-

kami. (J. Pietrzak, „Gazeta Polska”, 1/2004)

Obowiązek przeciwstawiania się homoseksualizmowi mają wszyscy i na

wszystkich płaszczyznach.

(„Niedziela” 3/2004)

W Chinach poszczególne lata otrzymują nazwy zwierząt, np. smoka lub kro-

wy. W Polsce mieliśmy w roku 2003 „Rok Diabła”. I nie chodzi tu bynajmniej

o szatana czy Belzebuba, jeno o Jana Rokitę.

(„Nasza Polska”, 2/2004)

Wybrali: O.H., J.

U talentowanemu Belizariu-

UKRADLI POLICJANTÓW

SPOSÓB NA ŻYCIE

NAPAD STULECIA

WIADUKT WIDMO

Nr 4 (203) 23 – 29 I 2004 r.

NA KLĘCZKACH

NOŻOWNIK

tys. zł zapłaciła już bogobojna Ra-

da Miejska. Ratuszowe klęczniki

ogłosiły też przetarg na zamonto-

wanie czasomierza na kościelnej

wieży i za to zapłaciły również

z publicznych pieniędzy. Proboszcz

Król rżnie głupa, rozpowiadając,

że z miasta nie wziął na zegar ani

grosza, a przecież na dokumentach

potwierdzających otrzymanie do-

tacji widnieje jego podpis. Liczy

więc na to, że parafianie to ciem-

niaki, więc zgodzą się zapłacić za

zegar po raz drugi.

muzułmańskim uczennicom nosze-

nia islamskich chust. Wywołało to

protesty środowisk religijnych. 17

stycznia muzułmanie manifestowa-

li nie tylko w miastach francuskich

(w Paryżu 10 tys. osób), ale i w

Berlinie, Sztokholmie, Londynie,

Oslo i stolicach państw bliskow-

schodnich. Jeden z irańskich mini-

strów pogroził nawet Francji, mó-

wiąc, że w ten sposób naraża się

na ataki terrorystyczne.

Jak podała „Trybuna”, ksiądz

pułkownik dr hab. Jerzy S. , wi-

kariusz generalny Kurii Polowej

Wojska Polskiego, o mały włos

nie zadźgał nożem na śmierć mło-

dej dziewczyny. Duchowny (dru-

ga postać po Głódziu w ordyna-

riacie polowym) wrócił pijany do

swego mieszkania przy ul. Anie-

lewicza 4. Zdenerwowała go

prawdopodobnie muzyka dobie-

gająca z mieszkania piętro niżej.

Zadzwonił do drzwi sąsiadów,

a kiedy otworzyła mu ich córka,

rzucił się na nią z nożem. Gdy-

by nie robotnicy remontujący klat-

kę schodową, którzy natychmiast

pośpieszyli ofierze z pomocą, ka-

pelan mógłby dziewczynę zabić.

Skończyło się na strachu i pocię-

tych nożem drzwiach. Przybyła na

miejsce policja, kiedy zoriento-

wała się, z kim ma do czynienia,

wezwała żandarmerię wojskową,

ta zaś ostatecznie spacyfikowała

nożownika. Wojsko ma go teraz

przekwaterować do innego lokum.

Innej kary się nie przewiduje, bo

na mocy ugody duchowny wymie-

nił sąsiadom drzwi. Ci twierdzą,

że ksiądz pułkownik to miły czło-

wiek, tylko wielki moczymorda.

Na szczęście jeszcze do nikogo

nie strzelał, choć broń palną też

ma...

ADWOKAT DIABŁA

duszpasterzy. Jak zwykle wypo-

wiedzieli się oni w imieniu naro-

du, że wielkopolanie to ofiarny

ludek i sami zlikwidują sobie od-

cięcie od świata, budując nową

drogę od strony ulicy Wergiliu-

sza. Wkrótce planowana jest

pierwsza zbiórka kasy, a później

następne i następne. Możemy

przypuszczać, że będzie to naj-

droższy kawałek asfaltu w histo-

rii całego regionu, a może nawet

Katolandu.

PaS

KARDYNAŁ HERETYK

KOŚCIELNE SIKAWKI

Arcybiskup Brukseli Godfried

Danneels nie przestaje zaskaki-

wać. Po krytyce papieża („FiM”

3/2003) pozwolił sobie na zalece-

nie chorym na AIDS używania pre-

zerwatyw. Uznał, że kościelne za-

kazy nie mogą godzić w prawo do

życia. Na to jeszcze nie wpadł In-

telektualista Wszech Czasów, Jan

Paweł II. Dalszy los kościelnej ka-

riery Daneelsa stoi pod znakiem

zapytania. Gdyby na przykład mo-

lestował dzieci, łaska papieska by

go nie opuściła, ale prezerwatywy?!

A.C.

KAL

Urzędnicy Boga znaleźli kolej-

ny sposób na dojenie państwowej

kasy. We Włocławku powstaje

pierwsza parafialna straż pożar-

na. Właśnie trwa nabór do kilku

drużyn oraz... orkiestry. Drżyjcie

cywilne OSP – państwowe dotacje

popłyną teraz w całkiem innym kie-

runku.

CIEPLNA POSADKA

Marek Markiewicz (na zdję-

ciu), niedoszła gwiazda polityki

i dziennikarstwa, wynajął się do

obrony interesów parafii w podłódz-

kim Dalikowie. Ma ona zapłacić

prawie 400 tys. zł Agnieszce M. ,

która sześć lat temu została ciężko

ranna na miejscowym cmentarzu.

Ostatnio komornik Krzysztof

Skrzypek przybył do Dalikowa,

by dokonać szacunku majątku pa-

rafii, lecz – jak należało się spodzie-

wać – nie zastał proboszcza. Urzęd-

nik jednak zrobił swoje. Na począ-

tek pod młotek pójdzie 4-hektaro-

we pole i organistówka. Markiewicz

nie traci jednak nadziei – chce cu-

dem obalić wszystkie prawomocne

wyroki. Później poprowadzi w TV

kolejny program pt. „Sztuka dez-

informacji”.

Kierownikiem działu zatrud-

nienia Lubelskiego Przedsiębior-

stwa Energetyki Cieplnej (spółki

należącej do miasta) został... spe-

cjalista od personalizmu chrześci-

jańskiego i były redaktor Encyklo-

pedii katolickiej – doktor teolo-

gii Zbigniew Targoński . Teolog

na stanowisku szefa kadr LPEC

zarabia ponad 3 tys. zł brutto mie-

sięcznie.

Niewykluczone, że na KUL za-

brakło już etatów dla doktorów

teologii. Jednak zważywszy, że sam

abp Józef Życiński przyznał nie-

dawno, iż jako profesor na KUL-

-u pobiera pensję w wysokości 1652

zł, łatwo zrozumieć, dlaczego dr

Targoński tak bardzo minął się

z powołaniem. Swoją drogą cie-

kawe, jakich kwalifikacji będzie no-

wy kadrowiec wymagał od stara-

jących się o pracę. No bo przecież

nie fachowości.

GENERALISSIMUS

Na wniosek związkowców „S”

z Katowickiego Holdingu Węglo-

wego Lech Wałęsa został genera-

łem górnictwa. Z tej okazji przy-

był na Śląsk, gdzie związkowcy spre-

zentowali mu mundur za ponad ty-

siąc złotych, górnicze czako i sza-

blę. Decyzję o nadaniu zaszczytne-

go tytułu podpisał SLD-owski wi-

ceminister Jacek Piechota . Wa-

łęsa, o dziwo, przyznał, że dla gór-

nictwa zrobił niewiele. Tylko pa-

trzeć, jak armia zechce go uhono-

rować. Wszak jako prezydent też

nic dla niej nie zrobił. Pardon, wy-

dał słynny obiad drawski, po któ-

rym niektórzy do dziś mają czkaw-

kę.

BUSH DOTUJE

Prezydent Bush pochwalił ka-

tolickie szkolnictwo, które – jego

zdaniem – „stanowi wzorzec dla

wszystkich placówek edukacyjnych

w USA”. Bush zapowiedział utwo-

rzenie specjalnych stypendiów rzą-

dowych, które pozwolą także ubo-

gim rodzinom wysyłać dzieci do

płatnych szkół kościelnych. Dzię-

ki temu państwowa kasa mocnym

strumieniem zasili skarbce opusto-

szałe po pedofilskich skandalach.

A.C.

LEKCJE

ANATOMII

Sąd Okręgowy w Lublinie po-

zostawił w areszcie byłego pro-

boszcza parafii w Płoskach koło

Białej Podlaskiej oskarżonego

o molestowanie dzieci. Zażale-

nie na areszt złożył obrońca ks.

Zbigniewa Sz. , domagając się

zamiany środka zapobiegawcze-

go na dozór policyjny. Sąd jed-

nak uznał, że duchowny może

wpływać na zeznania świadków.

W sprawie księdza zgodziło się

zeznawać pięć rodzin. Poszkodo-

wane to dziewczynki z klas I–III,

które Zbigniew Sz. molestował

podczas lekcji religii.

ZARĘCZYNY

Z JÓZEFEM

A.K.

TERESA SKARBONKA

Karmelici bosi z Wadowic do-

stali od Jana Pawła II papieski

pierścień – dar z okazji 25-lecia

pontyfikatu. Cenna pamiątka ma

wylądować – jak poinstruował ofia-

rodawca – na prawej ręce święte-

go Józefa, opiekuna Świętej Ro-

dziny, czczonego w obrazie głów-

nym ołtarza w wadowickim koście-

le karmelitów.

Uroczystość przyozdobienia

palca Józefa darem od Karola od-

będzie się dopiero 19 marca br.

Do tego dnia obraz zostanie pod-

dany gruntownej renowacji i kon-

serwacji. Zakurzony i wysłużony

„Józef” nie byłby godzien nosić tak

ekskluzywnej biżuterii...

SIEKANIEC

WYSTAWOWY

Ksiądz Zygmunt Bochenek ,

proboszcz parafii pw. NMP Mat-

ki Kościoła i św. Jakuba Aposto-

ła w Brzesku (woj. małopolskie),

dokonał niecodziennego odkrycia.

Podczas wizyty w tarnowskim se-

minarium duchownym zobaczył

akwarelę przedstawiającą Brzesko.

Dzieło zostało namalowane przez

Marię Teresę Ledóchowską

(prawdopodobnie w 1887 r.), więc

szybko okrzyknięto je pamiątką po

błogosławionej.

Przedsiębiorczy proboszcz po-

stanowił zrobić użytek ze znaleziska

– już wkrótce reprodukcje tego dzie-

ła sztuki będą dostępne w brzeskich

sklepach, a całkowity dochód ze

sprzedaży przeznaczony zostanie

(podobno) na wyposażenie katolic-

kiej szkoły w mieście.

ANTYKRUCJATA

PaS

Belgia dołączyła do Francji

i Niemiec – krajów, w których za-

częto usuwać symbole religijne

z miejsc publicznych. Od końca

stycznia zabronione będzie nosze-

nie strojów religijnych w szpitalach

grupy „Iris” w Brukseli. Dwoje bel-

gijskich senatorów opowiedziało

się za zakazem eksponowania sym-

boli religijnych, takich jak islam-

skie chusty czy chrześcijańskie krzy-

że, w szkołach i budynkach ad-

ministracji publicznej. Dyskusja

o neutralności światopoglądowej

zaczęła się od francuskich szkół

– prezydent Chirac zapowiedział

uchwalenie ustawy zakazującej

Kontrowersje, ale i popular-

ność, towarzyszą japońskiej wy-

stawie „Tajemnice ludzkiego cia-

ła”. Zwiedziło ją już prawie pół-

tora miliona osób. Ekspozycję two-

rzą: 16 zakonserwowanych kom-

pletnych truposzy, 160 różnych czę-

ści ciała i ludzkie embriony. Je-

den z eksponatów prezentowany

jest w formie pokrojonego na dwu-

centymetrowe kawałki... siekańca.

Niektórzy porównują wystawę do

eksperymentów w Oświęcimiu,

a w Akademii Katolickiej w Ber-

linie została nawet odprawiona

msza za dusze zmarłych, których

ciała tworzą ekspozycję.

MISJONARZ

Pisaliśmy już kiedyś, że biskup

Ryszard Karpiński ma najlepszą

fuchę w Polsce, a na dodatek pra-

wie w ogóle nie ma go w kraju.

Jest mianowicie delegatem Epi-

skopatu RP ds. duszpasterstwa

emigracji. Zwiedza sobie na okrą-

gło cały świat na koszt katolic-

kich podatników i ucztuje w pała-

cach kolegów biskupów. Właśnie

nową zaczął podróż, by ją skoń-

czyć w... Szwajcarii, gdyż z najwięk-

szą lubością odwiedza kraje naj-

dalsze i najbogatsze (niedawno był

na Majorce). Dowiedzieliśmy się

przy okazji, że w Szwajcarii dzia-

ła prężnie Polska Misja Katolicka

pod przewodem kilku biskupów

i kilkunastu księży.

I to nam się podoba – trzeba

wybić z głowy (i kieszeni...) po-

gańskim Szwajcarom ten obrzy-

dły kult pieniądza.

DALEKO OD SZOSY

PaS

Nie tylko rodzina Kulczyków

buduje się w Poznaniu. Na Szcze-

szynie Góreckim ruszyła budowa

parafii pw. Ojca Pio. Jednak szyb-

ko się okazało, że kiedy ks. Andrzej

Herkt ogrodzi wiosną teren – część

owieczek będzie odcięta od swo-

ich domostw, bo nieprzejezdna sta-

nie się jedna z ulic. Żeby to zmie-

nić, należałoby przedłużyć ul. Li-

teracką na odcinku około 200 me-

trów, ale miasto twierdzi bezczel-

nie, że nie ma na to pieniędzy. To

stanowisko grodzkich przydupasów

bp. Gądeckiego bardzo wkurzyło

ZEGARMISTRZ KRÓL

Tomasz Król , proboszcz pa-

rafii Najświętszego Serca Pana Je-

zusa w Lęborku, sprawił kościel-

nej wieży zegar. Proboszcz jest

dumny z nowego nabytku. Ale pa-

rafianie muszą za księżowską du-

mę płacić. Ksiądz wypuścił więc za-

stępy dewotek, aby zebrały od lu-

dzi kasę. Szybko jednak wyszło na

jaw, że pleban kasę na zegar chce

zgarnąć dwukrotnie, bowiem 25

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: